| dbo:abstract
|
- El griu o grifó és una criatura mitològica ferotge i perillosa que té el cap i les potes de davant d'ocell rapaç gegant, amb plomes daurades, urpes esmolades i un bec ganxut. Les musculoses potes de darrere i la cua són de lleó. La paraula prové del llatí ''grypus'', manllevat del grec γρυψ, genitiu γρυπός, que significa animal fabulós mig ocell, mig lleó amb potes i urpes daurades i un bec ganxut. En català antic també es deia grifó. Cal no confondre'l amb l'opinicus, un animal semblant però amb les potes davanteres també de lleó. Tradicionalment, el lleó ha estat sempre el rei dels animals terrestres i les àligues són els més majestuosos de tots els ocells. El griu reunia les millors característiques de cada un. Era, al mateix temps, rei de la terra i rei del cel, per això se'l considerava un animal noble. Tot i la seva perillositat mags i déus n'han pogut domesticar. Apol·lo, déu de la música i la medicina, ho va aconseguir segons relata una llegenda grega: ell va anar a cercar un griu per domesticar-lo, i quan va tornar en muntava un. Tot tipus de mags i déus els domesticaven per custodiar tresors. El déu Apol·lo en va contractar un per a protegir el seu tresor dels atacs dels arimaspes. El déu Dionís també va tenir tractes amb grius perquè li protegissin les seves gerres de vi.El seu origen és Mesopotàmia. Els grius apareixen en dibuixos i gravats de fa 5 000 anys, que s'han trobat en diversos santuaris i tombes egipcis i perses. Construeixen els seus nius als cims de les muntanyes de Mongòlia, això els permet tenir una perspectiva de visió immillorable del seu territori. També es diu que vivien al país dels hiperboris. S'alimenten de carn crua (sobretot de cavall), per això de tant en tant surten a caçar. Quan els grius cacen, planegen pel seu territori per buscar una presa, de vegades aterren i ho fan a peu. Quan en troben una, baixen en picat i la recullen amb les seves urpes d'àliga gegant. Sempre miren de no topar amb cap lleó ni elefant. No els agrada gens que un ésser humà transiti tranquil pels seus dominis, si en veuen un, l'agafen amb les urpes i el pugen molt amunt; quan són a una certa alçada el deixen anar perquè caigui lliurement i quedi esclafat en impactar contra terra. Sobre la seva reproducció no se'n saben gaires coses, però el fet que construeixin nius ja ens fan pensar que són ovípars; si un griu mascle s'ajunta amb una euga formen un híbrid, l'hipogrif. La font de coneixement sobre aquests éssers mitològics han estat llegendes i les rondalles de l'Àsia i de l'est d'Europa que s'explicaven oralment i es transmetien de pares a fills sense que fossin escrites. Això vol dir que, amb el pas del temps, sovint la realitat quedava transformada i això ha creat moltes incògnites. Arístees, un viatger i poeta grec del 625 aC, va ser el primer que va estudiar els grius. Va recollir totes aquestes històries, escoltant-les i escrivint-les; després les va estudiar i hi va establir relacions. Els seus estudis van inspirar nombrosos artistes grecs i romans que representaven els grius atacant cérvols i cavalls o estirant els . Els romans en feien escultures amb finalitats decoratives: les posaven com a potes de les taules i a les parets. Altres històries ens expliquen que els grius es delien per l'or. El buscaven als deserts asiàtics, especialment al desert del Gobi. En aquest desert de l'Àsia es van originar moltes de les rondalles sobre els grius perquè ells hi freqüentaven molt allà. Algunes llegendes donen una explicació en aquest fenomen: diuen que l'utilitzaven per fer els seus nius, perquè com que és un metall molt noble poden estar