| rdfs:comment
| - Diogenes z Seleukeie (asi 240, v Babylonii – 150 př. n. l.), též zvaný Babylonský byl řecký filozof, představitel stoické školy, žák Chrýsippa ze Soloi. Roku 156 – 5 přišel spolu s peripatetikem z Fasélidy a (kterého prý vyučoval v dialektice) do Říma, kde se zasloužil o popularizaci stoicismu mezi římskou aristokracií. Napsal několik spisů: o dialektice, o hlase, o urozenosti, o zákonech atd. Učil, že duše sídlí v srdci a život duševní je podmíněn oběhem krve. Přemýšlel a psal o vzniku a povaze hlasu, jejž považoval za náraz vzduchu. Jako duše člověka obkličuje, tak prý i bůh celý svět objímá. Pochyboval o závěrečném shoření světa, o dobru tvrdil, že je absolutní a samo v sobě poznatelné. Zabýval se i astrologií a divinací. Jeho nejvýznamnějším žákem byl Panaitios. (cs)
- ديوجانس البابلي ويُعرف أيضا بـ ديوجانس السلوقي (240 - 150 ق.م.) هو فيلسوف يوناني رواقي. أخذ عن ، وأخذ عنه . أهتم بالتنجيم وتفسير الأحلام. (ar)
- Diogenes of Babylon (also known as Diogenes of Seleucia; Greek: Διογένης Βαβυλώνιος; Latin: Diogenes Babylonius; c. 230 – c. 150/140 BC) was a Stoic philosopher. He was the head of the Stoic school in Athens, and he was one of three philosophers sent to Rome in 155 BC. He wrote many works, but none of his writings survived, except as quotations by later writers. (en)
- Diogenes von Babylon (altgriechisch Διογένης ὁ Βαβυλώνιος, lateinisch Diogenes Babylonicus; * um 240 v. Chr. in Seleukeia am Tigris; † kurz vor 150 v. Chr.) war ein antiker griechischer Philosoph und der wichtigste Leiter der stoischen Schule nach Chrysippos von Soli. Man nannte ihn „Diogenes den Babylonier“, womit seine Herkunft aus der Landschaft Babylonien gemeint war. Seine Heimatstadt war Seleukeia am Tigris (eine der zahlreichen Städte dieses Namens), daher wird er auch Diogenes von Seleukeia genannt. (de)
- Diógenes de Babilonia (en griego antiguo, Διογένης Βαβυλώνιος; en latín, Diogenes Babylonius) c. 230 a. C.– c. 150/140 a. C.) fue un filósofo estoico griego y sirio del siglo II a. C. (es)
- Diogène de Babylone, dit aussi « Diogène de Séleucie », est un philosophe stoïcien (né en -240 et mort en -150). (fr)
- Diogene di Babilonia, conosciuto anche come Diogene di Seleucia o Diogene lo Stoico (in greco antico: Διογένης ὁ Βαβυλώνιος, Dioghénēs ho Babylónios, detto "il Babilonio"; Seleucia al Tigri, 240 a.C. circa – 150 a.C. circa), è stato un filosofo stoico greco antico. (it)
- Diogenes z Seleucji, także Diogenes z Babilonu (Διογένης) (około 238–150 p.n.e.) – stoicki filozof pochodzący z Seleucji nad Tygrysem, uczeń Chryzypa oraz , którego następcą został jako piąty z kolei scholarcha Stoi. Był autorem licznych pism, w tym m.in. O prawach. Powoływał się na niego Cyceron. Jego uczniem był Panajtios. W 156/155 p.n.e. przebywał wspólnie z Karneadesem i Kritolaosem jako poseł ateński w Rzymie, dając mieszkańcom miasta okazję do głębszego zapoznania się z filozofią grecką. (pl)
- Diógenes da Babilônia (também conhecido como Diógenes, o Estoico ou Diógenes da Selêucia; c. 230 a.C. - ca. 150/140 a.C.) foi um filósofo estoico da Grécia Antiga. Foi o principal líder da escola estoica em Atenas, e um dos três filósofos enviados a Roma em 155 a.C.. Escreveu diversas obras, porém nenhuma foi preservada até os dias de hoje; existem apenas citações suas feitas por autores posteriores. (pt)
