| dbo:abstract
|
- اللُّغَةُ الْمَنْطُوقَةَ أو اللُّغَةُ الْمحكية هي اللفظ، والتكلّم بأصواتٍ وحروفٍ تؤدّي معنًى، في قالبٍ لغوي، بواسطة عملية تفاعلية يقوم بها جهاز النطق يرسل من خلال الأثير موجة قادرة على التحرك في عدة أوساط مادية مثل الأجسام الصلبة، السوائل، والغازات، ولاتنتشر في الفراغ، على هيئة ذبذبات صوتية، تستعمل كوسيلة اِتِّصَال بينه وبين كائن آخر من جنسه أو من جنس آخر، يعبر من خلالها عما يريد قوله أو فعله بوعي أو بغير وعي مسبق، ويسمى الأحساس الذي تسببه تلك الذبذبات بحاسة السمع. تختلف عن اللغة المكتوبة، أو اللغة البصرية، أو لغة الجسد والأشارة. اللغة المنطُوقة هي الشكل الأصلي والأساسي للغة البشرية. بعض الثقافات، لا تمتلك لغاتٍ مكتوبة. عملية الأتصال الصوتي تحتم وجود متكلم، ومستمع، وشئ يريد المتكلم إيصالة إلى المستمع. إن رؤية أو تذكر شجرة يوحي في ذهن المتكّلم بالصورة المرئية أو بمفهوم الـ «شجرة» وهذا المفهوم يوحي بدوره، عبر طريقة التداعي، بصورة الكلمة الصوتية «ش - ج - ر - ة» حين يتناقلها الأثير تحت اشكال تردّدات صوتية فإنها تطرق آذان السامع فتوحي إليه بصورة الكلمة «شجرة» وهذه الأخيرة توحي، عبر التداعي، بصورة الكلمة المفهوم «شجر+ة». تستطيع آلة الاسبكتروجراف تحويل الصوت المسموع إلى صور مرئية. ومن خصائص هذه الصور أنها ترسم صفات الاصوات الفسيولوجية والأكوستيكية وتقيس نسبة ذبذبتها في الثانية. كما أستغلت أشعة إكس الضوئية لتشخيص حركات أعضاء النطق عند لفظ أي صوت أو مجموعة من الاصوات. (ar)
- La llengua oral o comunicació oral és la transmissió oral d'un idioma, sense suport de l'escriptura. Està relacionada amb la transmissió oral de la cultura, art, tecnologia i tradicions d'un grup social. Totes les llengües naturals compten amb llengua oral i alguns a més es poden transcriure. Actualment, l'interès per l'aprenentatge i ensenyament de la llengua oral va en augment. La comunicació oral és aquella que s'estableix entre dues o més persones, té com a mitjà de transmissió l'aire i com a codi un idioma. Cada vegada que ens comuniquem fem ús d'un llenguatge (matemàtic, gràfic, de programació, màquina, gestual, formal, simbòlic, de colors, sons, etc.), per comunicar-nos en general utilitzem la llengua mitjançant l'ús de la veu, tot i que hi ha altres opcions, com la llengua de signes. La comunicació verbal fa ús de la paraula, incloent a la comunicació oral i altres formes de comunicació, com per exemple l'escriptura. Cada tècnica empleada amb la finalitat d'intercanviar idees té un camp d'aplicació molt variat, entre els quals figuren: el personal, social, professional, polític o científic, entre altres. Sigui el que sigui el moment, el lloc o la circumstància, comunicar-se és un procés inevitable de l'ésser humà. (ca)
- Gesprochene Sprache sind im buchstäblichen Sinn alle mit dem menschlichen Sprechapparat produzierten mündlichen Äußerungen einer Sprache (Lautsprache), im Unterschied zur geschriebenen Sprache, der visuell und manuell orientierten Gebärdensprache und der Parasprache. In einem eingeschränkteren, sprachwissenschaftlichen Sinn zählt als gesprochene Sprache nur spontanes, frei formuliertes Sprechen in nicht gestellten, unbeobachteten Kommunikationssituationen, wie es etwa in Gesprächen zwischen zwei oder mehreren Beteiligten produziert wird. In diesem Sinn fällt dann der mündliche Vortrag schriftlich vorformulierter Texte nicht unter den Begriff Gesprochene Sprache. Zu den besonderen Produktionsbedingungen der gesprochenen Sprache gehören neben der geringeren Normierung die Situationsgebundenheit, die Interaktivität und die geringere Verarbeitungszeit des Sprechens. Zu den Besonderheiten der Form gesprochener Sprache gehören Ellipsenbildung, das heißt Sprechen in syntaktisch unvollständigen Sätzen, die Verwendung von Interjektionen, verschiedene Korrekturphänomene sowie die Hörer- und Sprechersignale, sogenannte Gliederungssignale. (de)