segurs que els seus nius no s'oxidaran. Diem que el griu és una criatura mitològica perquè ve dels mites de tradició oral i de les creences antigues dels grecs, els egipcis, els perses i d'altres cultures. Una hipòtesi planteja que l'origen real dels grius és en els nombrosos fòssils i esquelets de dinosaures de la família Ceratopsidae que s'han trobat als deserts de l'Àsia, especialment els de Mongòlia. Aquests fòssils i esquelets pertanyen a uns éssers que tenien un bec ganxut, una cua llarga i peülles amb molts dits. A l'edat mitjana la figura del griu, i també la de moltes altres criatures mitològiques, no representava el mateix que en l'època clàssica. El poeta italià Dante Alighieri (1265-1321) va escriure molt sobre els grius, però sobre els grius com a símbols de Crist. Al contrari, altres escriptors de l'època mitjançaven la figura del griu per representar el dimoni. El griu també apareix en nombrosos escuts heràldics de famílies nobles: representava el poder de la vista de l'àliga i el de la rapidesa del lleó, que són les virtuts principals dels grius. Un opinicus és un animal mitològic molt semblant al grifó però amb les potes davanteres també de lleó.(Vegeu també: bestiari popular català i Griu de Tarragona)
(ca)
- الفَتْخَاء أو الغرفين أو الشيردال حيوان أسطوري له جسم أسد، ورأس وجناحي عقاب، استخدم الأوربيون صوره وقصصه كثيرا في تراثهم ورمزا لأسرهم ومؤسساتهم ودولهم. استخدموه في العمارة في منشآتهم الدينية والمدنية والعسكرية. يماثله أيضا أبو الهول، ولكن الفرق أن رأس أبو الهول رأس إنسان وجسمه جسم أسد. (ar)
- Gryf je bájné stvoření, jehož mytologický původ sahá přinejmenším do 3. tisíciletí př. n. l. Často je zobrazován se lvím trupem, zadníma nohama a ocasem, a s orlí hlavou, krkem, křídly a pařáty. Gryf byl ochráncem zlatých pokladů a dolů v oblasti Střední Asie. Původně starověké skytské božstvo bylo pak přejato středověkou mytologií a heraldikou. Podle americké etnoložky a folkloristky Adrienne Mayorové je dokonce možné, že na vzniku zkazek o tomto legendárním tvorovi mají podíl fosílie rohatých dinosaurů rodu Protoceratops z mongolské pouště Gobi. Podle jiných paleontologů ale nelze takové spojení s jistotou prokázat. Původ může být spíše v místní mytologii etnik starověkého Blízkého Východu. Od označení gryfa je odvozeno příjmení (např. Andreas Gryphius). (cs)
- Ο Γρύπας (αρχ.: γρύψ) ήταν ορνιθομορφική απεικόνιση κοινή στην ελληνική μυθολογία και τις παραδόσεις ευρασιατικών πληθυσμών, κυρίως του πολιτισμού Πάζιρικ. (el)
- Grifo (latine: gryphus, el la malnova greka lingvo: γρυψ, gryps) estas legenda kreitaĵo kun leonkorpo kaj aglaj kapo, ungegoj kaj flugiloj, kiu laŭdire loĝas en la montaroj kaj povas atingi la aĝon de 60 jaroj. Ĉar la leono estis tradicie la reĝo de bestoj, kaj la aglo estis rigardata kiel la reĝo de birdoj, la grifo estis konsiderata kreitaĵo aparte potenca kaj majesta. Grifoj estis ĉefe konataj pro gardado de trezoroj. En la antikva tempo ĝi estis simbolo de dia potenco kaj gardanto de diaĵo. Laŭ Francisko Azorín grifo estas Fabela besto, duonaglo, duonleono, ofte reprezentata de la plastikaj artoj. Li indikas etimologion el greka grifos kaj de tie la latina gryphus, kaj li aldonas terminojn hipogrifo, por grifo havanta ĉevalajn krurojn. (eo)
- Der Greif (lateinisch gryphus, dies aus altgriechisch γρῦψ, Genitiv γρυπός – gryps, grypós, verwandt mit hebräisch Cherub, seit dem 10. Jahrhundert im Althochdeutschen als grif(o) nachweisbar) ist ein aus Tierkörpern gebildetes, mythisches Mischwesen, von dem es zwei Haupttypen (den Vogelgreif und den Löwengreif) mit mehreren Varianten gibt. Es wird meist dargestellt mit löwenartigem Leib, dem Kopf eines Raubvogels, mit mächtigem Schnabel, spitzen Ohren, meist mit Flügeln, aber auch in abweichenden Varianten (mit Schlangenkopf, Vogelfüßen, Skorpionschwanz, mit knopf- oder kopfartigem Fortsatz auf dem Scheitel oder Rücken). Die ganze Geschichte hindurch sind Stärke und Wachsamkeit Eigenschaften des Greifs. (de)
