| rdfs:comment
| - La heliotropo estas ilo kiu uzas spegulon por reflekti la sunlumon je grandaj distancoj por marki la poziciojn de partoprenantoj en termezurado. La heliotropo estis inventita en 1821 de la germana matematikisto Carl Friedrich Gauss. La vorto "heliotropo" estas derivita el la greka: helios (greke Ἥλιος), signife "suno", kaj tropos (greke τρόπος), signife "turno". Estas taŭga nomo por ilo kiu povas esti uzata por "turnigi" venantan sunlumon (pere de reflekto). (eo)
- 回照器（かいしょうき）、回光器またはヘリオトロープ（英: heliotrope）は、カール・フリードリヒ・ガウスが1821年頃に発明した測量器械である。「ヘリオトロープ」という名称は、ギリシア語で「太陽の向きを換えるもの」という意味の言葉に由来する。回照器は、1枚、または複数枚の平面鏡によって、太陽光を任意の方向へ反射させることができ、回照器を三角点に設置して、別の三角点からその信号を観測することで、角度の測定を行った。回照器は、他の方法では困難な遠距離にあっても信号がみえるので、大規模な三角測量で利用された。 (ja)
- De heliotroop is een instrument dat gebruikmaakt van een spiegel om het zonlicht over grote afstanden te reflecteren om zo de posities van de richtpunten voor een landmeetkundige meting te markeren. De heliotroop is uitgevonden door de beroemde Duitse wiskunde Carl Friedrich Gauss.Het woord "heliotroop" is samengesteld uit de Oudgriekse woorden helios ( Ἥλιος), wat "zon" betekent en (τροπή), wat "draai" betekent. Het is een passende naam voor een instrument dat kan worden gedraaid om de zon in de richting van een bepaald punt te reflecteren. (nl)
- Heliotrop – instrument, który odbijając promienie słoneczne na duże odległości za pomocą lustra, określał położenie odległego punktu pomiarowego. Wynaleziony został w 1821 r. przez niemieckiego matematyka, fizyka i astronoma C.F. Gaussa. Słowo „heliotrop” pochodzi od greckiego helios, co oznacza „słońce” i tropos, co znaczy „zwrot, kierunek, kształt”. Instrument ułatwiał pomiar kierunku do punktu znacznie oddalonego od stanowiska pomiarowego. Światło słoneczne odbijające się w punkcie, do którego chciano zmierzyć kierunek, kierowano na odległe stanowisko teodolitu. Nakierowując lunetę teodolitu na odbity strumień światła, otrzymywało się kierunek na punkt. (pl)
- Ein Heliotrop (von altgriechisch ἡλιότροπος hēliótropos, deutsch ‚Sonnenwende [Pflanze, welche Blätter und Blüten nach dem Sonnenlauf richtet]‘) ist ein von Carl Friedrich Gauß entwickelter Sonnenspiegel zum Sichtbarmachen weit entfernter Vermessungspunkte. Dazu wird das Sonnenlicht am Zielpunkt mit einem Spiegel in die Richtung des fernen Theodolit-Standpunktes reflektiert. (de)
- The heliotrope is an instrument that uses a mirror to reflect sunlight over great distances to mark the positions of participants in a land survey. The heliotrope was invented in 1821 by the German mathematician Carl Friedrich Gauss. The word "heliotrope" is taken from the Greek: helios (Greek: Ἥλιος), meaning "sun", and tropos (Greek: τρόπος), meaning "turn". (en)
- Heliotropoa ispilu bat erabiltzen duen tresna bat da, Eguzkiaren argia distantzia handira islatzeko, Lurraren azterketa topografiko batean parte hartzen dutenen posizioak markatzeko. Heliotropoa 1821ean asmatu zuen Carl Friedrich Gauss matematikari alemaniarrak. Heliotropo hitza grezieratik hartua dago: Helios (antzinako grezieraz: Ἥλιος), "Eguzkia" esan nahi duena, eta tropos (grezieraz: τρόπος), "buelta" esan nahi duena. Izen egokia da sartzen den eguzki argia "biratzeko" erabil daitekeen tresna batentzat (islapen bidez). (eu)
- L'eliotropo è uno strumento che usa degli specchi per riflettere i raggi solari a grandi distanze, per segnalare la posizione dei partecipanti durante un rilevamento topografico. L'eliotropo è stato inventato dal matematico tedesco Carl Friedrich Gauss. La parola "eliotropo" deriva dal Greco: helios (Greco: Ἥλιος), che significa "sole", e tropos (Greco: τροπή), che significa "girare". Tale nome si adatta perfettamente a uno strumento come l'eliotropo, che può essere girato per riflettere i raggi del sole verso un dato punto. Eliotropo (ca.1878): collezione di B.A. Colonna (NOAA). (it)