- Parolata lingvo aŭ simple parola lingvo estas lingvo produktita pere de artiklitaj sonoj, male al la praktiko de la skriba lingvo. Multaj lingvoj ne havas aŭ havis verkitan formon kaj tiele ili estas nur parolataj lingvo, kio certe okazis ofte en historio kaj en apartaj nekleraj civilizacioj. Parola lingvo aŭ voĉa lingvo estas lingvo produktita pere de voĉa sistemo, male al signolingvo, kiu estas produktata pere de manoj kaj vizaĝo. La termino "parola lingvo" estas foje uzata por aludi nur al voĉaj lingvoj, speciale fare de lingvistikistoj, kio faraS la tri terminojn sinonimoj kiuj ekskludas signolingvojn. Aliaj referencas al signolingvo kiel "parolata", speciale kontraste al verkitaj transkriboj de signoj. En parola lingvo, multo de la signifo estas determinata de la kunteksto. Tio kontrastas kun la koncepto de skriba lingvo en kiu plej el la signifo estas havigata rekte de la teksto. En parola lingvo, la vero de propozicio estas determinata per komun-senca referenco al la sperto, sed en skriba lingvo, oni metas pli grandan emfazon al logika kaj kohera argumentaro. Simile, parola lingvo tendencas esprimi subjektivan informon, inklude la rilaton inter la parolanto kaj la aŭskultantaro, dum la skriba lingvo tendencas esprimi pli objektivan informaron. La rilato inter parola lingvo kaj skriba lingvo estas komplekso. Ene de la kampo de lingvistiko la nuna interkonsento estas ke parolo estas denaska homa kapablo, kaj skriba lingvo estas kultura inventaĵo. Tamen kelkaj lingvistikistoj, kiaj tiuj de la Praga skolo, argumentas ke skriba kaj parola lingvo havas distingajn kvalitojn kiuj iras kontraŭ la fakto ke la skriba lingvo estas dependa el la parola lingvo por ties ekzistado. Kaj parol- kaj signo-lingvoj estas komponataj de vortoj. En parolaj lingvoj, vortoj estas formataj de limigita serio de vokaloj kaj konsonantoj, kaj ofte de tono. Ĉe signolingvoj, vortoj estas formataj de limigita serio de formoj, orientaĵoj, lokomovoj de manoj, kaj ofte de vizaĝa esprimo; ambaŭokaze, la konstrublokoj estas nomataj fonemoj. Kaj en parol- kaj signo-lingvoj, vortoj estas gramatike kaj prozodie ligitaj en frazoj, propozicioj kaj pli grandaj unuoj de diskurso. (eo)
- Ahozko hizkuntza mintzo bidezko hizkuntza da, hizkuntza idatzia eta hitzik gabeko komunikazioa ez bezalakoa, maiz hizkuntza mota horiek tartekatzen dituen arren. Kode bereziak dituen hizkuntza da, bereziki mezua izan dadin. (eu)
- Le langage parlé est un langage produit par l’articulation des sons contrairement au langage écrit. (fr)
- Bahasa lisan adalah bahasa yang langsung dilafalkan oleh penutur bahasa kepada pendengar bahasa. Pemahaman makna atas bahasa lisan ditentukan oleh intonasi. Bahasa lisan menggunakan sistem bunyi dengan aturan tertentu. Situasi penggunaan bahasa lisan bersifat dinamis dibandingkan dengan bahasa tulisan. Komunikasi dalam bahasa lisan dilakukan secara umum dan efektif dengan berbicara. Bahasa lisan umumnya dimiliki oleh seluruh bahasa yang ada di dunia. Peran dari bahasa lisan adalah sebagai sumber bahasa yang utama. Situasi pemakaian bahasa lisan dapat pada kondisi pembicaraan formal, semiformal maupun nonformal. Namun pada penderita gangguan berbahasa khususnya ketulian, bahasa lisan menjadi bahasa kedua, sedangkan bahasa pertama yang diajarkan ialah bahasa isyarat. (in)