- Diogenes från Seleukia (Även känd som Diogenes Babylonicus, ca. 230 f.Kr. - ca. 150/140 f.Kr.), var en grekisk stoisk filosof. Han var föreståndare (skolark) för den stoiska skolan i Aten och han var en av tre filosofer som sändes till Rom 155 f.Kr. Han var författare till många verk, men inga av dessa har överlevt annat än som citat hos andra. (sv)
- Diògenes de Babilònia o Diògenes Babiloni （en grec Διογένης) va ser un filòsof estoic nascut a Selèucia, que era a Babilònia, d'on li va venir el seu renom, aplicat per distingir-lo d'altres filòsofs anomenats Diògenes i especialment de Diògenes de Selèucia. Va deixar els següents escrits, tots els quals s'han perdut: Hi ha diversos passatges de Ciceró dels quals es pot deduir que Diògenes va escriure més llibres sobre altres temes, però se'n desconeixen els títols. (ca)
- Diogenes Babiloniakoa edo Diogenes Seleuziakoa (antzinako grezieraz: Διογένης Βαβυλώνιος; latinez: Diogenes Babylonius; c. K.a. 230 – c. K.a. 150/140) K.a. II. mendeko filosofo greziar bat izan zen. Seleuzia Tigrisekoan jaioa, Babiloniatik gertu. Zenon Tarsokoaren oinordekoa izan zen eskola estoikoaren zuzendaritzan. Greziarrek Erromara bidali zuten enbaxadako zati izan zen, Karneades eta batera, K.a. 156an, Atenasi, inbaditzeagatik jarri zitzaion zigorra ezeztatzeko. Lengoaia eta etikaren arloetan ekarpenak egin zizkion estoizismoari. Lehenean, Diogenesek, hiru plano ezberdintzen ditu: soinua, espresioa eta hitza. Krisipo Solikoa zein bera, esaldia, zati hauetan, izen propioa, deitura, lotura eta artikuluan banatzearen arduradunak dira. Etikaren arloan, ezberdin ezin daitezken gauzen ar (eu)
- Diogenes van Babylon (Oudgrieks: Διογένης, Diogénês) (ook bekend als Diogenes Babylonicus, Diogenes de Babyloniër en Diogenes de Stoïcijn) was een stoïcijns filosoof uit de 2e eeuw v.Chr. Diogenes werd geboren in Seleucia aan de Tigris in Babylonië, maar verhuisde naar Athene, waar hij onderwijs volgde bij Chrysippos en de opvolger werd van Zeno van Tarsus als hoofd van de Stoïcijnse school. Hij volgde in zijn doctrine sterk de opvattingen van Chrysippos, vooral diens dialectiek. Volgens Cicero (Academia ii. 30, De Oratore ii. 38) was Diogenes het die Carneades later zou inleiden in de dialectiek.De belangrijkste leerling van Diogenes was evenwel Panaetius van Rhodos. (nl)
- Диоге́н Вавило́нский (др.-греч. Διογένης ὁ Βαβυλώνιος), или Диоген из Селевкии (ок. 240—150 до н. э.) — древнегреческий философ-стоик, ученик Хрисиппа и преемник Зенона из Тарса во главе стоической школы. Вместе с академиком Карнеадом и перипатетиком Критолаем в 155 году до н. э. ездил в Рим в составе афинского «философского» посольства, просившего освободить Афины от штрафа за разграбление Оропа. Выступив в Риме, Диоген впервые познакомил римлян с учением стоиков. (ru)
- Діоген Вавилонський (дав.-гр. Διογένης ὁ Βαβυλώνιος), або Діоген з Селевкії (бл. 240-150 до н. е.) — давньогрецький філософ-стоїк, учень Хрісіппа і наступник Зенона з Тарса на чолі стоїчної школи. Разом з академіком Карнеадом і перипатетиком Критолаєм в 155 до н. е. їздив до Риму в складі афінського «філософського» посольства, яке просило звільнити Афіни від штрафу за розграбування Оропа. Виступивши в Римі, Діоген вперше познайомив римлян з вченням стоїків. Його учнями були Антипатр з Тарса, Аполлодор з Селевкії, Архедем з Тарса, Аполлодор Афінський, Панетій, Боет Сидонський. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)