| dbo:abstract
|
- La Segona Guerra Bòer (anglès: Second Boer War; neerlandès: Tweede Boerenoorlog ; afrikaans: Tweede Boereoorlog), també coneguda com a Guerra dels Bòers, tingué lloc entre l'11 d'octubre de 1899 i el 31 de maig de 1902, entre l'Imperi Britànic i les dues repúbliques independents bòers de la República Sud-africana i l'Estat Lliure d'Orange. El conflicte es coneix, també, com a: Guerra Sud-africana, fora de Sud-àfrica; Guerra Anglo-bòer, entre molts sud-africans (anglès: Anglo-Boer war; afrikaans: Anglo-Boereoorlog); i, en afrikaans, com a Segona Guerra d'Alliberament (Tweede Vryheidsoorlog) o, simplement, com a Guerra Anglesa (Engelse oorlog). (ca)
- Druhá búrská válka probíhala mezi anglickými a búrskými kolonizátory Jižní Afriky (tj. potomky nizozemských osadníků), a to v letech 1899 – 1902. (cs)
- حرب البوير الثانية ((بالإنجليزية: Second Boer War)، (بالأفريقانية: Tweede Vryheidsoorlog))، وتعرف أيضاً باسم حرب جنوب أفريقيا أو حرب الأنجلو بوير، يدعوها كذلك بحرب الاستقلال الثانية، هي حرب إمتدت من 11 أكتوبر 1899 إلى 31 مايو 1902، بين الإمبراطورية البريطانية وجمهوريتي البوير؛ جمهورية جنوب أفريقيا (الترانسفال) وجمهورية البرتقال الحرة، وانتهت بانتصار الجيش البريطاني. تعتبر حرب البوير الثانية أكثر الحروب التي خاضتها بريطانيا نفقة في الفترة ما بين الحروب النابليونية والحرب العالمية الأولى، حيث كلّفتها حوالي 200 مليون جنيه إسترليني (تكافئ نحو 200 مليار جنيه استرليني بأسعار 2014)، رغم أنها لم تكن متكافئة القوى، فقد وصل تعداد القوات البريطانية خلال الحرب إلى 500,000، فيما لم يتجاوز تعدادهم في صفوف البوير أكثر من 88,000 مقاتل. (ar)
- Ο Δεύτερος Πόλεμος των Μπόερς (αγγλικά: Second Boer War) ήταν ένοπλη σύρραξη μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των ιδρυτών των ανεξάρτητων δημοκρατιών του και της , στη βορειοανατολική Νότια Αφρική. (el)
- La Dua Bura milito, en angla Second Boer War, en nederlanda Tweede Boerenoorlog, kaj en afrikansa Tweede Vryheidsoorlog, ankaŭ "Dua Liberiga Milito"), kutime konata simple kiel Bura Milito kaj ankaŭ tiame kiel Sudafrika Milito, startis la 11an de Oktobro 1899 kaj finis en la 31a de Majo 1902. Granda Britio venkis super du buraj ŝtatoj en Sudafriko: nome la Sudafrika Respubliko kaj la Oranĝa Libera Ŝtato. Britio estis helpata de siaj Kabkolonio, la Kolonio Natalo kaj de kelkaj indiĝenaj afrikaj aliancanoj. La Brita militklopodo estis krome subtenata de volontuloj el la Brita Imperio, kiel el Sudafriko, la kolonioj de Aŭstralio, Kanado, Hindio, kaj de Novzelando. Ĉiuj aliaj landoj estis neutralaj, sed la publika opinio en multaj estis tre kontraŭa al Britio. Ankaŭ ene de Britio kaj de ties Imperio estis grava opozicio al la Dua Bura milito. La Britoj estis trofidemaj kaj sub-preparitaj. La Buroj estis bone armitaj kaj frapis la unuaj, sieĝante Ladysmith, Kimberley, and Mafeking komence de 1900, kaj venkante en gravaj bataloj ĉe Colenso, Magersfontein kaj Stormberg. Gape, la Britoj alportis grandajn nombrojn de soldatoj kaj kontraŭatakis. La generalo Redvers Buller estis anstataŭata de Lord Roberts kaj Lord Kitchener. Ili liberigis la tri sieĝatajn urbojn, kaj invadis la du Burajn respublikojn en la fino de 1900. La antaŭeniraj marŝoj de la Brita Armeo estis tiom frakasiga ke la Buroj ne luktis etapajn batalojn defende de sia hejmlando. La Britoj tuj ekkontrolis la tuton el la Oranĝa Libera Ŝtato kaj el Transvalo, dum la civilaj estroj kaŝiĝis aŭ iris en ekzilon. Konvencie la milito estis finfinita. Britio oficiale aligis la du landojn en 1900, kaj alvokis al "khaki election" (milita balotado) por doni al la registaro alian ses jaroj de povo en Londono. (eo)
- Der Zweite Burenkrieg (auch Südafrikanischer Krieg; englisch auch Second Anglo Boer War, „Zweiter Englisch-Burischer Krieg“, Afrikaans: Tweede Vryheidsoorlog, „Zweiter Freiheitskrieg“) von 1899 bis 1902 war ein Konflikt zwischen Großbritannien und den beiden Burenrepubliken Oranje-Freistaat und Südafrikanische Republik (Transvaal), der mit deren Eingliederung in das britische Imperium endete. Ursachen waren das Streben Großbritanniens nach den Bodenschätzen der Region innerhalb eines territorial geschlossenen Kolonialreichs in Afrika sowie die von Joseph Chamberlain zur imperialen Angelegenheit erklärte Bekämpfung der Ausländerfeindlichkeit (keine Einbürgerung und kein Wahlrecht für Uitlanders, also auch nicht von oder für Briten) in der Politik der Südafrikanischen Republik. (de)
