| rdfs:comment
| - Nelle poleis greche, l'esimnèta (in greco antico: αἰσυμνήτης, aisymnètes) era un magistrato supremo a cui nei momenti di staseis (στάσεις), periodi di instabilità sociale e politica, venivano affidati pieni poteri. (it)
- Эсимнет (др.-греч. αίσυμνήτης — выборный правитель),в древнегреческих городах в VI веке до н. э. должностное лицо, наделённое чрезвычайными судебными полномочиями, призванное урегулировать внутригородские волнения, споры, разногласия. (Питтак в Митилене, Харонд в Катане и др.). В некоторых городах (например, в Мегаре, Милете, Наксосе) эсимнетами назывались также эпонимные чиновники. Обычно из них составлялась . (ru)
- Есимнет (дав.-гр. αισυμνήτης — суддя на змаганнях, правитель) — в Стародавній Греції посередник, якого обирали (зазвичай — на народних зборах) для залагодження соціальних конфліктів та суперечок. Есимнета наділяли необмеженими повноваженнями, він видавав закони, проводив реформи державного ладу. З есимнетів найвідомішими були Піттак в Мітілені та Солон в Афінах. Аристотель дав визначення есимнетії як «виборної монархії». (uk)
- Aesymnetes (Greek: αἰσυμνήτης, from αἶσα, aisa, a "just portion", hence "a person who gives everyone their just portion") was the name of an ancient Greek elected office similar to, and sometimes indistinguishable from, tyrant. The plural is aesymnetai. According to Aristotle, the office fell into disuse due to the risk of those who would not willingly relinquish the office, and the Greek States allowed it to disappear altogether. (en)
- Ο αισυμνήτης ήταν, στην Ελλάδα της αρχαϊκής εποχής, άρχοντας με απόλυτες εξουσίες, τον οποίο εξέλεγε ο λαός. Ο Αριστοτέλης αναφέρει στα «Πολιτικά» (1285a, 29-30): Δύο μὲν οὖν εἴδη ταῦτα μοναρχίας, ἕτερον δ᾽ ὅπερ ἦν ἐν τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν, οὓς καλοῦσιν αἰσυμνήτας. ἔστι δὲ τοῦθ᾽ ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν αἱρετὴ τυραννίς, διαφέρουσα δὲ τῆς βαρβαρικῆς οὐ τῷ μὴ κατὰ νόμον ἀλλὰ τῷ μὴ πάτριος εἶναι μόνον. ἦρχον δ᾽ οἱ μὲν διὰ βίου τὴν ἀρχὴν ταύτην, οἱ δὲ μέχρι τινῶν ὡρισμένων χρόνων ἢ πράξεων, οἷον εἵλοντό ποτε Μυτιληναῖοι Πιττακὸν πρὸς τοὺς φυγάδας ὧν προειστήκεσαν Ἀντιμενίδης καὶ Ἀλκαῖος ὁ ποιητής. (el)
- Ein Aisymnet (altgriechisch αἰσυμνητήρ aisymnetér, auch Diallaktes διαλλακτής) war ursprünglich ein „Schiedsrichter“ im antiken Griechenland des 7. und 6. Jahrhunderts vor Christus. Während des siebten vorchristlichen Jahrhunderts traten in zahlreichen griechischen Poleis soziale Spannungen auf. Zum einen bekämpften sich verschiedene Adelsgruppen untereinander, zum anderen gerieten Kleinbauern immer mehr in wirtschaftliche Abhängigkeit vom Adel. Diese Konflikte bargen Potential für Bürgerkriege, und so einigte sich vielenorts die gesamte Bürgerschaft auf einen Aisymneten. (de)
- L’aisymnète, nom spécial aux Mégariens, désigne à l'origine et dans l'Antiquité grecque, en Asie Mineure, le chef du protocole. Comme le dit ce nom en grec ancien (αἰσυμνητής, « ordonnateur des jeux, surveillant », du verbe αἰσυμνάω, « rappeler la règle »), c'est un personnage apte à connaître les convenances, les bonnes coutumes, et à régler le droit. Selon les régions et les époques, la fonction ayant évolué, ce titre a correspondu à des charges diverses, exercées par des magistrats investis de pouvoirs ordinaires ou extraordinaires. C’était un arbitre chargé par les divers partis de mettre fin aux discordes civiles. Devenu par la suite le magistrat suprême dans les villes d'Ionie, disposant de pouvoirs plus étendus que n’en eut jamais aucun roi grec, l'aisymnète a été situé entre le tyr (fr)