- The griffin, griffon, or gryphon (Ancient Greek: γρύψ, gryps; Classical Latin: grȳps or grȳpus; Late and Medieval Latin: gryphes, grypho etc.; Old French: griffon) is a legendary creature with the body, tail, and back legs of a lion; the head and wings of an eagle; and sometimes an eagle's talons as its front feet. Because the lion was traditionally considered the king of the beasts, and the eagle the king of the birds, by the Middle Ages, the griffin was thought to be an especially powerful and majestic creature. Since classical antiquity, griffins were known for guarding treasures and priceless possessions. In Greek and Roman texts, griffins and Arimaspians were associated with gold deposits of Central Asia. Indeed, as Pliny the Elder wrote, "griffins were said to lay eggs in burrows on the ground and these nests contained gold nuggets." In medieval heraldry, the griffin became a Christian symbol of divine power and a guardian of the divine. (en)
- Grifoa (grezieraz γρυφος gryphos eta persieraz شیردال shirdal, "lehoi-arranoa") izaki mitologiko bat da. Aurrealdea, arrano erraldoi batena da, urrezko luma, moko zorrotz eta atzapar boteretsuekin. Atzealdea, berriz, lehoi batena da, ile horia, hanka gihartsu eta isatsarekin. Grifo batzuk, buruan punta zorrotzeko belarriekin edo lumak isatsean dituztela irudikatzen dira. Mitoen arabera, ohiko lehoi bat baino zortzi aldiz handiago eta indartsuagoa da, eta ez da harritzekoa zaldizko bat bere zaldiarekin eramatea, edo idi pare bat, bere hanketan sartzen direnak. Bere atzaparrekin, edateko kopak egiten dira, eta bere saihetsekin, arkuak geziak jaurtitzeko. Dirudienez, bere jatorria Ekialde Hurbilean du, antzinako babiloniar, asiriar eta persiarren eskultura eta margoetan baitago. (eu)
- El grifo (griego: γρυφος, gryphos; persa: شیردال shirdal, ‘león-águila) es una criatura mitológica, cuya parte frontal es la de un águila gigante, con plumas blancas, pico afilado y garras poderosas. La parte posterior es la de un león, con pelaje amarillo, patas musculosas y cola larga. (es)
- Griffin disebut juga Gryphon (bahasa Yunani: gryphos, "singa-rajawali") adalah makhluk mitologis bertubuh singa tetapi bersayap dan berkepala rajawali. Selayaknya singa, makhluk ini menjadi "raja hewan buas" dan sebagai burung rajawali, ia menjadi "raja di udara". Oleh sebab itu, Griffin merupakan penggambaran makhluk yang paling berkuasa atas kedua hal tersebut dan dijuluki sebagai "Raja hewan buas dan penguasa udara". Di dalam tradisi masyarakat Mesopotamia, nama makhluk seperti ini tidak diketahui. Dalam , makhluk bertubuh singa, berkepala dan bersayap rajawali lebih dikenal dengan sebutan kuribu. Kata kuribu berasal dari kata karabu yang biasanya digunakan sebagai formula berkat. Dari kata kuribu ini kemudian muncul kata keruv (bahasa Inggris: cherub) yang digunakan di dalam teks-teks Alkitab untuk menunjuk pada makhluk yang bersayap. Dalam tradisi Yunani, makhluk ini digambarkan sebagai makhluk yang cukup berbahaya dan tinggal di gunung-gunung. (in)
- Le griffon ou grype est une créature légendaire présente dans plusieurs cultures anciennes. Il est imaginé et représenté avec le corps d'un aigle (tête, ailes et serres) greffé sur l'arrière d'un lion (abdomen, pattes et queue), et muni d'oreilles de cheval. Avec quelquefois des variantes, le griffon gardera de tout temps la particularité reconnaissable d'être hiéracocéphale. (fr)
