About: Haute-contre     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : owl:Thing, within Data Space : dbpedia.org associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.org/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FHaute-contre&graph=http%3A%2F%2Fdbpedia.org&graph=http%3A%2F%2Fdbpedia.org

The haute-contre (plural hautes-contre) was the primary French operatic tenor voice, predominant in French Baroque and Classical opera, from the middle of the seventeenth century until the latter part of the eighteenth century.

AttributesValues
rdfs:label
  • Haute-contre (de)
  • Haute-contre (es)
  • Haute-contre (fr)
  • Haute-contre (en)
  • Haute-contre (it)
  • Haute-contre (nl)
  • Haute-contre (pl)
  • Haute-contre (pt)
  • Haute-contre (ru)
  • Haute-contre (sv)
rdfs:comment
  • The haute-contre (plural hautes-contre) was the primary French operatic tenor voice, predominant in French Baroque and Classical opera, from the middle of the seventeenth century until the latter part of the eighteenth century. (en)
  • Dans la musique occidentale, au sein de la musique classique, et plus précisément, de la période baroque, une haute-contre désigne majoritairement une voix masculine dont la tessiture est particulièrement aiguë. Ce terme peut ensuite désigner un pupitre au sein de la polyphonie de cette même époque, ou encore, une voix de femme (plus rarement), car la classification vocale baroque s'appuie avant tout sur la tessiture, non sur la typologie (utilisation moderne). (fr)
  • Il termine haute-contre fu utilizzato nell'epoca barocca in Francia per designare la più acuta delle quattro tipologie vocali del canto maschile allora in uso, le altre essendo quelle della (haute-)taille ("tenore baritonale"), della basse-taille ("basso-cantante"/"baritono") e della basse-contre ("basso"/"basso profondo"). (it)
  • Haute-contre (фр. haute-contre, /otkɔ̃tʁ/, [от-контр]), собственно высокий тенор — термин, обозначающий высокий певческий мужской голос, — используется в основном в отношении музыки эпохи барокко. (ru)
  • El haute-contre es un raro tipo de voz alta de tenor, predominante en la ópera francesa barroca y clásica desde finales del siglo XVIII.La voz fue usada principalmente en papeles solistas masculinos, típicamente los héroes, pero también en papeles cómicos (como el rol femenino principal de Platée de Rameau). (es)
  • Een haute-contre of hautecontre is een zangstem behorend tot de categorie tenor. Haute-contres hebben een hoog bereik. Het stemtype werd veel gebruikt in de barokmuziek en met name de Franse. Het stemtype raakte in onbruik, maar met de vernieuwde aandacht voor de oude muziek en de aandacht daarbij voor het uitvoeren ervan met niet alleen historische instrumenten of moderne kopieën ervan, maar ook van een vocaal instrumentarium dat recht doet aan de intenties van de componist en van de tijd waarin de muziekwerken werden gecomponeerd. De tessituur van een haute-contre ligt bijna zo hoog als die van een contratenor (ook wel countertenor) of van een contra-alt.Voorbeelden van muziek voor haute-contre zijn motetten van François Couperin of de titelrol in de opera van Jean-Philippe Rameau. Ook (nl)
  • Haute-contre – typ wysokiego głosu tenorowego, wykorzystywany przez kompozytorów francuskich doby baroku i klasycyzmu. Termin „haute-contre” oznacza wysokie rejestry głosu tenora altowego (kontratenor). Był stosowany przez francuskich kompozytorów operowych dla odróżnienia od niższego rejestru tenorowego, zwanego „taille”. Charakteryzuje się łatwym przechodzeniem od rejestru piersiowego do głowowega (rodzaj falsetu). Typowa dla solistów śpiewających tym głosem skala wynosiła od c do d2 (uwzględniając, że XVIII-wieczny strój francuski był o cały ton niższy, niż dzisiejszy). (pl)
  • 'Haute-contre' é um tipo raro de voz tenor, cultivada na França desde o período barroco. A voz era predominantemente usado em papéis de solo masculino, habitualmente os heroicos e românticos, mas também em papéis cômicos, mesmo en travesti. Lully escreveu 8 dos 14 papéis principais masculinos para a voz, , que era um haute-contre próprio, composto extensivamente para está de voz, assim como Rameau e, mais tarde, Gluck. (pt)
  • Haute-contre är en hög tenortyp som användes inom den franska operan under barocken och wienerklassicismen. Då man inom den franska operan inte ville använda sig av kastrater, blev haute-contre motsvarigheten inom hjälterollerna. (sv)
foaf:depiction
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Jelyotte_as_Platee.jpg
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
thumbnail
has abstract
  • The haute-contre (plural hautes-contre) was the primary French operatic tenor voice, predominant in French Baroque and Classical opera, from the middle of the seventeenth century until the latter part of the eighteenth century. (en)
