| rdfs:comment
| - فرانشيسكو كرسبي (بالإيطالية: Francesco Crispi) سياسي إيطالي (4 أكتوبر 1819-12 أغسطس 1901) تولى رئاسة الحكومة في إيطاليا مرتين، واستقال من وزارته الثانية بعد هزيمة القوات الإيطالية الغازية للحبشة في معركة عدوة في العاشر من اذار /مارس 1896. (ar)
- Francesco Crispi (* 4. Oktober 1818 in Ribera, Sizilien; † 11. August 1901 in Neapel) war ein italienischer Revolutionär, Staatsmann und Politiker. In seiner Amtszeit als Ministerpräsident trieb er außenpolitisch in antifranzösischer Haltung den Dreibund und die koloniale Expansion seines Landes voran, während er innenpolitisch mit strenger Hand gegen soziale Protestbewegungen vorging. Zwischen 1887 und 1896 führte Crispi insgesamt vier Regierungen an. (de)
- Francesco Crispi (Ribera, Sizilia, 1819ko urriaren 4a - Napoli, 1901eko abuztuaren 11) italiar politikaria izan zen. Mazziniren lankidea izan zen, eta Garibaldirekin jardun zuen Bi Sizilien konkistan. Behin baino gehiagotan izan zen ministro eta Kontseiluko lehendakari (18871-91 eta 1893-96). Hirutariko Aliantzan sarrarazi zuen Italia. galera zela eta (1896, Etiopia) galdu zituen betiko karguak. Italiako faxismoaren aitzindaritzat hartu zuen Mussolinik. (eu)
- Francesco Crispi (Ribera, 4 de octubre de 1818-Nápoles, 12 de agosto de 1901) fue un estadista italiano, presidente del Consejo de Ministros italiano desde el 7 de agosto de 1887 al 6 de febrero de 1891 y entre el 15 de diciembre de 1893 y el 14 de junio de 1896. (es)
- Francesco Crispi (Ribera, Sicilië, 4 oktober 1819 – Napels, 12 augustus 1901) was een Italiaans politicus met veel invloed tijdens de negentiende eeuw. Crispi was premier van 1887 tot 1891 en opnieuw van 1893 tot 1896. (nl)
- Francesco Crispi (Ribera, 4 de Outubro de 1818 — Nápoles, 12 de Agosto de 1901) foi um político italiano. Ocupou o cargo de primeiro-ministro da Itália. Governante do Risorgimento, foi um dos organizadores da Revolução de 1848 e foi o maior defensor da Expedição dos Mil, em que participou. (pt)
- Франческо Криспи (итал. Francesco Crispi; 4 октября 1818, Рибера, Королевство Обеих Сицилий — 11 августа 1901, Неаполь, Королевство Италия) — итальянский политик и государственный деятель, дважды возглавлял кабинет министров Италии. (ru)
- Francesco Crispi, född 4 oktober 1819 i Ribera på Sicilien, död 12 augusti 1901 i Neapel, var en italiensk politiker. Han innehade posten som Italiens premiärminister två gånger, 1887–1891 och 1893–1896. (sv)
- 弗朗西斯科·克里斯皮（義大利語：Francesco Crispi，1818年10月4日－1901年8月12日）是一位意大利爱国者、政治家。 (zh)
- Франческо Кріспі (італ. Francesco Crispi; 4 жовтня 1818, Рибера — 11 серпня 1901, Неаполь) — італійський політик і юрист, був одним із лідерів Рісорджименто, двічі прем'єр-міністр Італії. (uk)
- Francesco Crispi (4. října 1818, – 11. srpna 1901, Neapol) byl italský politik a právník, účastník bojů v období risorgimenta, dvakrát předseda vlády. Svou kariéru začal jako právník v Neapoli. V letech 1848–1849 se účastnil revolučních bojů na území Království obojí Sicílie. Protože podporoval republikánskou činnost Giuseppa Mazziniho, musel z Piemontu odejít do exilu. Útočiště našel na Maltě, kde se oženil, později v Paříži a v Londýně. Do Itálie se vrátil v roce 1859 v době druhé italské války za nezávislost. Byl jedním z hlavních účastníků expedice tisíce, organizované Garibaldim proti Království obojí Sicílie. V roce 1860 byl jedním z tvůrců sicilské prozatímní vlády a ministrem. (cs)