- A spoken language is a language produced by articulate sounds or (depending on one's definition) manual gestures, as opposed to a written language. An oral language or vocal language is a language produced with the vocal tract in contrast with a sign language, which is produced with the body and hands. (en)
- 口頭言語（こうとうげんご）とは話し手と聞き手との間で、口頭の音声を用いてコミュニケーションすることを典型とする言語変種の一つ。子供が半ば自然に習得するものであり、文字の教育によって習得される書記言語とは区別される。また文章を書くのではなく口で話す際に用いられるを一般に口語といい、「口頭言語」との概念の差異は不明瞭である。 (ja)
- Język mówiony – reprezentacja języka naturalnego lub języka sztucznego wyrażona za pomocą mowy; jest środkiem komunikacji werbalnej. Język mówiony, w przeciwieństwie do języka pisanego, ma charakter dialogowy i niejednokierunkowy. Cechuje go ulotność, ścisłe związanie z kontekstem sytuacyjnym, a także potoczność i emocjonalne nacechowanie wypowiedzi. Wykorzystuje elementy fatyczne, służące nawiązaniu i podtrzymaniu kontaktu, i bezpośrednie zwroty do odbiorcy. Obfituje w środki parajęzykowe takie jak intonacja i tembr głosu; przekaz werbalny uzupełniany jest przez gestykulację i mimikę. Mowa charakteryzuje się większą swobodą w zakresie składni (niepełne zdania, potoczne spójniki itd.) niż język pisany, w którym przypisuje się znaczenie estetyce kompozycji. W języku ustnym występują powtórzenia i wtrącenia, pauzy, przerywniki; spójność osiągana jest tylko w ograniczonym zakresie. Język mówiony jest pierwotną reprezentacją języka naturalnego; został wyodrębniony i nazwany na skutek pojawienia się wtórnej reprezentacji języka naturalnego, którą jest język pisany. (pl)
- Устная речь — форма речевой деятельности, включающая понимание звучащей речи и осуществление речевых высказываний в звуковой форме. Устная речь может осуществляться при непосредственном контакте собеседников или может быть опосредована техническим средством (телефоном и т. п.), если общение происходит на значительном расстоянии. Для устной речи, в отличие от письменной, характерны:
* избыточность (наличие повторов, уточнений, пояснений);
* использование невербальных средств общения (жестов, мимики),
* экономия речевых высказываний, эллипсисы (говорящий может не называть, пропускать то, о чем можно легко догадаться). Устная речь всегда обусловлена речевой ситуацией. Различают:
* неподготовленную (спонтанную) устную речь (беседа, интервью, выступление в дискуссии) и подготовленную устную речь (лекция, доклад, выступление, отчёт);
* диалогическую речь (непосредственный обмен высказываниями между двумя или несколькими лицами) и монологическую речь (вид речи, обращённой к одному или группе слушателей, иногда — к самому себе). (ru)
- Talspråk eller talat språk är den variant av ett språk som förmedlas genom tal. Det är den ursprungliga formen av mänskligt språk. Talspråket jämförs främst med skriftspråket, vilket uppstod långt senare. Talspråket är ofta spontant och feltolerant, och det är inte ovanligt att nya ord introduceras då vokabulären haltar. I jämförelse med talspråket är skriftspråket konservativt; det följer strikta regler för att vara entydigt och lättförstått. Tidigare var talspråket det normerande av de två, det vill säga språket definierades utifrån hur folk talade. Under 1900-talet gjordes flera stavningsreformer av svenska språket, med syfte att få skriftspråket allt närmare det talade språket. Med den ökande textkommunikationen har skriftspråket fått en normerande kraft, vilket därmed påverkar uttalet. (sv)