- Heliotrop (av grekiska helios, sol, och tropos, vändning) är en ursprungligen av Carl Friedrich Gauss uppfunnen apparat, som vid geodetiska mätningar tjänar till att låta en inriktad avlägsen terrester punkt genom reflekterat solljus framstå som ett fixstjärnliknande föremål. Den består i sin enklaste form av en liten kring två axlar (en horisontell och en vertikal) vridbar spegel, som i mitten har en liten cirkelrund öppning, och ett ungefär 1/2 meter därifrån befintligt rör med ett trådkors. Spegeln och röret är fästa på ett bräde, som är uppställt noggrant över den fixpunkt, som skall observeras. Den där stationerade medhjälparen inriktar observationsstationen genom hålet i spegeln och trådkorset i röret och vrider därefter spegeln omkring dess båda axlar, till dess att det från densamm (sv)
|
| has abstract
| - Ein Heliotrop (von altgriechisch ἡλιότροπος hēliótropos, deutsch ‚Sonnenwende [Pflanze, welche Blätter und Blüten nach dem Sonnenlauf richtet]‘) ist ein von Carl Friedrich Gauß entwickelter Sonnenspiegel zum Sichtbarmachen weit entfernter Vermessungspunkte. Dazu wird das Sonnenlicht am Zielpunkt mit einem Spiegel in die Richtung des fernen Theodolit-Standpunktes reflektiert. Für die genaue Ausrichtung besitzt das Heliotrop ein Zielfernrohr, das auf den Beobachter am Messpunkt (Theodolit) ausgerichtet wird. Vor dem Zielfernrohr befinden sich zwei Spiegel, die um 90° zueinander geneigt sind. Wenn der eine Spiegel das Bild der Sonne durch das Fernrohr reflektiert, wirft der andere Spiegel das Sonnenlicht auf jenen Punkt (den Beobachter am Theodolit), der durch das Fernrohr anvisiert wurde. (de)
- La heliotropo estas ilo kiu uzas spegulon por reflekti la sunlumon je grandaj distancoj por marki la poziciojn de partoprenantoj en termezurado. La heliotropo estis inventita en 1821 de la germana matematikisto Carl Friedrich Gauss. La vorto "heliotropo" estas derivita el la greka: helios (greke Ἥλιος), signife "suno", kaj tropos (greke τρόπος), signife "turno". Estas taŭga nomo por ilo kiu povas esti uzata por "turnigi" venantan sunlumon (pere de reflekto). (eo)
- The heliotrope is an instrument that uses a mirror to reflect sunlight over great distances to mark the positions of participants in a land survey. The heliotrope was invented in 1821 by the German mathematician Carl Friedrich Gauss. The word "heliotrope" is taken from the Greek: helios (Greek: Ἥλιος), meaning "sun", and tropos (Greek: τρόπος), meaning "turn". Heliotropes were used in surveys from Gauss's survey in Germany in 1821 through the late 1980s, when GPS measurements replaced the use of the heliotrope in long distance surveys. Colonel Sir George Everest introduced the use of heliotropes into the Great Trigonometric Survey in India around 1831, and the US Coast and Geographic Survey used heliotropes to survey the United States. The Indian specification for heliotropes was updated in 1981, and the American military specification for heliotropes (MIL-H-20194E) was retired on 8 December 1995. Surveyors used the heliotrope as a specialized form of survey target; it was employed during large triangulation surveys where, because of the great distance between stations (usually twenty miles or more), a regular target would be indistinct or invisible. Heliotropes were often used as survey targets at ranges of over 100 miles. In California, in 1878, a heliotrope on Mount Saint Helena was surveyed by B.A. Colonna