- Een diallaktes (Oud-Grieks: διαλλακτής; ook wel αἰσυμνητήρ/aisymnètèr; Nederlands: aesymneet) was een "verzoener" in het Hellas van de zevende en zesde eeuw v.Chr.. Vanaf de zevende eeuw v.Chr. traden in talrijke Griekse poleis sociale spanningen op. Aan de ene kant bekampten adellijke groepen elkander, aan de andere kant werden de kleine boeren steeds meer afhankelijk voor hun werkgelegenheid van de adel. Daar deze conflicten een potentiële burgeroorlog kunnen zijn doet de gehele bevolking beroep op één of meerdere diallaktoi om te onderhandelen. (nl)
- Ajsymneta (gr. αἰσυμνήτης aisymnetes, lm. αἰσυμνήται aisymnetai) – w starożytnej Grecji mąż zaufania, rozjemca wybierany w sytuacji konfliktowej w celu zaprowadzenia porządku w państwie. Ajsymneci byli rozjemcami i reformatorami pochodzącymi z wyboru. Wybierały ich skłócone ugrupowania w obliczu groźby wojny domowej spośród ludzi cieszących się dużym autorytetem i szacunkiem. Otrzymywali specjalne, nieograniczone pełnomocnictwa na czas określony (niekiedy dożywotnio), aby móc przeprowadzić zmianę ustroju lub skodyfikować prawo. Instytucja ta była rodzajem tyranii z wyboru (αιρετή τυραννίς), jak to wyraził Arystoteles w Polityce. Dionizjusz z Halikarnasu przyrównywał ten urząd do rzymskiej dyktatury, przypuszczając, że Rzymianie przejęli go od Greków. (pl)
|
| has abstract
| - Ο αισυμνήτης ήταν, στην Ελλάδα της αρχαϊκής εποχής, άρχοντας με απόλυτες εξουσίες, τον οποίο εξέλεγε ο λαός. Ο Αριστοτέλης αναφέρει στα «Πολιτικά» (1285a, 29-30): Δύο μὲν οὖν εἴδη ταῦτα μοναρχίας, ἕτερον δ᾽ ὅπερ ἦν ἐν τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν, οὓς καλοῦσιν αἰσυμνήτας. ἔστι δὲ τοῦθ᾽ ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν αἱρετὴ τυραννίς, διαφέρουσα δὲ τῆς βαρβαρικῆς οὐ τῷ μὴ κατὰ νόμον ἀλλὰ τῷ μὴ πάτριος εἶναι μόνον. ἦρχον δ᾽ οἱ μὲν διὰ βίου τὴν ἀρχὴν ταύτην, οἱ δὲ μέχρι τινῶν ὡρισμένων χρόνων ἢ πράξεων, οἷον εἵλοντό ποτε Μυτιληναῖοι Πιττακὸν πρὸς τοὺς φυγάδας ὧν προειστήκεσαν Ἀντιμενίδης καὶ Ἀλκαῖος ὁ ποιητής. Στην ομηρική Ιλιάδα τη συγκεκριμένη ιδιότητα έχουν νέοι αριστοκρατικής καταγωγής με δικαστικές αρμοδιότητες. Συναντάμε τον όρο και στην Οδύσσεια, ως αιρετούς αξιωματούχους, αποστολή των οποίων είναι η διοργάνωση και η εκτέλεση διαφόρων τελετών είτε αγώνων.: αἰσυμνῆται δὲ κριτοὶ ἐννέα πάντες ἀνέσταν δήμιοι, οἳ κατ᾽ ἀγῶνας ἐὺ πρήσσεσκον ἕκαστα, λείηναν δὲ χορόν, καλὸν δ᾽ εὔρυναν ἀγῶνα. Άτομα με αυτό το αξίωμα συναντάμε σε αιολικές πόλεις, όπως η Κύμη (είχαν την επιμέλεια των δημοσίων εθίμων). Ακόμη, στα Μέγαρα και στις πόλεις που αυτά είχαν ιδρύσει ως αποικίες, στη Μίλητο και τη Νάξο, όπου αισυμνήτης ήταν ο στεφανηφόρος επώνυμος άρχοντας, στην Τέω όπου είχε δικαστικές αρμοδιότητες. Ως πρώτος αισυμνήτης αναφέρεται ο στη Μίλητο, και κατόπιν ο Χαιρήμων στην Απολλωνία της Αδριατικής, ο στην Εύβοια, ο στη Σάμο και ο Πιττακός ο Μυτιληναίος. Επίσης ο Σόλων στην Αθήνα. Στον 7ο αιώνα π.Χ., οι αισυμνήτες απέκτησαν ευρύτατη πολιτική εξουσία. Μπορούσαν να δρουν χωρίς την υποχρέωση να λογοδοτούν στους πολίτες, η εξουσία όμως τους είχε δοθεί με τη συγκατάθεση των πολιτών, και δεν ήταν κληρονομική. Ο αισυμνήτης διαφέρει από τον τύραννο κατά το ότι ο δεύτερος υφαρπάζει την εξουσία, επιβάλλεται με τη βία. Ο τύραννος εκπροσωπεί την επαναστατική νομιμότητα, η οποία έρχεται σε ρήξη με τις κατεστημένες εξουσίες (πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές). Ο αισυμνήτης είναι ο μετριοπαθής μεταρρυθμιστής, αποστολή του δεν είναι η εκ βάθρου ανατροπή του προηγούμενου καθεστώτος. Σημειωτέον ότι και οι δύο αυτοί φορείς εξουσίας εμφανίστηκαν σε μια περίοδο, όπου υπήρχαν κοινωνικές εντάσεις μεταξύ μεγάλων γαιοκτημόνων και μικροκαλλιεργητών, ενώ η άνθιση της βιοτεχνίας, του εμπορίου και της ναυτιλίας αλλά και η επικράτηση των συναλλαγών πλέον με χρήμα αμφισβήτησαν τις έως τότε επικρατούσες ισορροπίες. (el)