- Bigarren Boerren Gerra (ingelesez: Second Boer War, afrikaansez: Tweede Vryheidsoorlog, hitzez hitz «Bigarren Askapen Gerra») edo Bigarren Anglo-boerren Gerra 1899 eta 1902 artean hegoaldeko Afrikan izandako gatazka izan zen. Britaniarrek 1879an Zululandia menperatu zuten. Orduan, 1886an, urrea aurkitu zuten boerren lurraldean. Johannesburgen populazioa 100.000 biztanlera iritsi zen 1890eko hamarkadaren erdirako. Boerren errepublikak milaka atzerritar (uitlanders), bai txuri eta beltz, aurkitu zituen bere baitan. Boer andana, gainera, kinka ekonomiko larrian zegoen, eta soldata irabazleek (batik bat beltzek) sumintzen zituzten. Uitlanders horiek ez zeukaten eskubide politikorik, eta, horien aldarrikapenean, matxinadak suertatu ziren. Erresuma Batuari laguntza eskatu ohi zitzaion. Meategien balio itzelak inperialista britaniarrak erakarri zituen ezinbestez. 1895ean, Leander Starr Jameson buru zuen talde bat boerren lurraldera sartu zen matxinada bat sortzeko eta britaniarren agintea eramateko. Boerren agintariek bortizki amaiarazita Jameson Raid izeneko matxinada horrek porrot egin bazuen ere, Lurmutur Hiriko gobernuaren babesa zeukan susmoa hartu zuen Paul Krugerrek. Orduan, egoera ezegonkor horretaz baliatuta, Alemaniako kaiserrak Krueger zoriondu zuen, eta Transvaalen status quo-a mantentzearen alde jo zuen. Britaniarrek mehatxutzat hartu zuten hori, egungo Namibia alemaniarren menpe baitzegoen. Gainera, Alemaniako Weltpolitik -munduko politika- gero eta erasokorragoa zen. Munduan Alemaniaren pisua handitu nahi zuten, beste arlo askotan munduko potentzia zelakoan. Horretarako, lege Tirpitz (1897-1914 Itsas-armadaren ministroa) izenekoak martxan jarri zituzten. Horien bidez, itsas-armada izugarri armatu nahi izan zuten, Erresuma Batukoaren mailara kokatu arte. Honek Erresuma Batua Frantziaren aldeko aliantzara eraman zuen, Lehen Mundu Gerran leher egin zuen aliantza-sarerako aurrerapausoa eramanez. Azkenean, 1899an gerra irekia piztu zen, Erresuma Batuak boerren errepubliketako 60.000 atzerritar zurientzat bozkatzeko eskubidea eskatu zuenean. Paul Krugerrek uko egiteaz gain, Errepublikako mugetatik armada erretiratzea eskatu zien. Britainiarren prestakuntza hobea zen Bigarren Boerren Gerra honetan. 1900rako, Pretoria, boerren azken hiri nagusia britaniarren esku zegoen. Oso igarpen baikorrak iragarri baziren ere, 1902 arte iraun zuen, zeren, boerren armada, baserritarrek osatu arren, oso ongi antolatuta zegoen, eta lurraldea ongi baino hobeki ezagutzen zuten. Boerren gerrilla gisako borrokaren aurrean, britaniarren armada profesionalak bortizki jokatu zuen, konkistatuko lur guztia suntsituz. 1902rako, 26.000 boer hil ziren gaitzak zirela eta, edota kontzentrazio-esparruetan atxilotuta. Guztira 200.000 lagun baino gehiago sartu zituzten kontzentrazio-esparru horietan. (eu)
- La seconde guerre des Boers (en anglais : Second Boer War ; en afrikaans : Tweede Vryheidsoorlog), généralement désignée comme la guerre des Boers ou encore la guerre d'Afrique du Sud (en dehors de l'Afrique du Sud), la deuxième guerre anglo-boer (chez de nombreux Sud-Africains) et en afrikaans Boereoorlog ou Tweede Vryheidsoorlog (deuxième guerre de Libération), désigne le second conflit intervenu en Afrique du Sud du 11 octobre 1899 au 31 mai 1902, entre les Britanniques et les habitants des deux principales républiques boers indépendantes. Elle fait suite à la première guerre des Boers. À la fin de ce deuxième conflit, les deux républiques boers, l'État libre d'Orange et la république sud-africaine du Transvaal, perdirent leur indépendance et furent intégrées à l'Empire britannique. Cependant, d'importantes concessions furent accordées aux deux républiques. Les Boers étaient les descendants des premiers colons d'origine néerlandaise, allemande et françaises, arrivés en Afrique du Sud aux XVIIe et XVIIIe siècles. Le terme de Boer (paysan ou fermier en néerlandais), qui désignait principalement les habitants des républiques boers, laissera, au XXe siècle, la place à celui d'Afrikaner pour désigner l'ensemble de cette nation blanche d'Afrique du Sud. (fr)
- La segunda guerra bóer (en inglés: [Second] Boer War, [Second] Anglo-Boer War y South African War, y en afrikáans: Tweede Vryheidsoorlog, Tweede Boereoorlog, Anglo-Boereoorlog o Engelse oorlog —'segunda guerra de liberación', 'segunda guerra bóer', 'Guerra anglo-bóer' y 'Guerra inglesa', respectivamente—) fue un conflicto entre el Reino Unido y los fundadores de las repúblicas independientes del Estado Libre de Orange y la República Sudafricana, en el nordeste de Sudáfrica. (es)
