| dbo:abstract
|
- Otázka je formulace, vyjádření problému. Otázka je výrok, který zachytává neznámé prvky nějaké situace nebo , vyžadující si vysvětlení. V přirozeném jazyce se vyjadřuje tázací větou nebo spojením slov. Otázka má složitou strukturu, je v ní obsáhlá problematická i asertorická stránka. Asertorická stránka charakterizuje předmět otázky, vyděluje něco, čeho existence se otázkou předpokládá a čeho znaky jsou zatím neznámé, a načrtává i třídu možných významů neznámého. Táto stránka otázky vystupuje někdy do popředí a napovídá samostatný význam (řečnické, sugestivní, provokační otázky). Z hlediska pravdivostních hodnot se otázky dělí na smysluplné (vyhovující syntaktickým, sémantickým i pragmatickým kritériím smysluplnosti), do té či oné míry správně postavené a nesmyslné. , přesnost otázky je důležitou stránkou správného, přesného myšlení. (cs)
- Una pregunta (castellanisme), qüestió, demanda, interrogació, interpel·lació o oració interrogativa és una classe d'oració que té per objectiu obtenir informació per part de l'interlocutor. Generalment presenta una ascendent. Gràficament es fa notar escrivint el signe d'interrogació, en català usualment situat a la fi de la frase. P.ex.: Us falta res?Qui ens convida a sopar? (ca)
- السؤال هو طلب الأدنى من الأعلى. وهو أسلوب يستخدم للحصول على المعلومات، أو البيانات، أو المعرفة. عند وجود جواب له، نصل للمعلومه، للبينة، للمعرفة، عند عدم وجود إجابة على السؤال، يكون هو الطريقة أو المفتاح للحصول على الإجابة، ويستخدم ايضاً لطلب شي فيقال اسالني ما تريد. (ar)
- Eine Frage ist eine Äußerung, die eine Antwort herausfordert. Frage und Antwort bilden ein Begriffspaar. Im einfachsten Fall kann eine Frage als der Inhalt eines Fragesatzes verstanden werden, diese Bestimmung ist jedoch nicht erschöpfend. Die Rolle der Frage in der Kommunikation bestimmt die linguistische Pragmatik als Sprechakte, speziell als illokutive Akte. Mit einer sachbezogenen Frage bezweckt der Fragende i. d. R. in der Antwort zusätzliche Sachinformationen von Anderen zu erhalten. Direkte Fragen (z. B. „Wie alt sind Sie?“) enden in der Schreibung im Deutschen stets auf ein Fragezeichen. Formal-linguistisch betrachtet ist die Antwort dann ein Satz oder Satzteil, der eine Leerstelle ausfüllt, die in der Frage u. a. als Fragewort oder als fragende Intonation angezeigt werden kann. Auch eine Bitte (verstanden als höflich vorgetragener Wunsch) oder eine Aufforderung kann die Form einer direkten Frage annehmen, wenn sie die Angesprochenen zu Handlungen veranlassen, sodass Antworten in diesen Fällen keine sprachlichen Äußerungen sein müssen. Nicht alle Fragesätze haben denselben Aufforderungscharakter wie direkte Fragen, so zum Beispiel rhetorische Fragen, bei denen die eigentliche Aufforderung vom propositionalen Gehalt des Fragesatzes abweicht (eine Form von Ironie). Indirekte Fragen transportieren den Inhalt einer Frage, äußern aber keine ausdrückliche Aufforderung. So spricht z. B. „Mich würde interessieren, wie alt Sie sind.“ einen Wunsch nach Information aus, aber keine direkte Aufforderung an das Gegenüber, diese preiszugeben. Dies kann ein bewusst gewähltes Mittel der Höflichkeit sein, weil die Befragten so die Aufforderung übergehen können, ohne sie ausdrücklich zurückweisen zu müssen. (de)