- ( 이 문서는 전설의 동물에 관한 것입니다. 다른 뜻에 대해서는 그리핀 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 그리핀(griffin, griffon, gryphon, 그리스어: γρυψ)은 사자의 몸통에 독수리의 머리와 날개, 앞발을 가진 전설의 동물이다. 그리폰, 그리펜 등으로 불리기도 한다. 서적에 나오는 자료는 그리핀의 눈은 몇천 리 밖에 있는 것을 감지할 수 있고 부리는 다이아몬드보다 단단하고 예리하며 깃털로 만든 부채를 휘두르면 큰 폭풍이 일어나며 수컷의 발톱은 독을 만들어내고 암컷의 발톱은 독을 없앤다고 한다. 14세기의 영국 여행가인 존 맨더빌이 팔레스타인, 인도 등을 포함한 동방의 여러 지역의 기이한 모습에 대해서 서술한 《동방여행기》에는 ‘그리핀은 앞쪽은 독수리, 뒤쪽은 사자를 닮았다. 사자를 8마리 합쳐놓은 것보다 더 크고, 독수리를 100마리 합쳐놓은 것보다 더 힘이 세다’라고 적혀 있다. 그리핀은 두 종류가 있다. 그리스 등의 동유럽과 러시아의 산악 지대에 사는 것과 인도의 산악 지대에 사는 것을 말한다. 특히 바위가 많고 온도가 낮은 고지대에 보금자리를 마련한다. 수명은 50~60년이며 짝이 죽더라도 절대로 다른 짝을 구하지 않고 죽을 때까지 혼자 산다고 한다.[1] 그리핀은 아무것이나 닥치는 대로 잡아먹는다. 특히 말을 좋아하는데 그리핀이 공격하지 않는 동물은 코끼리와 사자뿐이다. 중세시대의 동물우화집에는 그리핀이 날카로운 부리와 발톱으로 은하선의 몸을 갈기갈기 찢어발겨서 내장을 꺼내어 먹는 이야기가 나온다. 그리핀이 가장 열중하는 일은 산에서 금은보석을 찾아내서 보금자리를 만드는 것이다. 그리핀은 본능적으로 금이 매장되어 있는 곳을 안다. 때문에 금광의 파수꾼 역할을 담당하여 금을 빼앗으러 오는 자들과 전력을 다하여 싸워 지켜낸다고 한다. 보통 사자를 ‘짐승의 왕’, 독수리를 ‘하늘의 왕’으로 취급하므로, 그리핀은 이 둘의 힘을 합친 힘세고 당당한 동물로 묘사된다. 그 훌륭한 모습 덕분에, 제우스나 아폴론이 하늘을 돌아다닐 때 쓰는 2륜 전차뿐만 아니라, 저주의 여신 네메시스의 마차와알렉산드로스 대왕의 마차를 끌었다는 전설도 있다. 로마 제국에서는 그리핀을 보석을 지키는 파수꾼으로서 경계, 정의의 보복, 보호의 상징으로 채택하였다. 기독교에서의 그리핀은 악의 형상으로서 인간의 영혼을 운반해 가는 악마나 그리스도인을 박해하는 자를 상징한다. 그러나 훗날 단테는 신성과 인성을 모두 갖고 있는 예수 그리스도, 또는 종교적 권력과 세속적 권력을 함께 갖고 있는 교황의 역할을 상징하는 것으로 그리핀을 사용하였다. (ko)
- Il grifone è una creatura leggendaria con il corpo di leone e la testa d'aquila. (it)
- グリフォン（フランス語: griffon, gryphon）、グリフィン（英語: griffin）、グライフ（ドイツ語: Greif）、グリュプス（グリュープス、ラテン語: gryps,grȳpus, ギリシア語: γρύψ）は、鷲（あるいは鷹）の翼と上半身、ライオンの下半身をもつ伝説上の生物。 (ja)
- Een griffioen, ook grijpvogel of Vogel Grijp genoemd, is een hybridisch fabeldier dat de heerschappij over twee rijken symboliseert: over de aarde (zijn leeuwenlichaam) en over de lucht (de kop en de vleugels van een adelaar). Het is een hybride schepsel zoals ook de centaur, de draak en de hippogrief. Behalve de genoemde kenmerken heeft hij ook de oren van een paard en een hanenkam die lijkt gemaakt te zijn van vissenschubben. (nl)
- Grifo é uma criatura lendária de origens asiáticas milenares. Sua descrição mais corrente o mostra como um híbrido metade águia e metade leão, mas foi uma imagem comum em uma ampla gama de civilizações do Oriente e Ocidente, onde sua representação e atributos variaram significativamente. No Oriente, no Egito e na Grécia arcaica manteve durante longos séculos uma forte ligação com o sagrado, sendo representante de deuses e invocado em rituais e cerimônias, associado à justiça, à luz e à autoridade divinas e ao ciclo da morte e renascimento. No Ocidente tem se mantido como um apreciado ícone desde seu aparecimento nos primórdios da civilização grega, mas já no período clássico havia quem duvidasse da sua existência. Permanece até hoje, porém, num lugar destacado entre os animais fabulosos no imaginário popular, na arte e no folclore, além de desempenhar um papel na cultura como alegoria e símbolo, aparecendo em uma infinidade de representações visuais e obras literárias, geralmente associado a conceitos de poder, força, dignidade e proteção. (pt)
