| rdfs:comment
| - Abd-Al·lah ibn Luft Al·lah ibn Abd-ar-Raixid, conegut pel làqab de Hafiz-i Abru (? - 1430), fou un historiador persa de l'època timúrida (Tamerlà i Xah Rukh). Va escriure un llibre sobre geografia de Pèrsia i tres continuacions de llibres d'història com la d'at-Tabarí i la Jami at-tawàrikh de Raixid-ad-Din amb la continuació dels esdeveniments de l'Azerbaidjan i l'Iraq Arabí. També va escriure la història de la dinastia kart, dels sarbadàrides, i la història del regnat de Xa Rukh. L'altra obra seva destacada fou la Majma at-Tawàrikh, crònica universal en quatre volums. (ca)
- حافظ آبرو (؟ - 833هـ، ؟ - 1429م). هو شهاب الدين عبد اللطيف بن لطف الله الخوافي. كاتب قديم في مجال علم الجغرافيا. (ar)
- Абдуллах ибн Лутфуллах ибн Абд ар-Рашид аль-Бихдадини, более известный под псевдонимом Хафизи Абру (Хафиз-и-Абру) (перс. حافظ ابرو; год рождения неизв., Герат — 1430 (в некоторых источниках 1451), Зенджан) — один из важнейших персидских историков периода Тимуридов. (ru)
- Hafiz-e Abru (en farsi حافظ ابرو) mortinta en Junio de 1430) estis persa historiisto kiu laboris ĉe la kortegoj de timuridaj regantoj de Centra Azio. Lia kompleta nomo estas ʿAbdallah (aŭ Nur-Allah) ibn Lotf-Allah ibn 'Abd-al-Raŝid Behdadini; dum lia mallongigita nomo estis transkribita en okcidenta literaturo ankaŭ kiel Hafiz-i Abru, Hafez-e Abru, Hafiz Abru ktp. Hafiz-i Abru estis la aŭtoro kaj/aŭ kompilanto de nombraj verkoj pri la historio kaj geografio de la Timurida ŝtato kaj apudaj regionoj, komisiita de sia mastro Ŝaho Ruĥo. (eo)
- Hafez-e Abru (Persian: حافظ ابرو; died June 1430) was a Persian historian working at the courts of Timurid rulers of Central Asia. His full name is ʿAbdallah (or Nur-Allah) Ebn Lotf-Allah Ebn 'Abd-al-Rashid Behdadini; his short name is also transcribed in Western literature as Hafiz-i Abru, Hafez-e Abru, Hafiz Abru etc. Hafiz-i Abru is the author and/or compiler of numerous works on the history and geography of the Timurid state and adjacent regions, commissioned by his master Shah Rukh, in particular Majma al-tawarikh ("World Histories"). (en)
- Hafez-e Abru, albo Hafiz-i Abru, pers. حافظ ابرو, właściwie: Abdollah-e (lub Nurollah-e) Lotfollah-e Abd-ar-Raszid Behdadini (także Chafi lub Harawi), (? – zm. czerwiec 1430) – perski historyk działający na dworze Timurydów. (pl)
|
| has abstract
| - Abd-Al·lah ibn Luft Al·lah ibn Abd-ar-Raixid, conegut pel làqab de Hafiz-i Abru (? - 1430), fou un historiador persa de l'època timúrida (Tamerlà i Xah Rukh). Va escriure un llibre sobre geografia de Pèrsia i tres continuacions de llibres d'història com la d'at-Tabarí i la Jami at-tawàrikh de Raixid-ad-Din amb la continuació dels esdeveniments de l'Azerbaidjan i l'Iraq Arabí. També va escriure la història de la dinastia kart, dels sarbadàrides, i la història del regnat de Xa Rukh. L'altra obra seva destacada fou la Majma at-Tawàrikh, crònica universal en quatre volums. (ca)
- حافظ آبرو (؟ - 833هـ، ؟ - 1429م). هو شهاب الدين عبد اللطيف بن لطف الله الخوافي. كاتب قديم في مجال علم الجغرافيا. (ar)
- Hafiz-e Abru (en farsi حافظ ابرو) mortinta en Junio de 1430) estis persa historiisto kiu laboris ĉe la kortegoj de timuridaj regantoj de Centra Azio. Lia kompleta nomo estas ʿAbdallah (aŭ Nur-Allah) ibn Lotf-Allah ibn 'Abd-al-Raŝid Behdadini; dum lia mallongigita nomo estis transkribita en okcidenta literaturo ankaŭ kiel Hafiz-i Abru, Hafez-e Abru, Hafiz Abru ktp. Hafiz-i Abru naskiĝis en la regiono Granda Ĥorasano kaj studis en Hamadān. Li eniris en la kortego de Timur en la 1380-aj jaroj; post la morto de Timur, Hafiz-i Abru pluis en la servo de la filo de Timur, nome Ŝaho Ruĥo, en Herat. Li interagis kun aliaj saĝuloj kunigitaj ĉirkaŭ la kortegoj de Timur kaj de Ŝaho Ruĥo, kaj iĝis agnoskita kiel bonkvalita ludanto de ŝako. Hafiz-i Abru estis la aŭtoro kaj/aŭ kompilanto de nombraj verkoj pri la historio kaj geografio de la Timurida ŝtato kaj apudaj regionoj, komisiita de sia mastro Ŝaho Ruĥo. (eo)