- Demando estas ĉia frazo kutime uzata por eltrovi ion de la aŭskultanto. Per la demando oni sciigas al la aŭskultanto, kion oni volas scii, kaj en normalaj cirkonstancoj li donos la respondon, se li povas. Ĉiuj lingvoj havas iun gramatikan manieron esprimi demandojn. Tamen povas okazi, ke gramatika demando ne estas vera demando, sed vere ĝentila ordono (ekz-e "Ĉu vi povas malfermi la fenestron?") aŭ simpla pensigo (retorika demando). En Esperanto gramatikaj demandoj ĉiam komenciĝas per demando-vorto (ĉu aŭ unu el la tabelvortoj komenciĝantaj per ki-). "Ĉu" estas uzata por "frazaj" aŭ "decidaj demandoj" (respondeblaj per "jes" aŭ "ne"), ki-vortoj por "vortaj demandoj" (respondeblaj per vorto, kiu povas transpreni la gramatikan rolon de la ki-vorto). (eo)
- Una pregunta puede ser una expresión lingüística utilizada para realizar una solicitud de información, o el pedido mismo por dicha expresión. La información solicitada puede ser provista mediante una respuesta. Todas las preguntas tienen en como finalidad la gestión de conocimiento hacia algún tipo de medio, si bien es cierto, no todas las preguntas hechas por el hombre tienen una respuesta concreta, en ciertos casos la pregunta se vuelve una iniciativa por saberes a desarrollar, innovar y descubrir. Las preguntas por lo general son realizadas o formuladas utilizando oraciones interrogativas. Sin embargo las mismas también pueden ser formuladas mediante oraciones imperativas ,que incluyen una interrogativa subordinada como por ejemplo: «Dime cuanto es dos más dos»; en forma de conversación, algunas expresiones, tales como «¿Podrías alcanzarme la sal?», si bien tienen la forma gramática de preguntas en realidad hacen las veces de pedidos de acción, no de respuestas. (Una frase de este tipo podría teóricamente también ser considerada no solo como un mero pedido pero como una observación de la voluntad de la otra persona de cumplir con la solicitud recibida). (es)
- En linguistique, l'interrogation est un acte de langage par laquelle l'émetteur d'un énoncé adresse au destinataire (réel ou fictif) de celui-ci une demande d'information portant sur son contenu. Une phrase interrogative est couramment appelée « question ». (fr)
- A question is an utterance which serves as a request for information. Questions are sometimes distinguished from interrogatives, which are the grammatical forms typically used to express them. Rhetorical questions, for instance, are interrogative in form but may not be considered bona fide questions, as they are not expected to be answered. Questions come in a number of varieties. Polar questions are those such as the English example "Is this a polar question?", which can be answered with "yes" or "no". Alternative questions such as "Is this a polar question, or an alternative question?" present a list of possibilities to choose from. Open questions such as "What kind of question is this?" allow many possible resolutions. Questions are widely studied in linguistics and philosophy of language. In the subfield of pragmatics, questions are regarded as illocutionary acts which raise an issue to be resolved in discourse. In approaches to formal semantics such as alternative semantics or inquisitive semantics, questions are regarded as the denotations of interrogatives, and are typically identified as sets of the propositions which answer them. (en)
- Pertanyaan adalah sebuah ekspresi keingintahuan seseorang akan sebuah informasi yang dituangkan dalam sebuah . Pertanyaan biasa akan diakhiri dengan sebuah tanda tanya. Dalam bahasa Indonesia, dikenal 5 tipe pertanyaan, yakni: 1.
* ; untuk menanyakan segala sesuatu yang berkaitan dengan atau pokok bahasan. 2.
* ; untuk menanyakan orang-orang atau yang terlibat. 3.
* Mengapa; untuk menanyakan atau alasan terjadinya sesuatu. 4.
* ; untuk menanyakan waktu terjadinya sebuah peristiwa. 5.
* Di mana; untuk menanyakan tempat berlangsungnya suatu peristiwa. 6.
* ; untuk menanyakan cara atau proses pengerjaan sesuatu. 7.
