. . . . . . . . . . "Baskerville est une police d'\u00E9criture avec empattement dans le style Transition, dessin\u00E9e en 1757 par John Baskerville \u00E0 Birmingham en Angleterre et grav\u00E9e dans le m\u00E9tal par le graveur John Handy. Baskerville est class\u00E9e dans les polices de style \u00AB Transition \u00BB, dont l\u2019objectif \u00E9tait de raffiner ce qui est appel\u00E9 de nos jours les polices \u00AB Old Style \u00BB de cette p\u00E9riode, particuli\u00E8rement celles de son plus \u00E9minent contemporain, William Caslon."@fr . "Baskerville \u00E4r ett typsnitt skapat av den engelske boktryckaren John Baskerville (1706\u20131775). Denne tillverkade sj\u00E4lv all tryckeriutrustning och \u00E4ven sitt eget papper. Det f\u00F6rsta stilprovet gavs ut 1756 och \u00E4r en s\u00E5 kallad transantikva (\u00F6verg\u00E5ngsform, real, ), allts\u00E5 en bokstavsform som bildar \u00F6verg\u00E5ngen mellan ren\u00E4ssansantikvan och nyantikvan. Det inneb\u00E4r att \u00E4r rakare \u00E4n hos ren\u00E4ssansantikvan, men inte s\u00E5 raka som hos nyantikvan. Kontrasten mellan grundstreck och h\u00E5rstreck \u00E4r heller inte s\u00E5 stor som hos nyantikvan och serifferna inte lika spetsiga. Baskerville har en relativt bred och \u00F6ppen bokstavsform, vilket ger god l\u00E4sbarhet. En egenhet f\u00F6r Baskerville \u00E4r att s\u00E5v\u00E4l rakt som kursivt g har ett \u00F6ppet underh\u00E4ng."@sv . "center"@en . . . . . . . "A slate carved by John Baskerville in his early career offering his services carving tombstones, in blackletter, roman, script and italic. The design is similar to his typography. A recreation in Monotype Baskerville shows the similarities of letterforms."@en . . "Die Baskerville ist eine Schriftart, die als \u00DCbergangs-Antiqua des Barocks 1754 entstand."@de . . . . . . . . . "left"@en . "Bembo"@en . . . . . "vertical"@en . . . "John_Baskerville_writing_master_slab.jpg"@en . . . . . . . . . . . . "Baskerville"@en . "Baskerville (Schriftart)"@de . . . "Right"@en . . . "Baskerville's slab"@en . "Fry's Baskerville showing its key features: a nearly vertical axis of thinnest points , a high stroke contrast and nearly-horizontal serifs which are sharp points . This compares to earlier type designs such as Bembo with a diagonal axis , less stroke contrast and serifs at a greater angle to the horizontal ."@en . . . . . . . . . . . . "1124899774"^^ . . . . "Baskerville adalah rupa huruf berkait (serif) yang dirancang dan dikembangkan oleh pada tahun 1757 di Birmingham, Inggris. Rupa huruf Baskerville merupakan rupa huruf serif dengan klasifikasi serif, posisinya di antara old style - dan modern - dan . Awalnya Baskerville merupakan rupa huruf tradisional, yang pengerjaannya masih menggunakan potongan-potongan metal dan diukir. Potongan-potongan metal berisi ukiran huruf ini nantinya disusun di mesin type setting, hingga membentuk kata dan kalimat, selanjutnya diberi tinta dan dicetak di atas kertas. tahun 1757, John Baskerville mempublikasikan rupa huruf ini pertama kali di kumpulan puisi Virgil. Rupa huruf ini diukir oleh pegawainya, dan memakan waktu tiga tahun pengerjaan. Setelah kematian John Baskerville, istrinya menjual set lengkap dari Baskerville ke seorang Prancis bernama pada tahun 1779. Karya abadi Baskerville ini, di perbarui sebagai rupa huruf modern tahun 1917 oleh , untuk the Harvard University Press dan direlease oleh pabrik huruf . Menyusul beberapa pabrik huruf lainnya juga memperbarui rupa huruf ini dan merilisnya dengan nama yang sama namun menambahkan nama pabrik huruf di depan Baskerville, di antaranya adalah: Linotype, , Monotype, dan ."