| dbo:abstract
|
- El era el déu principal de la mitologia cananea, també pertanyent a la mitologia fenícia. Se solia representar en forma de bou. Com a paraula semita, va formar part del vocabulari emprat pels jueus en la seva religió per a referir-se al déu únic i senyor. Els imperis accadis i amorrites l'anomenaven Eloà, Elà, que en àrab va esdevenir Al·là. Es pot trobar escrit en diferents idiomes antics: ugarític𐎛𐎍; en fenici 𐤋𐤀; en hebreuאל; en siríac clàssicܐܠ; en àrab إل o إله. (ca)
- إيل (أو إل، بالعبرية: אל؛ بالسريانية: ܐܝܠ؛ بالإنكليزية: ʼĒl أو ʼIl) هي كلمة سامية شمالية غربية تعني «إله» أو «رب»، أو تشير (كاسم علم) إلى أحد آلهة الشرق الأدنى القديمة المتعددة. يُمثل اللفظ النادر، إيلا، اللفظ الأصلي في الأكادية القديمة والعمورية. تُشتق هذه الكلمة من ثنائي الحروف البدائي القديم ʼ‑l الذي يعني «إله». تشمل الآلهة المحددة المعروفة باسم إيل أو إل الإله الأعلى للديانة الكنعانية القديمة والإله الأعلى للناطقين بالسامية الشرقية في عصر فجر السلالات في بلاد ما بين النهرين. (ar)
- El (Hebree: אל, greke: Ἐλ, = "dio") aŭ Il, Al, Eli estas dio de la siri-palestina kaj mezopotamia panteono, ofte prezentata kun karakterizoj de la supera dio, kaj unu el la nomoj de Dio en la Biblio, ofte al ĝia plurala formo Elohim. Laŭ la antikvaj popoloj de Sirio, El, laŭlitere "la plej alta", estis la supera dio. La trilitera referenca radiko <-ˤ-l-h> esprimas ĝuste la signifon de "esti en alto". Li, fakte, estis difinita la "Trealta" inter la dioj ĉielaj kaj ktonaj (kaj kompare kun homoj). (eo)
- El war der Name des höchsten Gottes der Ugariter im 2. vorchristlichen Jahrtausend. Sein Name wurde durch die Israeliten übernommen und mit JHWH (יהוה), ihrem einzigen Gott im Tanach, identifiziert (z. B. Num 23,22 ). Häufiger wird allerdings der ähnlich klingende hebräische Plural von Eloah (אֱלֹהַ), Elohim, als Alternativbezeichnung für JHWH verwendet, z. B. in יְהוָה צְבָאוֹת אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל „JHWH Zebaoth Gott Israels“. Davon ausgehend entwickelte sich der Name el zu einen Gattungsbegriff für „Gott“, „göttliches Wesen“ oder „göttliche Natur“ in vielen semitischen Sprachen (daher stammt der arabische Gottestitel Allah, „der Gott“); außerdem wurde er zu einem theophoren Namen, d. h. einem „gott-tragenden“ Bestandteil von Personennamen, Ortsnamen oder Eigenschaften im Tanach, der auf JHWH hinweist. (de)
- ʼĒl (also 'Il, Ugaritic: 𐎛𐎍 ʾīlu; Phoenician: 𐤀𐤋 ʾīl; Hebrew: אֵל ʾēl; Syriac: ܐܺܝܠ ʾīyl; Arabic: إيل ʾīl or إله ʾilāh; cognate to Akkadian: 𒀭, romanized: ilu) is a Northwest Semitic word meaning "god" or "deity", or referring (as a proper name) to any one of multiple major ancient Near Eastern deities. A rarer form, 'ila, represents the predicate form in Old Akkadian and in Amorite. The word is derived from the Proto-Semitic *ʔil-, meaning "god". Specific deities known as 'El or 'Il include the supreme god of the ancient Canaanite religion and the supreme god of East Semitic speakers in Mesopotamia's Early Dynastic Period. Among the Hittites, El was known as Elkunirsa. (en)
