| dbo:abstract
|
- العامية: هي اللغة المستخدمة بين عُموم شعب دولة ما، وعادةً تتكون من مزيج من اللغة العربية الفصحى وعدد من اللغات الأجنبية التي ترتبط حضارتها مع حضارة هذه المنطقة أو الدولة. الدارجة: وهو لفظ يحمل نفس المعنى، ولكن عادة ما يتم استخدامه للدلالة على عاميات دول المغرب العربي. (ar)
- Prostěsdělovací (hovorový) styl je styl běžné každodenní komunikace – (např. v rodině, mezi přáteli, ve škole, v zaměstnání apod.). Základní potřeba tohoto stylu je dorozumění. Vyznačuje se běžnou slovní zásobou, jednoduchou větnou stavbou a kompozicí. Podává informace a citové, hodnotící postoje k nejrůznějším tématům všedního života. Projevy jsou doprovázeny gestikulací, mimikou. (cs)
- Die Umgangssprache, auch Alltagssprache, Normalsprache oder Gebrauchssprache, ist – im Gegensatz zur Standardsprache und auch zur Fachsprache – die Sprache, die im täglichen Umgang benutzt wird, aber keinem spezifischen Soziolekt entspricht. Ein Dialekt kann als Umgangssprache betrachtet werden, oder diese nimmt eine Zwischenstellung zwischen Dialekt und Standardsprache ein. Der Begriff ist nur unscharf zu den Begriffen Gemeinsprache und Gebrauchssprache abgrenzbar. In Bezug auf bestimmte Situationen stellen Verkehrssprachen die Umgangssprache dar. Der Begriff Umgangssprache hat auch die Bedeutung „nachlässige, saloppe bis derbe Ausdrucksweise“. Dabei wird vor allem nach Sprachstil unterschieden und die Umgangssprache in Gegensatz zu einer gepflegten Ausdrucksweise gesetzt. Es wird hingegen nicht berücksichtigt, ob die Ausdrucksweise einem spezifischen Soziolekt entspricht oder nicht. Kennzeichen der Umgangssprache in dieser Bedeutung sind Kolloquialismen. Die Umgangssprache im ersten Sinn wird geprägt durch regionale und soziale Gegebenheiten wie den Bildungsstand und das soziale Milieu der Sprechenden oder die Situation. Mitunter werden umgangssprachliche Ausdrucksformen auch synonym als „volksmundlich“ (in der Bedeutung von „Volksmund“) bezeichnet. Die Umgangssprache wird im deutschen Kontext manchmal als „Pufferzone“ zwischen Standardhochdeutsch und Nichtstandarddeutsch angesehen. Ulrich Ammon stellt fest, dass der Begriff umgangssprachlich auf zwei Arten verstanden werden kann: als Ausdruck für die sprachlichen Einheiten der Umgangssprachenorm (d. h. eine bestimmte Stilschicht der Standardsprache) oder als Begriff für Substandardformen. Peter Trudgill ist der Meinung, dass die Standard-Sprachpraxis sowohl formale als auch umgangssprachliche Elemente umfassen kann und dass informelle Mittel nicht notwendigerweise Nonstandardgebrauch anzeigen. (de)
- Konversacia lingvo aŭ neformala lingvo estas vario de lingvo ofte uzata en konversacio aŭ alitipa komunikado en neformalaj situacioj. La vorto konversacia pro sia etimologio origine aludas al la parolo kiel distinga el skribo, sed konversacia nivelo estas fundamente laŭ la grado de neformaleco aŭ ĉiutageco pli ol laŭ la komunikilo, kaj kelkaj fakuloj pri uzado tiele preferas la terminon ĉiutagismo. Konversacia lingvo estas distinga el formala parolado aŭ formala skribado. Ĝi estas la vario de lingvo kiujn la parolantoj tipe uzas kiam ili estas trankvilaj kaj ne speciale memkonsciaj. Konversaciismo estas vorto, frazo aŭ aliaj formo uzara en neformala lingvo. Vortaroj ofte montras konversaciajn vortojn kaj frazojn kun identiga averto. Kelka neformala lingvo enhavas grandan kvanton de slango, sed kelka absolute ne enhavas slangon. Slango estas permesita en konversacia lingvo, sed ĝi ne estas necesa elemento. En Filozofio de lingvo la termino "neformala lingvo" referencas al ordinara natura lingvo, distinga el specialigitaj formoj uzitaj en logiko aŭ en aliaj areoj de filozofio. Neformala nomo aŭ familiara nomo estas kromnomo, karesnomo aŭ termino ofte uzata por identigi personon aŭ aĵon en neformala lingvo, anstataŭ alia pli formalan aŭ teknikan nomon. (eo)
