| rdfs:comment
| - Otto Wacker (11 août 1898 - 13 octobre 1970) est un marchand d'art et galeriste allemand, qui, dans les années 1920, est impliqué dans une énorme affaire d'escroquerie en faux tableaux de Vincent van Gogh. (fr)
- Otto Wacker (1898–1970) was a German art dealer who became infamous for commissioning and selling forgeries of paintings by Vincent van Gogh. He had gained a good reputation in the 1920s after false starts in various other professions. Since the end of World War II, he lived in East Berlin. A study of his life and times has been written by Modris Eksteins. (en)
- Otto WACKER (1898–1970) estis germana artokomercisto kiu iĝis fifama pro la komisio kaj vendado de falsaĵoj kiel pentraĵoj de Vincent van Gogh. Li estis akirinta bonan reputacion en la 1920-aj jaroj post falsaj komencoj en variaj aliaj profesioj. Ekde la fino de la Dua Mondmilito, li loĝis en Orienta Berlino. Studo de lia vivo estis verkita de Modris Eksteins. (eo)
- Otto Wacker (* 11. August 1898 in Düsseldorf; † 13. Oktober 1970 in Berlin) war ein deutscher Kunsthändler und Tänzer. Er war in den 1920er-Jahren in einen aufsehenerregenden Prozess um gefälschte Bilder Vincent van Goghs verwickelt. (de)
- オットー・ヴァッカー（Otto Wacker, 1898年 - 1970年）は、ドイツの画商であり、フィンセント・ファン・ゴッホの絵画の贋作販売に関与した人物である。 オットー・ヴァッカーは、1925年画商となり、絵画取引界での信頼を確立していった。そのような中、弟で画家・絵画修復家のレオンハルト・ヴァッカーにゴッホの贋作を制作させたものと思われる。 ヴァッカーは、これらの絵画の来歴について、あるロシア人がこれらの絵画をスイスに非合法に持ち込んだが、ソビエト連邦の親族からの報復を避けるためにその名前を明かすことができないと説明し、ゴッホ作品の専門家であるジャコブ＝バート・ド・ラ・ファイユ、ブレンマー (Hendrik P. Bremmer)、ユリウス・マイヤー＝グラーフェ、ローゼンハーゲン (Hans Rosenhagen) らもこれを信じて、真作を保証する鑑定書を書いた。複数の画廊がこれらの作品を購入した。 更なる調査により、ヴァッカーに由来する33作品に贋作の疑いがあることが分かった。1928年12月、Matthiesen画廊は、ドイツ画商協会の支援を受けてヴァッカーに対する訴訟を提起した。ド・ラ・ファイユは、従前の意見を変え、1930年刊行の『偽のゴッホ作品』においてこれらの作品を挙げた。 (ja)
- Otto Wacker (ur. 11 sierpnia 1898, zm. 13 października 1970) – niemiecki handlarz dziełami sztuki, fałszerz obrazów Vincenta van Gogha. Pochodził z Düsseldorfu, utrzymywał się z handlu obrazami. Na początku lat 20. XX wieku występował także jako tancerz pod pseudonimem Olindo Lowael. W styczniu 1927 roku zaprezentował w galerii sztuki Paula Cassirera w Berlinie trzydzieści trzy płótna van Gogha, kupione rzekomo kilka lat wcześniej od rosyjskiego emigranta mieszkającego w Szwajcarii, którego tożsamości ze względów bezpieczeństwa nie mógł ujawnić. Reprodukcje obrazów z kolekcji Wackera zostały umieszczone w wydanym przez de la Faille’a katalogu dzieł van Gogha. Ich autentyczność szybko zaczęła jednak budzić podejrzenia i podzieliła środowisko krytyków sztuki na dwa przeciwstawne obozy. Ponie (pl)
|
| has abstract
