| dbo:abstract
|
- تطور الطفل هو علم يشير إلى التغيرات البيولوجية والنفسية والعاطفية التي تحدث في بني البشر منذ الولادة وحتى نهاية مرحلة المراهقة، كما تقدم الفرد من التبعية إلى زيادة الاستقلال الذاتي. ولأن هذه التغرات التنموية قد تتأثر بشدة بالعوامل الوراثية وأحداث الحياة خلال فترة ماقبل الولادة، وعادةً ما تشمل علم الوراثة والتنمية قبل الولادة كجزء من دراسة تنشئة الطفل. وتشمل المصطلحات ذات الصلة بعلم النفس التنموي، إشارة إلى أن التطور طوال فترة الحياة وطب الأطفال، فرع من فروع الطب المتعلق برعاية الأطفال. قد يحدث تغير نمائي نتيجة لعمليات وراثية تسيطر عليها والمعروفة باسم النضوج، أو نتيجة لعوامل بيئية والتعليم، ولكن الأكثر شيوعاً ينطوي على التفاعل بين الاثنين. كما قد يحدث أيضاً نتيجة للطبيعة البشرية وقدرتنا على التعلم من بيئتنا. هناك تعاريف مختلفة من الفترات في إنماء الطفل، لن كل فترة تعتبر سلسلة متصلة مع الفروق الفردية فيما يتعلق بالبداية والنهاية.بعض فترات التنمية ذات صلة بالعمر وأمثلة على فترات محددة هي: حديثي الولادة (حيث تتراوح أعمارهم 0 - 4 أسابيع)؛ الرضع (من سن 4 أسابيع - 1 سنة)؛ طفل صغير (الأعمار من 1 - 3 سنوات)؛ طفل دون سن المدرسة (تتراوح أعمارهم 4 - 6 سنوات)؛ طفل في سن المدرسة (أعمارهم 6 - 13 سنة)؛ المراهقين (من سن 13 - 20 سنة). ومع ذلك، فإن منظمات مثل صفر على ثلاثة والرابطة العالمية لتغذية الرضع، استخدام الصحة النفسية ومصطلح الرضع بأنها فئة عريضة، بما في ذلك الأطفال من الولادة إلى عمر 3 سنوات.تعتبر التنمية الأمثل للأطفال ذات أهمية حيوية للمجتمع، لذا من المهم أن نفهم التنمية الاجتماعية والمعرفية والعاطفية والتعليمية للأطفال. وقد أفضى زيادة البحث والاهتمام فب هذا الميدان إلى نظريات واستراتيجيات جديدة، مع إيلاء اهتمام خاص إلى الممارسة التي تعزز التنمية داخل النظام المدرسي. وبالإضافة إلى ذلك هناك أيضاً بعض النظريات التي تحاول وصف تسلسل الدول التي تؤلف تنمية الطفل. (ar)
- Infandisvolviĝo aludas al la biologiaj, psikologiaj kaj emociaj ŝanĝoj kiuj okazas en homaj estaĵoj inter nasko kaj la fino de la adolesko, dum la individuo progresas el dependeco al pliiĝanta aŭtonomeco. Temas pri kontinua procezo kun antaŭvidebla sekvenco kvankam kun unika irado por ĉiu infano. Ĝi ne progresas je sama maniero ĉe ĉiu etapo kaj ĝi dependas el antaŭaj tipoj de disvolviĝo. Ĉar tiuj disvolviĝaj ŝanĝoj povas esti tre forte influitaj de genetikaj faktoroj kaj okazaĵoj dum la antaŭnaska vivo, genetiko kaj antaŭnaska disvolviĝo estas kutime inkluditaj kiel parto de la studo de Infandisvolviĝo. Rilataj terminoj estas disvolv-psikologio, reference al disvolviĝo tra la tuta vivodaŭro, kaj pediatrio, nome branĉo de medicino rilata al la infanzorgado. Disvolviĝa ŝanĝo povas okazi kiel rezulto de genetike kontrolitaj procezoj konataj kiel maturiĝo, aŭ kiel rezulto de mediaj faktoroj kaj lernado, sed plej ofte enhavas interagadon inter ambaŭ. Ĝi povas okazi ankaŭ kiel rezulto de homa naturo kaj la kapablo por lerni el la propra medio. Estas variaj difinoj pri la periodoj en Infandisvolviĝo, ĉar ĉiu periodo estas kontinua kun individuaj diferencoj rilate al komenco kaj fino. Helpi infandisvolviĝon pere de gepatra trejnado, inter aliaj faktoroj, plibonigas bonajn indicojn de Infandisvolviĝo.Gepatroj ludas gravan rolon en la infanaj vivo, sociigo, kaj disvolviĝo. Havi multajn patrojn povas aldoni stabilecon al la infana vivo kaj tiele plikuraĝigi sandisvolviĝon. Alia influfaktoro en infandisvolviĝo estas la kvalito de ties zorgado. Infanzorgadaj programoj prezentas ŝlosilan oportunon por la helpo de infandisvolviĝo. Optimuma disvolviĝo de infanoj estas konsiderata ŝlosila por la socio kaj tiele gravas kompreni la socian, kognan, emocian, kaj edukan disvolviĝojn de infanoj. Pliigita esplorado kaj intereso en tiu fako rezultis en novaj teorioj kaj strategioj, kun specifa rigardo al la praktiko kiu helpas disvolviĝon ene de la lerneja sistemo. Aldone al toi estas ankaŭ kelkaj teorioj kiuj klopodas priskribi sekvencon de statoj kiuj komponas la infandisvolviĝon. (eo)
