| dbo:abstract
|
- La paràbola dels talents és una narració explicada per Jesús recollida a l'Evangeli segons Mateu (Mt, 25:14-30), una de les al·legories més conegudes del Nou Testament. (ca)
- Als Gleichnis von den anvertrauten Talenten werden zwei neutestamentliche Gleichniserzählungen bezeichnet, die im Matthäus- und Lukasevangelium ähnlich überliefert sind. Jesus schildert einen Herren, der seine Knechte reich mit finanziellen Mitteln ausstattet, sich dann auf Reisen begibt und nach seiner Rückkehr Abrechnung hält. Die ersten beiden Knechte erwirtschaften Gewinn und werden ihren Leistungen gemäß entlohnt. Das Geld des Letzten hingegen, der aus Angst gar nichts investierte und es stattdessen verbarg, lässt der Herr wegnehmen und spricht es nach dem Grundsatz „Wer hat, dem wird gegeben werden; wer nicht hat, dem wird genommen werden“ dem Erfolgreichsten zu. (de)
- La parábola de los talentos es una comparación (mashal) que forma parte del Evangelio de Mateo (25,14-30), y que tiene en la llamada parábola de las minas o parábola de las diez onzas del Evangelio de Lucas (19, 11-27) un texto con paralelismos evidentes que ilustra la misma idea. Los dos evangelios ponen esta enseñanza en labios de Jesús de Nazaret. En Mateo, la parábola de los talentos se ubica a continuación de la parábola de las diez vírgenes, y forma parte de un largo discurso que tiene por eje principal el tema de la vigilancia con motivo del juicio final.El significado de la parábola de los talentos ha sido largamente debatido, particularmente en referencia a lo que la parábola pudo criticar cuando fue pronunciada durante el ministerio de Jesús.Sin embargo, la enseñanza fundamental en el marco del cristianismo es clara: que Dios confía sus dones o talentos a los hombres con la obligación de que los desarrollen, que espera una respuesta fructífera por parte de cada hombre, y que la inactividad —por miedo, exceso de precaución o cobardía, pereza, o simple omisión consciente— en hacer rendir los talentos recibidos es criticada por el propio Jesús. (es)
- La parabole des Talents et la parabole des Dix mines comptent parmi les paraboles évangéliques les plus connues. La première est racontée dans l'Évangile selon Matthieu 25,14-30. La deuxième, comparable, bien que légèrement différente, se trouve dans l'Évangile selon Luc 19,12-27. Elles dépeignent un maître qui gratifie des serviteurs méritants, et qui en punit un autre pour sa paresse. Cette métaphore se rapporte à celle du vrai cep (Jn 15,1-12), et au fait que le Seigneur cherche à ce que ses enfants donnent du fruit, à ce qu'ils suivent les vertus théologales et cardinales afin de partager, aider, et de faire vivre la compassion. Les deux récits évoquent également le sort des élus et le sort des damnés lors du Jugement de la fin des temps. (fr)
- The Parable of the Talents (also the Parable of the Minas) is one of the parables of Jesus. It appears in two of the synoptic, canonical gospels of the New Testament:
* Matthew 25:14–30
* Luke 19:11–27 Although the basic theme of each of these parables is essentially the same, the differences between the parables in the Gospel of Matthew and in the Gospel of Luke are sufficient to indicate that the parables are not derived from the same source. In Matthew, the opening words link the parable to the preceding Parable of the Ten Virgins, which refers to the Kingdom of Heaven. The version in Luke is also called the Parable of the Pounds. In both Matthew and Luke, a master puts his servants in charge of his goods while he is away on a trip. Upon his return, the master assesses the stewardship of his servants. He