Ernesto Paternò Castello di Carcaci (7 August 1882 – 9 April 1971) was Lieutenant of the Sovereign Military Order of Malta from 1955 to 1962 (succeeding Antonio Hercolani Fava Simonetti). In 1962 Paternò retired from the post on the election of Angelo de Mojana di Cologna as Grand Master.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Ernesto Paternò Castello di Carcaci (ca)
- Ernesto Paternò Castello di Carcaci (en)
- Ernesto Paternò Castello di Carcaci (it)
- Ernesto Paterno (nl)
- Ernesto Paterno Castello di Carcaci (pl)
|
| rdfs:comment
| - Ernesto Paternò Castello di Carcaci (Paternò, 1882 – Roma, 1971) fou lloctinent de l'Orde de Sant Joan de Jerusalem durant la manca de Gran Mestre després de la mort de Ludovico Chigi Albani della Rovere i la renúncia d'Antonio Hercolani-Fava-Simonetti com a lloctinent. (ca)
- Ernesto Paternò Castello di Carcaci (7 August 1882 – 9 April 1971) was Lieutenant of the Sovereign Military Order of Malta from 1955 to 1962 (succeeding Antonio Hercolani Fava Simonetti). In 1962 Paternò retired from the post on the election of Angelo de Mojana di Cologna as Grand Master. (en)
- Fra Ernesto Paternò Castello di Carcaci (Catania, 7 agosto 1882 – Roma, 9 aprile 1971) è stato un nobile e religioso italiano, Luogotenente Generale del Sovrano Militare Ordine di Malta. (it)
- Ernesto Paternò, voluit Ernesto Paternò Castello di Carcaci (Paternò, 7 augustus 1882 – Rome, 9 april 1971) was een Italiaans edelman en religieus, luitenant-grootmeester van de Soevereine Orde van Malta. (nl)
- Ernesto Paternò Castello di Carcaci, także Ernesto Paternò (ur. 7 sierpnia 1882 w Paternò, zm. 9 kwietnia 1971 w Rzymie) – Tymczasowy Namiestnik Zakonu Joannitów od 25 kwietnia 1955 do 11 maja 1962. Urodził się w szlacheckiej rodzinie Paternò, hrabiów i książąt (dzisiejsze Acate), wywodzącej się ze średniowiecznej Sycylii i mającej powiązania m.in. z . W 1914 ożenił się z Marią Cantarella e Scammacca (zm. 1935), z którą doczekał się córki Agaty (1914–1958). (pl)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - Ernesto Paternò Castello di Carcaci (Paternò, 1882 – Roma, 1971) fou lloctinent de l'Orde de Sant Joan de Jerusalem durant la manca de Gran Mestre després de la mort de Ludovico Chigi Albani della Rovere i la renúncia d'Antonio Hercolani-Fava-Simonetti com a lloctinent. (ca)
- Ernesto Paternò Castello di Carcaci (7 August 1882 – 9 April 1971) was Lieutenant of the Sovereign Military Order of Malta from 1955 to 1962 (succeeding Antonio Hercolani Fava Simonetti). In 1962 Paternò retired from the post on the election of Angelo de Mojana di Cologna as Grand Master. (en)
- Fra Ernesto Paternò Castello di Carcaci (Catania, 7 agosto 1882 – Roma, 9 aprile 1971) è stato un nobile e religioso italiano, Luogotenente Generale del Sovrano Militare Ordine di Malta. (it)
- Ernesto Paternò, voluit Ernesto Paternò Castello di Carcaci (Paternò, 7 augustus 1882 – Rome, 9 april 1971) was een Italiaans edelman en religieus, luitenant-grootmeester van de Soevereine Orde van Malta. (nl)
- Ernesto Paternò Castello di Carcaci, także Ernesto Paternò (ur. 7 sierpnia 1882 w Paternò, zm. 9 kwietnia 1971 w Rzymie) – Tymczasowy Namiestnik Zakonu Joannitów od 25 kwietnia 1955 do 11 maja 1962. Urodził się w szlacheckiej rodzinie Paternò, hrabiów i książąt (dzisiejsze Acate), wywodzącej się ze średniowiecznej Sycylii i mającej powiązania m.in. z . W 1914 ożenił się z Marią Cantarella e Scammacca (zm. 1935), z którą doczekał się córki Agaty (1914–1958). 25 kwietnia 1955 wybrano go namiestnikiem ad interim zakonu joannitów, jako że poprzedni tymczasowy namiestnik Antonio Hercolani Fava Simonetti zrezygnował ze względu na wiek. Jego głównym kontrkandydatem na stanowisko był piemoncki szlachcic (1908–1994), wspierany przez kardynała Nicolę Canaliego, którego porażka była zaskoczeniem i świadczyła o uniezależnianiu się zakonu od Watykanu. Podczas jego rządów po półwiecznej przerwie zakon wznowił wybijanie własnych monet. 11 maja 1962 finalnie po 11 latach oczekiwania wybrano nowego stałego namiestnika, w związku z czym Paternò przestał pełnić swoją funkcję. Kawaler Krzyża Wielkiego Udekorowany Wielką Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Włoskiej, kawaler Wielkiego Krzyża Sprawiedliwości Zakonu Maltańskiego i Orderu Złotego Runa. (pl)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
