| rdfs:comment
| - The Iași–Don March, also known in Russia as Drozdovsky's March or the Romanian March, was a march of a Russian Volunteer detachment, led by Staff Colonel Mikhail Drozdovsky during the Russian Civil War. The detachment marched from Iași on the Romanian front to the Don, to join the White Russian Volunteer Army of General Lavr Kornilov and fight the Bolshevik enemy together. It took place between February 26 (New Style March 11) and April 24 (New Style May 7), 1918. This March, as well as the First Kuban Campaign, was a milestone in the formation of the White movement in Southern Russia. (en)
- La marche du détachement de Drozdovski de Iași au Don ou marche de Drozdovski du 26 février 1918 (11 mars dans le calendrier grégorien) au 24 avril 1918 (7 mai dans le calendrier grégorien) est le passage de la Première Brigade de Volontaires Russes sous le commandement du colonel d'état-major M. G. Drozdovski du front Roumain vers le Don pour rejoindre l'armée des volontaires du général L. G. Kornilov et combattre en commun l'ennemi bolchévique. Cette marche, de même que la première campagne du Kouban, fut un élément marquant de la formation du mouvement blanc dans le sud de la Russie. (fr)
- Похід дроздовців із Румунії на Дон (11 березня — 7 травня 1918) — перехід загону добровольців-офіцерів під командуванням полковника М. Г. Дроздовського з Ясс до Новочеркаська для з'єднання з Добровольчою армією та початку боротьби з більшовизмом. (uk)
- Marsz Jassy-Don (ros. Поход Яссы-Дон), zwany też Marszem Drozdowskim lub Rumuńskim – przemarsz ochotniczych oddziałów rosyjskich z Jass nad Don do formującej się Armii Ochotniczej na początku 1918 r. Po przybyciu nad Don do Nowoczerkaska gen. Michaił Aleksiejew nawiązał kontakt ze sztabem Frontu Rumuńskiego w Jassach. Pojawił się wówczas plan sformowania korpusu rosyjskich ochotników, którzy przemaszerowaliby nad Don w celu połączenia się z tworzoną Armią Ochotniczą. W tej sytuacji na początku listopada 1917 r. utworzona została w Jassach organizacja antybolszewicka, grupująca oficerów i żołnierzy Frontu Rumuńskiego. W grudniu członkowie organizacji uniemożliwili wybuch powstania probolszewickiego w mieście, rozstrzeliwując 8 grudnia jego przywódcę Siemiona Roszala. (pl)
- Похо́д дроздо́вцев Я́ссы — Дон, «Дроздовский поход» (встречалось также «Румы́нский поход»), 26 февраля (11 марта) — 25 апреля (8 мая) 1918 года — переход Первой Отдельной бригады Русских добровольцев под командованием Генерального штаба полковника М. Г. Дроздовского с Румынского фронта Первой мировой войны на Дон для соединения с Добровольческой армией генерала Л. Г. Корнилова и совместной борьбы против советской власти. Поход стал одним из наиболее значительных эпизодов в истории первого этапа Белого движения на Юге России — наряду с «Ледяным походом», и был столь же тяжёлым. (ru)
|
| has abstract
| - The Iași–Don March, also known in Russia as Drozdovsky's March or the Romanian March, was a march of a Russian Volunteer detachment, led by Staff Colonel Mikhail Drozdovsky during the Russian Civil War. The detachment marched from Iași on the Romanian front to the Don, to join the White Russian Volunteer Army of General Lavr Kornilov and fight the Bolshevik enemy together. It took place between February 26 (New Style March 11) and April 24 (New Style May 7), 1918. This March, as well as the First Kuban Campaign, was a milestone in the formation of the White movement in Southern Russia. (en)
- La marche du détachement de Drozdovski de Iași au Don ou marche de Drozdovski du 26 février 1918 (11 mars dans le calendrier grégorien) au 24 avril 1918 (7 mai dans le calendrier grégorien) est le passage de la Première Brigade de Volontaires Russes sous le commandement du colonel d'état-major M. G. Drozdovski du front Roumain vers le Don pour rejoindre l'armée des volontaires du général L. G. Kornilov et combattre en commun l'ennemi bolchévique. Cette marche, de même que la première campagne du Kouban, fut un élément marquant de la formation du mouvement blanc dans le sud de la Russie. (fr)