- Gryf – mityczne zwierzę przedstawiane najczęściej z ciałem lwa oraz z głową i skrzydłami orła. Niektóre źródła dodają jeszcze uszy dzikiego osła.Na początku gryf pojawia się w sztuce, znacznie później w literaturze, widać także znaczne różnice pomiędzy opisami gryfa a jego obrazowaniem. Najstarsze przedstawienia pochodzą ze starożytnej Mezopotamii z ok. 3000 p.n.e., równocześnie motyw pojawił się w Egipcie. Do Europy dotarł ok. 1600 p.n.e. poprzez wyspy Kretę i Cypr. Pierwsza wzmianka pisana o gryfach pochodzi z ok. V w. p.n.e. Wygląd gryfa jako lwa z orlimi skrzydłami, przednimi łapami i głową ugruntował się w średniowieczu, gdy gryfy coraz częściej zaczęły się pojawiać w herbach. Wówczas konieczne stało się ustalenie konkretnego obrazowania, które szybko stało się najpopularniejsze. Wcześniej równie często w ikonografii pojawiały się przedstawienia gryfów jako: lwów z orlimi głowami i łapami lwa (nie zawsze występują skrzydła), lwów z orlimi skrzydłami (tylko do czasu, gdy chrześcijaństwo zaczęło wykorzystywać ten obraz jako symbol św. Marka), lwów z tylnymi łapami ptasimi (występujące jedynie w sztuce Azji Mniejszej) oraz rzadziej lwów z łapami ptaka. Heraldyczny gryf jest zawsze rodzaju żeńskiego, chyba że zaznaczono inaczej. Gryf rodzaju męskiego jest bezskrzydły. Taka jego odmiana w XV-wiecznej i późniejszej heraldyce nazywana była alce lub keythong. Według mitologii greckiej i rzymskiej, gryfy występować miały m.in. w Scytii – kraju jednookich Arymaspów, kraju Hiperborejczyków, Indiach, Baktrii, Etiopii, czy w okolicach Madagaskaru. Stwory te miały być okrutne i dzikie z natury, często polować na konie, woły i inne duże zwierzęta. Były też rzekomo groźne dla ludzi. Gniazda zakładały wysoko w niedostępnych górach. Wierzono, że można je udomowić zaraz po wykluciu z jaj. Od początku istnienia motywu literatura wiązała gryfy ze złotem i skarbami. Miały wykopywać złoto z ziemi lub skał za pomocą potężnych dziobów, zaś w ich gniazdach znajdować się miały agaty, jaspisy i szmaragdy. Miały zażarcie bronić swych skarbów i czasem, podobnie jak smoki, wpatrywać się w nie godzinami. Niektóre źródła wspominały, że gryfy wcale nie zbierają jednak tych skarbów, tylko zamieszkują w złotonośnych górach i walczą jedynie w obronie młodych. Symbolika przypisywała gryfom wiele cnót, m.in. szybkość (orzeł), siłę (lew) i czujność (ośle uszy), a także waleczność, odwagę i wytrwałość. Jednocześnie przypisywano im także cechy negatywne, jak zachłanność, czy pycha. Także chrześcijaństwo zaadaptowało gryfa jako symbol Chrystusa – jego boskiej i ludzkiej natury (lew i orzeł). Gryf pełnić miał rozmaite funkcje. Miał być strażnikiem skarbu Apollina w kraju Hiperborejczyków, ciała Ozyrysa, pucharu wina Dionizosa, koła losu Nemezis, czy życiodajnej wody i ognia. Stanowiły też zwierzęta zaprzęgowe Apollina, Dionizosa czy Nemezis, a także rzekomo Aleksandra Wielkiego. Ciągnęły również triumfalny powóz Kościoła w Czyśćcu z Boskiej Komedii Dante Alighieriego. W późniejszej literaturze tę funkcję przejęły hipogryfy.Gryfy miały też pilnować świata przed spaleniem promieniami słońca. Z gryfich pazurów wykonywane miały być czary wykrywające truciznę. Przy kontakcie z nią miały się one zabarwiać na czarno. Z żeber ponoć robiono najlepsze łuki, zaś z lotek opierzenia strzał. Pióra miały także leczyć ślepotę. Tego typu artefakty przechowywano często w świątyniach jako obiekty kultu, m.in. w katedrze w Brunszwiku, katedrze w Bayeux czy mieście Grunzwyk w Saksonii. (pl)
- En grip (från grekiska γρύψ (grýps), latin gryphus) är ett fabeldjur som delvis är ett lejon, delvis en fågel. Vanligen avbildas den med ett lejons bakkropp, bakben, svans och öron och en örns (fram)kropp, (fram)ben, vingar och huvud. (sv)
- Грифони (грец. γρύπες, однина γρύπας) — міфічні крилаті створіння, яких зображували крилатими левами з головою орла або іншого хижого птаха. Міфічне зображення грифів слід шукати в релігіях Єгипту й Вавилону. Грифи жили в північній країні й охороняли скарби; вони були частим декоративним мотивом у скульптурі та образотворчому мистецтві античної Греції й Риму. За переказами, вони жили в горах Стародавньої Скіфії, на північ від Чорного моря[джерело?]. Ім'ям цих істот названо астероїд 6136 Грифон. (uk)
