| dbo:abstract
|
- قانون التنازل هو التنازل عن الملكية الخاصة لكيان آخر. في القانون الدولي فإنه عادة ما يشير إلى الأرض التي يتم نقلها بموجب معاهدة. يعرف القاموس القانوني لمدينة بالنتين التنازل بأنه «استسلام المجلس أو تنازله أو تخليه عن الولاية لصالح وكالة أخرى» فعلى عكس الضم العسكري، الذي تستسلم فيه الولاية قسرًا، يتم التنازل طواعية أو على الأقل يبدو كذلك. (ar)
- The act of cession is the assignment of property to another entity. In international law it commonly refers to land transferred by treaty. Ballentine's Law Dictionary defines cession as "a surrender; a giving up; a relinquishment of jurisdiction by a board in favor of another agency." In contrast with annexation, where property is forcibly seized, cession is voluntary or at least apparently so. (en)
- Kesisasi atau Penyerahan merupakan pemberian wilayah, kekuatan, atau hak oleh suatu pihak kepada pihak lain. Hal tersebut merupakan akibat dari perang, atau perjanjian lainnya. contoh seperti ketika Spanyol menyerahkan Filipina kepada Amerika Serikat sesudah perang Spanyol-Amerika pada tahun 1898 atau sebagai buah persetujuan damai seperti Denmark menjual Hindia Barat wilayah jajahan Denmark kepada Amerika Serikat pada tahun 1916 atau Pada saat Austria menyerahkan Venesia kepada Prancis sebagai pemberian pada tahun 1886 dengan penduduk yang tinggal di daerah tersebut diserahkan menjadi warga dari negara penerima kecuali jika terdapat persetujuan lain. (in)
- 할양(割讓)은 국가 사이에 합의가 이루어져 자기 나라 영토의 일부를 다른 나라에 넘겨주는 일을 가리킨다. 대개 영토를 넘겨주는 데 동의함을 기술하는 할양 조약에 영향을 받는다. (ko)
- 割譲（かつじょう、英語・仏語：cession）とは、他の法的実体へ所有物（財産）を譲渡すること。特に国際法では条約により領土を移転すること。割譲対象の土地は割譲地と表現され、逆に譲渡を受けることは割取（かっしゅ）と表現されることがある。国際法では領域権原（英: title to territory/territorial title、仏: titre territorial）の一つとされる。 Ballentine's Law Dictionaryでは、「割譲とは、引き渡すこと、諦めて手放すこと、あるいは他の機関に有利なにより管轄権を放棄すること」 と定義している。管轄権を有する土地、領土が強制的に放棄される併合とは対照的に、割譲は自発的、あるいは少なくとも明白に自発的にみえる行為による。 (ja)
- Cesja – w prawie międzynarodowym – odstąpienie przez państwo części swojego terytorium na rzecz drugiego, potwierdzone umową międzynarodową. Formalnie składa się z dwóch etapów: 1. zrzeczenia się praw do obszaru przez cedenta i zobowiązanie się do pozostawienia swobody działania drugiej stronie, 2. faktycznego objęcia władzy na danym obszarze przez cesjonariusza. Niekiedy podkreśla się konieczność uznania cesji przez państwa trzecie, np. dla zachowania statusu prawnego obszaru (neutralizacja, ) czy konieczność przeprowadzenia plebiscytu wśród ludności (wiele takich postanowień zawarto w traktacie wersalskim). Cesja najczęściej polega na zrzeczeniu się części terytorium w myśl postanowień traktatu pokojowego kończącego stan wojny: Cesja może polegać również na:
* przeprowadzeniu transakcji kupna-sprzedaży (cesja odpłatna): w ten sposób swoje terytorium powiększały Stany Zjednoczone: w 1803 r. zakup Luizjany od Francji, w 1821 r. Florydy od Hiszpanii, w 1848 r. obecnych południowo-zachodnich stanów od Meksyku (wymuszony wojną), w 1867 r. Alaski od Rosji, w 1917 r. trzech wysp Duńskich Indii Zachodnich (obecnie Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych);