- B'é Dara Cogadh na mBórach (nó an Dara Cogadh Angla-Bórach) an cogadh a chuir an Bhreatain Mhór ar na Bóraigh, ó 11 Deireadh Fómhair 1899 go dtí an 31 Bealtaine 1902. Bhí Paul Kruger ina uachtarán ar an ag an am, ceann de na ceantair a bhí ag iarraidh deireadh a chur le ceannas na Breataine ansiúd. Bhí dhá phoblacht neamhspleách ag na Bóraigh, mar atá, an agus Poblacht Transvaal (Poblacht na hAfraice Theas) a bhí mar naimhde ag an Impireacht Bhriotanach. I ndiaidh cath fada faidréiseach a chur ar na Sasanaigh, chaill na poblachtaí seo an cogadh, agus rinneadh cuid den Impireacht díobh. Ba le linn an Dara Cogadh Angla-Bórach a throid Arm na Breataine an cath ba mhó ó aimsir an Chogaidh Chriméigh sna 1850idí, sa bhliain 1899 agus Éireannaigh go leor ar an dhá thaobh. (ga)
- Perang Boer Kedua (bahasa Belanda: Tweede Boerenoorlog, Afrikaans:Tweede Vryheidsoorlog atau Tweede Boereoorlog), meletus antara 11 Oktober 1899 hingga 31 Mei 1902. Perang ini terjadi antara Kekaisaran Britania melawan penduduk Boer yang berbahasa Belanda di dua negara merdeka: Republik Transvaal dan Negara Bebas Oranje. Perang ini berakhir dengan kemenangan Britania, dan wilayah kedua negara dianeksasi, membentuk Uni Afrika Selatan sebagai bagian dari persemakmuran. Ernest Douwes Dekker, pahlawan nasional Indonesia, pernah terlibat dalam perang ini di pihak Republik Transvaal. (in)
- The Second Boer War (Afrikaans: Tweede Vryheidsoorlog, lit. 'Second Freedom War', 11 October 1899 – 31 May 1902), also known as the Boer War, the Anglo–Boer War, or the South African War, was a conflict fought between the British Empire and the two Boer Republics (the South African Republic and the Orange Free State) over the Empire's influence in Southern Africa from 1899 to 1902. Following the discovery of gold deposits in the Boer republics, there was a large influx of "foreigners", mostly British from the Cape Colony. They were not permitted to have a vote, and were regarded as "unwelcome visitors", invaders, and they protested to the British authorities in the Cape. Negotiations failed and, in the opening stages of the war, the Boers launched successful attacks against British outposts before being pushed back by imperial reinforcements. Though the British swiftly occupied the Boer republics, numerous Boers refused to accept defeat and engaged in guerrilla warfare. Eventually, British scorched earth policies, and the poor conditions suffered in concentration camps by Boer women and children who had been displaced by these policies, brought the remaining Boer guerillas to the negotiating table, ending the war. The conflict broke out in 1899 after the failure of the Bloemfontein Conference when Boer irregulars and militia attacked colonial settlements in nearby British colonies. Starting in October 1899, the Boers placed Ladysmith, Kimberley, and Mafeking under siege, and won a string of victories at Colenso, Magersfontein and Stormberg. In response to these developments, increased numbers of British Army soldiers were brought to Southern Africa, and mounted largely unsuccessful attacks against the Boers. However, British military fortunes changed when their commanding officer, General Redvers Buller was replaced by Lord Roberts and Lord Kitchener, who relieved the three besieged cities and invaded the two Boer Republics in early 1900 at the head of a 180,000-strong expeditionary force. The Boers, aware they were unable to resist such a large force, chose to refrain from fighting pitched battles, allowing the British to occupy both republics and their capitals, Pretoria and Bloemfontein. Boer politicians, including President of the South African Republic Paul Kruger either fled the region or went into hiding; the British Empire officially annexed the two republics in 1900. In Britain, the Conservative ministry led by Lord Salisbury attempted to capitalise on British military successes by calling an early general election, which was dubbed by contemporary observers a "khaki election". However, numerous Boer fighters took to the hills and launched a guerrilla campaign against the British occupational forces, becoming known as bittereinders. Led by prominent generals such as Louis Botha, Jan Smuts, Christiaan de Wet, and Koos de la Rey, Boer guerrillas launched a campaign of hit-and-run attacks and ambushes against the British, which would continue for two years. The Boer guerrilla campaign proved