- Грифо́ны (др.-греч. γρύψ, лат. grȳphus в ед.ч. грифон) — мифические крылатые существа с туловищем льва и головой орла, в другом источнике животное с птичьей головой, туловищем львицы и крыльями. Грифоны имеют острые когти и белоснежные, или золотистого цвета крылья. Грифоны — противоречивые существа, одновременно объединяющие Небеса и Землю, Добро и Зло. Их роль — и в различных мифах, и в литературе — неоднозначна: они могут выступать и как защитники, покровители; и как злобные, ничем не сдерживаемые звери. Поскольку лев традиционно считался царём зверей, а орел — царём птиц, в Средние века грифон считался особенно могущественным и величественным существом. С античных времён грифоны известны тем, что охраняли сокровища или другое ценное имущество. В другом источнике грифоны, чудовищные животные стерегли серебро и золото, сокрытое в горах и реках с которыми беспрестанно воевали аримаспы. В греческих и римских текстах грифоны вместе с легендарным народом аримаспов ассоциировались с месторождениями золота Средней Азии. Так Плиний Старший писал: «говорят, что грифоны откладывают яйца в норы на земле, и эти гнезда содержат золотые самородки». В средневековой геральдике грифон стал христианским символом божественной силы и вообще хранителем всего божественного. (ru)
- 獅鷲獸（古希臘語：γρύφων）是一种流行於西亞到地中海一帶的傳說生物，也稱「格里芬」、「鷹頭獅」、「狮身鹰」、「狮身鹰首兽」、「鷲頭飛獅」、「獅鳥」。它拥有狮子的身体及鹰的头、喙和翅膀。因为狮子和鹰分别称雄于陆地和天空，鷹頭獅被視為強大、尊貴的象徵。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- الفَتْخَاء أو الغرفين أو الشيردال حيوان أسطوري له جسم أسد، ورأس وجناحي عقاب، استخدم الأوربيون صوره وقصصه كثيرا في تراثهم ورمزا لأسرهم ومؤسساتهم ودولهم. استخدموه في العمارة في منشآتهم الدينية والمدنية والعسكرية. يماثله أيضا أبو الهول، ولكن الفرق أن رأس أبو الهول رأس إنسان وجسمه جسم أسد. (ar)
- Ο Γρύπας (αρχ.: γρύψ) ήταν ορνιθομορφική απεικόνιση κοινή στην ελληνική μυθολογία και τις παραδόσεις ευρασιατικών πληθυσμών, κυρίως του πολιτισμού Πάζιρικ. (el)
- Der Greif (lateinisch gryphus, dies aus altgriechisch γρῦψ, Genitiv γρυπός – gryps, grypós, verwandt mit hebräisch Cherub, seit dem 10. Jahrhundert im Althochdeutschen als grif(o) nachweisbar) ist ein aus Tierkörpern gebildetes, mythisches Mischwesen, von dem es zwei Haupttypen (den Vogelgreif und den Löwengreif) mit mehreren Varianten gibt. Es wird meist dargestellt mit löwenartigem Leib, dem Kopf eines Raubvogels, mit mächtigem Schnabel, spitzen Ohren, meist mit Flügeln, aber auch in abweichenden Varianten (mit Schlangenkopf, Vogelfüßen, Skorpionschwanz, mit knopf- oder kopfartigem Fortsatz auf dem Scheitel oder Rücken). Die ganze Geschichte hindurch sind Stärke und Wachsamkeit Eigenschaften des Greifs. (de)
- El grifo (griego: γρυφος, gryphos; persa: شیردال shirdal, ‘león-águila) es una criatura mitológica, cuya parte frontal es la de un águila gigante, con plumas blancas, pico afilado y garras poderosas. La parte posterior es la de un león, con pelaje amarillo, patas musculosas y cola larga. (es)
- Le griffon ou grype est une créature légendaire présente dans plusieurs cultures anciennes. Il est imaginé et représenté avec le corps d'un aigle (tête, ailes et serres) greffé sur l'arrière d'un lion (abdomen, pattes et queue), et muni d'oreilles de cheval. Avec quelquefois des variantes, le griffon gardera de tout temps la particularité reconnaissable d'être hiéracocéphale. (fr)
- Il grifone è una creatura leggendaria con il corpo di leone e la testa d'aquila. (it)
- グリフォン（フランス語: griffon, gryphon）、グリフィン（英語: griffin）、グライフ（ドイツ語: Greif）、グリュプス（グリュープス、ラテン語: gryps,grȳpus, ギリシア語: γρύψ）は、鷲（あるいは鷹）の翼と上半身、ライオンの下半身をもつ伝説上の生物。 (ja)