- Colloquialism (/kəˈloʊkiːəˌlɪzm, koʊ-/), also called colloquial language, everyday language or general parlance, is the linguistic style used for casual (informal) communication. It is the most common functional style of speech, the idiom normally employed in conversation and other informal contexts. Colloquialism is characterized by wide usage of interjections and other expressive devices; it makes use of non-specialist terminology, and has a rapidly changing lexicon. It can also be distinguished by its usage of formulations with incomplete logical and syntactic ordering. A specific instance of such language is termed a colloquialism. The most common term used in dictionaries to label such an expression is colloquial. (en)
- La lengua coloquial (también, lenguaje coloquial) es la modalidad de una lengua natural más importante en situaciones habituales de comunicación. Sus rasgos lingüísticos están determinados por la ausencia o escasez de planificación (los hablantes se expresan con espontaneidad), por el estilo informal y por la relevancia de la finalidad comunicativa. En lo relativo a la situación en la que se produce la comunicación, en la lengua coloquial influyen las circunstancias espacio-temporales en las que esta se desenvuelve, la relación que mantienen entre sí los interlocutores y el tema del mensaje. (es)
- Le registre familier est un registre de langue utilisé dans la vie de tous les jours, dans les conversations non formelles, en remplacement d'un langage plus soutenu. Il constitue un des registres de langue en français avec le registre courant, le registre soutenu, le jargon et l'argot. Il se distingue de l'argot, qui est utilisé par une communauté ou un groupe social particulier car le langage familier est utilisé par tout le monde, quel que soit son milieu social. On parle parfois, par anglicisme, de « colloquialisme » pour désigner une tournure ou locution familière. (fr)
- Bahasa percakapan (istilah terkait: bahasa cakap, bahasa gaul, bahasa informal, bahasa sehari-hari) adalah ragam bahasa yang digunakan pada suasana santai atau tidak resmi. Bahasa percakapan memiliki beberapa ciri-ciri, yaitu bentuk kalimat yang lebih sederhana (susunan sintaksis dan logika bahasa yang tidak sempurna), kosakata yang digunakan adalah kosakata sehari-hari (tidak cenderung ke bidang tertentu), banyaknya penggunaan kata seru serta perangkat ekspresif lainnya, dan perubahan leksikon yang pesat. Pada perkembangannya, bahasa percakapan dapat menghasilkan ragam bahasa tersendiri seperti bahasa Indonesia gaul. Dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia, kata dari bahasa percakapan ditandai dengan tulisan cak (dari cakapan) di awal penjelasan kata. Lihat informasi mengenaibahasa percakapan di Wiktionary. (in)
- 口語（こうご）とは、普通の日常的な生活の中での会話で用いられる言葉遣いのことである。書記言語で使われる文語と違い、方言と呼ばれる地域差や社会階層などによる言語変種が応じやすく、これらと共通語などを使い分ける状態はダイグロシアと呼ばれる。 (ja)
- Spreektaal is een vorm van informeel taalgebruik, en is het tegenovergestelde van schrijftaal. Vaak bevat spreektaal dialectwoorden, woorden uit een sociolect of uitingen die bij een streek horen (regiolect). Het woordgebruik en de stijl in spreektaal zijn anders dan in de geschreven taal. Bijvoorbeeld: het woord sedert wordt vooral gebruikt in schrijftaal, in de spreektaal zegt men over het algemeen sinds. De lijdende vorm wordt zelden gebruikt; de constructie "Deze ziekte kan opgelopen worden" bijvoorbeeld zal in spreektaal eerder zijn: "Deze ziekte kun je oplopen". Grammaticaal is spreektaal meestal 'vrijer' dan schrijftaal. Wat in schrijftaal een stijl- of grammaticafout is, wordt in spreektaal wel gebruikt. Veel taalwijzigingen manifesteren zich het eerst in de spreektaal, als een brede kring die spreektaal accepteert, kan het in de schrijftaal doordringen. Voor historisch taalonderzoek vormt dit een probleem omdat spreektaal nauwelijks is opgetekend. Hierdoor is het vaak onduidelijk of een taalontwikkeling daadwerkelijk nieuw is of al lang als spreektaal bestond. (nl)