| - Otto Wacker (* 11. August 1898 in Düsseldorf; † 13. Oktober 1970 in Berlin) war ein deutscher Kunsthändler und Tänzer. Er war in den 1920er-Jahren in einen aufsehenerregenden Prozess um gefälschte Bilder Vincent van Goghs verwickelt. Otto Wacker war ein Sohn des Kunstmalers Hans Wacker (1868–1958). Nachdem er sich in verschiedenen anderen Berufen betätigt hatte und unter anderem als Tänzer unter dem Pseudonym Olinto Lovaël (auch: Olindo Lovaël) eine gewisse Bekanntheit erlangt hatte, wurde Otto Wacker um 1925 Kunsthändler. Er verkaufte schwerpunktmäßig Gemälde van Goghs und galt als zuverlässig in Kunstkreisen. Im Januar 1928 fand im Kunstsalon Cassirer eine van-Gogh-Ausstellung statt, die von Otto Wacker beliefert wurde. Wacker behauptete, die Bilder stammten aus der Sammlung einer russischen Adelsfamilie, die aus der Sowjetunion geflohen war und die Werke mitgeschmuggelt habe. Um die noch in Russland lebenden Angehörigen zu schützen, dürfe er keine genaueren Angaben machen. Zudem wies Wacker Expertisen von Jacob-Baart de la Faille und Julius Meier-Graefe vor. Bei de la Faille hatte er sich zuvor eingeschmeichelt, indem er ihm um ein Vorwort zum Ausstellungskatalog gebeten hatte, bei Meier-Graefe, indem er dessen Werk „Vincent van Gogh der Zeichner“ im eigenen Verlag publizierte. Grete Ring und Walter Feilchenfeldt, die Organisatoren der Ausstellung, erkannten jedoch, dass ein Teil der Bilder Fälschungen waren. Weitere Nachforschungen ergaben 33 verdächtige Bilder, die alle von Wacker geliefert worden waren. Viele Berliner Kunsthändler nahmen Bilder, die von Wacker stammten, wieder von ihren Kunden zurück. Die gefälschten Gemälde, die Wacker vertrieb, waren vermutlich das Werk seines Vaters und/oder seines Bruders Leonhard Wacker (* 1895), der ebenfalls Maler (und Restaurator) war. Im Atelier des Vaters wurden bei Durchsuchungen zwei Kopien von Selbstporträts Vincent van Goghs sichergestellt, in der Wohnung des Bruders zwölf vermutlich als Fälschungen hergestellte Bilder. Der Prozess gegen Wacker begann am 6. April 1932. Vincent Wilhelm van Gogh, ein Neffe des Malers, wurde zuerst befragt und erklärte, dass die Familienüberlieferung keinen Russen kenne, der Gemälde gekauft hätte. De La Faille dagegen äußerte die Meinung, dass fünf von den Bildern echt wären. Gegen das erste Urteil gingen sowohl die Verteidigung als auch die Staatsanwaltschaft in Berufung. Die zweite Verhandlung endete mit einem härteren Urteil als die erste. Am 6. Dezember 1932 wurde Wacker zu 19 Monaten Gefängnis und 30.000 Reichsmark Geldstrafe verurteilt. Da er die Geldstrafe nicht zahlen konnte, wurde die Gefängnisstrafe um 300 Tage erhöht. Wacker kam erst 1935 wieder frei. Der vor und während des Wacker-Prozesses geführte Expertenstreit um die Echtheit der Bilder wurde von Kurt Tucholsky im April 1932 in der Weltbühne parodiert. Nach dem Zweiten Weltkrieg lebte Wacker – nach Tätigkeiten als Tänzer und Tanzdramaturg in Erfurt und Weimar von 1945 bis 1950 – ab 1951 in Ost-Berlin, wo er unter anderem als Tanzreferent und Tanzautor tätig war und eine Tanzschule betrieb. Auf dem Kunstmarkt betätigte er sich nicht mehr. Einige der von ihm angebotenen Gemälde sind inzwischen verschwunden, aber die Experten sind sich einig, dass keines von ihnen echt ist. (de)