- Francesco CRISPI (Ribera, la 4-an de oktobro 1818 - Napolo, la 11-an de aŭgusto 1901) estis itala patrioto kaj politikisto. Elstara figuro de la Risorgimento, li estis unu el la organizantoj de la Sicilia Revolucio de 1848 kaj estis la kreinto kaj maksimuma subtenanto de la , en kiu li partoprenis. En ekstera politiko li kultis amikecon kun Germanio, kiu apartenis al Italio kaj Aŭstrio en la Triopa Entento. Li preskaŭ ĉiam iris al Francio, kontraŭ kiu li plifortigis la armeon kaj la mararmeon. (eo)
- Francesco Crispi (4 October 1818 – 11 August 1901) was an Italian patriot and statesman. He was among the main protagonists of the Risorgimento, a close friend and supporter of Giuseppe Mazzini and Giuseppe Garibaldi, and one of the architects of Italian unification in 1860. Crispi served as Prime Minister of Italy for six years, from 1887 to 1891, and again from 1893 to 1896, and was the first Prime Minister from Southern Italy. Crispi was internationally famous and often mentioned along with world statesmen such as Otto von Bismarck, William Ewart Gladstone, and Robert Gascoyne-Cecil, 3rd Marquess of Salisbury. (en)
- Francesco Crispi, né le 4 octobre 1818 à Ribera, près d'Agrigente, dans le royaume des Deux-Siciles et mort le 12 août 1901 à Naples, est un homme d'État du royaume d'Italie, d'origine arberesh. Figure de proue du Risorgimento, il fut l'un des organisateurs de la Révolution sicilienne de 1848 et joue un rôle de premier plan dans la préparation et le déroulement de l'expédition des Mille de Garibaldi, à laquelle il participa. D'abord mazzinien, il se convertit aux idéaux royalistes en 1864. Anticlérical et hostile au Vatican, il fut, après l'unification de l'Italie, quatre fois Président du Conseil des ministres du 7 août 1887 au 6 février 1891, puis du 15 décembre 1893 au 14 juin 1896. Au cours de la première période, il était également ministre des Affaires étrangères et ministre de l'Int (fr)
- Francesco Crispi (Ribera, 4 ottobre 1818 – Napoli, 11 agosto 1901) è stato un patriota e politico italiano. Figura di spicco del Risorgimento, fu uno degli organizzatori della Rivoluzione siciliana del 1848 e fu l'ideatore e il massimo sostenitore della spedizione dei Mille, alla quale partecipò. Inizialmente mazziniano, si convertì agli ideali monarchici nel 1864. Anticlericale e ostile allo Stato Pontificio, dopo l'unità d'Italia fu quattro volte presidente del Consiglio: dal 1887 al 1891 e dal 1893 al 1896. Nel primo periodo fu anche ministro degli Esteri e ministro dell'interno, nel secondo anche ministro dell'interno. Fu il primo meridionale a diventare presidente del Consiglio. (it)
- Francesco Crispi (ur. 4 października 1818 w Riberze, zm. 11 sierpnia 1901 w Neapolu) – włoski polityk i prawnik, uczestnik walk w okresie risorgimenta, dwukrotnie premier. Karierę zawodową rozpoczął jako adwokat w Neapolu. W latach 1848-1849 uczestniczył w walkach rewolucyjnych na terenie Królestwa Obojga Sycylii. Ponieważ wsparł republikańską działalność Giuseppe Mazziniego, został wydalony z Piemontu. Schronienie znalazł na Malcie, gdzie się ożenił, a później w Paryżu i w Londynie. Do Włoch powrócił w roku 1859, podczas wojny francusko-austriackiej. Był jednym z najważniejszych uczestników wyprawy tysiąca zorganizowanej przez Garibaldiego przeciwko Królestwu Obojga Sycylii. W roku 1860 współtworzył sycylijski rząd tymczasowy i sprawował na wyspie władzę cywilną. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)