  • El haute-contre es un raro tipo de voz alta de tenor, predominante en la ópera francesa barroca y clásica desde finales del siglo XVIII.La voz fue usada principalmente en papeles solistas masculinos, típicamente los héroes, pero también en papeles cómicos (como el rol femenino principal de Platée de Rameau). Lully escribió ocho de catorce papeles principales masculinos para esta voz; Rameau también compuso extensamente para el haute-contre, como luego hizo Gluck. Los principales haute-contres de la Académie Royale de Musique que crearon los roles protagónicos de las óperas de Lully, al final del siglo XVII, fueron y . Notorios haute-contres de la primera mitad del siglo XVIII fueron, primeramente, , quien revivió el estilo y las óperas de Lully en los años veinte y treinta,​ luego el mítico y sus sustitutos, y , conocido popularmente como La Tour, todos los cuales cantaron las óperas de Rameau y reposiciones de Lully para la Académie Royale de Musique, y finalmente , quien se involucró principalmente en presentaciones en la corte.​ Posteriormente llegó Joseph Legros, para quien Gluck escribió sus principales roles de haute-contre, entre los cuales se cuentan el protagónico de Orphée et Eurydice en la versión de 1774, y Achilles en Iphigénie en Aulide. Existe además un extenso repertorio de música para esta voz en en francés y cantatas solísticas en francés del período barroco; los haute-contres cantaban también en los coros, tomando la parte sobre los tenores, que eran designados como tailles. La naturaleza de la voz de haute-contre ha sido materia de mucho debate, y el hecho de que, históricamente, los escritores ingleses hayan traducido el término como "contratenor" no ha sido particularmente útil, sobre todo siendo que esta última palabra también ha sido materia de considerable controversia musicológica; ambos términos derivan, en última instancia del latín contratenor. Es generalmente aceptado que los haute-contres cantaban en lo que los especialistas llaman "modal" (por ejemplo, voz "hablada"), probablemente usando falsete para sus notas más altas. El haute-contre es visto por algunas autoridades como similar, o de hecho idéntico, al tipo de voz descripta en Italiano como tenore contraltino. Aunque no sea desconocida anteriormente (por ejemplo el rol protagónico de Mitridate de Mozart), roles para esta voz fueron particularmente numerosos al principio del siglo XIX: por ejemplo Lindoro en L'italiana in Algeri o Rodrigo en Otello de Rossini. Rossini además escribió roles en francés para este tipo de voz, la cual puede ser vista así como continuación directa de la tradición temprana del haute-contre. Ésta incluye al protagonista de Le Comte Ory, Néocles en y Arnold en Guillaume Tell, todos escritos para el gran tenor francés Adolphe Nourrit.Uno de los mayores intérpretes contemporáneos de este tipo de repertorio vocal es "Juan Diego Florez". (es)
  • Dans la musique occidentale, au sein de la musique classique, et plus précisément, de la période baroque, une haute-contre désigne majoritairement une voix masculine dont la tessiture est particulièrement aiguë. Ce terme peut ensuite désigner un pupitre au sein de la polyphonie de cette même époque, ou encore, une voix de femme (plus rarement), car la classification vocale baroque s'appuie avant tout sur la tessiture, non sur la typologie (utilisation moderne). (fr)
  • Il termine haute-contre fu utilizzato nell'epoca barocca in Francia per designare la più acuta delle quattro tipologie vocali del canto maschile allora in uso, le altre essendo quelle della (haute-)taille ("tenore baritonale"), della basse-taille ("basso-cantante"/"baritono") e della basse-contre ("basso"/"basso profondo"). (it)
  • Een haute-contre of hautecontre is een zangstem behorend tot de categorie tenor. Haute-contres hebben een hoog bereik. Het stemtype werd veel gebruikt in de barokmuziek en met name de Franse. Het stemtype raakte in onbruik, maar met de vernieuwde aandacht voor de oude muziek en de aandacht daarbij voor het uitvoeren ervan met niet alleen historische instrumenten of moderne kopieën ervan, maar ook van een vocaal instrumentarium dat recht doet aan de intenties van de componist en van de tijd waarin de muziekwerken werden gecomponeerd. De tessituur van een haute-contre ligt bijna zo hoog als die van een contratenor (ook wel countertenor) of van een contra-alt.Voorbeelden van muziek voor haute-contre zijn motetten van François Couperin of de titelrol in de opera van Jean-Philippe Rameau. Ook Marc-Antoine Charpentier, die zelf een haute-contre was, schreef uitvoerig voor dit stemtype. (nl)
  • 'Haute-contre' é um tipo raro de voz tenor, cultivada na França desde o período barroco. A voz era predominantemente usado em papéis de solo masculino, habitualmente os heroicos e românticos, mas também em papéis cômicos, mesmo en travesti. Lully escreveu 8 dos 14 papéis principais masculinos para a voz, , que era um haute-contre próprio, composto extensivamente para está de voz, assim como Rameau e, mais tarde, Gluck. O Haute-Contre da Académie Royale de Musique, que criou os principais papéis de óperas de Lully, no final do século XVII, foram Bernard Clédiere e Louis Gaulard Dumesny. Notáveis ​​haute-contre da primeira metade do século XVIII foram Denis-François Tribou e . Após estes vieram , para quem Gluck escreveu seus principais papéis haute-contre, que incluiu o papel-título na versão 1774 de Orphée et Eurydice, e Achilles em Iphigénie en Aulide. Há também um extenso repertório de música para esta voz em coral francês e em cantatas de solo francês do período barroco. (pt)
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (61 GB total memory, 51 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software