- Língua falada é a forma de comunicação humana na qual palavras derivadas de um grande vocabulário (normalmente pelo menos 10 000) juntamente com diversos nomes são pronunciados pela boca. Todas as palavras são formadas por um conjunto limitado de vogais e consoantes, e estas palavras faladas são estruturadas em séries de orações e frases organizadas sintaticamente. O vocabulário e a sintaxe, juntamente com os fones que ela utiliza, definem sua identidade como uma língua natural específica. Pode ser descrita como a "língua por excelência", ou a "língua viva". Existem algumas línguas humanas que contêm seu próprio vocabulário e sintaxe mas que, no entanto, não são faladas, e sim comunicadas através de gestos. Línguas gestuais têm a mesma origem natural que as línguas faladas, e muitas vezes as mesmas complexidades gramaticais, porém utilizam-se das mãos, braços e rosto, no lugar da boca e de partes dela, como seu ponto de articulação. Através da audição, as pessoas adquirem conhecimento de sua língua materna, aprendendo-a a partir dos indivíduos que as cercam, geralmente suas mães. A língua falada é mais rica que o idioma escrito; transcrições de um discurso oral, por exemplo, mostram diversas inflexões e hesitações que geralmente são omitidas de outras formas escritas de representação da fala, como roteiros. Muitos idiomas falados são escritos. Mesmo hoje, no entanto, existem diversos idiomas no mundo que podem ser falados mas não têm uma forma escrita padronizada. No Brasil, existem as línguas autóctones (indígenas), que tradicionalmente são ágrafas. Além disso, também existem as chamadas 'línguas de imigração', resultantes de processos migratórios, como por exemplo o 'alemão-riograndense' ou Riograndenser Hunsrückisch, falado inclusive além das fronteiras do estado do Rio Grande do Sul, tratando-se de uma população de falantes em rápido declínio muito embora estimada em dois a três milhões de falantes; o Hunsrückisch gaúcho tem um histórico de quase dois séculos em solo brasileiro porém nos dias atuais corre perigo de extinção, estando registrado sob o código internacional: iso 639-3 hrx. Estas idiomas podem ser expressos de forma escrita através do alfabeto fonético internacional ou outras formas de transcrição fonética. A língua oral é marcada por características que a diferenciam da língua escrita, como maior informalidade, mais redundâncias e menos conservadorismo, e consideravelmente maior espaço para renovação e criatividade. Até mesmo do ponto de vista da sintaxe, a língua falada geralmente tem seu próprio conjunto de padrões gramaticais, que pode ser bem diferente do que é usado na língua escrita. Em muitos idiomas, a forma escrita é considerada uma língua diferente, uma situação chamada de diglossia. (pt)
- У́сне мо́влення — форма мовленнєвої діяльності, яка включає розуміння сприйнятого на слух мовлення та здійснення мовленнєвих висловлювань у звуковій формі. Усне мовлення може здійснюватися під час безпосереднього контакту співрозмовників або може бути опосередковане технічним засобом (телефоном тощо), якщо спілкування відбувається на значній відстані. (uk)