- Otto WACKER (1898–1970) estis germana artokomercisto kiu iĝis fifama pro la komisio kaj vendado de falsaĵoj kiel pentraĵoj de Vincent van Gogh. Li estis akirinta bonan reputacion en la 1920-aj jaroj post falsaj komencoj en variaj aliaj profesioj. Ekde la fino de la Dua Mondmilito, li loĝis en Orienta Berlino. Studo de lia vivo estis verkita de Modris Eksteins. Lia patro, la pentristo Hans Wacker, havis du filojn en la mondo de arto nome tiu Otto Wacker kaj la same pentristo Leonhard Wacker. En 1928 la Wacker-skandalo skuis la artomondon. La tiam erotik-dancisto Otto Wacker ofertis en Berlino aron de pentraĵoj de Vincent van Gogh, kiujn pentris verŝajne lia patro Hans Wacker aŭ lia frato Leonhard Wacker. Skandalo estiĝis, ĉar la aŭtenteco de tiuj bildoj estis unue atestita de fakuloj. La en 1928 publikigita Van-Gogh-verkaro de Jacob Baart de la Faille entenis 33 Wacker-falsaĵojn, kies aŭtenteco estis poste revokita. La lasta eldono de la verkaro de la Faille publikiĝis en 1970 kaj estas ĝis nun referenca verko. Ĝi entenas 913 olebildojn, kiuj tamen ŝajne ne ĉiuj rezistas al kritika kontrolo. Wacker estis sukcesinta konvinki tiome elstarajn fakulojn pri Van Gogh kiel Jacob Baart de la Faille, Hendrik P. Bremmer, Julius Meier-Graefe kaj Hans Rosenhagen ke la pentraĵoj kiujn li estas vendantaj estas aŭtentaj sed sen dokumentaj atestiloj de aŭtenteco kaj deveno. La fakuloj estis akceptinta lian rakonton ke riĉa ruso estis aĉetinta la pentraĵojn, transiginta ilin al Svisio eksterleĝe, kaj komisiinta eksterleĝaln agenton por vendi ilin. Ili akceptis kaj komprenis la neceson de tiu ruso resti anonima por eviti reprezaliojn al siaj parencoj kiuj ankoraŭ loĝis en Sovetunio. Galerioj Thannhauser, Matthiesen kaj Goldschmidt aĉetis kelkajn el la pentraĵojn. (eo)
- Otto Wacker (11 août 1898 - 13 octobre 1970) est un marchand d'art et galeriste allemand, qui, dans les années 1920, est impliqué dans une énorme affaire d'escroquerie en faux tableaux de Vincent van Gogh. (fr)
- Otto Wacker (1898–1970) was a German art dealer who became infamous for commissioning and selling forgeries of paintings by Vincent van Gogh. He had gained a good reputation in the 1920s after false starts in various other professions. Since the end of World War II, he lived in East Berlin. A study of his life and times has been written by Modris Eksteins. (en)