- Hafez-e Abru (Persian: حافظ ابرو; died June 1430) was a Persian historian working at the courts of Timurid rulers of Central Asia. His full name is ʿAbdallah (or Nur-Allah) Ebn Lotf-Allah Ebn 'Abd-al-Rashid Behdadini; his short name is also transcribed in Western literature as Hafiz-i Abru, Hafez-e Abru, Hafiz Abru etc. Hafiz-i Abru was born in Khorasan and studied in Hamadān. He entered Timur's court in the 1380s; after the death of Timur, Hafiz-i Abru continued in the service of Timur's son, Shah Rukh, in Herat. He interacted with other scholars congregating around Timur's and Shah Rukh's courts, and became recognized as a good chess player. Hafiz-i Abru is the author and/or compiler of numerous works on the history and geography of the Timurid state and adjacent regions, commissioned by his master Shah Rukh, in particular Majma al-tawarikh ("World Histories"). (en)
- Hafez-e Abru, albo Hafiz-i Abru, pers. حافظ ابرو, właściwie: Abdollah-e (lub Nurollah-e) Lotfollah-e Abd-ar-Raszid Behdadini (także Chafi lub Harawi), (? – zm. czerwiec 1430) – perski historyk działający na dworze Timurydów. Urodził się w . Hafez-e Abru to honorowy tytuł (lakab) pod jakim przeszedł do historii. Wykształcenie zdobył w Hamadanie. W latach 80. XIV wieku przyłączył się do dworu Timura (1370-1405), regularnie biorąc udział w odbywających się na nim zebraniach uczonych i pisarzy i stał się znany jako świetny szachista. Towarzyszył Timurowi podczas kilku kampanii, a po jego śmierci wstąpił na służbę jego syna Szahrocha (1405-1447). Wydaje się iż był zawodowym historykiem, nie dzierżącym żadnego stanowiska w administracji, ani jakiegokolwiek urzędu religijnego. Został pochowany w Zandżanie. Prawdopodobnie jego pierwszą pracą było anonimowe Zajl-e Dżame at-Tawarich, mające być kontynuacją Dżame at-Tawarich Raszidoddina. Obejmowało ono panowania ilchanów Oldżajtu (1304-1316) i Abu Sa’ida (1317-1335), przy czym pierwsza część była skrótem Tarich-e Oldżajtu . Drugim jego dziełem, zleconym mu przez Szahrocha, było Zajl-e Zafarname-je Szami, kontynuacja biografii Timura napisanej przez , obejmująca czas od roku 1404 do śmierci Timura w roku 1405, która została ukończona w roku 1412. Następnie na polecenie Szahrocha Hafez-e Abru napisał kronikę jego panowania do roku 1413, Tarich-e Szahroch. Kolejnym dziełem napisanym na rozkaz władcy było Tarich-e Hafez-e Abru, częściej nazywane Dżoghrafia-je Hafez-e Abru, uniwersalna praca o charakterze historyczno-geograficznym rozpoczęta w roku 1414. Początkowo miał to być przekład arabskiego dzieła geograficznego, którego identyfikacja współcześnie jest sporna, jednak Hafez-e Abru umieścił w nim także informacje z innych źródeł oraz obszerne dygresje na temat historii poszczególnych regionów, wykraczając tym samym poza ramy gatunku. W roku 1417/1418, znowu na polecenie Szahrocha, Hafez-e Abru zaczął pisać historię powszechną, znaną pod tytułem Madżmu'a-je Hafez-e Abru, która zawierała w sobie m.in. kronikę At-Tabariego w przekładzie Balamiego uzupełnioną aż do zdobycia Bagdadu przez Mongołów w roku 1258, kronikę Raszidaoddina, doprowadzoną do roku 1393, Zafarname Szamiego oraz Zajl-e Zafarname-je Szami i Tarich-e Szahroch doprowadzone do maja roku 1416. Ostatnią znaną nam pracą Hafeza-e Abru jest Madżma at-Tawarich, historia powszechna doprowadzona do roku 1427, napisana dla syna Szahrocha Bajsonghora. Składa się ona z czterech części – pierwsza dotyczy przedmuzułmańskich proroków i Iranu przed podbojem arabskim, druga historię kalifatu do roku 1258, trzecia zaś historię Iranu w okresie seldżuckim i mongolskim. Czwarta część, dedykowana Bajsonghorowi i posiadająca specjalny tytuł, Zobdat at-Tawarich-e Bajsonghori, podzielona jest na dwa rozdziały – jeden poświęcony Timurowi, drugi zaś panowaniu Szahrucha do lutego 1427. Pierwsze trzy części są w dużej mierze powtórzeniem materiału zawartego w geografii Hafeza-e Abru i Madżmu'a-je Hafez-e Abru. Najcenniejszą częścią dzieła jest Zobdat at-Tawarich-e Bajsonghori, które poczynając od Abd-ar-Razzagha Samarkandiego służyło perskim kronikarzom jako właściwie jedyne źródło do opisu pierwszej połowy panowania Szahrocha. Hafez-e Abru jest najważniejszym źródłem do poznania tego nieco ponad dwudziestoletniego okresu historii Timurydów. (pl)
- Абдуллах ибн Лутфуллах ибн Абд ар-Рашид аль-Бихдадини, более известный под псевдонимом Хафизи Абру (Хафиз-и-Абру) (перс. حافظ ابرو; год рождения неизв., Герат — 1430 (в некоторых источниках 1451), Зенджан) — один из важнейших персидских историков периода Тимуридов. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