- 구어(口語)는 입에서 나오는 말을 뜻하며, 입말, 구두어라고도 한다. 일상 대화에서 보통 쓰는 말로, 문장에서 쓰는 말인 문어에 대응되는 말이다. 입말투는 구어체라고 한다. 대화를 비롯해서 사적 독백, 강연, 강의, 연설, 토론, 회의에서는 구어 말뭉치를 보통 쓰는 반면에, 신문, 잡지, 소설이나 학술적인 글들에서는 문어 말뭉치를 쓴다. (ko)
- Styl potoczny, styl konwersacyjny, język potoczny – styl funkcjonalny języka stosowany przede wszystkim do swobodnych kontaktów językowych, opozycyjny wobec języka książkowego. Główną cechą stylu potocznego, odróżniającą go od innych stylów, jest jego charakter ustny. Tworzy on formę języka zauważalnie nacechowaną pod względem ekspresywnym i emocjonalnym, niespecjalistyczną i antropocentryczną; charakteryzuje się gęstym występowaniem związków frazeologicznych, wyrazistą strukturą słowotwórczą wyrazów i ich konkretnością. W stylu potocznym występują liczne środki językowe oceniające rzeczywistość ujemnie; cechuje się on szybko zmieniającą się leksyką, w której duży udział mają wyrażenia o podłożu środowiskowym i obcym. Obserwuje się w nim wiele skrótów oraz tzw. potok składniowy, czyli tendencję do luźnego, niepełnego porządkowania wyrazów pod względem logiczno-syntaktycznym. Na płaszczyźnie dźwiękowej styl potoczny cechuje się wyrazistą wymową, większą rozciągłością zjawisk asymilacyjnych wewnątrz słów i w końcówkach wyrazowych. Częstym elementem języka swobodnego jest slang. Język potoczny wykazuje dużą elastyczność, pozwalającą na użycie jego wyrażeń w różnych i zmiennych znaczeniach. Potoczna polszczyzna jest określana w literaturze jako swobodniejsza forma języka literackiego. Jej kształt normatywny, jako ogólnopolskiej mowy swobodnej, nieoficjalnej, podlega regulacji w ramach normy użytkowej (potocznej). (pl)
- Vardagsspråk är språk som brukas till vardags ofta privata samtal människor emellan, och som sällan innehåller facktermer och avancerad meningsbyggnad. Det vardagliga talet kännetecknas av lättsamma och oprecisa formuleringar. Vardagligt tal får ej förväxlas med dialekter eller slang och vändningar från det inte med ordspråk eller talesätt. Betrakta nedanstående exempel på vardagligt tal
* Nej, tänk om en annan skulle ta och tänka på refrängen
* Rätt vad det är så sitter man där i klistret
* Tänkte lätta upp stämningen lite (sv)
- A linguagem coloquial, informal, natural ou popular é uma linguagem utilizada no cotidiano em que não exige a atenção total da gramática, de modo que haja mais fluidez na comunicação oral. Na linguagem informal usam-se muitas gírias e palavras que na linguagem formal não estão registradas ou têm outro significado. Em contrapartida, a linguagem formal ou culta é aquela que carrega consigo a rigidez das normas gramaticais, utilizada principalmente em textos e profissões que a exigem como no Direito, Letras e História. Cada uma das duas portanto, formal e informal (coloquial), deve ser usada no devido momento e contexto. (pt)
- Розмо́вний стиль мо́влення — це стиль, який використовується в усному повсякденному спілкуванні у побуті, у родині. Основне призначення розмовного стилю — бути засобом невимушеного спілкування, живого обміну думками, з'ясування побутових стосунків. У розмовному стилі відсутній попередній відбір мовного матеріалу. Вживаються разом із нейтральною лексикою, стилістично знижені : фразеологізми, діалектизми, жаргонізми тощо. Часто вживаються в розмовній мові вигуки, частки, вставні слова, неповні речення, повтори, неузгоджені словосполучення тощо[джерело?]. У розмовній мові велику роль відіграють невербальні засоби спілкування: міміка та жестикуляція. (uk)