- ʾĒl (aleph-lamed idatzita, (adibidez ugariteraz: 𐎛𐎍, fenizieraz: 𐤋𐤀, hebreeraz: אל, asiriera klasikoz: ܐܠ, arabieraz: إل edo إله, akaderaz: ilu hitzaren ahaidea) jainko esateko erabiltzen den hitza da. Akadierazko ilumen parekoa da. edo Ekialde Hurbileko erlijio askotan Eli edo Il jainko gorena zen, gizaki guztien aita eta izaki guztien sortzailea eta senarra. Hala agertzen da idatzia Ugariteko tauletan, Sirian. Eblako artxiboko hondakinen artean, Siriako Tell Mardikhen, El agertu zen idatzia jainkoen zerrenda batean, jainko guzti horien aita gisa. Hondakin hauek K.a. XXIV. mendekoak dira. Kondaira batzuen arabera bi emazten zituen eta bere semeekin batera santutegi bat eraiki zuen desertuan. Bere semerik garrantzitsuenak , eta ziren. (eu)
- Ēl (en ugarítico 𐎛𐎍, en fenicio 𐤀𐤋, en siríaco ܐܠ, en hebreo אל, en árabe إل o إله, cognado del acadio ilu) en la religión cananea, era el nombre de una deidad suprema, al igual para los hablantes semíticos orientales del Período Dinástico Arcaico (2900 aC) y significa «padre de todos los dioses» (en los hallazgos arqueológicos siempre ha sido encontrado frente a las demás deidades). Ēl ha sido el padre de muchos dioses ―setenta en total― los más importantes fueron Baal Raman (Hadad), Yam, Mot y Dagan, los cuales tienen atributos similares a los dioses Zeus, Poseidón u Ofión, Hades o Tánatos, entre otros; los antiguos mitógrafos griegos identificaron a Ēl con Crono, el rey de los titanes. En todo el Levante mediterráneo era denominado IL o Ēl, al dios supremo, padre de la especie humana y de todas las criaturas. Los sumerios tenían un dios equivalente llamado Anu. Por lo general, Ēl se representa como un toro, con o sin alas, por su fortaleza y potencia creativa, al igual que su primogénito "Hadad". El dios egipcio Ptah recibió el título ḏū gitti 'Señor de Gath' en un prisma encontrado en Laquis que tiene en su cara opuesta el nombre de Amenhotep II (1435-1420 aC). El título ḏū gitti señala que a Ptah a menudo se le llama el Señor (o el único) de la eternidad y se piensa que puede estar conectado como epíteto con Ēl 'olam', El Eterno. Sin embargo, en los textos ugaríticos, Ptah se identifica más bien con el dios Kothar-wa-Khasis, pero en el mandeísmo, el dios Ptahil, cuyo nombre se combina Ptah e il/el. Ēl era conocido como sanador, el nombre Rafael o Rapha-Ēl, significa 'Ēl ha sanado' en la cultura Ugarit, esto se atestigua aproximadamente en el 1350 a. C. en una de las cartas de Amarna. En una narración se describe un banquete al que el dios Ēl invita a los otros dioses, en la fiesta Ēl se emborracha, hace un escándalo y luego cae después de buscar pelea con uno de los invitados. El texto termina con un encantamiento para la cura de alguna enfermedad, posiblemente la resaca. En las tablas de Ugarit, ese dios primigenio figura también como el esposo de la diosa Asera; Ishtar entre los babilonios [originalmente llamada Athirat (o Afdirad)] que en la Biblia recibe el nombre de Astoret. La forma griega es Astarté (la cual es la madre de todos los dioses, la esposa celestial, la reina del cielo). Representaciones del dios Ēl se han encontrado en las ruinas de la Biblioteca Real de la civilización Ebla ―en el yacimiento arqueológico de Tell Mardikh (Siria), que data del 2300 a. C.―.En algún momento de la historia pudo haber sido un dios del desierto, pues un mito dice que tuvo dos esposas y que con ellas y sus hijos construyó un santuario en el desierto. (es)