- Child development involves the biological, psychological and emotional changes that occur in human beings between birth and the conclusion of adolescence. Childhood is divided into 3 stages of life which include early childhood, middle childhood, and late childhood (preadolescence). Early childhood typically ranges from infancy to the age of 6 years old. During this period, development is significant, as many of life's milestones happen during this time period such as first words, learning to crawl, and learning to walk. There is speculation that middle childhood/preadolescence or ages 6–12 are the most crucial years of a child's life. Adolescence is the stage of life that typically starts around the major onset of puberty, with markers such as menarche and spermarche, typically occurring at 12–13 years of age. It has been defined as ages 10 to 19 by the World Health Organization. In the course of development, the individual human progresses from dependency to increasing autonomy. It is a continuous process with a predictable sequence, yet has a unique course for every child. It does not progress at the same rate and each stage is affected by the preceding developmental experiences. Because genetic factors and events during prenatal life may strongly influence developmental changes, genetics and prenatal development usually form a part of the study of child development. Related terms include developmental psychology, referring to development throughout the lifespan, and pediatrics, the branch of medicine relating to the care of children. Developmental change may occur as a result of genetically controlled processes known as maturation, or as a result of environmental factors and learning, but most commonly involves an interaction between the two. It may also occur as a result of human nature and of human ability to learn from the environment. There are various definitions of periods in a child's development, since each period is a continuum with individual differences regarding starting and ending. Some age-related development periods and examples of defined intervals include: newborn (ages 0–4 weeks); infant (ages 1 month–1 year); toddler (ages 1–2 years); preschooler (ages 2–6 years); (ages 6–12 years); adolescent (ages 12–18 years). Promoting child development through parental training, among other factors, promotes excellent rates of child development.Parents play a large role in a child's activities, socialization, and development. Having multiple parents can add stability to a child's life and therefore encourage healthy development. Another influential factor in children's development is the quality of their care. Child-care programs may be beneficial for childhood development such as learning capabilities and social skills. The optimal development of children is considered vital to society and it is important to understand the social, cognitive, emotional, and educational development of children. Increased research and interest in this field has resulted in new theories and strategies, with specific regard to practice that promotes development within the school system. Some theories seek to describe a sequence of states that compose child development. (en)
- El término desarrollo infantil hace referencia a los cambios biológicos y psicológicos que ocurren en los seres humanos entre el nacimiento y el final de la adolescencia, conforme el humano progresa de dependencia hacia su autonomía. Es un proceso continuo con una secuencia predecible única a seguir para cada niño. Sin progresar al mismo ritmo, cada etapa es afectada por sus formas de desarrollo en sus primeros años. Debido a que estos cambios de desarrollo pueden estar fuertemente influenciados por factores genéticos y eventos durante su vida prenatal, el desarrollo prenatal está incluido, por lo general, en el