difficult for the British to defeat, due in part to British unfamiliarity with guerrilla tactics and extensive support for the guerrillas among the civilian population in the Boer Republics. In response to continued failures to defeat the Boer guerillas, British high command ordered several scorched earth policies to be implemented as part of a large scale and multi-pronged counterinsurgency campaign; a complex network of nets, blockhouses, strongpoints and barbed wire fences was constructed, virtually partitioning the occupied republics. British troops committed several war crimes and were ordered to destroy farms and slaughter livestock to deny them to Boer guerillas. Over a hundred thousand Boer civilians (mostly women and children) were forcibly relocated into concentration camps, where 26,000 died of various causes, mostly starvation and disease. Black Africans in the same areas were also interned in concentration camps as well to prevent them from supplying the Boers; 20,000 died in the camps as well, largely due to the same causes as in the case of their Boer counterparts. In addition to these scorched earth policies, British mounted infantry units were deployed to track down and engage individual Boer guerilla units; by this stage of the war, all battles being fought were small-scale skirmishes. Few combatants on either side were killed in action, with most casualties coming via disease. Lord Kitchener began to offer generous terms of surrender to remaining Boer leaders in an effort to bring an end to the conflict. Eager to ensure their fellow Boers were released from the concentration camps, the majority of Boer commanders accepted the British terms in the Treaty of Vereeniging, formally surrendering in May 1902. The former republics were transformed into the British colonies of the Transvaal and Orange River, and in 1910 were merged with the Natal and Cape Colonies to form the Union of South Africa, a self-governing dominion within the British Empire. British expeditionary efforts were aided significantly by colonial forces from the Cape Colony, the Natal, Rhodesia, as well as large numbers of volunteers from the British Empire worldwide, particularly Australia, Canada, India and New Zealand. Later in the war, Black African recruits contributed increasingly to the British war effort. International public opinion was generally sympathetic to the Boers and hostile to the British. Even within the United Kingdom, there existed significant opposition to the war. As a result, the Boer cause attracted thousands of volunteers from neutral countries all over the world, including the German Empire, United States, Russia and even some parts of the British Empire such as Australia and Ireland. Many consider the Boer War as marking the beginning of the questioning of the British Empire's veneer of impenetrable global dominance; this is due to the war's surprisingly long duration and the unforeseen, discouraging losses suffered by the British fighting the "cobbled-together army" of Boers. (en)
- 제2차 보어 전쟁은 1899년 10월 11일에 발발한 네덜란드계 보어인이 세운 트란스발 공화국 및 오렌지 자유국(Oranje Vrystaat)의 7만 연합군과 영국 45만 군대 사이의 전쟁으로, 1902년 5월 31일에 영국의 승리로 종결되었다. 영국이 승리함에 따라 트란스발 공화국과 오렌지 자유국의 영토는 최종적으로 영국의 식민지가 되었다. (ko)
- De Tweede Boerenoorlog van 1899-1902 (ook bekend als de Tweede Vrijheidsoorlog, Zuid-Afrikaanse Oorlog of Anglo-Boerenoorlog) was een oorlog tussen de Nederlandstalige Boeren van de Zuid-Afrikaansche Republiek (Transvaal) en de Oranje Vrijstaat enerzijds, en het Britse Rijk anderzijds. De oorlog was het gevolg van jarenlange spanningen tussen de Boeren en de Britten. Hoewel het begon met conventionele oorlogvoering stapten de Boeren na de verovering van hun hoofdsteden over op guerrillatactieken, waarna de Britten terugsloegen met de tactiek van de verschroeide aarde en een van de eerste grootschalige gebruiken van concentratiekampen, waardoor aan de zijde van de Boeren meer dan twintigduizend burgerslachtoffers zijn gevallen, meest vrouwen en vooral kinderen, die onder ellendige omstandigheden in de Britse concentratiekampen stierven. Ze wordt wel geschetst als de eerste moderne oorlog, met aan beide kanten moderne wapens: geweren met een magazijn van minimaal vijf patronen en een bereik van (ruim) meer dan een kilometer, die rookloos waren zodat niet zichtbaar was vanwaar geschoten werd. Ze werd door waarnemers wel beschreven als een onzichtbare oorlog, waar troepen naar voren oprukten om dan