- ʾĒl (atau 'Il, ditulis aleph-lamed, bahasa Ibrani: אל, bahasa Suryani: ܐܠ, bahasa Arab: إل atau إله, seasal dengan bahasa Akkadia: ilu) adalah istilah dalam bahasa Semit barat laut yang berarti "ilah" atau "dewa", atau merujuk kepada (sebagai nama diri) siapa saja dewa tertinggi atau dewa utama di Timur Tengah kuno. Sebutan yang lebih langka, "'ila", merupakan bentuk predikat dalam bahasa Akadia dan bahasa Amorit. Kata ini berasal dari biliteral kuno ʔ-L, yang berarti "tuhan". Dewa khusus yang dikenal sebagai El atau Il adalah dewa tertinggi dalam Agama Kanaan, serta dewa utama bangsa Semit Mesopotamia pada periode pra-Sargon dari Akkad, serta sebagai Tuhan dalam Alkitab Ibrani. (in)
- ʾĒl est un mot des langues sémitiques du groupe nord-ouest, signifiant « Dieu ». Il peut avoir pris différentes significations selon l'endroit et le lieu où il est attesté, et il a notamment servi à désigner un dieu générique comme à Mari ou un dieu précis, qui a occupé une place importante dans différents panthéons. (fr)
- El, o anche Eloah, (in ugaritico: 𐎛𐎍, 'il; in fenicio: 𐤀𐤋, 'l; in siriaco: ܐܠ, 'l; in ebraico אל, 'l; in greco antico: Ἔλ, Él; "Dio"), in accadico Il o Ilu (𒀭, DINGIR, DIl), in sumero An (𒀭, DINGIR, DAn), in aramaico Al o Alaha, in arabo Allah, è il dio dell'universo nelle religioni del Medio Oriente, ed uno dei nomi di Dio nella Bibbia ebraica (nella quale, tuttavia, è fuso con il dio degli ebrei, Yahweh o Ya, corrispondente al terzo aspetto di Dio, quello rappresentante il mondo vivente terreno, della antica triade sumero-semitica: An/Il/El; Enlil/Baal; Enki/Ea/Ya). (it)
- 엘(히브리어:El, 아라비아어:ilāh)은 우가리트 신화의 최고신을 가리킨다. (ko)
- エール（’ēl , エルとも音写）は、セム語派に於いて最も普通に用いられる神を指す言葉。複数形はエロヒム (Elohim) で「神々」の意だが、オリエントでは神格や王権を複数形で表わすことがあるため、旧約聖書では唯一神「ヤハウェ」の尊称として「エロヒム」が用いられている。なお、エールはヘブライ語形で、アラビア語形ではイラーフ（ilāh）、ウガリット語形やアッカド語形でイル（il [’ilu]）等という。この名は恐らく「強くある」と言う意味の語根「’wl」に由来すると考えられている。ミカエル、ガブリエル、ラファエル、ウリエルなどヘブライ語由来の天使の名に含まれる「-エル」はこの語に因む。 またこの言葉は普通名詞として「神」を指すほか、神の中の神である最高神の名称として固有名詞的にも用いられる。ウガリット神話の最高神イルや古代アラブの最高神アッラーフがこれに相当する。 (ja)
- El (Ugaritisch: 𐎛𐎍; Fenicisch: 𐤀𐤋) was oorspronkelijk de naam van een Ugaritische god, de hoofdgod in het Kanaänitische pantheon. De overige goden in het pantheon worden aangeduid met 𐎎𐎅𐎍, 'lhm, "elohim", en worden beschouwd als zonen en dochters van El. Later werd El als aanduiding ook gebruikt als algemene aanduiding van (een) god, zoals het Hebreeuwse אֵל, ’el. Het meervoud אֱלֹהִים, ’ělōhîm (een cognaat van de Ugaritische variant) kan zowel "goden" als "(de) God" aanduiden. In het Akkadisch was de naam bekend als ilum, later ilu, geschreven als 𒀭(DINGIR). De genitief was ilī en het meervoud ilāni of ilū. De naam komt vaak als theofoor element in persoonsnamen voor, zoals ili-pada of Arik-den-ili. (nl)