@in . "right"@en . . . . . . . . . "Baskerville"@sv . . . . "Il carattere Baskerville fu disegnato da John Baskerville. Egli fu attivo come laccatore e incisore di lapidi anche se le sue vere passioni erano la stampa e la creazione di lettere; ma in vita ebbe scarso successo. Le sue edizioni di Virgilio e del Paradiso perduto erano opere d\u2019arte con vistosi difetti, la carta era troppo lucida e i testi erano costellati di correzioni. I caratteri di questa polizza erano snelli, delicati, equilibrati e raffinati, apparivano moderni. Baskerville e il suo punzionista John Handy produssero un unico tipo di carattere in diversi corpi e forme con alcuni attributi che lo rendono inconfondibile e sorprendente: la Q maiuscola, con una coda che si estende ben oltre la larghezza del corpo, uno svolazzo appariscente tipico pi\u00F9 della calligrafia che della stampa; la g minuscola, con il suo orecchio arricciato e il suo occhiello inferiore aperto; l'occhiello della e minuscola molto alto. Negli USA negli anni \u201950 il carattere divenne molto diffuso nella pubblicit\u00E0 soprattutto quando occorreva un carattere che esprimesse autorevolezza e tradizione o che richiamasse qualcosa di informale o di inglese. E quando l'iPad fu lanciato nel 2010, il Baskerville era una delle cinque opzioni iniziali disponibili sul dispositivo di lettura iBooks."@it . "Baskerville (carattere)"@it . . . . "Baskerville est une police d'\u00E9criture avec empattement dans le style Transition, dessin\u00E9e en 1757 par John Baskerville \u00E0 Birmingham en Angleterre et grav\u00E9e dans le m\u00E9tal par le graveur John Handy. Baskerville est class\u00E9e dans les polices de style \u00AB Transition \u00BB, dont l\u2019objectif \u00E9tait de raffiner ce qui est appel\u00E9 de nos jours les polices \u00AB Old Style \u00BB de cette p\u00E9riode, particuli\u00E8rement celles de son plus \u00E9minent contemporain, William Caslon. Comparativement aux styles de police plus archa\u00EFques alors populaires en Angleterre, Baskerville a accru le contraste entre les pleins et d\u00E9li\u00E9s, rendu les empattements plus affut\u00E9s et effil\u00E9s, et a effectu\u00E9 une rotation de l\u2019axe des lettres arrondies dans une position plus verticale. Les traits arrondis ont une forme plus circulaire, et les caract\u00E8res deviennent plus r\u00E9guliers. Ces modifications ont cr\u00E9\u00E9 une plus grande coh\u00E9rence de taille et de forme, influenc\u00E9 en cela par la calligraphie que Baskerville avait appris \u00E9tant jeune. La police Baskerville reste tr\u00E8s populaire dans l\u2019\u00E9dition de livres et il en existe de multiples r\u00E9pliques, qui ajoutent diverses variantes comme les caract\u00E8res gras qui n\u2019existaient pas \u00E0 l\u2019\u00E9poque de Baskerville."@fr . . . . . . "Baskerville"@en . . . . . . . . "30.0"^^ . . . . . . "2"^^ . "1757"^^ . "3"^^ . . . . . "Baskerville (police d'\u00E9criture)"@fr . "52086"^^ . . . . . . . . . . "Baskerville \u00E4r ett typsnitt skapat av den engelske boktryckaren John Baskerville (1706\u20131775). Denne tillverkade sj\u00E4lv all tryckeriutrustning och \u00E4ven sitt eget papper. Det f\u00F6rsta stilprovet gavs ut 1756 och \u00E4r en s\u00E5 kallad transantikva (\u00F6verg\u00E5ngsform, real, ), allts\u00E5 en bokstavsform som bildar \u00F6verg\u00E5ngen mellan ren\u00E4ssansantikvan och nyantikvan. Det inneb\u00E4r att \u00E4r rakare \u00E4n hos ren\u00E4ssansantikvan, men inte s\u00E5 raka som hos nyantikvan. Kontrasten mellan grundstreck och h\u00E5rstreck \u00E4r heller inte s\u00E5 stor som hos nyantikvan och serifferna inte lika spetsiga. Baskerville har en relativt bred och \u00F6ppen bokstavsform, vilket ger god l\u00E4sbarhet. En egenhet f\u00F6r Baskerville \u00E4r att s\u00E5v\u00E4l rakt som kursivt g har ett \u00F6ppet underh\u00E4ng. Typsnittet har l\u00E4nge varit ett av de mest anv\u00E4nda i Sverige."@sv . "Die Baskerville ist eine Schriftart, die als \u00DCbergangs-Antiqua des Barocks 1754 entstand."