* Berapa; untuk menanyakan banyak, jumlah atau satuan. (in)
- 위키백과의 질문에 대해서는 위키백과:질문 문서를 참조하십시오. 질문(質問) 또는 물음은 정보를 요청하는 데 쓰이는 언어학적 표현이거나, 그러한 표현을 스스로 하는 요청을 가리킨다. 이러한 정보는 답변과 함께 제공될 수 있다. (ko)
- L'interrogazione o domanda è un tipo di atto linguistico teso a richiedere all'interlocutore un'informazione o un'azione. Può essere effettuato attraverso mezzi morfologici (utilizzo di particelle dedicate), sintattici (inversione dell'ordine) o prosodici (intonazione). (it)
- 質問 （しつもん、英: Question、仏: Interrogation、独: Frage、西: Pregunta）とは、情報（回答という形での提供を期待される）への典型的なリクエストとして機能する発話であり、語用論の分野におけるの一種として、或いは、形式意味論の枠組みにおける命題の特別な種類として、理解され得る。 疑問文は、多くの場合、質問をするために使用される典型的な文法形式であるが、例えば反語は、疑問文形式をとるものの、回答を最初から期待されていないので、本来の意味における質問だと考えられていない。 逆に、疑問文の文法構造をとらないものの、例えば「名前を教えて」のような命令文は、質問だと考えられ得る。 (ja)
- Een vraag is een zin die bedoeld is om informatie in te winnen, een verzoek te uiten of tot denken aan te zetten. In veel landen wordt zo'n zin op schrift beëindigd met een speciaal teken dat in het Nederlands "vraagteken" wordt genoemd. In de spreektaal stijgt de toon meestal aan het eind van de zin. Door de manier van vragen stellen en de keus voor de persoon die vragen stelt, kan een gesprek in een bepaalde richting worden gestuurd. (nl)
- Pytanie – może być rozumiane jako lingwistyczne wyrażenie będące prośbą uzyskania informacji lub jako sama ta prośba. Celem pytania jest otrzymanie , choć istnieją pytania na które nie trzeba jej udzielać (np. pytania retoryczne). W większości języków zadawanie pytania wiąże się ze specyficzną intonacją końca zdania, w zapisie dzięki dodaniu pytajnika na końcu zdania lub na początku i końcu (jak np. w języku hiszpańskim). W języku japońskim na końcu pytania stosuje się partykułę ka. (pl)
- Вопро́с — форма мысли, выраженная в основном языке предложением, которое произносят или пишут, когда хотят что-нибудь спросить, то есть получить интересующую информацию. В русском языке, если вопрос произносят, то используют вопросительную интонацию, а если пишут, то в конце ставят вопросительный знак и/или используют : ли, не... ли, что, что же, как, что ли, разве, неужели, что если, а, да, правда, не правда ли, так, так ведь, не так ли, верно; вопросительные местоименные слова: кто, что, какой, каков, чей, который, сколько, как, где, куда, откуда, докуда, когда, почему, отчего, зачем, насколько. С помощью этих средств любое невопросительное предложение может стать вопросом или переспросом. Задающий вопрос обычно ожидает ответа. Исключение составляет риторический вопрос, на который ответ не требуется. (ru)
- Perguntas são enunciados em que se pede ao interlocutor uma informação. Na pragmática, perguntas são enquadradas como um tipo de ato de fala diretamente realizado por orações interrogativas (por exemplo, "Como você se chama?") e indiretamente realizado por orações imperativas ("Me diga o seu nome") ou declarativas ("Desculpe, não sei o seu nome"). Podem ser divididas em diversos tipos e subtipos. (pt)
- En fråga (även interrogation), uttryckt med hjälp av en frågesats, är normalt en avsedd att efterforska information. Ett påstående kan dock av retoriska skäl ges formen av en fråga, se retorisk fråga. Ett annat exempel är att göra uppmaningar artigare genom att formulera dem som frågor:Kan du räcka mig sockret?. På en del språk är det obligatoriskt att ha med ett ord som motsvarar svenskans "eller?" för att markera att det är en ja-nejfråga och ett ord som motsvarar svenskans "väl?" för att markera frågor i allmänhet. Detta kallas för frågepartikel. Sedan medeltiden avslutas en fråga skriven på språk med latinska alfabetet med tecknet ?, vilket bland annat lånats in i japanska och kinesiska. I riksdagen är fråga enskild ledamots fråga till ett statsråd. Jämför interpellation "Fråga" kan också betyda detsamma som "problem". En är ett debattämne som framtvingar ett ställningstagande. (sv)