- Aesymnetes (Greek: αἰσυμνήτης, from αἶσα, aisa, a "just portion", hence "a person who gives everyone their just portion") was the name of an ancient Greek elected office similar to, and sometimes indistinguishable from, tyrant. The plural is aesymnetai. The title originally signified merely a judge in the heroic games, but afterwards indicated an individual who was occasionally invested voluntarily by his fellow citizens with essentially unlimited power in a Greek state. Aristotle called the office an "elective tyranny", and said that the power of the aesymnetai partook in some degree of the nature "both of kingly and tyrannical authority; since he was appointed legally and ruled over willing subjects, but at the same time was not bound by any laws in his public administration." Hence Theophrastus calls the office τυραννίς αιρετή ("elective tyranny"), and Dionysius compares it with the dictatorship at Rome. It was not hereditary; but it was sometimes held for life, and at other times only until some object was accomplished, such as the reconciling of the various factions in the state. There is only one recorded instant of a person expressly receiving the title of Aesymnetes: Pittacus, in Mytilene, who was appointed to this dignity because the state had been long torn asunder by the various factions, and who succeeded in restoring peace and order by his wise regulations and laws. There were, however, no doubt many other persons who ruled under this title for a while in the various states of Greece, and those law-givers bore a strong resemblance to the aesymnetai, whom their fellow citizens appointed with supreme power to enact laws, as Dracon, Solon, Zaleucus and Charondas. In some states, such as Cyme and Chalcedon, it was the title borne by the regular magistrates. According to Aristotle, the office fell into disuse due to the risk of those who would not willingly relinquish the office, and the Greek States allowed it to disappear altogether. (en)
- Ein Aisymnet (altgriechisch αἰσυμνητήρ aisymnetér, auch Diallaktes διαλλακτής) war ursprünglich ein „Schiedsrichter“ im antiken Griechenland des 7. und 6. Jahrhunderts vor Christus. Während des siebten vorchristlichen Jahrhunderts traten in zahlreichen griechischen Poleis soziale Spannungen auf. Zum einen bekämpften sich verschiedene Adelsgruppen untereinander, zum anderen gerieten Kleinbauern immer mehr in wirtschaftliche Abhängigkeit vom Adel. Diese Konflikte bargen Potential für Bürgerkriege, und so einigte sich vielenorts die gesamte Bürgerschaft auf einen Aisymneten. Die Aisymneten wurden mit Generalvollmacht ausgestattet und sollten zwischen den rivalisierenden Parteien vermitteln sowie soziale Missstände ausräumen. Oft änderten sie auch Teile der Verfassung zu diesem Zweck. In vielen Poleis genügten ihre Maßnahmen nicht, um die Bevölkerung zu befrieden, und nach ihrer Amtsniederlegung wurde eine Tyrannis errichtet. In einigen Städten entwickelte sich die außerordentliche Aisymnetie zum Magistrat. (de)
- L’aisymnète, nom spécial aux Mégariens, désigne à l'origine et dans l'Antiquité grecque, en Asie Mineure, le chef du protocole. Comme le dit ce nom en grec ancien (αἰσυμνητής, « ordonnateur des jeux, surveillant », du verbe αἰσυμνάω, « rappeler la règle »), c'est un personnage apte à connaître les convenances, les bonnes coutumes, et à régler le droit. Selon les régions et les époques, la fonction ayant évolué, ce titre a correspondu à des charges diverses, exercées par des magistrats investis de pouvoirs ordinaires ou extraordinaires. C’était un arbitre chargé par les divers partis de mettre fin aux discordes civiles. Devenu par la suite le magistrat suprême dans les villes d'Ionie, disposant de pouvoirs plus étendus que n’en eut jamais aucun roi grec, l'aisymnète a été situé entre le tyran et le nomothète. L’aisymnètie est considérée par Aristote comme une tyrannie élective puisque cette fonction repose sur l’élection et le consentement des sujets, et possède un caractère despotique mais non héréditaire. (fr)