- Marsz Jassy-Don (ros. Поход Яссы-Дон), zwany też Marszem Drozdowskim lub Rumuńskim – przemarsz ochotniczych oddziałów rosyjskich z Jass nad Don do formującej się Armii Ochotniczej na początku 1918 r. Po przybyciu nad Don do Nowoczerkaska gen. Michaił Aleksiejew nawiązał kontakt ze sztabem Frontu Rumuńskiego w Jassach. Pojawił się wówczas plan sformowania korpusu rosyjskich ochotników, którzy przemaszerowaliby nad Don w celu połączenia się z tworzoną Armią Ochotniczą. W tej sytuacji na początku listopada 1917 r. utworzona została w Jassach organizacja antybolszewicka, grupująca oficerów i żołnierzy Frontu Rumuńskiego. W grudniu członkowie organizacji uniemożliwili wybuch powstania probolszewickiego w mieście, rozstrzeliwując 8 grudnia jego przywódcę Siemiona Roszala. 15 grudnia 9 oficerów 61 Brygady Artylerii zamierzających wyjechać nad Don, na czele z kpt. Niłowem, skontaktowało się z kpt. Fiedorowem i płkiem Dawydowem ze sztabu Frontu, którzy zgodzili się na utworzenie oddziału ochotniczego. Jego dowódcą wybrano płka Michaiła Drozdowskiego, dowodzącego wcześniej 14 Dywizją Piechoty. Następnego dnia oddział otrzymał nazwę 1 Samodzielnej Brygady Rosyjskich Ochotników. W ramach Brygady płk Drozdowski utworzył ponadto tajną organizację monarchistyczną, do której przyjmował wybranych przez siebie zaufanych oficerów. 24 grudnia zostało utworzone biuro werbunkowe Brygady. Drozdowski wysłał swoich przedstawicieli do Odessy, Kijowa i innych większych miast Ukrainy. Jednocześnie prowadzono zbiórkę uzbrojenia od zrewolucjonizowanych oddziałów Frontu. Zamierzano także sformować 2 Brygadę w Kiszyniowie i 3 Brygadę w Bołgradzie. Jednakże dowódca Frontu Rumuńskiego, gen. Dmitrij Szczerbaczow, wstrzymał się z wydaniem rozkazu umożliwiającemu żołnierzom przyjazd do Jass. W tej sytuacji wielu oficerów wraz ze swymi podkomendnymi samowolnie przybywało do miasta (np. płk , dowódca 2 Bałtyckiego Pułku Morskiego z Izmaiła).Pierwszym oddziałem sformowanym w ramach 1 Brygady Rosyjskich Ochotników była konno-górska bateria artylerii kpt. Kołzakowa, a następnie oddział karabinów maszynowych, 1 kompania ppłka Rummielia, 2 kompania kpt. Andrijewskiego i lekka baterii artylerii płka Połzikowa. Wkrótce sformowano szwadron kawalerii sztabsrotmistrza Anikiejewa, pluton haubic ppłka Miedwiediewa i oddział samochodów pancernych. Po utracie Rostowa nad Donem, zdobytego przez wojska bolszewickie, łączność z Armią Ochotniczą uległa zerwaniu. W związku z tym gen. Szczerbaczow, obawiając się zbyt dużego ryzyka, wydał rozkaz o rozwiązaniu oddziałów ochotniczych. Tak postąpiono z formującą się w Kiszyniowie 2 Brygadą gen. (ok. 800-1000 ludzi). W tej sytuacji płk Drozdowski na czele 1 Brygady, zagrożonej dodatkowo przez wojska rumuńskie, chcące ją rozbroić, 26 lutego 1918 r. wyruszył nad Don. Dołączyło do niego ok. 60 żołnierzy z 2 Brygady i niewielka grupa konnych saperów z 3 Brygady. Wszystkie oddziały ześrodkowały się 4 marca w Dubosarach na lewym brzegu Dniestru. 1 Brygada składała się z mieszanego pułku strzeleckiego gen. Siemionowa, dywizjonu konnego sztabsrotmistrza Gajewskiego, konno-górskiej baterii artylerii kpt. Kołzakowa, lekkiej baterii artylerii płka Połzikowa, plutonu haubic ppłka Miedwiediewa, oddziału samochodów pancernych kpt. Kowalewskiego – „Wierny” (ros. Верный) i „Ochotnik” (ros. Доброволец) – pododdziału łączności, pododdziału technicznego, kolumny samochodowej kpt. Lisickiego, polowego lazaretu oraz taboru. Funkcję szefa sztabu pełnił płk , jego zastępcy – ppłk Lesli, naczelnika artylerii – gen. . Brygada liczyła 1050 ludzi, w tym 667 (2/3) było oficerami. 