- Питання — форма думки, виражена в мові пропозицією, яку виголошують або пишуть, коли хочуть що-небудь запитати, тобто отримати інформацію, що цікавить. В українській мові, якщо питання виголошують, то використовують питальну інтонацію, а якщо пишуть, то в кінці ставлять знак питання і використовують : чи, не… чи, що, як, чи що, то хіба, невже, що якщо, а, так, правда, чи не так, так, але ж, чи не так, вірно; : хто, що, який, який, чий, який, скільки, як, де, куди, звідки, коли, чому, навіщо, наскільки. За допомогою цих засобів будь-яка непитальна пропозиція може стати питанням або перезапитом. Задаючи питання зазвичай чекаємо відповіді. Виняток становить лише риторичне питання, на яке відповідь не потрібна. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Una pregunta (castellanisme), qüestió, demanda, interrogació, interpel·lació o oració interrogativa és una classe d'oració que té per objectiu obtenir informació per part de l'interlocutor. Generalment presenta una ascendent. Gràficament es fa notar escrivint el signe d'interrogació, en català usualment situat a la fi de la frase. P.ex.: Us falta res?Qui ens convida a sopar? (ca)
- السؤال هو طلب الأدنى من الأعلى. وهو أسلوب يستخدم للحصول على المعلومات، أو البيانات، أو المعرفة. عند وجود جواب له، نصل للمعلومه، للبينة، للمعرفة، عند عدم وجود إجابة على السؤال، يكون هو الطريقة أو المفتاح للحصول على الإجابة، ويستخدم ايضاً لطلب شي فيقال اسالني ما تريد. (ar)
- En linguistique, l'interrogation est un acte de langage par laquelle l'émetteur d'un énoncé adresse au destinataire (réel ou fictif) de celui-ci une demande d'information portant sur son contenu. Une phrase interrogative est couramment appelée « question ». (fr)
- 위키백과의 질문에 대해서는 위키백과:질문 문서를 참조하십시오. 질문(質問) 또는 물음은 정보를 요청하는 데 쓰이는 언어학적 표현이거나, 그러한 표현을 스스로 하는 요청을 가리킨다. 이러한 정보는 답변과 함께 제공될 수 있다. (ko)
- L'interrogazione o domanda è un tipo di atto linguistico teso a richiedere all'interlocutore un'informazione o un'azione. Può essere effettuato attraverso mezzi morfologici (utilizzo di particelle dedicate), sintattici (inversione dell'ordine) o prosodici (intonazione). (it)
- 質問 （しつもん、英: Question、仏: Interrogation、独: Frage、西: Pregunta）とは、情報（回答という形での提供を期待される）への典型的なリクエストとして機能する発話であり、語用論の分野におけるの一種として、或いは、形式意味論の枠組みにおける命題の特別な種類として、理解され得る。 疑問文は、多くの場合、質問をするために使用される典型的な文法形式であるが、例えば反語は、疑問文形式をとるものの、回答を最初から期待されていないので、本来の意味における質問だと考えられていない。 逆に、疑問文の文法構造をとらないものの、例えば「名前を教えて」のような命令文は、質問だと考えられ得る。 (ja)
- Een vraag is een zin die bedoeld is om informatie in te winnen, een verzoek te uiten of tot denken aan te zetten. In veel landen wordt zo'n zin op schrift beëindigd met een speciaal teken dat in het Nederlands "vraagteken" wordt genoemd. In de spreektaal stijgt de toon meestal aan het eind van de zin. Door de manier van vragen stellen en de keus voor de persoon die vragen stelt, kan een gesprek in een bepaalde richting worden gestuurd. (nl)
- Pytanie – może być rozumiane jako lingwistyczne wyrażenie będące prośbą uzyskania informacji lub jako sama ta prośba. Celem pytania jest otrzymanie , choć istnieją pytania na które nie trzeba jej udzielać (np. pytania retoryczne). W większości języków zadawanie pytania wiąże się ze specyficzną intonacją końca zdania, w zapisie dzięki dodaniu pytajnika na końcu zdania lub na początku i końcu (jak np. w języku hiszpańskim). W języku japońskim na końcu pytania stosuje się partykułę ka. (pl)
- Perguntas são enunciados em que se pede ao interlocutor uma informação. Na pragmática, perguntas são enquadradas como um tipo de ato de fala diretamente realizado por orações interrogativas (por exemplo, "Como você se chama?") e indiretamente realizado por orações imperativas ("Me diga o seu nome") ou declarativas ("Desculpe, não sei o seu nome"). Podem ser divididas em diversos tipos e subtipos. (pt)
- Питання — форма думки, виражена в мові пропозицією, яку виголошують або пишуть, коли хочуть що-небудь запитати, тобто отримати інформацію, що цікавить. В українській мові, якщо питання виголошують, то використовують питальну інтонацію, а якщо пишуть, то в кінці ставлять знак питання і використовують : чи, не… чи, що, як, чи що, то хіба, невже, що якщо, а, так, правда, чи не так, так, але ж, чи не так, вірно; : хто, що, який, який, чий, який, скільки, як, де, куди, звідки, коли, чому, навіщо, наскільки. За допомогою цих засобів будь-яка непитальна пропозиція може стати питанням або перезапитом. Задаючи питання зазвичай чекаємо відповіді. Виняток становить лише риторичне питання, на яке відповідь не потрібна. (uk)
