| dbo:abstract
|
- Ishmael ben Fabus also known as Ishmael ben Phiabi and Ishmael ben Phabi (Hebrew: ישמעאל בן פיאבי) was a High Priest of Israel in the 1st century CE.He was High Priest of Israel from 15 CE to 16 CE under the Roman procurator, Valerius Gratus, and is thought to be the same High Priest who was reinstated by Agrippa in 58 CE to 62 CE. Ishmael ben Fabus not only appears in the writings of the historian Josephus, but also in the compendium of Jewish Oral Law known as the Mishnah (Parah 3:5), compiled in 189 CE, and where it makes note that Ishmael ben Fabus (Phiabi) officiated over the preparation of the Red Heifer, whose ashes were used in purifying those who had been defiled by corpse uncleanness. An oral teaching preserved in the Tosefta (Parah 3:6) relates that Ishmael ben Fabus (Phiabi) the High Priest had initially prepared two Red Heifers; the ashes of one used for those who had immersed themselves in a ritual bath that selfsame day, but had not waited till the sun had set - a condition known as "tevul yom", and the ashes of the other used for those who had already immersed themselves and had waited till the sun had set. Ishmael's contemporaries reprimanded him for having required a man to be sprinkled twice by the waters and ashes of the Red Heifer. He stood corrected, conceding that he had erred, seeing that it was only necessary to be sprinkled with the ashes immediately following an immersion in a ritual bath, without the necessity of repeating the process after sunset. It is said of him that he was "the handsomest man of his time, whose effeminate love of luxury was the scandal of the age." Although his tenure as High Priest (Kohen Gadol) coincides with the life of Jesus of Nazareth he does not appear in the writings of the New Testament. His priesthood was marked by a time of turbulence in Jewish politics, with the role of the high priesthood being contended for by several families of the priestly stock. The Mishnah describes his tenure as High Priest as a successful one: "When R. Ishmael b. Piabi (Fabus) died the splendour of the priesthood ceased." Abba Saul ben Batnit and Abba Jose ben Johanan are said to have composed a ditty satirizing the tyrannical conduct of the high priestly class in the last decades of the Second Temple, and especially during the tenure of the High Priest Ishmael ben Fabus, whose servants were unrelenting in extracting the priestly dues and would use force to do so. Ishmael ben Fabus's imaginative appeal has inspired the writing of the fictional novel, Ben-Hur (en)
- Ismaël ben Phiabi was hogepriester in de Joodse tempel van Jeruzalem. (nl)
- Izmael syn Fabiego (I wiek n.e.) - imię dwóch(?) arcykapłanów żydowskich. Pierwszy był bezpośrednim następcą Annasza syna Setiego. Został mianowany arcykapłanem w 15 roku przez Waleriusza Gratusa, prefekta Judei. Został przez tegoż odwołany w 16 roku, a jego następcą został Eleazar syn Annasza. Drugi Izmael syn Fabiego został mianowany arcykapłanem w 59 roku przez Heroda Agryppę II jako następca Ananiasza syna Nebedeusza. Krótko potem popadł w spór z Herodem Agryppą II, który w swoim pałacu w Jerozolimie wybudował ogromną komnatę, z której mógł obserwować wszystko co działo się w świątyni jerozolimskiej. Żydzi w odpowiedzi zbudowali mur, który miał zasłonić królowi widok. Herod Agryppa II oraz rzymski prokurator Porcjusz Festus nakazali zburzyć mur. Żydzi uzyskali zgodę na poselstwo w tej sprawie do Nerona. Na czele poselstwa stali Izmael oraz Helkiasz II (Helcjasz), strażnik skarbca świątyni. Neron zgodził się na pozostawienie muru, zatrzymując w Rzymie jako zakładników Izmaela i Helkiasza. Na wieść o tym Herod Agryppa II w 60 roku pozbawił Izmaela urzędu i mianował na jego miejsce Józefa Kabiego. Dalsze losy Izmaela nie są dokładnie znane. Przypuszczalnie po śmierci cesarzowej Poppei Sabiny w 65 roku został uwolniony. Ze względu na wybuch powstania w Judei w 66 roku skierował się do Cyreny, gdzie został stracony w 73 roku na polecenie Katullusa, rzymskiego namiestnika Pentapolis. Nie można definitywnie wykluczyć, że jeden i drugi Izmael syn Fabiego to jedna i ta sama osoba. (pl)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 5547 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:after
| |
| dbp:before
| |
| dbp:title
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:years
|
- 15 (xsd:integer)
- 58 (xsd:integer)
|
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Ismaël ben Phiabi was hogepriester in de Joodse tempel van Jeruzalem. (nl)
- Ishmael ben Fabus also known as Ishmael ben Phiabi and Ishmael ben Phabi (Hebrew: ישמעאל בן פיאבי) was a High Priest of Israel in the 1st century CE.He was High Priest of Israel from 15 CE to 16 CE under the Roman procurator, Valerius Gratus, and is thought to be the same High Priest who was reinstated by Agrippa in 58 CE to 62 CE. It is said of him that he was "the handsomest man of his time, whose effeminate love of luxury was the scandal of the age." Ishmael ben Fabus's imaginative appeal has inspired the writing of the fictional novel, Ben-Hur (en)
- Izmael syn Fabiego (I wiek n.e.) - imię dwóch(?) arcykapłanów żydowskich. Pierwszy był bezpośrednim następcą Annasza syna Setiego. Został mianowany arcykapłanem w 15 roku przez Waleriusza Gratusa, prefekta Judei. Został przez tegoż odwołany w 16 roku, a jego następcą został Eleazar syn Annasza. Na wieść o tym Herod Agryppa II w 60 roku pozbawił Izmaela urzędu i mianował na jego miejsce Józefa Kabiego. Nie można definitywnie wykluczyć, że jeden i drugi Izmael syn Fabiego to jedna i ta sama osoba. (pl)
|
| rdfs:label
|
- Ishmael ben Fabus (en)
- Ismaël ben Phiabi (nl)
- Izmael syn Fabiego (pl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:before
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