of the USCGS from Mount Shasta, a distance of 192 miles (309 km). The heliotrope was limited to use on sunny days and was further limited (in regions of high temperatures) to mornings and afternoons when atmospheric aberration least affected the instrument-man's line of sight. The heliotrope operator was called a "heliotroper" or "flasher" and would sometimes employ a second mirror for communicating with the instrument station through heliography, a signalling system using impulsed reflecting surfaces. The inventor of the heliograph, a similar instrument specialized for signaling, was inspired by observing the use of heliotropes in the survey of India. (en)
- Heliotropoa ispilu bat erabiltzen duen tresna bat da, Eguzkiaren argia distantzia handira islatzeko, Lurraren azterketa topografiko batean parte hartzen dutenen posizioak markatzeko. Heliotropoa 1821ean asmatu zuen Carl Friedrich Gauss matematikari alemaniarrak. Heliotropo hitza grezieratik hartua dago: Helios (antzinako grezieraz: Ἥλιος), "Eguzkia" esan nahi duena, eta tropos (grezieraz: τρόπος), "buelta" esan nahi duena. Izen egokia da sartzen den eguzki argia "biratzeko" erabil daitekeen tresna batentzat (islapen bidez). Heliotropoak 1821ean Alemaniako Gaussen azterketa geodesikotik 1980ko hamarkadaren amaierara arte erabili ziren, GPSaren neurketek distantzia luzeko azterketetan heliotropoaren erabilera ordezkatu zutenean. Sir George Everest koronelak heliotropoen erabilera sartu zuen 1831 inguruan, eta heliotropoak Estatu Batuetan ikerketak egiteko erabili zituen. Heliotropoen espezifikazio indiarra 1981ean eguneratu zen, eta heliotropoen espezifikazio militarra (MIL-H-20194E) 1995eko abenduaren 8an erretiratu zen. Topografoek heliotropoa erabiltzen zuten ikasteko modu espezializatu gisa; tamaina handiko triangulazio ikerketetan erabiltzen zen, non, neurketa-estazioen arteko distantzia handia dela eta (normalean hogei milia edo gehiago), helburu erregular bat txikiegia edo ikusezina izango zen. Heliotropoak, sarri, estudioko helburu finko bezala erabiltzen ziren, 100 milia baino gehiagoko distantzietan. Kalifornian, 1878an, heliotropo bat ikuskatu zen menditik, 192 miliako distantziara (309 km). Heliotropoaren erabilera egun eguzkitsuetara mugatu zen, eta are gehiago mugatu zen (tenperatura altuko eskualdeetan) goiz eta arratsaldeetara, instrumentuaren gizakiaren ikusmen lerroari gutxiago eragiten zionean. Heliotropoaren operadoreak "heliotropista" edo "flasher" izena zuen, eta, batzuetan, bigarren ispilu bat erabiltzen zuen bidez tresnen estazioarekin komunikatzeko, azalera islatzaile bultzatuak erabiltzen zituen seinaleztapen sistema bat. Heliografoaren asmatzailea, seinaleztapenean espezializatutako antzeko tresna bat, Indiako azterketan heliotropoen erabileraren behaketan oinarritu zen. (eu)
- 回照器（かいしょうき）、回光器またはヘリオトロープ（英: heliotrope）は、カール・フリードリヒ・ガウスが1821年頃に発明した測量器械である。「ヘリオトロープ」という名称は、ギリシア語で「太陽の向きを換えるもの」という意味の言葉に由来する。回照器は、1枚、または複数枚の平面鏡によって、太陽光を任意の方向へ反射させることができ、回照器を三角点に設置して、別の三角点からその信号を観測することで、角度の測定を行った。回照器は、他の方法では困難な遠距離にあっても信号がみえるので、大規模な三角測量で利用された。 (ja)
- De heliotroop is een instrument dat gebruikmaakt van een spiegel om het zonlicht over grote afstanden te reflecteren om zo de posities van de richtpunten voor een landmeetkundige meting te markeren. De heliotroop is uitgevonden door de beroemde Duitse wiskunde Carl Friedrich Gauss.Het woord "heliotroop" is samengesteld uit de Oudgriekse woorden helios ( Ἥλιος), wat "zon" betekent en (τροπή), wat "draai" betekent. Het is een passende naam voor een instrument dat kan worden gedraaid om de zon in de richting van een bepaald punt te reflecteren. (nl)