* wymianie terytorium (cesja wzajemna, dwustronna): w 1890 r. Niemcy w zamian za niewielką, ale strategicznie położoną wyspę Helgoland (na Morzu Północnym, u ujścia Łaby) oraz okręg Caprivi przekazali Wielkiej Brytanii Zanzibar (wyspa na Oceanie Indyjskim u wschodnich wybrzeży Afryki); w 1951 r. wymiana 480 km² terytorium między Polską a ZSRR (ZSRR wymienił zniszczony i spauperyzowany po II wojnie światowej obszar położony na północ od Bieszczadów (po prawej stronie Sanu) z Ustrzykami Dolnymi, w zamian za teren w widłach Bugu i jego dopływu Sołokiji w rejonie Bełza i Krystynopola, gdzie odkryto pokłady węgla);
* przekazaniu części terytorium w darze (cesja nieodpłatna): w 1929 r. odstąpienie terytorium przez Włochy Stolicy Apostolskiej celem utworzenia Państwa Watykańskiego; w 1945 r. przekazanie przez Czechosłowację Rusi Zakarpackiej dla ZSRR (formalnie dobrowolne, w rzeczywistości wymuszone przez ZSRR); w 1954 r. przekazanie obwodu krymskiego przez Rosyjską Federacyjną Socjalistyczną Republikę Radziecką Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej (obie te republiki wchodziły w skład jednego państwa – ZSRR). (pl)
|
| rdfs:comment
|
- قانون التنازل هو التنازل عن الملكية الخاصة لكيان آخر. في القانون الدولي فإنه عادة ما يشير إلى الأرض التي يتم نقلها بموجب معاهدة. يعرف القاموس القانوني لمدينة بالنتين التنازل بأنه «استسلام المجلس أو تنازله أو تخليه عن الولاية لصالح وكالة أخرى» فعلى عكس الضم العسكري، الذي تستسلم فيه الولاية قسرًا، يتم التنازل طواعية أو على الأقل يبدو كذلك. (ar)
- The act of cession is the assignment of property to another entity. In international law it commonly refers to land transferred by treaty. Ballentine's Law Dictionary defines cession as "a surrender; a giving up; a relinquishment of jurisdiction by a board in favor of another agency." In contrast with annexation, where property is forcibly seized, cession is voluntary or at least apparently so. (en)
- Kesisasi atau Penyerahan merupakan pemberian wilayah, kekuatan, atau hak oleh suatu pihak kepada pihak lain. Hal tersebut merupakan akibat dari perang, atau perjanjian lainnya. contoh seperti ketika Spanyol menyerahkan Filipina kepada Amerika Serikat sesudah perang Spanyol-Amerika pada tahun 1898 atau sebagai buah persetujuan damai seperti Denmark menjual Hindia Barat wilayah jajahan Denmark kepada Amerika Serikat pada tahun 1916 atau Pada saat Austria menyerahkan Venesia kepada Prancis sebagai pemberian pada tahun 1886 dengan penduduk yang tinggal di daerah tersebut diserahkan menjadi warga dari negara penerima kecuali jika terdapat persetujuan lain. (in)
- 할양(割讓)은 국가 사이에 합의가 이루어져 자기 나라 영토의 일부를 다른 나라에 넘겨주는 일을 가리킨다. 대개 영토를 넘겨주는 데 동의함을 기술하는 할양 조약에 영향을 받는다. (ko)
- 割譲（かつじょう、英語・仏語：cession）とは、他の法的実体へ所有物（財産）を譲渡すること。特に国際法では条約により領土を移転すること。割譲対象の土地は割譲地と表現され、逆に譲渡を受けることは割取（かっしゅ）と表現されることがある。国際法では領域権原（英: title to territory/territorial title、仏: titre territorial）の一つとされる。 Ballentine's Law Dictionaryでは、「割譲とは、引き渡すこと、諦めて手放すこと、あるいは他の機関に有利なにより管轄権を放棄すること」 と定義している。管轄権を有する土地、領土が強制的に放棄される併合とは対照的に、割譲は自発的、あるいは少なくとも明白に自発的にみえる行為による。 (ja)
- Cesja – w prawie międzynarodowym – odstąpienie przez państwo części swojego terytorium na rzecz drugiego, potwierdzone umową międzynarodową. Formalnie składa się z dwóch etapów: 1. zrzeczenia się praw do obszaru przez cedenta i zobowiązanie się do pozostawienia swobody działania drugiej stronie, 2. faktycznego objęcia władzy na danym obszarze przez cesjonariusza. Niekiedy podkreśla się konieczność uznania cesji przez państwa trzecie, np. dla zachowania statusu prawnego obszaru (neutralizacja, ) czy konieczność przeprowadzenia plebiscytu wśród ludności (wiele takich postanowień zawarto w traktacie wersalskim). (pl)
|
