| rdfs:comment
| - Boris Ivanovič Morozov (in russo: Борис Иванович Морозов?; 1590 – 1º novembre 1661) è stato un politico russo. Fu un uomo di stato moscovita e un boiaro, che guidò il Governo Russo all'inizio del regno dello Zar Alessio I, essendone tutore e cognato. (it)
- 鲍里斯·伊凡诺维奇·莫罗佐夫 (俄語：Борис Иванович Морозов ;1590年－1661年）是一位俄羅斯沙皇國政治人物和波雅尔，是阿列克谢·米哈伊洛维奇·罗曼诺夫统治初期的俄羅斯沙皇國領導人。 1634年，莫罗佐夫擔任阿列克谢·米哈伊洛维奇·罗曼诺夫的師傅。此後莫罗佐夫開始干預俄羅斯沙皇國的宫廷事务。 (zh)
- Бори́с Ива́нович Моро́зов (около 1590[…] — 1661) — русский боярин, один из богатейших людей и крупнейших землевладельцев своего времени, воспитатель и фаворит царя Алексея Михайловича. Старший сын Ивана Васильевича Морозова и Аграфены Елизаровны Сабуровой. Один из главных виновников Соляного бунта 1648 года, вспыхнувшего из-за вводимых им непомерных цен на соль, жизненно необходимую в то время. После бунта остался при власти, но прежней роли уже не играл. Любитель западной культуры, Морозов считается одним из предшественников Петра I в реформировании традиционного русского образа жизни. (ru)
- Boris Ivanovich Morozov (Russian: Борис Иванович Морозов; 1590 – 1661) was a Russian statesman and boyar who led the Russian government during the early reign of Tsar Alexis. Morozov came from a long noble line, yet was poor before his appointments. In 1634, when Tsarevich Alexis was five years old, Morozov was appointed as his tutor. This began Morozov's influence on the Russian court and affairs. On 17 January 1648, Morozov procured the marriage of the tsar with Maria Miloslavskaya, himself marrying her sister, Anna, ten days later, both daughters of Ilya Danilovich Miloslavsky. (en)
- Borís Ivánovich Morózov (en ruso, Борис Иванович Морозов 1590 - 1661) fue un político y boyardo moscovita que dirigió el gobierno ruso durante el temprano reinado del Zar Alejo I, ya que él era su cuñado y tutor. (es)
- Boris Ivanovitch Morozov (en russe Борис Иванович Морозов ; 1590-1661) est un boyard et homme d'état russe qui dirigea le gouvernement russe pendant le début du règne du Tsar Alexis, dont il fut tuteur et beau-frère. En 1649, il prit une part active dans la préparation de la Sobornoye Ulozheniye, un code juridique qui perdura jusqu'au XIXe siècle. Au début des années 1650, tout en maintenant un profil bas, il est rappelé au gouvernement. (fr)
- Borys Iwanowicz Morozow (ros. Борис Иванович Морозов) – rosyjski szlachcic urodzony w 1590 roku, zmarły w 1661. Brał aktywny udział w życiu politycznym Rosji jako szef rządu we wczesnym okresie panowania cara Aleksego I, którego wychowywał i był jego szwagrem. Morozow nie posiadał legalnych spadkobierców, dlatego cały majątek po jego śmierci przypadł bratu - Glebowi. Ten jednak umarł niedługo po Borysie, a majątek odziedziczyła jego żona, Fieodosija, znana z zaangażowania w ruch staroobrzędowców. (pl)
|
| has abstract
| - Boris Ivanovich Morozov (Russian: Борис Иванович Морозов; 1590 – 1661) was a Russian statesman and boyar who led the Russian government during the early reign of Tsar Alexis. Morozov came from a long noble line, yet was poor before his appointments. In 1634, when Tsarevich Alexis was five years old, Morozov was appointed as his tutor. This began Morozov's influence on the Russian court and affairs. On 17 January 1648, Morozov procured the marriage of the tsar with Maria Miloslavskaya, himself marrying her sister, Anna, ten days later, both daughters of Ilya Danilovich Miloslavsky. During his long career at the Kremlin court, Morozov supervised a number of government departments (called prikazy) – Grand Treasury, Streltsy, Pharmacy, and Payroll. Aspiring to increase the treasury’s income, Morozov reduced salaries of state employees and introduced a high indirect salt tax. These measures caused the Salt Riot of 1648. The rebels demanded Morozov's handover, but the tsar hid him in his palace and then sent him in a fictitious exile into the Kirillo-Belozersky Monastery. After four months, however, Morozov returned to Moscow. In 1649, Morozov took an active part in preparing the Sobornoye Ulozheniye, a legal code which would survive well into the 19th century. In the early 1650s, while maintaining a low profile, he was still in charge of the Muscovite government. He owned 55,000 peasants and a number of mills, distilleries, and factories that produced iron, bricks, and salt. His sister-in-law, Boyarynya Morozova, was involved in the Old Believer movement. (en)