evaluates them according to how faithful each was in making wise investments of his goods to obtain a profit. It is clear that the master sought some profit from the servants' oversight. A gain indicated faithfulness on the part of the servants. The master rewards his servants according to how each has handled his stewardship. He judges two servants as having been "faithful" and gives them a positive reward. To the single "unfaithful" servant, who played it safe, a negative compensation is given. A thematically variant parable appears in the non-canonical Gospel of the Hebrews, wherein the servant who hid his money from his cruel master is rebuked, but presented as more righteous than the wealthiest servant, who squandered his money and was cast into darkness. (en)
- Perumpamaan tentang Talenta (juga Perumpamaan tentang Uang Mina) adalah salah satu perumpamaan Yesus yang ditemukan dalam dua Injil Sinoptik dan kanonik pada Perjanjian Baru:
* Matius 25:14-25:30
* Lukas 19:12-19:27 Kendati cerita dasar dalam masing-masing perumpamaan tersebut pada hakikatnya sama, perbedaan-perbedaan antara kedua perumpamaan yang diperlihatkan dalam Injil Matius dan dalam Injil Lukas dianggap cukup untuk menunjukkan bahwa perumpamaan-perumpamaan tersebut tidak berasal dari sumber yang sama. Dalam Injil Matius, kata-kata pembukanya mengaitkan Perumpamaan tentang Talenta dengan Perumpamaan tentang Sepuluh Gadis yang disampaikan sebelumnya, yang mengacu pada Kerajaan Surga. Dalam Injil Matius maupun Lukas, seorang tuan mempercayakan hartanya kepada hamba-hambanya selagi ia bepergian ke luar negeri. Setelah pulang kembali, sang tuan mengadakan perhitungan dengan hamba-hambanya. Ia mengevaluasi mereka berdasarkan seberapa setia masing-masing dari mereka dalam mengelola harta yang dipercayakan kepada mereka agar memberikan suatu hasil. Tampak jelas bahwa sang tuan mengharapkan sejumlah hasil dari mereka. Suatu hasil menunjukkan kesetiaan di pihak hamba. Sang tuan memberi penghargaan kepada hamba-hambanya berdasarkan bagaimana masing-masing dari mereka memikul tanggung jawab atas harta yang dipercayakan kepada mereka. Ia menilai dua orang di antara mereka sebagai hamba yang "baik" dan "setia" serta memberikan mereka imbalan positif. Seorang yang lain dinilai sebagai hamba yang "jahat" dan "malas" serta mendapat kompensasi negatif. Satu varian tematik dari perumpamaan ini dapat ditemukan dalam Injil Orang Ibrani yang dipandang non-kanonik. (in)
- La parabola dei talenti è una parabola di Gesù narrata nel Vangelo secondo Matteo 25,14-30; una parabola simile, detta parabola delle mine, si trova nel Vangelo secondo Luca 19,12-27. (it)
- De gelijkenis van de talenten is een van de gelijkenissen die voorkomen in het Nieuwe Testament van de Bijbel, verteld door Jezus. Het verhaal staat in Matteüs 25:14-30, met een variant in Lucas 19:12-27. (nl)
- Przypowieść o talentach, Przypowieść o minach – jedna z najbardziej znanych przypowieści Jezusa. Pojawia się w Mt 25,14-30 i Łk 19,12-27. Różnice pomiędzy wersjami w tych dwóch Ewangeliach są na tyle znaczne, iż jest prawdopodobne, że nie pochodzą z tego samego źródła. (pl)
- A Parábola dos talentos, também conhecida como Parábola das Minas, é uma parábolas de Jesus e aparece em dois dos evangelhos canônicos. As diferenças entre Mateus 25:14–30 e Lucas 19:12–27 são substanciais e, por isso, é impossível que as duas parábolas tenham sido derivadas de uma mesma fonte. Em Evangelho de Mateus, as palavras de abertura aparecem para ligar a parábola com a parábola anterior, das Dez Virgens, uma parábola sobre a chegada do Reino dos Céus. Segundo Eusébio de Cesareia, uma variante da Parábola dos Talentos também era encontrada no apócrifo Evangelho dos Hebreus, hoje perdido. (pt)