estudio del desarrollo infantil. Algunos términos relacionados son psicología del desarrollo, refiriéndose al desarrollo durante el tiempo de vida, y pediatría, la rama de la medicina relacionada con el cuidado de los niños. Cambios en el desarrollo infantil pueden ocurrir debido a procesos genéticamente controlados conocidos como maduración o como resultado de factores ambientales y aprendizaje, pero por lo general se deben a una interacción entre ambos factores. Puede ocurrir también como resultado de la naturaleza humana y a su habilidad de aprender de su entorno. La autora Jill Stamm, en su libro Neurociencia Infantil. El desarrollo del cerebro y el poder del cerebro de 0 a 6 años (2018) señala que es necesario tener información sobre cómo se desarrolla el cerebro y qué necesita para llegar a ser un órgano sano, autorregulado y capaz de aprender. Por otra parte, además destaca que no todas las partes del cerebro se desarrollan a la vez, algunas regiones conectan más rápidamente, mientras que otras regiones "refinan sus conexiones a lo largo de períodos más extensos". Muchas referencias científicas han señalado que el mayor desarrollo del cerebro del niño tiene lugar durante los primeros tres años y un gran condicionante de este desarrollo está supeditado al entorno en el que el niño crece, a la nutrición y alimentación que recibe, a la atención de su salud, la protección que recibe, las interacciones humanas, el afecto y las emociones que experimenta. La atención, el cuidado y una educación de buena calidad son factores determinantes para que los procesos físicos, sociales, emocionales y cognitivos se desenvuelvan apropiadamente y contribuyan a ampliar las opciones de los niños a lo largo de su vida. Los niños provenientes de entornos familiares desfavorecidos son más susceptibles a tener problemas de desarrollo y una salud deficiente. Por ello, se han desarrollado , cuyo objetivo es ayudar a los padres a proporcionar un ambiente familiar de mejor calidad para sus hijos con el fin de prevenir o mitigar estos resultados adversos. Específicamente, estos programas buscan optimizar los resultados de desarrollo de los niños a través de la educación, la capacitación y el apoyo a los padres en su propio hogar, para que estos puedan proporcionar un entorno estimulante y educativo para sus hijos. Una revisión sistemática de siete estudios, realizados en Estados Unidos, Canadá, Jamaica, Irlanda, Bermudas y una ubicación no especificada, evaluó la efectividad de las intervenciones domiciliaras sobre los resultados del desarrollo infantil. La evidencia de cuatro de los estudios afirma que estas intervenciones no tienen impacto alguno en el desarrollo cognitivo de los niños en etapa preescolar provenientes de familias socialmente desfavorecidas. Asimismo, no se pudo llegar a conclusiones para resultados secundarios tales como el desarrollo físico infantil y la conducta parental. Sin embargo, la evidencia es poco convincente, por lo que se requieren más estudios.Sin embargo es evidente que el desarrollo de la actividad motora está relacionado íntimamente con el desarrollo del lenguaje. (es)
- Perkembangan anak mengacu pada perubahan biologis, psikologis dan emosional yang terjadi pada manusia antara kelahiran dan akhir masa remaja, sebagai individu berlangsung dari ketergantungan untuk meningkatkan otonomi. Ini adalah proses yang berkesinambungan dengan urutan diprediksi belum memiliki kursus yang unik untuk setiap anak. Itu tidak berkembang pada tingkat yang sama dan setiap tahap dipengaruhi oleh jenis sebelumnya perkembangan. Karena perubahan-perubahan perkembangan dapat sangat dipengaruhi oleh faktor genetik dan acara selama hidup prenatal, genetika dan perkembangan janin biasanya dimasukkan sebagai bagian dari studi perkembangan anak. Istilah terkait termasuk psikologi