- 口头语，与书面语相对，是口头交际時使用的语言，也是最早被人类普遍应用的语言形式。人類各民族都有口头语。口头语通常是通过声音传播的，但有時文学作品中也常以文字记叙口头语。 口语，与手语相对，是用声音表达意思的语言。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Ahozko hizkuntza mintzo bidezko hizkuntza da, hizkuntza idatzia eta hitzik gabeko komunikazioa ez bezalakoa, maiz hizkuntza mota horiek tartekatzen dituen arren. Kode bereziak dituen hizkuntza da, bereziki mezua izan dadin. (eu)
- Le langage parlé est un langage produit par l’articulation des sons contrairement au langage écrit. (fr)
- Bahasa lisan adalah bahasa yang langsung dilafalkan oleh penutur bahasa kepada pendengar bahasa. Pemahaman makna atas bahasa lisan ditentukan oleh intonasi. Bahasa lisan menggunakan sistem bunyi dengan aturan tertentu. Situasi penggunaan bahasa lisan bersifat dinamis dibandingkan dengan bahasa tulisan. Komunikasi dalam bahasa lisan dilakukan secara umum dan efektif dengan berbicara. Bahasa lisan umumnya dimiliki oleh seluruh bahasa yang ada di dunia. Peran dari bahasa lisan adalah sebagai sumber bahasa yang utama. Situasi pemakaian bahasa lisan dapat pada kondisi pembicaraan formal, semiformal maupun nonformal. Namun pada penderita gangguan berbahasa khususnya ketulian, bahasa lisan menjadi bahasa kedua, sedangkan bahasa pertama yang diajarkan ialah bahasa isyarat. (in)
- A spoken language is a language produced by articulate sounds or (depending on one's definition) manual gestures, as opposed to a written language. An oral language or vocal language is a language produced with the vocal tract in contrast with a sign language, which is produced with the body and hands. (en)
- 口頭言語（こうとうげんご）とは話し手と聞き手との間で、口頭の音声を用いてコミュニケーションすることを典型とする言語変種の一つ。子供が半ば自然に習得するものであり、文字の教育によって習得される書記言語とは区別される。また文章を書くのではなく口で話す際に用いられるを一般に口語といい、「口頭言語」との概念の差異は不明瞭である。 (ja)
- У́сне мо́влення — форма мовленнєвої діяльності, яка включає розуміння сприйнятого на слух мовлення та здійснення мовленнєвих висловлювань у звуковій формі. Усне мовлення може здійснюватися під час безпосереднього контакту співрозмовників або може бути опосередковане технічним засобом (телефоном тощо), якщо спілкування відбувається на значній відстані. (uk)
- 口头语，与书面语相对，是口头交际時使用的语言，也是最早被人类普遍应用的语言形式。人類各民族都有口头语。口头语通常是通过声音传播的，但有時文学作品中也常以文字记叙口头语。 口语，与手语相对，是用声音表达意思的语言。 (zh)
- اللُّغَةُ الْمَنْطُوقَةَ أو اللُّغَةُ الْمحكية هي اللفظ، والتكلّم بأصواتٍ وحروفٍ تؤدّي معنًى، في قالبٍ لغوي، بواسطة عملية تفاعلية يقوم بها جهاز النطق يرسل من خلال الأثير موجة قادرة على التحرك في عدة أوساط مادية مثل الأجسام الصلبة، السوائل، والغازات، ولاتنتشر في الفراغ، على هيئة ذبذبات صوتية، تستعمل كوسيلة اِتِّصَال بينه وبين كائن آخر من جنسه أو من جنس آخر، يعبر من خلالها عما يريد قوله أو فعله بوعي أو بغير وعي مسبق، ويسمى الأحساس الذي تسببه تلك الذبذبات بحاسة السمع. تختلف عن اللغة المكتوبة، أو اللغة البصرية، أو لغة الجسد والأشارة. اللغة المنطُوقة هي الشكل الأصلي والأساسي للغة البشرية. بعض الثقافات، لا تمتلك لغاتٍ مكتوبة. (ar)
- La llengua oral o comunicació oral és la transmissió oral d'un idioma, sense suport de l'escriptura. Està relacionada amb la transmissió oral de la cultura, art, tecnologia i tradicions d'un grup social. Totes les llengües naturals compten amb llengua oral i alguns a més es poden transcriure. Actualment, l'interès per l'aprenentatge i ensenyament de la llengua oral va en augment. (ca)
