| dbo:abstract
|
- Johann Friedrich Schulte, česky Jan Bedřich Schulte (23. dubna 1827 Winterberg – 20. prosince 1914 Merano), byl německý a rakouský právník, odborník na církevní právo, vysokoškolský pedagog a politik německé národnosti, působící mj. v Čechách, koncem 60. let 19. století poslanec Českého zemského sněmu a rektor Karlo-Ferdinandovy univerzity, později poslanec německého Říšského sněmu. (cs)
- Johann Friedrich Schulte, ab 1869 Ritter von Schulte (* 23. April 1827 in Winterberg in Westfalen; † 19. Dezember 1914 in Obermais, Meran), war Professor für Zivil- und Kirchenrecht sowie Rechtsgeschichte in Bonn und Prag. Er gilt als der bedeutendste Lehrer des katholischen Kirchenrechts im Deutschland des 19. Jahrhunderts. (de)
- Johann Friedrich von Schulte (April 23, 1827 – December 19, 1914) was a German legal historian and professor of canon law who was born in Winterberg, Westphalia. He was a leading authority on Catholic canon law. In 1854 he became a lecturer at the University of Bonn, and during the following year was appointed professor of German legal history and canon law at the University of Prague. In 1873 he returned to Bonn, where he was a professor of canon law until 1906. In 1881-82 he was rector at the university. Schulte opposed the First Vatican Council, and was architect of the basic templates regarding church law for organization of the German Old Catholic Church. He was also author of the Synodal- und Gemeindeordnung (Synodal and Municipal Order) of 1874, the fundamental law of the Old Catholic Church in Germany. From 1871 to 1890 he was president of the Old Catholic Congress. From 1874 to 1879 he was a member of the German Reichstag (National Liberal Party). He died in Obermais near Meran on December 19, 1914, at the age of 87. (en)
- Johann Friedrich Schulte, à partir de 1869 Ritter von Schulte (né le 23 avril 1827 à Winterberg, mort le 19 décembre 1914 à Obermais) est professeur de droit civil et religieux prussien. (fr)
- Johann Friedrich von Schulte (ur. 23 kwietnia 1827 w Winterbergu, zm. 19 grudnia 1914 w ) – niemiecki teolog, społecznik, znawca prawa kościelnego, ojciec starokatolicyzmu. W latach 1874–1879 poseł do parlamentu Rzeszy z ramienia narodowych liberałów. Johann Friedrich von Schulte urodził się w Winterbergu (Westfalia), do gimnazjum uczęszczał w Brilon i Coesfeld, a następnie studiował filologię i prawo w Berlinie. W 1853 roku uzyskał tytuł doktora prawa.W roku 1854 mianowano go profesorem nadzwyczajnym prawa kościelnego w Pradze, a w latach 1855–1873 był profesorem zwyczajnym prawa kościelnego i historii niemieckiego państwa i prawa. W latach 1873–1906 był profesorem historii prawa i prawa kościelnego w Bonn. W 1906 roku zamieszkał – ze względów zdrowotnych – w Merano (Włochy), gdzie zmarł w roku 1914. Johann Friedrich von Schulte był przeciwnikiem zdogmatyzowania nauki o nieomylności papieży. Aktywnie uczestniczył w tworzeniu episkopalno-synodalnego ustroju powstającego Kościoła starokatolickiego w Niemczech oraz przyczynił się do jego państwowego uznania (w Prusach, Badenii, Hesji). W latach 1873–1906 był drugim przewodniczącym reprezentacji synodalnej. Johann Friedrich Schulte przewodniczył (z jednym wyjątkiem) wszystkim Kongresom Starokatolików w latach 1871–1890 (także w Bonn, w roku 1902). (pl)
- Johann Friedrich von Schulte, född den 23 april 1827 i Winterberg (Westfalen), död den 19 december 1915 i (Meran), var en tysk teolog och kanonist. Schulte, som blev professor 1854 i Prag och därefter 1872-1906 var det i Bonn, var motståndare till ofelbarhetsdogmen 1869-1870, ledde gammalkatolikernas kongresser 1871-1876 och var från 1874 närmast efter biskopen deras ordförande. Åren 1874-1879 var han riksdagsman och tillhörde nationalliberala partiet. Han adlades 1868. Schulte utgav en mängd arbeten inom sitt fack, Der Altkatholizismus (1887), Lebenserinnerungen (3 band, 1908-1909) med mera. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Johann Friedrich Schulte, česky Jan Bedřich Schulte (23. dubna 1827 Winterberg – 20. prosince 1914 Merano), byl německý a rakouský právník, odborník na církevní právo, vysokoškolský pedagog a politik německé národnosti, působící mj. v Čechách, koncem 60. let 19. století poslanec Českého zemského sněmu a rektor Karlo-Ferdinandovy univerzity, později poslanec německého Říšského sněmu. (cs)
- Johann Friedrich Schulte, ab 1869 Ritter von Schulte (* 23. April 1827 in Winterberg in Westfalen; † 19. Dezember 1914 in Obermais, Meran), war Professor für Zivil- und Kirchenrecht sowie Rechtsgeschichte in Bonn und Prag. Er gilt als der bedeutendste Lehrer des katholischen Kirchenrechts im Deutschland des 19. Jahrhunderts. (de)
- Johann Friedrich Schulte, à partir de 1869 Ritter von Schulte (né le 23 avril 1827 à Winterberg, mort le 19 décembre 1914 à Obermais) est professeur de droit civil et religieux prussien. (fr)
- Johann Friedrich von Schulte, född den 23 april 1827 i Winterberg (Westfalen), död den 19 december 1915 i (Meran), var en tysk teolog och kanonist. Schulte, som blev professor 1854 i Prag och därefter 1872-1906 var det i Bonn, var motståndare till ofelbarhetsdogmen 1869-1870, ledde gammalkatolikernas kongresser 1871-1876 och var från 1874 närmast efter biskopen deras ordförande. Åren 1874-1879 var han riksdagsman och tillhörde nationalliberala partiet. Han adlades 1868. Schulte utgav en mängd arbeten inom sitt fack, Der Altkatholizismus (1887), Lebenserinnerungen (3 band, 1908-1909) med mera. (sv)
- Johann Friedrich von Schulte (April 23, 1827 – December 19, 1914) was a German legal historian and professor of canon law who was born in Winterberg, Westphalia. He was a leading authority on Catholic canon law. In 1854 he became a lecturer at the University of Bonn, and during the following year was appointed professor of German legal history and canon law at the University of Prague. In 1873 he returned to Bonn, where he was a professor of canon law until 1906. In 1881-82 he was rector at the university. (en)
- Johann Friedrich von Schulte (ur. 23 kwietnia 1827 w Winterbergu, zm. 19 grudnia 1914 w ) – niemiecki teolog, społecznik, znawca prawa kościelnego, ojciec starokatolicyzmu. W latach 1874–1879 poseł do parlamentu Rzeszy z ramienia narodowych liberałów. (pl)
|