plots dood of gewond neer te vallen, zonder in het oog lopende oorzaak. Een harde les was dat militairen geen blinkende of fel afstekende kentekenen konden dragen zonder onmiddellijk letterlijk een mikpunt te worden. De Britten verloren in het begin buitenproportioneel veel officieren, totdat deze leerden hun kleding aan te passen. Lessen die te leren waren (voor wie wilde leren) omvatten het gegeven dat artillerie-beschietingen op troepen die in kolommen oprukken heel effectief zijn, dat artillerie-beschietingen op geprepareerde stellingen (zoals loopgraven) vrijwel zinloos zijn (eerder contraproductief, een waarschuwing: "he, ze gaan aanvallen"), dat frontale aanvallen op geprepareerde stellingen zeer veel menslevens kostten, en dat de tijd van de cavalerie-charge met de lans wel voorbij was (behalve onder zeer bepaalde omstandigheden). Later bleek tijdens de Eerste Wereldoorlog dat veel officieren deze lessen niet geleerd hadden, met alle gevolgen vandien. Ook maakte deze oorlog deel uit van de achtergrond voor de Eerste Wereldoorlog: ze veroorzaakte in Europa een sterk anti-Britse stemming. Ook het Britse besluit om Duitse passagiersschepen aan te houden en op militaire voorraden te doorzoeken zette kwaad bloed (er werd overigens niets gevonden). Het Duitse Keizerrijk besloot om de Duitse marine te verdubbelen in gevechtssterkte. De oorlog resulteerde in een pyrrusoverwinning voor het Verenigd Koninkrijk en betekende het einde van de onafhankelijke Boerenrepublieken. Ondanks alles geldt deze oorlog in het Verenigd Koninkrijk niet zozeer als een schandvlek, maar juist als een hoogtepunt van het Britse Rijk. Toen Groot-Brittannië een beroep deed op haar kolonieën trokken deze samen op, schouder aan schouder. (nl)
- La seconda guerra boera (Afrikaans: Tweede Boereoorlog, più spesso denominata Tweede Vryheidsoorlog, "seconda guerra per la libertà"), chiamata anche grande guerra boera, guerra sudafricana o seconda guerra anglo-boera fu un conflitto militare combattuto tra l'11 ottobre 1899 e il 31 maggio 1902 dall'Impero britannico contro le due repubbliche boere indipendenti, la Repubblica del Transvaal e lo Stato Libero dell'Orange. La guerra, originata soprattutto dalle mire imperialistiche ed economiche britanniche, fu caratterizzata da alcuni inattesi successi iniziali dei boeri che misero in forte difficoltà le guarnigioni britanniche. Dopo l'arrivo di numerosi rinforzi e del nuovo comandante in capo, il feldmaresciallo Frederick Roberts, l'esercito britannico passò all'offensiva, invase le repubbliche boere ed entro la metà del 1900 occupò Bloemfontein e Pretoria. La guerra non terminò però dopo la conquista delle capitali boere, ma si trasformò in una lotta logorante caratterizzata dalla guerriglia dei commando boeri che, guidati da abili capi, inflissero ripetute sconfitte ai britannici. Il nuovo comandante in capo, il generale Horatio Kitchener, ricorse ai metodi spietati dei rastrellamenti, della deportazione dei civili, delle distruzioni del territorio e dei campi di concentramento per vincere la resistenza boera. La guerra, che rovinò in parte il prestigio internazionale dell'Impero britannico, terminò dopo trattative dirette nel 1902 con l'annessione ufficiale delle repubbliche boere che tuttavia mantennero la loro identità nazionale. (it)
- A Segunda Guerra Boer (ou dos bôeres), travada entre 11 de outubro de 1899 e 31 de maio de 1902, foi um conflito lutado entre o Império Britânico e as duas nações Bôer, a República Sul-Africana (ou República de Transvaal) e o Estado Livre de Orange, sobre o domínio da África do Sul. Ficou conhecida também simplesmente como Guerra Boer ou Guerra Anglo-Boer. No começo do conflito, os bôeres tomaram a iniciativa e tiveram alguns sucessos, porém os britânicos reagiram, mandando reforços, e infligiram grande derrotas as duas nações sul-africanas. Os bôeres iniciaram então uma ampla e violenta campanha de guerrilha que durou dois anos. Os britânicos responderam brutalmente e adotaram políticas de represália, queimando fazendas, destruindo casas e mandando milhares de civis para campos de concentração. A guerra foi extremamente brutal e teve um enorme impacto na região por anos. No final, os bôeres se renderam e um tratado foi firmado entre as partes envolvidas. (pt)
