The G7es (T5) "Zaunkönig" ("wren") was a passive acoustic torpedo employed by German U-boats during World War II. It was called the GNAT (German Navy Acoustic Torpedo) by the British.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - طوربيد جي7إي أس (ar)
- Zaunkönig (Torpedo) (de)
- Torpille G7es (fr)
- G7es torpedo (en)
- Torpeda G7es (pl)
- Цаункёниг (торпеда) (ru)
- G7es (торпеда) (uk)
|
| rdfs:comment
| - طوربيد جي7إي أس (تي5) ("wren") طوربيد صوتي سلبي تستخدمه غواصات يو الألمانية خلال الحرب العالمية الثانية. أطلق عليه GNAT (طوربيد البحرية الألمانية الصوتي) من قبل البريطانيين. (ar)
- Zaunkönig war der Deckname für einen Torpedo der deutschen Kriegsmarine mit akustisch gesteuerter Eigenlenkung. Die offizielle Typbezeichnung lautete T V oder G7es. Das alliierte Kürzel für den Torpedo lautete GNAT (German Navy Acoustic Torpedo). (de)
- The G7es (T5) "Zaunkönig" ("wren") was a passive acoustic torpedo employed by German U-boats during World War II. It was called the GNAT (German Navy Acoustic Torpedo) by the British. (en)
- La G7es (T5) « Zaunkönig » (« Roitelet ») était une torpille acoustique utilisée par les sous-marins allemands pendant la Seconde Guerre mondiale. Elle était appelé GNAT (German Navy Acoustic Torpedo) par les Britanniques. (fr)
- G7es(TII), також G7es (T5) «Zaunkönig» — німецька електрична з головкою самонаведення торпеда калібру 533 мм, що перебувала на озброєнні Крігсмаріне з 1943 року і до кінця Другої світової війни. Перша у світі серійна акустична торпеда. Основне підводних човнів Третього Рейху останнього етапу війни. (uk)
- Torpeda G7es – typ niemieckich torped ciężkich kalibru 533 mm z czasów drugiej wojny światowej, wyposażonych w pasywny układ samonaprowadzania akustycznego. Opracowana w wariantach T IV Falke, T V Zaunkönig I oraz T XI Zaunkönig II torpeda G7es, przeznaczona była do zwalczania nawodnych jednostek eskorty konwojów. Torpeda ta napędzana była zasilanym z baterii silnikiem elektrycznym i przenosiła z głowicę z ładunkiem 274 kilogramów materiału Schießwolle 36. (pl)
- G7es (TV) «Zaunkönig» (T-V Цаункениг) — немецкая электрическая самонаводящаяся торпеда подводных лодок калибра 533 мм, сконструированная в 1943 году. Являлась модификацией электрической торпеды G7e. Стала первой в мире серийной торпедой с акустической системой самонаведения. Состояла на вооружении немецких подводных лодок в период Второй мировой войны. Головка самонаведения, состоящая из двух разнесённых гидрофонов, захватывала цель в секторе 30°. Дальность захвата обычно составляла 300—450 м, и зависела от уровня шума корабля-цели. (ru)
|
| foaf:homepage
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| Link from a Wikipa... related subject.
| |
| has abstract
| - طوربيد جي7إي أس (تي5) ("wren") طوربيد صوتي سلبي تستخدمه غواصات يو الألمانية خلال الحرب العالمية الثانية. أطلق عليه GNAT (طوربيد البحرية الألمانية الصوتي) من قبل البريطانيين. (ar)
- Zaunkönig war der Deckname für einen Torpedo der deutschen Kriegsmarine mit akustisch gesteuerter Eigenlenkung. Die offizielle Typbezeichnung lautete T V oder G7es. Das alliierte Kürzel für den Torpedo lautete GNAT (German Navy Acoustic Torpedo). (de)
- The G7es (T5) "Zaunkönig" ("wren") was a passive acoustic torpedo employed by German U-boats during World War II. It was called the GNAT (German Navy Acoustic Torpedo) by the British. (en)
- La G7es (T5) « Zaunkönig » (« Roitelet ») était une torpille acoustique utilisée par les sous-marins allemands pendant la Seconde Guerre mondiale. Elle était appelé GNAT (German Navy Acoustic Torpedo) par les Britanniques. (fr)