- L'eliotropo è uno strumento che usa degli specchi per riflettere i raggi solari a grandi distanze, per segnalare la posizione dei partecipanti durante un rilevamento topografico. L'eliotropo è stato inventato dal matematico tedesco Carl Friedrich Gauss. La parola "eliotropo" deriva dal Greco: helios (Greco: Ἥλιος), che significa "sole", e tropos (Greco: τροπή), che significa "girare". Tale nome si adatta perfettamente a uno strumento come l'eliotropo, che può essere girato per riflettere i raggi del sole verso un dato punto. L'eliotropo fu utilizzato dai topografi durante grandi rilevamenti con triangolazione, dove, a causa delle grandi distanze tra le stazioni (solitamente venti miglia o più), un bersaglio normale sarebbe apparso indistinto. Gli eliotropi furono usati ripetutamente come bersagli durante le topografie ad oltre 100 miglia. Nel 1878, in California, a Mount Saint Helena, B.A. Colonna dell' dal Monte Shasta utilizzò un eliotropo a una distanza 192 miglia (309 km). Eliotropo (ca.1878): collezione di B.A. Colonna (NOAA). L'eliotropo poteva essere usato soltanto di giorno, e col sole. In seguito ne venne ulteriormente limitato l'uso (nelle zone con alte temperature), permesso solo di mattina e di pomeriggio, quando l'aberrazione atmosferica non influenzava la visuale dello strumento. L'operato dell'eliotropo veniva chiamato "lampeggiatore" e a volte si serviva di un secondo specchio per comunicare con la postazione dello strumento grazie all'eliografia, un sistema di segnalazione che usa superfici riflettenti stimolate. L'inventore dell'eliografo, uno strumento simile specializzato nella segnalazione, ebbe l'ispirazione per l'invenzione mentre osservava l'utilizzo di un eliotropo durante una topografia in India. (it)
- Heliotrop (av grekiska helios, sol, och tropos, vändning) är en ursprungligen av Carl Friedrich Gauss uppfunnen apparat, som vid geodetiska mätningar tjänar till att låta en inriktad avlägsen terrester punkt genom reflekterat solljus framstå som ett fixstjärnliknande föremål. Den består i sin enklaste form av en liten kring två axlar (en horisontell och en vertikal) vridbar spegel, som i mitten har en liten cirkelrund öppning, och ett ungefär 1/2 meter därifrån befintligt rör med ett trådkors. Spegeln och röret är fästa på ett bräde, som är uppställt noggrant över den fixpunkt, som skall observeras. Den där stationerade medhjälparen inriktar observationsstationen genom hålet i spegeln och trådkorset i röret och vrider därefter spegeln omkring dess båda axlar, till dess att det från densamma reflekterade solljuset upplyser trådkorset. Då kastas solljuset emot observationsstationen, och spegeln syns därifrån som en stjärnliknande punkt av större eller mindre ljusstyrka, alltefter avståndet. Spegeln måste vridas kontinuerligt, så att den följer solens rörelse. Med en liten spegel kan man på detta sätt göra mycket avlägsna, annars inte igenkännbara punkter skarpt synliga. (sv)
- Heliotrop – instrument, który odbijając promienie słoneczne na duże odległości za pomocą lustra, określał położenie odległego punktu pomiarowego. Wynaleziony został w 1821 r. przez niemieckiego matematyka, fizyka i astronoma C.F. Gaussa. Słowo „heliotrop” pochodzi od greckiego helios, co oznacza „słońce” i tropos, co znaczy „zwrot, kierunek, kształt”. Instrument ułatwiał pomiar kierunku do punktu znacznie oddalonego od stanowiska pomiarowego. Światło słoneczne odbijające się w punkcie, do którego chciano zmierzyć kierunek, kierowano na odległe stanowisko teodolitu. Nakierowując lunetę teodolitu na odbity strumień światła, otrzymywało się kierunek na punkt. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