- Druga wojna burska – wojna toczona pomiędzy burskimi republikami Transwalu i Oranii a imperium brytyjskim w latach 1899–1902. Pomimo początkowych sukcesów Burów, zwycięstwo przypadło Brytyjczykom. Walki partyzanckie trwały jednak jeszcze przez dwa lata. Opór podtrzymywało wsparcie w uzbrojeniu z pobliskiej Niemieckiej Afryki Południowo-Zachodniej i nadzieja na obiecaną interwencję Cesarstwa Niemieckiego. W czasie wojny Burowie organizowali samodzielne oddziały komandosów, stawiające skuteczny opór. W celu stłumienia wojny partyzanckiej Brytyjczycy, wzorując się na pomyśle Valeriano Weylera zastosowanym na Kubie w 1896 r., zorganizowali obozy koncentracyjne, w których internowali cywilów z objętych walkami obszarów. Tworzyli także systemy blokhauzów, mających powstrzymać przemieszczanie się partyzantów. Te działania spotkały się z negatywnym odzewem prasy europejskiej i amerykańskiej. Ostateczne zwycięstwo odnieśli Brytyjczycy, inkorporując republiki jako kolonie. W 1910, razem z Kolonią Przylądkową i kolonią Natalu, stworzono z nich brytyjskie dominium znane jako Związek Południowej Afryki. Główne urzędy w tym państwie trafiły w ręce Burów, coraz częściej nazywanych Afrykanerami. (pl)
- Andra boerkriget 1899–1902 utkämpades om herraväldet i Sydafrika mellan boerrepublikerna Transvaal och Oranjefristaten understödda av en boerresning i vissa delar av Kapkolonin på den ena sidan, mot Storbritannien på den andra sidan. Första boerkriget utspelades 1880–1881. Kriget kom att bli militärhistoriskt betydelsefullt på många sätt. Kriget var det första där taggtråd användes försvarstekniskt i större sammanhang. Framgångarna för boernas små skyttegrupper med välkamouflerade soldater mot mångdubbelt större brittiska enheter kom att innebära att man insåg betydelsen av att frångå den traditionella slagfältsstrategin med stora infanterigrupper som rörde sig framåt i öppen terräng. De brittiska soldaternas röda rockar som på långt håll blev måltavlor för boersoldaterna var också något som slutade med efter detta krig, och det påverkade uniformsutvecklingen i hela världen. I Sverige antogs uniform m/1906 som var direkt inspirerad av boersoldaternas uniform. (sv)
- Вторая англо-бурская война 1899—1902 годов — превентивная война бурских республик — Южно-Африканской республики (Республики Трансвааль) и Оранжевого Свободного государства (Оранжевой Республики) против Британской империи, закончившаяся победой последней. (ru)
- {{namespace detect | category = |main=| other= 布尔战争 第二次布尔战争 第二次布尔战争（英語：Second Boer War；荷蘭語：Tweede Boerenoorlog；南非語：Tweede Vryheidsoorlog／Tweede Boereoorlog；1899年10月11日－1902年5月31日），是一场英国与川斯瓦共和國和奥兰治自由邦之间的战争。第二次布尔战争也是象徵大英帝國由盛而衰的開始。 (zh)
- Дру́га англо-бу́рська війна́ — війна Великої Британії проти бурських республік — Оранжевої і Трансваалю, що тривала з 1899 по 1902 рік. Одна з перших воєн епохи імперіалізму. В англо-бурській війні Велика Британія прагнула розширити і об'єднати свої , захопити родовища алмазів і золота. Натхненниками війни були запеклі колонізатори Сесіль Родс і . Перевага сил британській армії та її надзвичайна жорстокість, незважаючи на запеклий опір бурів, привели до перемоги Великої Британії. 1902 за Фіренгенінзьким договором бурські республіки включено до складу Британської імперії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La Segona Guerra Bòer (anglès: Second Boer War; neerlandès: Tweede Boerenoorlog ; afrikaans: Tweede Boereoorlog), també coneguda com a Guerra dels Bòers, tingué lloc entre l'11 d'octubre de 1899 i el 31 de maig de 1902, entre l'Imperi Britànic i les dues repúbliques independents bòers de la República Sud-africana i l'Estat Lliure d'Orange. El conflicte es coneix, també, com a: Guerra Sud-africana, fora de Sud-àfrica; Guerra Anglo-bòer, entre molts sud-africans (anglès: Anglo-Boer war; afrikaans: Anglo-Boereoorlog); i, en afrikaans, com a Segona Guerra d'Alliberament (Tweede Vryheidsoorlog) o, simplement, com a Guerra Anglesa (Engelse oorlog). (ca)
- Druhá búrská válka probíhala mezi anglickými a búrskými kolonizátory Jižní Afriky (tj. potomky nizozemských osadníků), a to v letech 1899 – 1902. (cs)
- Ο Δεύτερος Πόλεμος των Μπόερς (αγγλικά: Second Boer War) ήταν ένοπλη σύρραξη μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των ιδρυτών των ανεξάρτητων δημοκρατιών του και της , στη βορειοανατολική Νότια Αφρική. (el)