- Разгово́рный стиль — функциональный стиль речи, используемый для неформального общения, в частности для обсуждения бытовых вопросов в неофициальной обстановке. Для этого стиля характерно использование разговорной и просторечной лексики. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- العامية: هي اللغة المستخدمة بين عُموم شعب دولة ما، وعادةً تتكون من مزيج من اللغة العربية الفصحى وعدد من اللغات الأجنبية التي ترتبط حضارتها مع حضارة هذه المنطقة أو الدولة. الدارجة: وهو لفظ يحمل نفس المعنى، ولكن عادة ما يتم استخدامه للدلالة على عاميات دول المغرب العربي. (ar)
- Prostěsdělovací (hovorový) styl je styl běžné každodenní komunikace – (např. v rodině, mezi přáteli, ve škole, v zaměstnání apod.). Základní potřeba tohoto stylu je dorozumění. Vyznačuje se běžnou slovní zásobou, jednoduchou větnou stavbou a kompozicí. Podává informace a citové, hodnotící postoje k nejrůznějším tématům všedního života. Projevy jsou doprovázeny gestikulací, mimikou. (cs)
- Le registre familier est un registre de langue utilisé dans la vie de tous les jours, dans les conversations non formelles, en remplacement d'un langage plus soutenu. Il constitue un des registres de langue en français avec le registre courant, le registre soutenu, le jargon et l'argot. Il se distingue de l'argot, qui est utilisé par une communauté ou un groupe social particulier car le langage familier est utilisé par tout le monde, quel que soit son milieu social. On parle parfois, par anglicisme, de « colloquialisme » pour désigner une tournure ou locution familière. (fr)
- 口語（こうご）とは、普通の日常的な生活の中での会話で用いられる言葉遣いのことである。書記言語で使われる文語と違い、方言と呼ばれる地域差や社会階層などによる言語変種が応じやすく、これらと共通語などを使い分ける状態はダイグロシアと呼ばれる。 (ja)
- 구어(口語)는 입에서 나오는 말을 뜻하며, 입말, 구두어라고도 한다. 일상 대화에서 보통 쓰는 말로, 문장에서 쓰는 말인 문어에 대응되는 말이다. 입말투는 구어체라고 한다. 대화를 비롯해서 사적 독백, 강연, 강의, 연설, 토론, 회의에서는 구어 말뭉치를 보통 쓰는 반면에, 신문, 잡지, 소설이나 학술적인 글들에서는 문어 말뭉치를 쓴다. (ko)
- Vardagsspråk är språk som brukas till vardags ofta privata samtal människor emellan, och som sällan innehåller facktermer och avancerad meningsbyggnad. Det vardagliga talet kännetecknas av lättsamma och oprecisa formuleringar. Vardagligt tal får ej förväxlas med dialekter eller slang och vändningar från det inte med ordspråk eller talesätt. Betrakta nedanstående exempel på vardagligt tal
* Nej, tänk om en annan skulle ta och tänka på refrängen
* Rätt vad det är så sitter man där i klistret
* Tänkte lätta upp stämningen lite (sv)
- Разгово́рный стиль — функциональный стиль речи, используемый для неформального общения, в частности для обсуждения бытовых вопросов в неофициальной обстановке. Для этого стиля характерно использование разговорной и просторечной лексики. (ru)
- Die Umgangssprache, auch Alltagssprache, Normalsprache oder Gebrauchssprache, ist – im Gegensatz zur Standardsprache und auch zur Fachsprache – die Sprache, die im täglichen Umgang benutzt wird, aber keinem spezifischen Soziolekt entspricht. Ein Dialekt kann als Umgangssprache betrachtet werden, oder diese nimmt eine Zwischenstellung zwischen Dialekt und Standardsprache ein. Der Begriff ist nur unscharf zu den Begriffen Gemeinsprache und Gebrauchssprache abgrenzbar. In Bezug auf bestimmte Situationen stellen Verkehrssprachen die Umgangssprache dar. (de)
- Colloquialism (/kəˈloʊkiːəˌlɪzm, koʊ-/), also called colloquial language, everyday language or general parlance, is the linguistic style used for casual (informal) communication. It is the most common functional style of speech, the idiom normally employed in conversation and other informal contexts. Colloquialism is characterized by wide usage of interjections and other expressive devices; it makes use of non-specialist terminology, and has a rapidly changing lexicon. It can also be distinguished by its usage of formulations with incomplete logical and syntactic ordering. (en)