- Parolata lingvo aŭ simple parola lingvo estas lingvo produktita pere de artiklitaj sonoj, male al la praktiko de la skriba lingvo. Multaj lingvoj ne havas aŭ havis verkitan formon kaj tiele ili estas nur parolataj lingvo, kio certe okazis ofte en historio kaj en apartaj nekleraj civilizacioj. Parola lingvo aŭ voĉa lingvo estas lingvo produktita pere de voĉa sistemo, male al signolingvo, kiu estas produktata pere de manoj kaj vizaĝo. La termino "parola lingvo" estas foje uzata por aludi nur al voĉaj lingvoj, speciale fare de lingvistikistoj, kio faraS la tri terminojn sinonimoj kiuj ekskludas signolingvojn. Aliaj referencas al signolingvo kiel "parolata", speciale kontraste al verkitaj transkriboj de signoj. (eo)
- Gesprochene Sprache sind im buchstäblichen Sinn alle mit dem menschlichen Sprechapparat produzierten mündlichen Äußerungen einer Sprache (Lautsprache), im Unterschied zur geschriebenen Sprache, der visuell und manuell orientierten Gebärdensprache und der Parasprache. (de)
- Język mówiony – reprezentacja języka naturalnego lub języka sztucznego wyrażona za pomocą mowy; jest środkiem komunikacji werbalnej. Język mówiony, w przeciwieństwie do języka pisanego, ma charakter dialogowy i niejednokierunkowy. Cechuje go ulotność, ścisłe związanie z kontekstem sytuacyjnym, a także potoczność i emocjonalne nacechowanie wypowiedzi. Wykorzystuje elementy fatyczne, służące nawiązaniu i podtrzymaniu kontaktu, i bezpośrednie zwroty do odbiorcy. Obfituje w środki parajęzykowe takie jak intonacja i tembr głosu; przekaz werbalny uzupełniany jest przez gestykulację i mimikę. Mowa charakteryzuje się większą swobodą w zakresie składni (niepełne zdania, potoczne spójniki itd.) niż język pisany, w którym przypisuje się znaczenie estetyce kompozycji. W języku ustnym występują powtórz (pl)
- Устная речь — форма речевой деятельности, включающая понимание звучащей речи и осуществление речевых высказываний в звуковой форме. Устная речь может осуществляться при непосредственном контакте собеседников или может быть опосредована техническим средством (телефоном и т. п.), если общение происходит на значительном расстоянии. Для устной речи, в отличие от письменной, характерны: Устная речь всегда обусловлена речевой ситуацией. Различают: (ru)
- Língua falada é a forma de comunicação humana na qual palavras derivadas de um grande vocabulário (normalmente pelo menos 10 000) juntamente com diversos nomes são pronunciados pela boca. Todas as palavras são formadas por um conjunto limitado de vogais e consoantes, e estas palavras faladas são estruturadas em séries de orações e frases organizadas sintaticamente. O vocabulário e a sintaxe, juntamente com os fones que ela utiliza, definem sua identidade como uma língua natural específica. Pode ser descrita como a "língua por excelência", ou a "língua viva". (pt)
- Talspråk eller talat språk är den variant av ett språk som förmedlas genom tal. Det är den ursprungliga formen av mänskligt språk. Talspråket jämförs främst med skriftspråket, vilket uppstod långt senare. Talspråket är ofta spontant och feltolerant, och det är inte ovanligt att nya ord introduceras då vokabulären haltar. I jämförelse med talspråket är skriftspråket konservativt; det följer strikta regler för att vara entydigt och lättförstått. (sv)
|