- Der Zweite Burenkrieg (auch Südafrikanischer Krieg; englisch auch Second Anglo Boer War, „Zweiter Englisch-Burischer Krieg“, Afrikaans: Tweede Vryheidsoorlog, „Zweiter Freiheitskrieg“) von 1899 bis 1902 war ein Konflikt zwischen Großbritannien und den beiden Burenrepubliken Oranje-Freistaat und Südafrikanische Republik (Transvaal), der mit deren Eingliederung in das britische Imperium endete. Ursachen waren das Streben Großbritanniens nach den Bodenschätzen der Region innerhalb eines territorial geschlossenen Kolonialreichs in Afrika sowie die von Joseph Chamberlain zur imperialen Angelegenheit erklärte Bekämpfung der Ausländerfeindlichkeit (keine Einbürgerung und kein Wahlrecht für Uitlanders, also auch nicht von oder für Briten) in der Politik der Südafrikanischen Republik. (de)
- La segunda guerra bóer (en inglés: [Second] Boer War, [Second] Anglo-Boer War y South African War, y en afrikáans: Tweede Vryheidsoorlog, Tweede Boereoorlog, Anglo-Boereoorlog o Engelse oorlog —'segunda guerra de liberación', 'segunda guerra bóer', 'Guerra anglo-bóer' y 'Guerra inglesa', respectivamente—) fue un conflicto entre el Reino Unido y los fundadores de las repúblicas independientes del Estado Libre de Orange y la República Sudafricana, en el nordeste de Sudáfrica. (es)
- Perang Boer Kedua (bahasa Belanda: Tweede Boerenoorlog, Afrikaans:Tweede Vryheidsoorlog atau Tweede Boereoorlog), meletus antara 11 Oktober 1899 hingga 31 Mei 1902. Perang ini terjadi antara Kekaisaran Britania melawan penduduk Boer yang berbahasa Belanda di dua negara merdeka: Republik Transvaal dan Negara Bebas Oranje. Perang ini berakhir dengan kemenangan Britania, dan wilayah kedua negara dianeksasi, membentuk Uni Afrika Selatan sebagai bagian dari persemakmuran. Ernest Douwes Dekker, pahlawan nasional Indonesia, pernah terlibat dalam perang ini di pihak Republik Transvaal. (in)
- 제2차 보어 전쟁은 1899년 10월 11일에 발발한 네덜란드계 보어인이 세운 트란스발 공화국 및 오렌지 자유국(Oranje Vrystaat)의 7만 연합군과 영국 45만 군대 사이의 전쟁으로, 1902년 5월 31일에 영국의 승리로 종결되었다. 영국이 승리함에 따라 트란스발 공화국과 오렌지 자유국의 영토는 최종적으로 영국의 식민지가 되었다. (ko)
- Вторая англо-бурская война 1899—1902 годов — превентивная война бурских республик — Южно-Африканской республики (Республики Трансвааль) и Оранжевого Свободного государства (Оранжевой Республики) против Британской империи, закончившаяся победой последней. (ru)
- {{namespace detect | category = |main=| other= 布尔战争 第二次布尔战争 第二次布尔战争（英語：Second Boer War；荷蘭語：Tweede Boerenoorlog；南非語：Tweede Vryheidsoorlog／Tweede Boereoorlog；1899年10月11日－1902年5月31日），是一场英国与川斯瓦共和國和奥兰治自由邦之间的战争。第二次布尔战争也是象徵大英帝國由盛而衰的開始。 (zh)
- Дру́га англо-бу́рська війна́ — війна Великої Британії проти бурських республік — Оранжевої і Трансваалю, що тривала з 1899 по 1902 рік. Одна з перших воєн епохи імперіалізму. В англо-бурській війні Велика Британія прагнула розширити і об'єднати свої , захопити родовища алмазів і золота. Натхненниками війни були запеклі колонізатори Сесіль Родс і . Перевага сил британській армії та її надзвичайна жорстокість, незважаючи на запеклий опір бурів, привели до перемоги Великої Британії. 1902 за Фіренгенінзьким договором бурські республіки включено до складу Британської імперії. (uk)
- حرب البوير الثانية ((بالإنجليزية: Second Boer War)، (بالأفريقانية: Tweede Vryheidsoorlog))، وتعرف أيضاً باسم حرب جنوب أفريقيا أو حرب الأنجلو بوير، يدعوها كذلك بحرب الاستقلال الثانية، هي حرب إمتدت من 11 أكتوبر 1899 إلى 31 مايو 1902، بين الإمبراطورية البريطانية وجمهوريتي البوير؛ جمهورية جنوب أفريقيا (الترانسفال) وجمهورية البرتقال الحرة، وانتهت بانتصار الجيش البريطاني. (ar)
- La Dua Bura milito, en angla Second Boer War, en nederlanda Tweede Boerenoorlog, kaj en afrikansa Tweede Vryheidsoorlog, ankaŭ "Dua Liberiga Milito"), kutime konata simple kiel Bura Milito kaj ankaŭ tiame kiel Sudafrika Milito, startis la 11an de Oktobro 1899 kaj finis en la 31a de Majo 1902. Granda Britio venkis super du buraj ŝtatoj en Sudafriko: nome la Sudafrika Respubliko kaj la Oranĝa Libera Ŝtato. Britio estis helpata de siaj Kabkolonio, la Kolonio Natalo kaj de kelkaj indiĝenaj afrikaj aliancanoj. La Brita militklopodo estis krome subtenata de volontuloj el la Brita Imperio, kiel el Sudafriko, la kolonioj de Aŭstralio, Kanado, Hindio, kaj de Novzelando. Ĉiuj aliaj landoj estis neutralaj, sed la publika opinio en multaj estis tre kontraŭa al Britio. Ankaŭ ene de Britio kaj de tie (eo)
- Bigarren Boerren Gerra (ingelesez: Second Boer War, afrikaansez: Tweede Vryheidsoorlog, hitzez hitz «Bigarren Askapen Gerra») edo Bigarren Anglo-boerren Gerra 1899 eta 1902 artean hegoaldeko Afrikan izandako gatazka izan zen. Azkenean, 1899an gerra irekia piztu zen, Erresuma Batuak boerren errepubliketako 60.000 atzerritar zurientzat bozkatzeko eskubidea eskatu zuenean. Paul Krugerrek uko egiteaz gain, Errepublikako mugetatik armada erretiratzea eskatu zien. (eu)