- Эль, Элóах, Ил, И́ль (финик. 𐤀𐤋, ивр. אֵל) — в западносемитской мифологии верховный Бог-Творец Угарита и Финикии. Почитался также и некоторыми народами Ханаана, возможно, под влиянием нашествия амореев и ассимиляции. Известен также как аккад. Иль-Аммуррум — «бог амореев» или просто Амуррум. При тождестве угаритского Ила и финикийского Эла, описание их родства с другими богами и мифы имеют некоторые различия. Культы Эля и Илу к 1-му тысячелетию до н. э. постепенно уступил культам местных божеств. (ru)
- El (em hebraico: אל; romaniz.: Ēl) é o Supremo Deus Criador cananita, também cultuado pelas tribos hebraicas que se assentaram no norte da Palestina. Seu nome por vezes é erroneamente utilizado como sinônimo de Yahweh, Jeová ou Javé. No Levante como um todo, El ou Il era o deus supremo,o pai da humanidade e de todas as criaturas e o marido da Deusa Aserá como atestado no Ugarite. Governava a todos do monte Saphon e foi sob sua égide que Baal/Adade casou com Anate e derrotou o deus do mar e o deus da morte , tornando-se o rei dos deuses. El tinha gerado muitos deuses, mas os mais importantes foram Adade, Iam e Mote, cada um dos quais possui atributos semelhantes aos deuses gregos Zeus, Posidão ou Ofíon e Hades ou Tânato respectivamente. (pt)
- El (אל) är ordet för gud i hebreiska och andra semitiska språk. (sv)
- El – w mitologii ugaryckiej najwyższy bóg kananejski, który według tekstów z Ugarit (XV–XIV wiek p.n.e.) był stwórcą świata, ojcem i przywódcą bogów i ludzi – królem i sędzią, strażnikiem porządku kosmicznego i politycznego, wspierającym królów w sprawowaniu władzy. Występuje również jako mędrzec wyjaśniający sny. Był wieczny, mądry, sprawiedliwy, dobry i miłosierny, życzliwy ludziom. Jeden z tekstów określa go mianem byka, co miało symbolizować siłę seksualną w akcie tworzenia bogów. Żoną Ela była bogini Aszirat.W sztuce przedstawiany jako starzec w ozdobionym rogami nakryciu głowy, siedzący na tronie. Miał wiele dzieci, do najważniejszych należeli: , Jam i Mot. W ugaryckich tekstach dzieckiem Ela nazywany bywa również Baal (syn Dagona) a także jego siostra Anat. Określenia te powiązane są z wiarą, iż El jest „stwórcą stworzeń” (bny bnwt). Z powodu podeszłego wieku przekazał z czasem najwyższą władzę Baalowi, który okazał się najbardziej godnym tego zaszczytu. Pomimo tego w dalszym ciągu cieszył się znaczną czcią i autorytetem pośród bogów i ludzi.Mit o przejęciu władzy przez Baala przypomina grecką opowieść o przejęciu władzy nad światem przez Zeusa, jak również nordycki mit objęcia władzy nad panteonem przez Odyna. Według Jana Parandowskiego jest to metafora walk między ludami rolniczymi dawnej Europy a Indoeuropejczykami. Według opinii wielu badaczy jak Gerd Theissen, Morton Smith czy Lowell Handy, od El wywodzi się kult Jahwe, którego żoną była bogini Aszera. (pl)