- Otázka je formulace, vyjádření problému. Otázka je výrok, který zachytává neznámé prvky nějaké situace nebo , vyžadující si vysvětlení. V přirozeném jazyce se vyjadřuje tázací větou nebo spojením slov. Otázka má složitou strukturu, je v ní obsáhlá problematická i asertorická stránka. Asertorická stránka charakterizuje předmět otázky, vyděluje něco, čeho existence se otázkou předpokládá a čeho znaky jsou zatím neznámé, a načrtává i třídu možných významů neznámého. Táto stránka otázky vystupuje někdy do popředí a napovídá samostatný význam (řečnické, sugestivní, provokační otázky). (cs)
- Eine Frage ist eine Äußerung, die eine Antwort herausfordert. Frage und Antwort bilden ein Begriffspaar. Im einfachsten Fall kann eine Frage als der Inhalt eines Fragesatzes verstanden werden, diese Bestimmung ist jedoch nicht erschöpfend. Die Rolle der Frage in der Kommunikation bestimmt die linguistische Pragmatik als Sprechakte, speziell als illokutive Akte. Mit einer sachbezogenen Frage bezweckt der Fragende i. d. R. in der Antwort zusätzliche Sachinformationen von Anderen zu erhalten. (de)
- Demando estas ĉia frazo kutime uzata por eltrovi ion de la aŭskultanto. Per la demando oni sciigas al la aŭskultanto, kion oni volas scii, kaj en normalaj cirkonstancoj li donos la respondon, se li povas. Ĉiuj lingvoj havas iun gramatikan manieron esprimi demandojn. Tamen povas okazi, ke gramatika demando ne estas vera demando, sed vere ĝentila ordono (ekz-e "Ĉu vi povas malfermi la fenestron?") aŭ simpla pensigo (retorika demando). (eo)
- Una pregunta puede ser una expresión lingüística utilizada para realizar una solicitud de información, o el pedido mismo por dicha expresión. La información solicitada puede ser provista mediante una respuesta. Todas las preguntas tienen en como finalidad la gestión de conocimiento hacia algún tipo de medio, si bien es cierto, no todas las preguntas hechas por el hombre tienen una respuesta concreta, en ciertos casos la pregunta se vuelve una iniciativa por saberes a desarrollar, innovar y descubrir. (es)
- A question is an utterance which serves as a request for information. Questions are sometimes distinguished from interrogatives, which are the grammatical forms typically used to express them. Rhetorical questions, for instance, are interrogative in form but may not be considered bona fide questions, as they are not expected to be answered. (en)
- Pertanyaan adalah sebuah ekspresi keingintahuan seseorang akan sebuah informasi yang dituangkan dalam sebuah . Pertanyaan biasa akan diakhiri dengan sebuah tanda tanya. Dalam bahasa Indonesia, dikenal 5 tipe pertanyaan, yakni: (in)
- En fråga (även interrogation), uttryckt med hjälp av en frågesats, är normalt en avsedd att efterforska information. Ett påstående kan dock av retoriska skäl ges formen av en fråga, se retorisk fråga. Ett annat exempel är att göra uppmaningar artigare genom att formulera dem som frågor:Kan du räcka mig sockret?. På en del språk är det obligatoriskt att ha med ett ord som motsvarar svenskans "eller?" för att markera att det är en ja-nejfråga och ett ord som motsvarar svenskans "väl?" för att markera frågor i allmänhet. Detta kallas för frågepartikel. Sedan medeltiden avslutas en fråga skriven på språk med latinska alfabetet med tecknet ?, vilket bland annat lånats in i japanska och kinesiska. (sv)
- Вопро́с — форма мысли, выраженная в основном языке предложением, которое произносят или пишут, когда хотят что-нибудь спросить, то есть получить интересующую информацию. В русском языке, если вопрос произносят, то используют вопросительную интонацию, а если пишут, то в конце ставят вопросительный знак и/или используют : ли, не... ли, что, что же, как, что ли, разве, неужели, что если, а, да, правда, не правда ли, так, так ведь, не так ли, верно; вопросительные местоименные слова: кто, что, какой, каков, чей, который, сколько, как, где, куда, откуда, докуда, когда, почему, отчего, зачем, насколько. С помощью этих средств любое невопросительное предложение может стать вопросом или переспросом. Задающий вопрос обычно ожидает ответа. Исключение составляет риторический вопрос, на который ответ (ru)
|