- При́тча о тала́нтах — одна из притч Иисуса Христа, содержащаяся в Евангелии от Матфея и рассказывающая о втором пришествии. И́бо [Он поступит], как человек, который, отправляясь в чужую страну, призвал рабов своих и поручил им имение своё: и одному дал он пять талантов, другому два, иному один, каждому по его силе; и тотчас отправился. Получивший пять талантов пошёл, употребил их в дело и приобрёл другие пять талантов; точно так же и получивший два таланта приобрёл другие два; получивший же один талант пошёл и закопал [его] в землю и скрыл серебро господина своего. — Мф. 25:14-23 По возвращении господин призвал к себе рабов и потребовал от них отчёта, как они распорядились со вверенными им деньгами. Рабов, употребивших деньги в дело, он похвалил, сказав: «хорошо, добрый и верный раб! в малом ты был верен, над многим тебя поставлю; войди в радость господина твоего». Последним подошёл раб, закопавший деньги в землю: «господин! я знал тебя, что ты человек жестокий, жнешь, где не сеял, и собираешь, где не рассыпал, и, убоявшись, пошёл и скрыл талант твой в земле; вот тебе твоё» (Мф. 25:24-25). В ответ господин обратился к нему и присутствующим: лукавый раб и ленивый! ты знал, что я жну, где не сеял, и собираю, где не рассыпал; посему надлежало тебе отдать серебро моё торгующим, и я, придя, получил бы моё с прибылью; итак, возьмите у него талант и дайте имеющему десять талантов, ибо всякому имеющему дастся и приумножится, а у неимеющего отнимется и то, что имеет; а негодного раба выбросьте во тьму внешнюю: там будет плач и скрежет зубов. — Мф. 25:26-30 Схожая (но не тождественная) притча приводится и в Евангелии от Луки (19:11—28), но вместо талантов в ней фигурируют мины (более мелкие единицы измерения). Рассказ Луки интересен сообщением, что когда господин уехал, то «граждане ненавидели его и отправили вслед за ним посольство, сказав: не хотим, чтобы он царствовал над нами» (Лк. 19:14). Этот рассказ предположительно содержит указание на историю этнарха Ирода Архелая, который ездил в Рим к императору Августу для подтверждения своих прав на управление Самарией, Иудеей (включая Иерусалим) и Идумеей. (ru)
- При́тча про тала́нти — це притча Ісуса Христа, яка описується у Лк. 19:11—28, Мт. 25:14—30. Вона осуджує лінивих та байдужих людей. (uk)
- 按才幹受責任的比喻是耶穌用来說明末日祂再來的事的一个比喻，记载于《马太福音》第25章第14-30节和《路加福音》第19章第11-27节。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La paràbola dels talents és una narració explicada per Jesús recollida a l'Evangeli segons Mateu (Mt, 25:14-30), una de les al·legories més conegudes del Nou Testament. (ca)
- Als Gleichnis von den anvertrauten Talenten werden zwei neutestamentliche Gleichniserzählungen bezeichnet, die im Matthäus- und Lukasevangelium ähnlich überliefert sind. Jesus schildert einen Herren, der seine Knechte reich mit finanziellen Mitteln ausstattet, sich dann auf Reisen begibt und nach seiner Rückkehr Abrechnung hält. Die ersten beiden Knechte erwirtschaften Gewinn und werden ihren Leistungen gemäß entlohnt. Das Geld des Letzten hingegen, der aus Angst gar nichts investierte und es stattdessen verbarg, lässt der Herr wegnehmen und spricht es nach dem Grundsatz „Wer hat, dem wird gegeben werden; wer nicht hat, dem wird genommen werden“ dem Erfolgreichsten zu. (de)