- Ель, Іл, Ілу (фінік. , «бог») — у західносемітський та угаритській міфології — верховний бог-творець, бог часу, батько Баала, Мота, Ягве, , Анат, Шеол. Дружинами Еля вважали Ашеру і . Іноді ототожнювався с Дагоном, за іншими версіями — вважався його старшим братом. За легендами, після створення всесвіту Ель майже не втручався в життя людей і богів, але уважно спостерігав за ними, стежив за дотриманням справедливості і попереджав про наслідки тих чи інших дій — з'являючись уві сні чи надсилаючи посланців-янголів. Зазвичай Еля зображували як старого з довгою бородою, що сидів на троні і приймав жертви. Певною мірою Еля можна вважати «історичним прототипом» єдиного бога у монотеїстичних релігіях — юдаїзмі, християнстві та ісламі (зрештою, імена «Елогім» у Старому Заповіті та «Аллах» у Корані є різними граматичними формами імені Ель). (uk)
- 埃爾（閃米特語轉寫：ʾĒl；：𐎛𐎍，腓尼基語：𐤀𐤋；古敘利亞語：ܐܠ；希伯來語：אל；阿拉伯语：إل 或 إله），又譯為伊勒、以利、厄勒，在中，是「神明」的意思。 在迦南人與黎凡特的宗教中，埃爾（又被寫為Eli或 Il）是最高的神明，眾神之主，人類以及所有受創造物的祖先。迦南宗教中所提到的「神祇會議adapt El」即顯示主持者為埃爾。在埃勃拉文明，埃爾被視為是眾神之祖或是眾神之父的名稱。公牛是埃爾與其子的象徵，因為他們頭上都有牛角造型。埃爾能力強大且情感豐富，出現在夢中，是做夢者的守護神，並能與先知溝通，充滿憐愛之心。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El era el déu principal de la mitologia cananea, també pertanyent a la mitologia fenícia. Se solia representar en forma de bou. Com a paraula semita, va formar part del vocabulari emprat pels jueus en la seva religió per a referir-se al déu únic i senyor. Els imperis accadis i amorrites l'anomenaven Eloà, Elà, que en àrab va esdevenir Al·là. Es pot trobar escrit en diferents idiomes antics: ugarític𐎛𐎍; en fenici 𐤋𐤀; en hebreuאל; en siríac clàssicܐܠ; en àrab إل o إله. (ca)
- إيل (أو إل، بالعبرية: אל؛ بالسريانية: ܐܝܠ؛ بالإنكليزية: ʼĒl أو ʼIl) هي كلمة سامية شمالية غربية تعني «إله» أو «رب»، أو تشير (كاسم علم) إلى أحد آلهة الشرق الأدنى القديمة المتعددة. يُمثل اللفظ النادر، إيلا، اللفظ الأصلي في الأكادية القديمة والعمورية. تُشتق هذه الكلمة من ثنائي الحروف البدائي القديم ʼ‑l الذي يعني «إله». تشمل الآلهة المحددة المعروفة باسم إيل أو إل الإله الأعلى للديانة الكنعانية القديمة والإله الأعلى للناطقين بالسامية الشرقية في عصر فجر السلالات في بلاد ما بين النهرين. (ar)
- El (Hebree: אל, greke: Ἐλ, = "dio") aŭ Il, Al, Eli estas dio de la siri-palestina kaj mezopotamia panteono, ofte prezentata kun karakterizoj de la supera dio, kaj unu el la nomoj de Dio en la Biblio, ofte al ĝia plurala formo Elohim. Laŭ la antikvaj popoloj de Sirio, El, laŭlitere "la plej alta", estis la supera dio. La trilitera referenca radiko <-ˤ-l-h> esprimas ĝuste la signifon de "esti en alto". Li, fakte, estis difinita la "Trealta" inter la dioj ĉielaj kaj ktonaj (kaj kompare kun homoj). (eo)
- ʾĒl est un mot des langues sémitiques du groupe nord-ouest, signifiant « Dieu ». Il peut avoir pris différentes significations selon l'endroit et le lieu où il est attesté, et il a notamment servi à désigner un dieu générique comme à Mari ou un dieu précis, qui a occupé une place importante dans différents panthéons. (fr)
- El, o anche Eloah, (in ugaritico: 𐎛𐎍, 'il; in fenicio: 𐤀𐤋, 'l; in siriaco: ܐܠ, 'l; in ebraico אל, 'l; in greco antico: Ἔλ, Él; "Dio"), in accadico Il o Ilu (𒀭, DINGIR, DIl), in sumero An (𒀭, DINGIR, DAn), in aramaico Al o Alaha, in arabo Allah, è il dio dell'universo nelle religioni del Medio Oriente, ed uno dei nomi di Dio nella Bibbia ebraica (nella quale, tuttavia, è fuso con il dio degli ebrei, Yahweh o Ya, corrispondente al terzo aspetto di Dio, quello rappresentante il mondo vivente terreno, della antica triade sumero-semitica: An/Il/El; Enlil/Baal; Enki/Ea/Ya). (it)