- Konversacia lingvo aŭ neformala lingvo estas vario de lingvo ofte uzata en konversacio aŭ alitipa komunikado en neformalaj situacioj. La vorto konversacia pro sia etimologio origine aludas al la parolo kiel distinga el skribo, sed konversacia nivelo estas fundamente laŭ la grado de neformaleco aŭ ĉiutageco pli ol laŭ la komunikilo, kaj kelkaj fakuloj pri uzado tiele preferas la terminon ĉiutagismo. Konversacia lingvo estas distinga el formala parolado aŭ formala skribado. Ĝi estas la vario de lingvo kiujn la parolantoj tipe uzas kiam ili estas trankvilaj kaj ne speciale memkonsciaj. (eo)
- La lengua coloquial (también, lenguaje coloquial) es la modalidad de una lengua natural más importante en situaciones habituales de comunicación. Sus rasgos lingüísticos están determinados por la ausencia o escasez de planificación (los hablantes se expresan con espontaneidad), por el estilo informal y por la relevancia de la finalidad comunicativa. (es)
- Bahasa percakapan (istilah terkait: bahasa cakap, bahasa gaul, bahasa informal, bahasa sehari-hari) adalah ragam bahasa yang digunakan pada suasana santai atau tidak resmi. Bahasa percakapan memiliki beberapa ciri-ciri, yaitu bentuk kalimat yang lebih sederhana (susunan sintaksis dan logika bahasa yang tidak sempurna), kosakata yang digunakan adalah kosakata sehari-hari (tidak cenderung ke bidang tertentu), banyaknya penggunaan kata seru serta perangkat ekspresif lainnya, dan perubahan leksikon yang pesat. Pada perkembangannya, bahasa percakapan dapat menghasilkan ragam bahasa tersendiri seperti bahasa Indonesia gaul. (in)
- Spreektaal is een vorm van informeel taalgebruik, en is het tegenovergestelde van schrijftaal. Vaak bevat spreektaal dialectwoorden, woorden uit een sociolect of uitingen die bij een streek horen (regiolect). (nl)
- Styl potoczny, styl konwersacyjny, język potoczny – styl funkcjonalny języka stosowany przede wszystkim do swobodnych kontaktów językowych, opozycyjny wobec języka książkowego. Główną cechą stylu potocznego, odróżniającą go od innych stylów, jest jego charakter ustny. Tworzy on formę języka zauważalnie nacechowaną pod względem ekspresywnym i emocjonalnym, niespecjalistyczną i antropocentryczną; charakteryzuje się gęstym występowaniem związków frazeologicznych, wyrazistą strukturą słowotwórczą wyrazów i ich konkretnością. W stylu potocznym występują liczne środki językowe oceniające rzeczywistość ujemnie; cechuje się on szybko zmieniającą się leksyką, w której duży udział mają wyrażenia o podłożu środowiskowym i obcym. Obserwuje się w nim wiele skrótów oraz tzw. potok składniowy, czyli tend (pl)
- A linguagem coloquial, informal, natural ou popular é uma linguagem utilizada no cotidiano em que não exige a atenção total da gramática, de modo que haja mais fluidez na comunicação oral. Na linguagem informal usam-se muitas gírias e palavras que na linguagem formal não estão registradas ou têm outro significado. (pt)
- Розмо́вний стиль мо́влення — це стиль, який використовується в усному повсякденному спілкуванні у побуті, у родині. Основне призначення розмовного стилю — бути засобом невимушеного спілкування, живого обміну думками, з'ясування побутових стосунків. У розмовному стилі відсутній попередній відбір мовного матеріалу. Вживаються разом із нейтральною лексикою, стилістично знижені : фразеологізми, діалектизми, жаргонізми тощо. Часто вживаються в розмовній мові вигуки, частки, вставні слова, неповні речення, повтори, неузгоджені словосполучення тощо[джерело?]. (uk)
|