@de . . . . . . "4150425"^^ . . . . "left"@en . "Baskerville adalah rupa huruf berkait (serif) yang dirancang dan dikembangkan oleh pada tahun 1757 di Birmingham, Inggris. Rupa huruf Baskerville merupakan rupa huruf serif dengan klasifikasi serif, posisinya di antara old style - dan modern - dan . Awalnya Baskerville merupakan rupa huruf tradisional, yang pengerjaannya masih menggunakan potongan-potongan metal dan diukir. Potongan-potongan metal berisi ukiran huruf ini nantinya disusun di mesin type setting, hingga membentuk kata dan kalimat, selanjutnya diberi tinta dan dicetak di atas kertas. tahun 1757, John Baskerville mempublikasikan rupa huruf ini pertama kali di kumpulan puisi Virgil. Rupa huruf ini diukir oleh pegawainya, dan memakan waktu tiga tahun pengerjaan. Setelah kematian John Baskerville, istrinya menjual set lengkap"@in . . . . . . . . . "Monotype Baskerville"@en . . . . . . . "Baskerville"@pl . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Baskerville is een lettertype met schreef ontworpen in 1757 door John Baskerville (1706-1775) in Birmingham, Engeland. Baskerville wordt gezien als een overgangslettertype tussen de Caslon van William Caslon en meer lettertypes van Giambattista Bodoni en Firmin Didot. Meer moderne lettertypen zoals Bodoni verdrongen Baskerville. In 1917 werd Baskerville echter door van de Harvard University Press opnieuw gebruikt. Een aangepaste versie van Baskerville wordt gebruikt door de Canadese overheid, namelijk in het \"Canada\"-woordmerk."@nl . . "Baskerville is een lettertype met schreef ontworpen in 1757 door John Baskerville (1706-1775) in Birmingham, Engeland. Baskerville wordt gezien als een overgangslettertype tussen de Caslon van William Caslon en meer lettertypes van Giambattista Bodoni en Firmin Didot. John Baskerville wilde met Baskerville de lettertypen van William Caslon verbeteren. Hij verhoogde het contrast tussen dikke en dunne slagen, maakte de schreefjes scherper en korter en plaatste de ronde letters meer rechtop. De bogen zijn meer cirkelvormig en de karakters regelmatiger. Deze veranderingen leidden tot een betere consistentie in grootte en vorm. Baskervilles lettertype vormde het hoogtepunt van een reeks experimenten om de leesbaarheid van drukwerk te verbeteren. Deze experimenten omvatten ook papiermaken en het produceren van drukinkt. Zijn achtergrond als schrijver komt wellicht tot uitdrukking in de distinctieve staart van de hoofdletter \"Q\" en in de schreefjes van Baskerville cursief. In 1757 publiceerde Baskerville het verzameld werk van Vergilius en daarna volgden nog eens circa vijftig schrijvers uit de klassieken. In 1758 werd hij benoemd tot drukker bij de Cambridge University Press. Aldaar publiceerde hij 1763 zijn hoofdwerk - een bijbel in folioformaat - waarbij hij gebruikmaakte van zijn eigen lettertype, drukinkt en papier. Baskervilles streven naar perfectie werd door sommige tijdgenoten bekritiseerd. Sommigen beweerden dat het scherpe contrast in zijn drukwerk schadelijk voor de ogen zou zijn. Maar er was ook erkenning vanuit het buitenland en onder zijn bewonderaars worden Pierre Simon Fournier, Bodoni (die overwoog naar Engeland te gaan om voor hem te werken) en Benjamin Franklin gerekend. Meer moderne lettertypen zoals Bodoni verdrongen Baskerville. In 1917 werd Baskerville echter door van de Harvard University Press opnieuw gebruikt. In Engeland in 1923 bracht Stanley Morison voor het Britse bedrijf \"The Monotype Corporation Limited\" de letter uit, in een aantal versies: nr. 169: Baskerville, romein en cursief, nr. 312: Baskerville Bold, nr. 313: Baskerville semi-bold. Een aangepaste versie van Baskerville wordt gebruikt door de Canadese overheid, namelijk in het \"Canada\"-woordmerk."