- 엘(히브리어:El, 아라비아어:ilāh)은 우가리트 신화의 최고신을 가리킨다. (ko)
- エール（’ēl , エルとも音写）は、セム語派に於いて最も普通に用いられる神を指す言葉。複数形はエロヒム (Elohim) で「神々」の意だが、オリエントでは神格や王権を複数形で表わすことがあるため、旧約聖書では唯一神「ヤハウェ」の尊称として「エロヒム」が用いられている。なお、エールはヘブライ語形で、アラビア語形ではイラーフ（ilāh）、ウガリット語形やアッカド語形でイル（il [’ilu]）等という。この名は恐らく「強くある」と言う意味の語根「’wl」に由来すると考えられている。ミカエル、ガブリエル、ラファエル、ウリエルなどヘブライ語由来の天使の名に含まれる「-エル」はこの語に因む。 またこの言葉は普通名詞として「神」を指すほか、神の中の神である最高神の名称として固有名詞的にも用いられる。ウガリット神話の最高神イルや古代アラブの最高神アッラーフがこれに相当する。 (ja)
- Эль, Элóах, Ил, И́ль (финик. 𐤀𐤋, ивр. אֵל) — в западносемитской мифологии верховный Бог-Творец Угарита и Финикии. Почитался также и некоторыми народами Ханаана, возможно, под влиянием нашествия амореев и ассимиляции. Известен также как аккад. Иль-Аммуррум — «бог амореев» или просто Амуррум. При тождестве угаритского Ила и финикийского Эла, описание их родства с другими богами и мифы имеют некоторые различия. Культы Эля и Илу к 1-му тысячелетию до н. э. постепенно уступил культам местных божеств. (ru)
- El (אל) är ordet för gud i hebreiska och andra semitiska språk. (sv)
- 埃爾（閃米特語轉寫：ʾĒl；：𐎛𐎍，腓尼基語：𐤀𐤋；古敘利亞語：ܐܠ；希伯來語：אל；阿拉伯语：إل 或 إله），又譯為伊勒、以利、厄勒，在中，是「神明」的意思。 在迦南人與黎凡特的宗教中，埃爾（又被寫為Eli或 Il）是最高的神明，眾神之主，人類以及所有受創造物的祖先。迦南宗教中所提到的「神祇會議adapt El」即顯示主持者為埃爾。在埃勃拉文明，埃爾被視為是眾神之祖或是眾神之父的名稱。公牛是埃爾與其子的象徵，因為他們頭上都有牛角造型。埃爾能力強大且情感豐富，出現在夢中，是做夢者的守護神，並能與先知溝通，充滿憐愛之心。 (zh)
- El war der Name des höchsten Gottes der Ugariter im 2. vorchristlichen Jahrtausend. Sein Name wurde durch die Israeliten übernommen und mit JHWH (יהוה), ihrem einzigen Gott im Tanach, identifiziert (z. B. Num 23,22 ). Häufiger wird allerdings der ähnlich klingende hebräische Plural von Eloah (אֱלֹהַ), Elohim, als Alternativbezeichnung für JHWH verwendet, z. B. in יְהוָה צְבָאוֹת אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל „JHWH Zebaoth Gott Israels“. (de)
- ʼĒl (also 'Il, Ugaritic: 𐎛𐎍 ʾīlu; Phoenician: 𐤀𐤋 ʾīl; Hebrew: אֵל ʾēl; Syriac: ܐܺܝܠ ʾīyl; Arabic: إيل ʾīl or إله ʾilāh; cognate to Akkadian: 𒀭, romanized: ilu) is a Northwest Semitic word meaning "god" or "deity", or referring (as a proper name) to any one of multiple major ancient Near Eastern deities. A rarer form, 'ila, represents the predicate form in Old Akkadian and in Amorite. The word is derived from the Proto-Semitic *ʔil-, meaning "god". (en)
- Ēl (en ugarítico 𐎛𐎍, en fenicio 𐤀𐤋, en siríaco ܐܠ, en hebreo אל, en árabe إل o إله, cognado del acadio ilu) en la religión cananea, era el nombre de una deidad suprema, al igual para los hablantes semíticos orientales del Período Dinástico Arcaico (2900 aC) y significa «padre de todos los dioses» (en los hallazgos arqueológicos siempre ha sido encontrado frente a las demás deidades). Ēl ha sido el padre de muchos dioses ―setenta en total― los más importantes fueron Baal Raman (Hadad), Yam, Mot y Dagan, los cuales tienen atributos similares a los dioses Zeus, Poseidón u Ofión, Hades o Tánatos, entre otros; los antiguos mitógrafos griegos identificaron a Ēl con Crono, el rey de los titanes. (es)