- Nelle poleis greche, l'esimnèta (in greco antico: αἰσυμνήτης, aisymnètes) era un magistrato supremo a cui nei momenti di staseis (στάσεις), periodi di instabilità sociale e politica, venivano affidati pieni poteri. (it)
- Een diallaktes (Oud-Grieks: διαλλακτής; ook wel αἰσυμνητήρ/aisymnètèr; Nederlands: aesymneet) was een "verzoener" in het Hellas van de zevende en zesde eeuw v.Chr.. Vanaf de zevende eeuw v.Chr. traden in talrijke Griekse poleis sociale spanningen op. Aan de ene kant bekampten adellijke groepen elkander, aan de andere kant werden de kleine boeren steeds meer afhankelijk voor hun werkgelegenheid van de adel. Daar deze conflicten een potentiële burgeroorlog kunnen zijn doet de gehele bevolking beroep op één of meerdere diallaktoi om te onderhandelen. Deze diallaktoi of aisymnètèroi worden met een volmacht aangesteld en zullen tussen de rivaliserende partijen onderhandelen en sociale mistoestanden wegwerken. Vaak veranderen ze ook de wetgeving met dit doel in het achterhoofd. In vele poleis waren deze maatregelen niet genoeg, en werd er nadat deze diallaktoi of aisymnètèroi hun macht hadden neergelegd een tirannie opricht, die dan met grove borstel door de staatinrichting ging. In enkele steden ontwikkelde de buitengewone functie van aisymnètèr uit tot een magistratuur. (nl)
- Ajsymneta (gr. αἰσυμνήτης aisymnetes, lm. αἰσυμνήται aisymnetai) – w starożytnej Grecji mąż zaufania, rozjemca wybierany w sytuacji konfliktowej w celu zaprowadzenia porządku w państwie. Ajsymneci byli rozjemcami i reformatorami pochodzącymi z wyboru. Wybierały ich skłócone ugrupowania w obliczu groźby wojny domowej spośród ludzi cieszących się dużym autorytetem i szacunkiem. Otrzymywali specjalne, nieograniczone pełnomocnictwa na czas określony (niekiedy dożywotnio), aby móc przeprowadzić zmianę ustroju lub skodyfikować prawo. Instytucja ta była rodzajem tyranii z wyboru (αιρετή τυραννίς), jak to wyraził Arystoteles w Polityce. Dionizjusz z Halikarnasu przyrównywał ten urząd do rzymskiej dyktatury, przypuszczając, że Rzymianie przejęli go od Greków. Ajsymnetami byli prawdopodobnie Zaleukos z Lokrów Epizefyryjskich, Filolaos w Tebach, Drakon w Atenach, a na pewno Pittakos w Mitylenie. Najbardziej znanym ajsymnetą był ateński mąż stanu, poeta i prawodawca – Solon. W późniejszych czasach podobną rolę odegrał Timoleon. (pl)
- Эсимнет (др.-греч. αίσυμνήτης — выборный правитель),в древнегреческих городах в VI веке до н. э. должностное лицо, наделённое чрезвычайными судебными полномочиями, призванное урегулировать внутригородские волнения, споры, разногласия. (Питтак в Митилене, Харонд в Катане и др.). В некоторых городах (например, в Мегаре, Милете, Наксосе) эсимнетами назывались также эпонимные чиновники. Обычно из них составлялась . (ru)
- Есимнет (дав.-гр. αισυμνήτης — суддя на змаганнях, правитель) — в Стародавній Греції посередник, якого обирали (зазвичай — на народних зборах) для залагодження соціальних конфліктів та суперечок. Есимнета наділяли необмеженими повноваженнями, він видавав закони, проводив реформи державного ладу. З есимнетів найвідомішими були Піттак в Мітілені та Солон в Афінах. Аристотель дав визначення есимнетії як «виборної монархії». (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)