- オットー・ヴァッカー（Otto Wacker, 1898年 - 1970年）は、ドイツの画商であり、フィンセント・ファン・ゴッホの絵画の贋作販売に関与した人物である。 オットー・ヴァッカーは、1925年画商となり、絵画取引界での信頼を確立していった。そのような中、弟で画家・絵画修復家のレオンハルト・ヴァッカーにゴッホの贋作を制作させたものと思われる。 ヴァッカーは、これらの絵画の来歴について、あるロシア人がこれらの絵画をスイスに非合法に持ち込んだが、ソビエト連邦の親族からの報復を避けるためにその名前を明かすことができないと説明し、ゴッホ作品の専門家であるジャコブ＝バート・ド・ラ・ファイユ、ブレンマー (Hendrik P. Bremmer)、ユリウス・マイヤー＝グラーフェ、ローゼンハーゲン (Hans Rosenhagen) らもこれを信じて、真作を保証する鑑定書を書いた。複数の画廊がこれらの作品を購入した。 ヴァッカー画廊作品は、1928年1月、ド・ラ・ファイユのカタログ発刊に合わせてベルリンのパウル・カッシーラーによって企画された展覧会に出展されることとなった。ヴァッカー画廊から最後の4作品が展覧会に届けられた時、責任者のグレーテ・リング (Grete Ring) とヴァルター・ファイルヘンフェルト (Walter Feilchenfeldt) が、偽作であることに気づいた。そしてこれらのキャンバスはヴァッカー画廊に戻された。 更なる調査により、ヴァッカーに由来する33作品に贋作の疑いがあることが分かった。1928年12月、Matthiesen画廊は、ドイツ画商協会の支援を受けてヴァッカーに対する訴訟を提起した。ド・ラ・ファイユは、従前の意見を変え、1930年刊行の『偽のゴッホ作品』においてこれらの作品を挙げた。 ヴァッカーに対する裁判は1932年4月6日から行われた。画家ゴッホの甥フィンセント・ウィレム・ファン・ゴッホが出廷し、一家の記録には作品を購入したロシア人は現れないことを証言した。一方、ド・ラ・ファイユは、再度意見を変え、一連の作品のうち5点は真作であるとの意見を述べた。 裁判において、どの絵が真作であるかについて、様々な専門家の意見が出されたが、完全な一致には至らなかった。ブレンマーは少なくとも9点が真作であるとし、マイヤー＝グラーフェは当初の鑑定書の誤りを認めた。ローゼンハーゲンは、14点は美術価値に劣るものの真作であるとした。 しかし、オランダの絵画修復家ミンハー・デ・ヴィルト (A M de Wild) が、これらの絵画に用いられている絵具がゴッホの用いたものと異なることを発見した。同じく絵画修復家のヴェールテ (Kurt Wehlte) は、X線解析により、技法が異なることを指摘した。後に、そもそもフランス製のキャンバスではなかったことも判明した。 1932年4月19日、ヴァッカーは詐欺罪で起訴され、控訴を経て、禁錮19か月、罰金30ライヒスマルクの有罪判決を受けた。 第2次世界大戦後、ヴァッカーは東ベルリンに居住し、絵画取引の世界を去った。問題となった作品の一部は行方が知られていないが、今日、ヴァッカー由来作品の中で真作は1点もなかったということで専門家の意見は一致している。 (ja)
- Otto Wacker (ur. 11 sierpnia 1898, zm. 13 października 1970) – niemiecki handlarz dziełami sztuki, fałszerz obrazów Vincenta van Gogha. Pochodził z Düsseldorfu, utrzymywał się z handlu obrazami. Na początku lat 20. XX wieku występował także jako tancerz pod pseudonimem Olindo Lowael. W styczniu 1927 roku zaprezentował w galerii sztuki Paula Cassirera w Berlinie trzydzieści trzy płótna van Gogha, kupione rzekomo kilka lat wcześniej od rosyjskiego emigranta mieszkającego w Szwajcarii, którego tożsamości ze względów bezpieczeństwa nie mógł ujawnić. Reprodukcje obrazów z kolekcji Wackera zostały umieszczone w wydanym przez de la Faille’a katalogu dzieł van Gogha. Ich autentyczność szybko zaczęła jednak budzić podejrzenia i podzieliła środowisko krytyków sztuki na dwa przeciwstawne obozy. Ponieważ kolekcjoner nadal odmawiał ujawnienia dokładnego źródła pochodzenia obrazów, w grudniu 1928 roku prokuratura wszczęła przeciw niemu śledztwo. Przeprowadzona w toku śledztwa analiza wykluczyła autentyczność płócien, zaś śledczy w domu brata Wackera znaleźli kolejny fałszywy obraz van Gogha. 6 kwietnia 1932 roku w berlińskim sądzie rozpoczął się proces fałszerza. W wydanym 19 kwietnia wyroku skazany został na rok pozbawienia wolności. Po wniesieniu apelacji wydano w grudniu tegoż roku kolejny, znacznie surowszy wyrok – 19 miesięcy pozbawienia wolności i 30 tysięcy marek grzywny. Z powodu braku środków na jej zapłacenie wyrok przedłużono o kolejne 300 dni. Po II wojnie światowej Wacker mieszkał w NRD. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)