- La parabole des Talents et la parabole des Dix mines comptent parmi les paraboles évangéliques les plus connues. La première est racontée dans l'Évangile selon Matthieu 25,14-30. La deuxième, comparable, bien que légèrement différente, se trouve dans l'Évangile selon Luc 19,12-27. Elles dépeignent un maître qui gratifie des serviteurs méritants, et qui en punit un autre pour sa paresse. Cette métaphore se rapporte à celle du vrai cep (Jn 15,1-12), et au fait que le Seigneur cherche à ce que ses enfants donnent du fruit, à ce qu'ils suivent les vertus théologales et cardinales afin de partager, aider, et de faire vivre la compassion. Les deux récits évoquent également le sort des élus et le sort des damnés lors du Jugement de la fin des temps. (fr)
- La parabola dei talenti è una parabola di Gesù narrata nel Vangelo secondo Matteo 25,14-30; una parabola simile, detta parabola delle mine, si trova nel Vangelo secondo Luca 19,12-27. (it)
- De gelijkenis van de talenten is een van de gelijkenissen die voorkomen in het Nieuwe Testament van de Bijbel, verteld door Jezus. Het verhaal staat in Matteüs 25:14-30, met een variant in Lucas 19:12-27. (nl)
- Przypowieść o talentach, Przypowieść o minach – jedna z najbardziej znanych przypowieści Jezusa. Pojawia się w Mt 25,14-30 i Łk 19,12-27. Różnice pomiędzy wersjami w tych dwóch Ewangeliach są na tyle znaczne, iż jest prawdopodobne, że nie pochodzą z tego samego źródła. (pl)
- При́тча про тала́нти — це притча Ісуса Христа, яка описується у Лк. 19:11—28, Мт. 25:14—30. Вона осуджує лінивих та байдужих людей. (uk)
- 按才幹受責任的比喻是耶穌用来說明末日祂再來的事的一个比喻，记载于《马太福音》第25章第14-30节和《路加福音》第19章第11-27节。 (zh)
- La parábola de los talentos es una comparación (mashal) que forma parte del Evangelio de Mateo (25,14-30), y que tiene en la llamada parábola de las minas o parábola de las diez onzas del Evangelio de Lucas (19, 11-27) un texto con paralelismos evidentes que ilustra la misma idea. Los dos evangelios ponen esta enseñanza en labios de Jesús de Nazaret. (es)
- The Parable of the Talents (also the Parable of the Minas) is one of the parables of Jesus. It appears in two of the synoptic, canonical gospels of the New Testament:
* Matthew 25:14–30
* Luke 19:11–27 A thematically variant parable appears in the non-canonical Gospel of the Hebrews, wherein the servant who hid his money from his cruel master is rebuked, but presented as more righteous than the wealthiest servant, who squandered his money and was cast into darkness. (en)
- Perumpamaan tentang Talenta (juga Perumpamaan tentang Uang Mina) adalah salah satu perumpamaan Yesus yang ditemukan dalam dua Injil Sinoptik dan kanonik pada Perjanjian Baru:
* Matius 25:14-25:30
* Lukas 19:12-19:27 Satu varian tematik dari perumpamaan ini dapat ditemukan dalam Injil Orang Ibrani yang dipandang non-kanonik. (in)
- A Parábola dos talentos, também conhecida como Parábola das Minas, é uma parábolas de Jesus e aparece em dois dos evangelhos canônicos. As diferenças entre Mateus 25:14–30 e Lucas 19:12–27 são substanciais e, por isso, é impossível que as duas parábolas tenham sido derivadas de uma mesma fonte. Em Evangelho de Mateus, as palavras de abertura aparecem para ligar a parábola com a parábola anterior, das Dez Virgens, uma parábola sobre a chegada do Reino dos Céus. (pt)
- При́тча о тала́нтах — одна из притч Иисуса Христа, содержащаяся в Евангелии от Матфея и рассказывающая о втором пришествии. И́бо [Он поступит], как человек, который, отправляясь в чужую страну, призвал рабов своих и поручил им имение своё: и одному дал он пять талантов, другому два, иному один, каждому по его силе; и тотчас отправился. Получивший пять талантов пошёл, употребил их в дело и приобрёл другие пять талантов; точно так же и получивший два таланта приобрёл другие два; получивший же один талант пошёл и закопал [его] в землю и скрыл серебро господина своего. — Мф. 25:14-23 — Мф. 25:26-30 (ru)
|