7 marca wyruszyła z Dusobar. 15 marca przeprawiła się przez rzekę Boh w rejonie Aleksandrowki, zaś 28 marca przez Dniepr pod Bierisławlem. Po drodze dołączały do niej różne grupy żołnierzy i oficerów. Z Melitopola, dokąd dotarła 3 kwietnia, przybyło 70 ludzi, z Berdiańska – 70-75, Taganroga – 50. W Odessie zgromadziła się duża liczba oficerów, ale z powodu fałszywej informacji o zniszczeniu 1 Brygady została w mieście. Marsz odbył się z niewielkimi starciami ze zrewolucjonizowanymi lub bolszewickimi oddziałami wojskowymi. Wysłano też kilka ekspedycji przeciwko grabiącym okoliczne wsie bandytom. Brygada 21 kwietnia 1918 r. podeszła pod Rostów nad Donem. W nocy dywizjon konny wraz z lekką baterią artylerii i samochodem pancernym pod dowództwem płka Wojnałowicza przerwały pozycje obronne bolszewickiego garnizonu i dotarły do miasta. Nastąpił kontratak, który został powstrzymany ogniem artylerii. Zginął jednak płk Wojnałowicz. W tej sytuacji oddziały bolszewickie wycofały się z Rostowa w kierunku Nachiczewania. Wygrana wprowadziła zbytnie rozprężenie wśród żołnierzy Brygady – nie rozstawiono także patroli. Nieoczekiwanie pod Rostów dojechał bolszewicki pociąg pancerny, otwierając ogień ze swoich dział. Pod jego przykryciem nadjechały pociągi z oddziałami bolszewickimi, które zaatakowały miasto. Ich przewaga liczebna była tak znaczna, że Brygada z dużymi stratami musiała wycofać się w kierunku Taganroga. Walka o Rostów związała duże siły bolszewickie, co pozwoliło Południowej Grupie Armii Dońskiej zdobyć Nowoczerkask. Bolszewicy zebrali jednak swoje wojska, po czym rozpoczęli kontrnatarcie, podchodząc pod miasto. W krytycznym momencie pojawiły się oddziały płka Drozdowskiego, które wsparły Kozaków dońskich. Wojska bolszewickie zostały rozbite. Do dowódcy Armii Ochotniczej, gen. Antona Denikina, został wysłany telegram informujący o gotowości podporządkowania się jego rozkazom. W Nowoczerkasku dołączyło tak wielu ochotników, że Brygada osiągnęła liczebność ok. 3 tys. żołnierzy. Rozkazem gen. Denikina z 25 maja weszła ona w skład Armii Ochotniczej. W wyniku reorganizacji Armii Ochotniczej w czerwcu Brygada została przekształcona w 3-brygadową dywizję piechoty. (pl)
- Похо́д дроздо́вцев Я́ссы — Дон, «Дроздовский поход» (встречалось также «Румы́нский поход»), 26 февраля (11 марта) — 25 апреля (8 мая) 1918 года — переход Первой Отдельной бригады Русских добровольцев под командованием Генерального штаба полковника М. Г. Дроздовского с Румынского фронта Первой мировой войны на Дон для соединения с Добровольческой армией генерала Л. Г. Корнилова и совместной борьбы против советской власти. Поход стал одним из наиболее значительных эпизодов в истории первого этапа Белого движения на Юге России — наряду с «Ледяным походом», и был столь же тяжёлым. Своим боем под Ростовом с намного превосходящими силами красных на завершающей стадии похода дроздовцы оказали большую помощь Войску Донскому, оттянув на себя из Новочеркасска крупные силы красных. Через несколько дней дроздовцы, соединившись с восставшими казаками, заняли столицу Войска Донского. В результате присоединения дроздовцев Добровольческая армия почти удвоилась численно, значительно пополнилась и материальная часть, но главное — приход Дроздовской бригады на главный театр Гражданской войны придал новые силы антибольшевистскому сопротивлению Юга. (ru)
- Похід дроздовців із Румунії на Дон (11 березня — 7 травня 1918) — перехід загону добровольців-офіцерів під командуванням полковника М. Г. Дроздовського з Ясс до Новочеркаська для з'єднання з Добровольчою армією та початку боротьби з більшовизмом. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