- Een griffioen, ook grijpvogel of Vogel Grijp genoemd, is een hybridisch fabeldier dat de heerschappij over twee rijken symboliseert: over de aarde (zijn leeuwenlichaam) en over de lucht (de kop en de vleugels van een adelaar). Het is een hybride schepsel zoals ook de centaur, de draak en de hippogrief. Behalve de genoemde kenmerken heeft hij ook de oren van een paard en een hanenkam die lijkt gemaakt te zijn van vissenschubben. (nl)
- En grip (från grekiska γρύψ (grýps), latin gryphus) är ett fabeldjur som delvis är ett lejon, delvis en fågel. Vanligen avbildas den med ett lejons bakkropp, bakben, svans och öron och en örns (fram)kropp, (fram)ben, vingar och huvud. (sv)
- Грифони (грец. γρύπες, однина γρύπας) — міфічні крилаті створіння, яких зображували крилатими левами з головою орла або іншого хижого птаха. Міфічне зображення грифів слід шукати в релігіях Єгипту й Вавилону. Грифи жили в північній країні й охороняли скарби; вони були частим декоративним мотивом у скульптурі та образотворчому мистецтві античної Греції й Риму. За переказами, вони жили в горах Стародавньої Скіфії, на північ від Чорного моря[джерело?]. Ім'ям цих істот названо астероїд 6136 Грифон. (uk)
- 獅鷲獸（古希臘語：γρύφων）是一种流行於西亞到地中海一帶的傳說生物，也稱「格里芬」、「鷹頭獅」、「狮身鹰」、「狮身鹰首兽」、「鷲頭飛獅」、「獅鳥」。它拥有狮子的身体及鹰的头、喙和翅膀。因为狮子和鹰分别称雄于陆地和天空，鷹頭獅被視為強大、尊貴的象徵。 (zh)
- El griu o grifó és una criatura mitològica ferotge i perillosa que té el cap i les potes de davant d'ocell rapaç gegant, amb plomes daurades, urpes esmolades i un bec ganxut. Les musculoses potes de darrere i la cua són de lleó. La paraula prové del llatí ''grypus'', manllevat del grec γρυψ, genitiu γρυπός, que significa animal fabulós mig ocell, mig lleó amb potes i urpes daurades i un bec ganxut. En català antic també es deia grifó. Un opinicus és un animal mitològic molt semblant al grifó però amb les potes davanteres també de lleó.(Vegeu també: bestiari popular català i Griu de Tarragona)
(ca)
- Gryf je bájné stvoření, jehož mytologický původ sahá přinejmenším do 3. tisíciletí př. n. l. Často je zobrazován se lvím trupem, zadníma nohama a ocasem, a s orlí hlavou, krkem, křídly a pařáty. Gryf byl ochráncem zlatých pokladů a dolů v oblasti Střední Asie. Původně starověké skytské božstvo bylo pak přejato středověkou mytologií a heraldikou. Podle americké etnoložky a folkloristky Adrienne Mayorové je dokonce možné, že na vzniku zkazek o tomto legendárním tvorovi mají podíl fosílie rohatých dinosaurů rodu Protoceratops z mongolské pouště Gobi. Podle jiných paleontologů ale nelze takové spojení s jistotou prokázat. Původ může být spíše v místní mytologii etnik starověkého Blízkého Východu. (cs)
- Grifo (latine: gryphus, el la malnova greka lingvo: γρυψ, gryps) estas legenda kreitaĵo kun leonkorpo kaj aglaj kapo, ungegoj kaj flugiloj, kiu laŭdire loĝas en la montaroj kaj povas atingi la aĝon de 60 jaroj. Ĉar la leono estis tradicie la reĝo de bestoj, kaj la aglo estis rigardata kiel la reĝo de birdoj, la grifo estis konsiderata kreitaĵo aparte potenca kaj majesta. Grifoj estis ĉefe konataj pro gardado de trezoroj. En la antikva tempo ĝi estis simbolo de dia potenco kaj gardanto de diaĵo. (eo)
- The griffin, griffon, or gryphon (Ancient Greek: γρύψ, gryps; Classical Latin: grȳps or grȳpus; Late and Medieval Latin: gryphes, grypho etc.; Old French: griffon) is a legendary creature with the body, tail, and back legs of a lion; the head and wings of an eagle; and sometimes an eagle's talons as its front feet. Because the lion was traditionally considered the king of the beasts, and the eagle the king of the birds, by the Middle Ages, the griffin was thought to be an especially powerful and majestic creature. Since classical antiquity, griffins were known for guarding treasures and priceless possessions. (en)