- ʾĒl (aleph-lamed idatzita, (adibidez ugariteraz: 𐎛𐎍, fenizieraz: 𐤋𐤀, hebreeraz: אל, asiriera klasikoz: ܐܠ, arabieraz: إل edo إله, akaderaz: ilu hitzaren ahaidea) jainko esateko erabiltzen den hitza da. Akadierazko ilumen parekoa da. edo Ekialde Hurbileko erlijio askotan Eli edo Il jainko gorena zen, gizaki guztien aita eta izaki guztien sortzailea eta senarra. Hala agertzen da idatzia Ugariteko tauletan, Sirian. (eu)
- ʾĒl (atau 'Il, ditulis aleph-lamed, bahasa Ibrani: אל, bahasa Suryani: ܐܠ, bahasa Arab: إل atau إله, seasal dengan bahasa Akkadia: ilu) adalah istilah dalam bahasa Semit barat laut yang berarti "ilah" atau "dewa", atau merujuk kepada (sebagai nama diri) siapa saja dewa tertinggi atau dewa utama di Timur Tengah kuno. Sebutan yang lebih langka, "'ila", merupakan bentuk predikat dalam bahasa Akadia dan bahasa Amorit. Kata ini berasal dari biliteral kuno ʔ-L, yang berarti "tuhan". (in)
- El (Ugaritisch: 𐎛𐎍; Fenicisch: 𐤀𐤋) was oorspronkelijk de naam van een Ugaritische god, de hoofdgod in het Kanaänitische pantheon. De overige goden in het pantheon worden aangeduid met 𐎎𐎅𐎍, 'lhm, "elohim", en worden beschouwd als zonen en dochters van El. Later werd El als aanduiding ook gebruikt als algemene aanduiding van (een) god, zoals het Hebreeuwse אֵל, ’el. Het meervoud אֱלֹהִים, ’ělōhîm (een cognaat van de Ugaritische variant) kan zowel "goden" als "(de) God" aanduiden. (nl)
- El – w mitologii ugaryckiej najwyższy bóg kananejski, który według tekstów z Ugarit (XV–XIV wiek p.n.e.) był stwórcą świata, ojcem i przywódcą bogów i ludzi – królem i sędzią, strażnikiem porządku kosmicznego i politycznego, wspierającym królów w sprawowaniu władzy. Występuje również jako mędrzec wyjaśniający sny. Był wieczny, mądry, sprawiedliwy, dobry i miłosierny, życzliwy ludziom. Jeden z tekstów określa go mianem byka, co miało symbolizować siłę seksualną w akcie tworzenia bogów. Żoną Ela była bogini Aszirat.W sztuce przedstawiany jako starzec w ozdobionym rogami nakryciu głowy, siedzący na tronie. Miał wiele dzieci, do najważniejszych należeli: , Jam i Mot. W ugaryckich tekstach dzieckiem Ela nazywany bywa również Baal (syn Dagona) a także jego siostra Anat. Określenia te powiązane s (pl)
- El (em hebraico: אל; romaniz.: Ēl) é o Supremo Deus Criador cananita, também cultuado pelas tribos hebraicas que se assentaram no norte da Palestina. Seu nome por vezes é erroneamente utilizado como sinônimo de Yahweh, Jeová ou Javé. (pt)
- Ель, Іл, Ілу (фінік. , «бог») — у західносемітський та угаритській міфології — верховний бог-творець, бог часу, батько Баала, Мота, Ягве, , Анат, Шеол. Дружинами Еля вважали Ашеру і . Іноді ототожнювався с Дагоном, за іншими версіями — вважався його старшим братом. За легендами, після створення всесвіту Ель майже не втручався в життя людей і богів, але уважно спостерігав за ними, стежив за дотриманням справедливості і попереджав про наслідки тих чи інших дій — з'являючись уві сні чи надсилаючи посланців-янголів. (uk)
|