- Borís Ivánovich Morózov (en ruso, Борис Иванович Морозов 1590 - 1661) fue un político y boyardo moscovita que dirigió el gobierno ruso durante el temprano reinado del Zar Alejo I, ya que él era su cuñado y tutor. Durante su larga carrera en la Corte del Kremlin de Moscú, Morózov supervisó un número de departamentos de gobierno (llamados prikaz), entre los que se encontraban Tesorería, Streltsí, Farmacia y Nómina. Aspirando a aumentar los ingresos de la tesorería, Morózov redujo los salarios de los empleados del estado e introdujo un alto e indirecto impuesto a la sal. Estas medidas causaron el Disturbio de la Sal en 1648. Los rebeldes reclamaron la transferencia de Morózov, pero el Zar lo escondió en un palacio y luego lo envió a un exilio ficticio en el . Sin embargo, luego de cuatro meses, Morózov retornó a Moscú. En 1649, Morózov tomó una parte activa en la preparación del Sobórnoye ulozhéniye, un código legal que sobreviviría hasta el siglo XIX. En el principio de la década de 1650, manteniendo un bajo perfil, seguía a cargo del gobierno moscovita. Era dueño de unos 55.000 campesinos y de un número de molinos, destilerías y fábricas, que producían hierro, ladrillos y sal. Su cuñada, la boyarda Morózova, estuvo involucrada en el movimiento de los Viejos creyentes. (es)
- Boris Ivanovitch Morozov (en russe Борис Иванович Морозов ; 1590-1661) est un boyard et homme d'état russe qui dirigea le gouvernement russe pendant le début du règne du Tsar Alexis, dont il fut tuteur et beau-frère. Au cours de sa longue carrière au Kremlin, Morozov supervisa un certain nombre d'organes du gouvernement (appelés prikazy) – notamment le Grand Trésor, ou les Streltsy. Aspirant à augmenter les revenus du trésor, Morozov réduit les salaires des fonctionnaires et introduit une taxe indirecte élevée sur le sel. Ces mesures provoquèrent la (en) en 1648. Les rebelles exigèrent que Morozov leur soit remis, mais le tsar le protégea dans son palais et l'envoya en exil fictif dans le monastère de Kirillo-Belozersky. Quatre mois plus tard, il revint à Moscou. En 1649, il prit une part active dans la préparation de la Sobornoye Ulozheniye, un code juridique qui perdura jusqu'au XIXe siècle. Au début des années 1650, tout en maintenant un profil bas, il est rappelé au gouvernement. Homme riche, il possédait 55 000 paysans et plusieurs moulins, distilleries, et usines qui produisaient du fer, de la brique, et du sel. Sa belle-sœur, Boyarynya Morozova, fut une importante partisane du mouvement des Vieux-Croyants. (fr)
- Boris Ivanovič Morozov (in russo: Борис Иванович Морозов?; 1590 – 1º novembre 1661) è stato un politico russo. Fu un uomo di stato moscovita e un boiaro, che guidò il Governo Russo all'inizio del regno dello Zar Alessio I, essendone tutore e cognato. (it)
- Borys Iwanowicz Morozow (ros. Борис Иванович Морозов) – rosyjski szlachcic urodzony w 1590 roku, zmarły w 1661. Brał aktywny udział w życiu politycznym Rosji jako szef rządu we wczesnym okresie panowania cara Aleksego I, którego wychowywał i był jego szwagrem. W 1645 poślubił Annę Iljiniczną Miłosławską siostrę carycy Marii Miłosławskiej. W czasie swojej długiej kariery na Kremlu, Morozow nadzorował liczne ministerstwa, zwane prikazami - Skarbu, Strzelców czy Płac. Licząc na wzrost dochodów skarbu Morozow zdecydował się na obniżenie płac pracownikom państwowym i wprowadzenie wysokich podatków od soli. Wywołało ty wybuch społecznego niezadowolenia, który znalazł ujście w buncie solnym w 1648 roku. Buntownicy żądali wydania im Morozowa, chcąc go osądzić i najprawdopodobniej zabić, ale car Aleksy najpierw ukrywał go w pałacu a następnie odesłał do monasteru Cyrylo-Biełozierskiego. Po wygaśnięciu buntu i uporaniu się z jego przywódcami, po czterech miesiącach nieobecności, Morozow powrócił do Moskwy. W 1649 Morozow brał czynny udział w zawieraniu porozumienia ze szlachtą, która dotychczas okazywała swój sprzeciw wobec polityki carskiej. Zwołany został sobór ziemski, który ustanowił prawa częściowo spełniające postulaty bojarów. W latach 50. XVII wieku ponownie znalazł się na czele rządu moskiewskiego. Z racji swoich wpływów był bardzo bogaty, należały do niego liczne ziemie, młyny, manufaktury i żupy. W nich zatrudnionych było około 55 000 chłopów. Morozow nie posiadał legalnych spadkobierców, dlatego cały majątek po jego śmierci przypadł bratu - Glebowi. Ten jednak umarł niedługo po Borysie, a majątek odziedziczyła jego żona, Fieodosija, znana z zaangażowania w ruch staroobrzędowców. (pl)
- 鲍里斯·伊凡诺维奇·莫罗佐夫 (俄語：Борис Иванович Морозов ;1590年－1661年）是一位俄羅斯沙皇國政治人物和波雅尔，是阿列克谢·米哈伊洛维奇·罗曼诺夫统治初期的俄羅斯沙皇國領導人。 1634年，莫罗佐夫擔任阿列克谢·米哈伊洛维奇·罗曼诺夫的師傅。此後莫罗佐夫開始干預俄羅斯沙皇國的宫廷事务。 (zh)
- Бори́с Ива́нович Моро́зов (около 1590[…] — 1661) — русский боярин, один из богатейших людей и крупнейших землевладельцев своего времени, воспитатель и фаворит царя Алексея Михайловича. Старший сын Ивана Васильевича Морозова и Аграфены Елизаровны Сабуровой. Один из главных виновников Соляного бунта 1648 года, вспыхнувшего из-за вводимых им непомерных цен на соль, жизненно необходимую в то время. После бунта остался при власти, но прежней роли уже не играл. Любитель западной культуры, Морозов считается одним из предшественников Петра I в реформировании традиционного русского образа жизни. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)