- B'é Dara Cogadh na mBórach (nó an Dara Cogadh Angla-Bórach) an cogadh a chuir an Bhreatain Mhór ar na Bóraigh, ó 11 Deireadh Fómhair 1899 go dtí an 31 Bealtaine 1902. Bhí Paul Kruger ina uachtarán ar an ag an am, ceann de na ceantair a bhí ag iarraidh deireadh a chur le ceannas na Breataine ansiúd. Bhí dhá phoblacht neamhspleách ag na Bóraigh, mar atá, an agus Poblacht Transvaal (Poblacht na hAfraice Theas) a bhí mar naimhde ag an Impireacht Bhriotanach. I ndiaidh cath fada faidréiseach a chur ar na Sasanaigh, chaill na poblachtaí seo an cogadh, agus rinneadh cuid den Impireacht díobh. (ga)
- La seconde guerre des Boers (en anglais : Second Boer War ; en afrikaans : Tweede Vryheidsoorlog), généralement désignée comme la guerre des Boers ou encore la guerre d'Afrique du Sud (en dehors de l'Afrique du Sud), la deuxième guerre anglo-boer (chez de nombreux Sud-Africains) et en afrikaans Boereoorlog ou Tweede Vryheidsoorlog (deuxième guerre de Libération), désigne le second conflit intervenu en Afrique du Sud du 11 octobre 1899 au 31 mai 1902, entre les Britanniques et les habitants des deux principales républiques boers indépendantes. Elle fait suite à la première guerre des Boers. (fr)
- The Second Boer War (Afrikaans: Tweede Vryheidsoorlog, lit. 'Second Freedom War', 11 October 1899 – 31 May 1902), also known as the Boer War, the Anglo–Boer War, or the South African War, was a conflict fought between the British Empire and the two Boer Republics (the South African Republic and the Orange Free State) over the Empire's influence in Southern Africa from 1899 to 1902. Following the discovery of gold deposits in the Boer republics, there was a large influx of "foreigners", mostly British from the Cape Colony. They were not permitted to have a vote, and were regarded as "unwelcome visitors", invaders, and they protested to the British authorities in the Cape. Negotiations failed and, in the opening stages of the war, the Boers launched successful attacks against British outpost (en)
- La seconda guerra boera (Afrikaans: Tweede Boereoorlog, più spesso denominata Tweede Vryheidsoorlog, "seconda guerra per la libertà"), chiamata anche grande guerra boera, guerra sudafricana o seconda guerra anglo-boera fu un conflitto militare combattuto tra l'11 ottobre 1899 e il 31 maggio 1902 dall'Impero britannico contro le due repubbliche boere indipendenti, la Repubblica del Transvaal e lo Stato Libero dell'Orange. (it)
- De Tweede Boerenoorlog van 1899-1902 (ook bekend als de Tweede Vrijheidsoorlog, Zuid-Afrikaanse Oorlog of Anglo-Boerenoorlog) was een oorlog tussen de Nederlandstalige Boeren van de Zuid-Afrikaansche Republiek (Transvaal) en de Oranje Vrijstaat enerzijds, en het Britse Rijk anderzijds. (nl)
- A Segunda Guerra Boer (ou dos bôeres), travada entre 11 de outubro de 1899 e 31 de maio de 1902, foi um conflito lutado entre o Império Britânico e as duas nações Bôer, a República Sul-Africana (ou República de Transvaal) e o Estado Livre de Orange, sobre o domínio da África do Sul. Ficou conhecida também simplesmente como Guerra Boer ou Guerra Anglo-Boer. No começo do conflito, os bôeres tomaram a iniciativa e tiveram alguns sucessos, porém os britânicos reagiram, mandando reforços, e infligiram grande derrotas as duas nações sul-africanas. Os bôeres iniciaram então uma ampla e violenta campanha de guerrilha que durou dois anos. Os britânicos responderam brutalmente e adotaram políticas de represália, queimando fazendas, destruindo casas e mandando milhares de civis para campos de concent (pt)
- Druga wojna burska – wojna toczona pomiędzy burskimi republikami Transwalu i Oranii a imperium brytyjskim w latach 1899–1902. Pomimo początkowych sukcesów Burów, zwycięstwo przypadło Brytyjczykom. Walki partyzanckie trwały jednak jeszcze przez dwa lata. Opór podtrzymywało wsparcie w uzbrojeniu z pobliskiej Niemieckiej Afryki Południowo-Zachodniej i nadzieja na obiecaną interwencję Cesarstwa Niemieckiego. W czasie wojny Burowie organizowali samodzielne oddziały komandosów, stawiające skuteczny opór. (pl)
- Andra boerkriget 1899–1902 utkämpades om herraväldet i Sydafrika mellan boerrepublikerna Transvaal och Oranjefristaten understödda av en boerresning i vissa delar av Kapkolonin på den ena sidan, mot Storbritannien på den andra sidan. Första boerkriget utspelades 1880–1881. (sv)
|
.jpg?width=300)
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