- Torpeda G7es – typ niemieckich torped ciężkich kalibru 533 mm z czasów drugiej wojny światowej, wyposażonych w pasywny układ samonaprowadzania akustycznego. Opracowana w wariantach T IV Falke, T V Zaunkönig I oraz T XI Zaunkönig II torpeda G7es, przeznaczona była do zwalczania nawodnych jednostek eskorty konwojów. Torpeda ta napędzana była zasilanym z baterii silnikiem elektrycznym i przenosiła z głowicę z ładunkiem 274 kilogramów materiału Schießwolle 36. Pierwsze eksperymenty z pasywnym naprowadzaniem akustycznym rozpoczęły się w Niemczech w 1935 roku, zaś pierwsza na świecie operacyjna torpeda akustyczna – T IV Falke – weszła do służby w Kriegsmarine w styczniu 1943 roku. Z około 100 wyprodukowanych torped tego modelu, bojowo użyto 30 pocisków. Torpeda ta szybko została zastąpiona ulepszoną odmianą T V Zaunkönig I, która wśród aliantów znana była jako GNAT (German Naval Acustic Torpedo). Torpeda T V przeznaczona była do zwalczania okrętów eskorty poruszających się z optymalną dla pracy z użyciem Asdicu prędkością 12 do 19 węzłów. Sama torpeda T V występowała w dwóch wariantach – z płaskim czołem oraz z dziobem zaokrąglonym. W wariancie płaskim wyposażona była w cztery hydrofony, zaś w wariancie z zaokrąglonym dziobem używała dwóch hydrofonów. W ostatnim z tych modeli, bakelitowy dziób torpedy wypełniony był gliceryną oraz glikolem etylenowym w celu zapewnienia jak najlepszej transmisji akustycznej do hydrofonów. Po wystrzeleniu torpedy tego typu, macierzyste okręty podwodne zanurzały się na większą głębokość oraz wyłączały wszystkie źródła dźwięku, w celu uniknięcia zwrócenia na siebie uwagi własnej torpedy. Mimo to podejrzewano, że dwa U-Booty zostały zatopione przez własną torpedę akustyczną. Powojenne badania wykazały jednak, że jednostki te zatopione zostały przez alianckie okręty nawodne i lotnictwo. Podczas II wojny światowej wystrzelono 640 torped T V, których odsetek trafień wyniósł 6%. Ten stosunkowo niski współczynnik spowodowany został rozpowszechnieniem się w trakcie bitwy o Atlantyk środków zaradczych, przede wszystkim w postaci pułapki akustycznej (ang.). Pod koniec wojny do użytku operacyjnego wprowadzono ulepszoną wersję torpedy w wariancie T XI Zaunkönig II, w której możliwe były zmiany ustawień ataku w celu ominięcia jednostek eskorty i uderzenia na wolniejsze jednostki transportowe, wzmocnieniu uległa też odporność na pułapki akustyczne. Jedynie jednak jeden okręt został wyposażony w tę wersję torped, żadna jednak z nich nie została wystrzelona. (pl)
- G7es (TV) «Zaunkönig» (T-V Цаункениг) — немецкая электрическая самонаводящаяся торпеда подводных лодок калибра 533 мм, сконструированная в 1943 году. Являлась модификацией электрической торпеды G7e. Стала первой в мире серийной торпедой с акустической системой самонаведения. Состояла на вооружении немецких подводных лодок в период Второй мировой войны. Головка самонаведения, состоящая из двух разнесённых гидрофонов, захватывала цель в секторе 30°. Дальность захвата обычно составляла 300—450 м, и зависела от уровня шума корабля-цели. С августа 1943 года немецкие подводные лодки в Бискайском заливе получили первые акустические торпеды. 20 сентября первая же выпущенная акустическая торпеда попала в корму английского фрегата «Lagan» из состава конвоя ON-202. 30 июля 1944 года в Финском заливе, советский морской охотник потопил подводную лодку U-250 (тип VIIC), вооружённую торпедами «Цаункениг», лодку удалось поднять и отбуксировать в Кронштадт. В числе обнаруженных на ней торпед были и «Цаункениг», в количестве 3 штук. После изучения торпед, в январе 1945 года с их устройством ознакомили специалистов англичан. Установив рабочие частоты головки самонаведения в Великобритании создали эффективную буксируемую отвлекающую мишень. Всего за войну подлодки применили 640 таких торпед, в цель попали только 58. T-V Цаункениг обладала ненадёжной системой наведения Т V: устройство головки самонаведения составляли 26 реле, 11 ламп, 1760 контактов и 330 метров проводки. Главным недостатком была постоянная опасность самонаведения торпеды на шум винтов выпустившей её подводной лодки. В 1944 году проводились работы по улучшению конструкции торпеды и был создан модернизированный вариант торпеды, в котором были ликвидированы вышеперечисленные недостатки; в конце года торпеда была принята на вооружение. (ru)
- G7es(TII), також G7es (T5) «Zaunkönig» — німецька електрична з головкою самонаведення торпеда калібру 533 мм, що перебувала на озброєнні Крігсмаріне з 1943 року і до кінця Другої світової війни. Перша у світі серійна акустична торпеда. Основне підводних човнів Третього Рейху останнього етапу війни. (uk)
|
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)