| rdfs:comment
| - جورج بورغ أوليفييه (بالمالطية: George Borġ Olivier) هو سياسي مالطي، ولد في 5 يوليو 1911 في فاليتا في مالطا، وتوفي في 29 أكتوبر 1980 في سليمة في مالطا بسبب مرض. حزبياً، نشط في الحزب الوطني (مالطا). وقد انتخب عضو مجلس نواب مالطا. (ar)
- Ġorġ Borg Olivier (* 5. Juli 1911 in Valletta; † 29. Oktober 1980 in Sliema, Malta) war ein maltesischer Politiker und zweimaliger Premierminister von Malta. (de)
- Giorgio Borg Olivier, también escrito George Borg Olivier, (La Valeta, 5 de julio de 1911 - Sliema, 29 de octubre de 1980) fue un jurista y político maltés, líder del Partido Nacionalista, que desempeñó el cargo de primer ministro de Malta en dos mandatos: 1950-1955 y 1962-1971. Durante su gobierno, Malta se convirtió en un estado independiente el 21 de septiembre de 1964. (es)
- Giorgio Borg Olivier ((mt) Ġorġ Borġ Ulivier) (5 juillet 1911 - 29 octobre 1980) était un homme politique maltais, chef du parti nationaliste et Premier ministre de Malte à deux reprises, de 1950 à 1955 et de 1962 à 1971. Il a également été chef de l'opposition entre 1955 et 1958 et de nouveau entre 1971 et 1977. Il a démissionné du poste de leader du parti nationaliste en 1977 et fut remplacé par Eddie Fenech Adami. Il conserva toutefois son siège au parlement jusqu'à sa mort en 1980. (fr)
- George Borg Olivier, Giorgio Borg Olivier (ur. 5 lipca 1911 w Valletcie, zm. 29 października 1980 w Sliemie) – maltański prawnik i polityk. Deputowany i minister. Premier Malty w latach 1950–1955 oraz 1962–1971, w tym pierwszy premier po uzyskaniu przez Maltę niepodległości. Lider Partii Narodowej w latach 1950–1977, w latach 1955–1958 oraz 1971–1976 lider opozycji w maltańskim parlamencie. (pl)
- Giorgio Borg Olivier, född den 5 juli 1911 i Valletta, Malta, död den 29 oktober 1980 i Valletta, var två gånger Maltas premiärminister som ledare av Nationalistpartiet. Han var också ledare av oppositionen mellan 1955 och 1958 samt mellan 1971 och 1977 då han avgick som nationalistpartiets ledare. Han behöll sin plats i parlamentet fram till sin död 1980. (sv)
- Джордж Борг Оливер (мальт. George Borġ Olivier; 5 июля 1911, Валлетта, колония Мальта — 29 октября 1980, Слима, Мальта) — мальтийский государственный деятель, премьер-министр Мальты (1950—1955 и 1962—1971). (ru)
- Giorgio Borg Olivier, GCPO KSS (Maltese: Ġorġ Borg Olivier) (5 July 1911 – 29 October 1980) was a Maltese statesman and leading politician. He twice served as Prime Minister of Malta (1950–55 and 1962–71) as the Leader of the Nationalist Party. He was also Leader of the Opposition between 1955–58, and again between 1971–77. (en)
- Ġorġ Borġ Olivier (Valletta, 1911ko uztailaren 5a - Sliema, 1980ko urriaren 29a) maltar politikaria izan zen. Maltako lehen ministroa izan zen 1962tik 1971ra. Alderdi Nazionalistako kide izan zen eta 193an koloniako Gobernu Kontseiluan sartu zen. Lehen ministro izan zen 1950etik 1955era Malta britainiar kolonia zen garai batean. 1962an berriro lehen ministro hautatu zuten eta Maltaren independentzia lortzeko prozesuari ekin zion. Azkenean, 1964ko irailaren 21ean independentzia aldarrikatu zen. Ekonomia mistoaren alde, turismoaren eta eraikuntzaren industriak garatzeko eta armada britainiarrarekiko mendekotasun maltarra murrizteko politika korporatiboak egin zituen. Bere agintaldian maltarren bizi-maila handitzea lortu zuen, baina eskandalu politiko eta pertsonalek 1971ko hauteskundeetan ga (eu)
- George Borġ Olivier (La Valletta, 5 luglio 1911 – Sliema, 29 ottobre 1980) è stato un politico maltese, fu capo del Partito Nazionalista dal 1949 fino al 1977 e Primo Ministro di Malta nel periodo coloniale dal 1950 al 1955 ed ancora, dal 1962 al 1971. (it)
- George Borg Olivier (Valletta, 5 juli 1911 – Sliema, 29 oktober 1980) was een Maltees premier van 1950 tot 1955 en van 1962 tot 1971. Borg Olivier volgde onderwijs aan het lyceum en studeerde daarna rechten aan de Koninklijke Universiteit van Malta. In 1937 studeerde hij af als doctor in de rechten. In 1939 werd hij voor de rooms-katholieke Partit Nazzjonalista (PN) in de Regeringsraad van de Britse kolonie gekozen. In 1947 werd hij in de Nationale Vergadering (parlement) gekozen en fungeerde daar als oppositieleider. In september 1950 werd hij minister van Wederopbouw en Reconstructie en minister van Onderwijs in de regering van dr. Enrico Mizzi. In december 1950, na het overlijden van Mizzi, werd hij voorzitter van de Partit Nazzjonalista, premier en minister van Justitie. (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)