| dbo:abstract
|
- Éric Legnini (* 20. Februar 1970 in Huy) ist ein belgischer Jazzpianist, Komponist und Arrangeur. (de)
- Éric Legnini, né le 20 février 1970 à Huy, près de Liège, est un pianiste, compositeur et professeur de jazz belge. (fr)
- Éric Legnini (born 20 February 1970 in Huy, near Liège, Belgium) is a Belgian jazz pianist and bandleader of the Éric Legnini Trio. Legnini was born into an artistic family from Italy. The family immigrated to Belgium, where he started playing the piano at age 6 and initiated in jazz in his teens. In 1988 he traveled to the United States for two years to study American jazz. He returned as a teacher of jazz piano at the Brussels Royal Conservatory of Music, where he met Jacques Pelzer. The result was the Pelzer album Never Let Me Go with guest stars Barney Wilen and Michel Graillier. He started to play piano in the Stefano di Battista Quartet. In the 1990s, he worked with Flavio Boltro (trumpet) and Stefano Di Battista (saxophone) forming the jazz ensemble Éric Legnini Trio that caught attention in the 1990s. He has played with fellow artists like Aldo Romano, Belmondo Quintet, John Ruocco, Félix Simtaine, Jeanfrançois Prins, Michel Hatzigeorgiou, , , Toninho Horta, Philip Catherine, Serge Reggiani, Hein van de Geyn, , Jacques Pelzer, André Ceccarelli, Éric Le Lann, Paco Sery and others. Legnini had great admiration for the works of Phineas Newborn, dedicating the piece The Memphis Dude to him. The track appears in his album Miss Soul. Legnini won "Octave de la musique jazz" in 2006 and "Instrumental album of the year" during 2011 Victoires du jazz for his album The Vox. (en)
- Éric Legnini (Hoei, 20 februari 1970) is een Belgisch jazzpianist, componist en arrangeur, bandleider van The Afro Jazz Beat en het Éric Legnini Trio. Legnini begon piano te spelen op 6-jarige leeftijd en speelde aanvankelijk klassiek. Als tiener kwam hij via een album van Erroll Garner in aanraking met jazz en stapte over. Hij gaat vervolgens piano studeren aan het conservatorium, waar hij vrienden wordt met slagwerker Stéphane Galland en saxofonist Fabrizio Cassol, die later Aka Moon oprichten. Met hen speelt hij in diverse clubs, waar Jacques Pelzer hem in 1987 opmerkt en in zijn band opneemt. Korte tijd later besluit Legnini echter naar New York te verhuizen. Hij bleef daar twee jaar, speelde veel en volgde wat lessen bij Richie Beirach op de . Daarna keerde hij terug, werd docent aan het Koninklijk Conservatorium Brussel en toerde met Toots Thielemans. Weer twee jaar later ontmoette hij de Italiaanse saxofonist en trompettist . Ze voerden gezamenlijk veel projecten uit vanuit de nieuwe thuisbasis Parijs. Inmiddels heeft Legnini zijn naam gevestigd, heeft zijn eigen trio, is leider van The Afro Jazz Beat en produceert diverse album. (nl)
- エリック・レニーニ（Éric Legnini、1970年2月20日 - ）は、ベルギーのリエージュに近いユイ出身のジャズ・ピアニストであり、エリック・レニーニ・トリオ（Éric Lagnini Trio）のリーダーである。 (ja)
|
| rdfs:comment
|
- Éric Legnini (* 20. Februar 1970 in Huy) ist ein belgischer Jazzpianist, Komponist und Arrangeur. (de)
- Éric Legnini, né le 20 février 1970 à Huy, près de Liège, est un pianiste, compositeur et professeur de jazz belge. (fr)
- エリック・レニーニ（Éric Legnini、1970年2月20日 - ）は、ベルギーのリエージュに近いユイ出身のジャズ・ピアニストであり、エリック・レニーニ・トリオ（Éric Lagnini Trio）のリーダーである。 (ja)
- Éric Legnini (born 20 February 1970 in Huy, near Liège, Belgium) is a Belgian jazz pianist and bandleader of the Éric Legnini Trio. Legnini was born into an artistic family from Italy. The family immigrated to Belgium, where he started playing the piano at age 6 and initiated in jazz in his teens. In 1988 he traveled to the United States for two years to study American jazz. He returned as a teacher of jazz piano at the Brussels Royal Conservatory of Music, where he met Jacques Pelzer. The result was the Pelzer album Never Let Me Go with guest stars Barney Wilen and Michel Graillier. (en)
- Éric Legnini (Hoei, 20 februari 1970) is een Belgisch jazzpianist, componist en arrangeur, bandleider van The Afro Jazz Beat en het Éric Legnini Trio. Legnini begon piano te spelen op 6-jarige leeftijd en speelde aanvankelijk klassiek. Als tiener kwam hij via een album van Erroll Garner in aanraking met jazz en stapte over. Hij gaat vervolgens piano studeren aan het conservatorium, waar hij vrienden wordt met slagwerker Stéphane Galland en saxofonist Fabrizio Cassol, die later Aka Moon oprichten. Met hen speelt hij in diverse clubs, waar Jacques Pelzer hem in 1987 opmerkt en in zijn band opneemt. Korte tijd later besluit Legnini echter naar New York te verhuizen. Hij bleef daar twee jaar, speelde veel en volgde wat lessen bij Richie Beirach op de . Daarna keerde hij terug, werd docent aan (nl)
|