@nl . . . "Baskerville is a serif typeface designed in the 1750s by John Baskerville (1706\u20131775) in Birmingham, England, and cut into metal by punchcutter John Handy. Baskerville is classified as a transitional typeface, intended as a refinement of what are now called old-style typefaces of the period, especially those of his most eminent contemporary, William Caslon. Compared to earlier designs popular in Britain, Baskerville increased the contrast between thick and thin strokes, making the serifs sharper and more tapered, and shifted the axis of rounded letters to a more vertical position. The curved strokes are more circular in shape, and the characters became more regular. These changes created a greater consistency in size and form, influenced by the calligraphy Baskerville had learned and taught as a young man. Baskerville's typefaces remain very popular in book design and there are many modern revivals, which often add features such as bold type which did not exist in Baskerville's time. As Baskerville's typefaces were proprietary to him and sold to a French publisher after his death, some designs influenced by him were made by British punchcutters. The Fry Foundry of Bristol created a version, probably cut by their typefounder Isaac Moore. Marketed in the twentieth century as \"Fry's Baskerville\" or \"Baskerville Old Face\", a digitisation based on the more delicate larger sizes is included with some Microsoft software."@en . . . . . "200"^^ . . . . . . . . . . "Baskerville's preface to Milton"@en . . . . . . . . . . "Il carattere Baskerville fu disegnato da John Baskerville. Egli fu attivo come laccatore e incisore di lapidi anche se le sue vere passioni erano la stampa e la creazione di lettere; ma in vita ebbe scarso successo. Le sue edizioni di Virgilio e del Paradiso perduto erano opere d\u2019arte con vistosi difetti, la carta era troppo lucida e i testi erano costellati di correzioni. I caratteri di questa polizza erano snelli, delicati, equilibrati e raffinati, apparivano moderni."@it . . . "Baskerville \u2013 uniwersalny i mi\u0119dzynarodowy kr\u00F3j pisma zaprojektowany w 1754 roku przez angielskiego drukarza i liternika Johna Baskerville\u2019a. Baskerville jest pismem szeryfowym, klasyfikowanym jako antykwa barokowa. Charakteryzuje si\u0119 mocnymi szeryfami oraz zaakcentowaniem pionowych kresek liter. Dzi\u0119ki swym walorom estetycznym i funkcjonalnym Baskerville jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych pism, adaptowanym przez wielu producent\u00F3w czcionek."@pl . . . . . "Having been an early admirer of the beauty of Letters, I became insensibly desirous of contributing to the perfection of them. I formed to myself ideas of greater accuracy than had yet appeared, and had endeavoured to produce a Set of Types according to what I conceived to be their true proportion...It is not my desire to print many books, but such only as are books of Consequence, of intrinsic merit or established Reputation, and which the public may be pleased to see in an elegant dress, and to purchase at such a price as will repay the extraordinary care and expense that must necessarily be bestowed upon them."@en . . "Baskerville is a serif typeface designed in the 1750s by John Baskerville (1706\u20131775) in Birmingham, England, and cut into metal by punchcutter John Handy. Baskerville is classified as a transitional typeface, intended as a refinement of what are now called old-style typefaces of the period, especially those of his most eminent contemporary, William Caslon."@en . "Baskerville Ten by"@en . "Baskerville \u2013 uniwersalny i mi\u0119dzynarodowy kr\u00F3j pisma zaprojektowany w 1754 roku przez angielskiego drukarza i liternika Johna Baskerville\u2019a. Baskerville jest pismem szeryfowym, klasyfikowanym jako antykwa barokowa. Charakteryzuje si\u0119 mocnymi szeryfami oraz zaakcentowaniem pionowych kresek liter. Dzi\u0119ki swym walorom estetycznym i funkcjonalnym Baskerville jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych pism, adaptowanym przez wielu producent\u00F3w czcionek."@pl . . . . . . . . . . . . . . "Baskerville (tipo de letra)"@es . . . "Baskerville es una tipograf\u00EDa con serif dise\u00F1ada en 1757 por John Baskerville en Birmingham."@es . . "Baskerville (lettertype)"@nl . . . "Baskerville es una tipograf\u00EDa con serif dise\u00F1ada en 1757 por John Baskerville en Birmingham."@es . "Baskerville slab.png"@en . "Baskerville"@in .