| rdfs:comment
| - Felícitas de Roma (Roma, ca. 101 - 165) fou una dona cristiana de l'antiga Roma. Morta com a màrtir és venerada com a santa per tota la cristiandat. No s'ha de confondre amb Felícitas de Cartago, venerada amb Santa Perpètua de Cartago. (ca)
- Felícitas (c. 101 - 165) fue una mártir cristiana. Felícitas era una noble matrona romana que consagraba su viudez a la educación de sus siete hijos pero acusada de conspirar contra la religión del Estado fue juntamente con ellos azotada, condenada a muerte y ejecutada. Se celebra su fiesta el 23 de noviembre. (es)
- Sainte Félicité de Rome est une veuve romaine, martyre avec ses sept fils au début du règne de Marc Aurèle, vers 165. Sa fête est célébrée le 23 novembre en Occident et le 25 janvier en Orient. La fête avec ses sept fils est célébrée, quant à elle, le 10 juillet en Occident. La tradition a conservé les noms de ses enfants : Janvier, Félix, Philippe, Sylvain, Alexandre, Vital et Martial. Dans la célébration liturgique, Félicité est une sainte dite de « quatrième catégorie » (culte restreint à certaines Églises locales, dont notamment l'Église de Rome, de manière perpétuelle, ce qui confère à son culte un prestige durable. Félicité a été ensevelie dans une catacombe de la Via Salaria. Peu de temps après, des basiliques antiques furent érigées en son honneur. (fr)
- Santa Felicita di Roma (ma nativa di Alife, secondo il Martirologio Beneventano del IX sec.) e i suoi sette Figli, denominati anche "Santi Sette Fratelli" (dalla pietà popolare detti pure Santi Sette Frati), sono venerati come martiri dalla Chiesa cattolica. La loro memoria liturgica è il 23 novembre per Felicita e il 10 luglio per Felice, Filippo, Vitale, Marziale, Alessandro, Silano e Gennaro. (it)
- Felicitas und ihre Söhne (* 2. Jahrhundert in Rom; † um 166 in Rom) sind frühchristliche Märtyrer. Felicitas (auch Felizitas) lebte in Rom und wurde Opfer der Christenverfolgung unter den gemeinsam regierenden Kaisern Mark Aurel und Lucius Verus. Sie wurde der Überlieferung zufolge zusammen mit ihren sieben Söhnen durch Enthauptung hingerichtet, als sie sich weigerte, ihrem Glauben abzuschwören. Weitere Reliquien befinden sich in der ihr geweihten Kirche Santa Felicità in Affile in der Nähe von Rom sowie im ihr geweihten Kloster der Abtei Münsterschwarzach bei Würzburg. (de)
- Felicitas of Rome (c. 101 – 165), also anglicized as Felicity, is a saint numbered among the Christian martyrs. Apart from her name, the only thing known for certain about this martyr is that she was buried in the , on the Via Salaria on a 23 November. However, a legend presents her as the mother of the seven martyrs whose feast is celebrated on 10 July. The Eastern Orthodox Church celebrates their martyrdom on 25 January. (en)
- Felisitas dari Roma (skt. 101 – 165) juga diinggriskan sebagai Felicity adalah Santa yang termasuk di antara para martir Kristen. Terlepas dari namanya, satu-satunya hal yang diketahui dengan pasti tentang martir ini adalah bahwa ia dimakamkan di Maximus, Stevia pada 23 November. Namun, sebuah legenda menampilkannya sebagai ibu dari tujuh martir yang pestanya jatuh pada 10 Juli. Gereja Ortodoks Timur merayakan kemartiran mereka pada 25 Januari. (in)
- Felicitas van Rome is een heilige uit de tweede eeuw. Haar feestdag is 23 november. Ze zou de moeder geweest zijn van de zeven zonen, die op 10 juli vereerd worden. Felicitas en de zeven broeders waren de beschermheiligen van het klooster Germania in Thesinge. Deze Felicitas is niet dezelfde heilige die de marteldood stierf met Perpetua. (nl)
- Felicidade de Roma (em latim: Felicitas; c. 101 – 165) é uma das primeiras mártires cristãs venerada como santa. Além do nome, a única coisa certa que sabemos sobre ela é que seu corpo foi enterrado na Catacumba de Máximo, na Via Salária, em 23 de novembro. Porém, as lendas posteriores a seu respeito a retratam como mãe de sete filhos mártires cuja festa é celebrada em 10 de julho. Na Igreja Ortodoxa, sua festa é celebrada em 7 de fevereiro (25 de janeiro no calendário juliano). (pt)
- Felicyta, męczennica rzymska, cs. Muczenica Filicitata (zm. ok. 160 lub 165 w Rzymie) – męczennica chrześcijańska w czasach panowania cesarza Antonina lub Marka Aureliusza, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego. Prawdopodobnie pierwowzorem Felicyty z Rzymu była Felicyta z Kartaginy, z której legenda uczyniła matkę siedmiu synów i nawiązuje do historii Eleazara oraz śmierci siedmiu braci machabejskich i ich bohaterskiej matki, którzy za czasów Antiocha IV Epifanesa (zm. 164 p.n.e.) ponieśli śmierć męczeńską (4 Księga Machabejska) (pl)
- Фелица́та (Филицата) (пострадала ок. 164 года) — мученица Римская. Память совершается в Православной церкви 25 января (7 февраля), в Католической церкви — 23 ноября. Мать семерых сыновей: Ианнуария, Феликса, Филиппа, Сильвана, Александра, Виталия и Марциала. Святая Филицата происходила родом из богатой римской семьи. Была обвинена языческими жрецами в распространении христианской веры, раздав всё своё имение, открыто вышла на проповедь христианства. Сыновья были преданы мучениям. Видя страдания своих сыновей, святая Филицата молила Бога, чтобы они устояли в подвиге и прежде неё вошли в Царство Небесное. Все сыновья святой приняли мученическую кончину на глазах матери, после чего она также приняла мученическую смерть. Святитель Григорий Двоеслов, папа Римский, посвятил святой похвальное сло (ru)
|
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)