- Grifoa (grezieraz γρυφος gryphos eta persieraz شیردال shirdal, "lehoi-arranoa") izaki mitologiko bat da. Aurrealdea, arrano erraldoi batena da, urrezko luma, moko zorrotz eta atzapar boteretsuekin. Atzealdea, berriz, lehoi batena da, ile horia, hanka gihartsu eta isatsarekin. Dirudienez, bere jatorria Ekialde Hurbilean du, antzinako babiloniar, asiriar eta persiarren eskultura eta margoetan baitago. (eu)
- Griffin disebut juga Gryphon (bahasa Yunani: gryphos, "singa-rajawali") adalah makhluk mitologis bertubuh singa tetapi bersayap dan berkepala rajawali. Selayaknya singa, makhluk ini menjadi "raja hewan buas" dan sebagai burung rajawali, ia menjadi "raja di udara". Oleh sebab itu, Griffin merupakan penggambaran makhluk yang paling berkuasa atas kedua hal tersebut dan dijuluki sebagai "Raja hewan buas dan penguasa udara". (in)
- ( 이 문서는 전설의 동물에 관한 것입니다. 다른 뜻에 대해서는 그리핀 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 그리핀(griffin, griffon, gryphon, 그리스어: γρυψ)은 사자의 몸통에 독수리의 머리와 날개, 앞발을 가진 전설의 동물이다. 그리폰, 그리펜 등으로 불리기도 한다. 서적에 나오는 자료는 그리핀의 눈은 몇천 리 밖에 있는 것을 감지할 수 있고 부리는 다이아몬드보다 단단하고 예리하며 깃털로 만든 부채를 휘두르면 큰 폭풍이 일어나며 수컷의 발톱은 독을 만들어내고 암컷의 발톱은 독을 없앤다고 한다. 14세기의 영국 여행가인 존 맨더빌이 팔레스타인, 인도 등을 포함한 동방의 여러 지역의 기이한 모습에 대해서 서술한 《동방여행기》에는 ‘그리핀은 앞쪽은 독수리, 뒤쪽은 사자를 닮았다. 사자를 8마리 합쳐놓은 것보다 더 크고, 독수리를 100마리 합쳐놓은 것보다 더 힘이 세다’라고 적혀 있다. 그리핀은 아무것이나 닥치는 대로 잡아먹는다. 특히 말을 좋아하는데 그리핀이 공격하지 않는 동물은 코끼리와 사자뿐이다. 중세시대의 동물우화집에는 그리핀이 날카로운 부리와 발톱으로 은하선의 몸을 갈기갈기 찢어발겨서 내장을 꺼내어 먹는 이야기가 나온다. (ko)
- Gryf – mityczne zwierzę przedstawiane najczęściej z ciałem lwa oraz z głową i skrzydłami orła. Niektóre źródła dodają jeszcze uszy dzikiego osła.Na początku gryf pojawia się w sztuce, znacznie później w literaturze, widać także znaczne różnice pomiędzy opisami gryfa a jego obrazowaniem. Najstarsze przedstawienia pochodzą ze starożytnej Mezopotamii z ok. 3000 p.n.e., równocześnie motyw pojawił się w Egipcie. Do Europy dotarł ok. 1600 p.n.e. poprzez wyspy Kretę i Cypr. Pierwsza wzmianka pisana o gryfach pochodzi z ok. V w. p.n.e. (pl)
- Grifo é uma criatura lendária de origens asiáticas milenares. Sua descrição mais corrente o mostra como um híbrido metade águia e metade leão, mas foi uma imagem comum em uma ampla gama de civilizações do Oriente e Ocidente, onde sua representação e atributos variaram significativamente. No Oriente, no Egito e na Grécia arcaica manteve durante longos séculos uma forte ligação com o sagrado, sendo representante de deuses e invocado em rituais e cerimônias, associado à justiça, à luz e à autoridade divinas e ao ciclo da morte e renascimento. (pt)
- Грифо́ны (др.-греч. γρύψ, лат. grȳphus в ед.ч. грифон) — мифические крылатые существа с туловищем льва и головой орла, в другом источнике животное с птичьей головой, туловищем львицы и крыльями. Грифоны имеют острые когти и белоснежные, или золотистого цвета крылья. Грифоны — противоречивые существа, одновременно объединяющие Небеса и Землю, Добро и Зло. Их роль — и в различных мифах, и в литературе — неоднозначна: они могут выступать и как защитники, покровители; и как злобные, ничем не сдерживаемые звери. Поскольку лев традиционно считался царём зверей, а орел — царём птиц, в Средние века грифон считался особенно могущественным и величественным существом. С античных времён грифоны известны тем, что охраняли сокровища или другое ценное имущество. В другом источнике грифоны, чудовищные жив (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