perkembangan, mengacu pada perkembangan di seluruh umur, dan pediatri, cabang kedokteran yang berhubungan dengan perawatan anak-anak. Perubahan perkembangan dapat terjadi sebagai akibat dari proses genetik yang dikendalikan dikenal sebagai pematangan, atau sebagai akibat dari faktor lingkungan dan belajar, tetapi paling sering melibatkan interaksi antara keduanya. Hal ini juga dapat terjadi sebagai akibat dari sifat manusia dan kemampuan kita untuk belajar dari lingkungan kita. Ada berbagai definisi dari periode perkembangan anak, karena setiap periode adalah kontinum dengan perbedaan individu mengenai awal dan akhir. Beberapa periode perkembangan yang berkaitan dengan usia dan contoh interval didefinisikan adalah: bayi baru lahir (usia 0-4 minggu); bayi (usia 4 minggu - 1 tahun); balita (usia 1-3 tahun); anak prasekolah (usia 4-6 tahun); usia sekolah anak(usia 6-13 tahun); remaja (usia 13-19). Namun, organisasi seperti Zero to Three dan Asosiasi Dunia untuk Bayi Kesehatan Mental menggunakan istilah bayi sebagai kategori yang luas, termasuk anak-anak dari lahir sampai usia 3 tahun. Memicu perkembangan anak melalui pelatihan orang tua, antara lain faktor, mempromosikan tingkat yang sangat baik dari perkembangan anak. Orang tua memainkan peran besar dalam kehidupan anak, sosialisasi, dan pengembangan. Memiliki beberapa orang tua dapat menambahkan stabilitas kehidupan anak dan karena itu mendorong perkembangan yang sehat. Faktor lain yang berpengaruh dalam perkembangan anak adalah kualitas pelayanan mereka. Program penitipan anak menyajikan kesempatan penting untuk promosi perkembangan anak. Terdapat faktor penting dalam perkembangan bayi 0 bulan[7], sampai anak berusia 6 tahun. Faktor tersebut ialah motorik kasar, motorik halus, bahasa, dan personal sosial. Setiap bayi atau anak memiliki tingkat perkembangan yang berbeda-beda, tergantung dari jumlah stimulus yang anak terima[8]. Oleh karena itu, orang tua dapat melatih kemampuan anak dengan cara sambil bermain. Cara ini mampu meningkatkan kemampuan anak dalam proses tumbuh kembang secara optimal. Perkembangan optimal anak dianggap penting untuk masyarakat dan sehingga sangat penting untuk memahami perkembangan sosial, kognitif, emosional, dan pendidikan anak-anak. Peningkatan penelitian dan minat dalam bidang ini telah menghasilkan teori-teori dan strategi baru, dengan memperhatikan khusus untuk berlatih yang mempromosikan perkembangan dalam sistem sekolah. Selain itu ada juga beberapa teori yang berusaha untuk menggambarkan urutan negara yang membentuk perkembangan anak. (in)
- 子どもの発達（こどものはったつ、Child Development）とは、個人の発達を依存状態から自律性が増大する過程ととらえ、誕生から青年期の終わりまでの間に生じる、生物学的・心理学および情緒的変化に関する学問である。子どもの発達はそれぞれの子どもでユニークな経過をたどるにせよ予測できる連続的過程である。子どもの発達は同じ割合で進むことはなく、それぞれの段階はそれに先立つ発達段階の影響を受ける。これらの発達的変化は、遺伝要因や胎児期の出来事の強い影響を受けると考えられるため、遺伝学と胎児期の発達は通常、子どもの発達研究の一部に含まれている。関連する領域には、生涯にわたる発達を研究する発達心理学、子どもの治療に関する医学の一分野である小児科がある。発達的変化は、成熟といわれる遺伝的に規定された過程の結果として起こることもあるし、あるいは、環境要因と学習の結果でもある。しかし、通常は両者の相互作用の結果である。発達的変化は人間本来の姿として生じる結果でもあり、環境から学ぶ能力によって生じもするのである。 (ja)
- Desenvolvimento infantil, consiste numa sequência ordenada de transformações progressivas resultando num aumento de grau de complexidade do organismo, distingue-se de crescimento por referir-se as alterações da composição e funcionamento das células (diferenciação celular), à maturação dos sistemas e órgãos e a aquisição de novas funções. Para efeito de estudo tanto pode-se considerar a sucessão de fases um sistema orgânico isolado, por exemplo o timo e/ou o sistema imunológico, como o organismo como um todo, a exemplo da capacidade de locomoção, que depende tanto da maturação do sistema nervoso (incluindo características psicológicas) como músculo esquelético. O desenvolvimento do exame neurológico evolutivo é capaz de dectectar precocemente desde os primeiros sinais de disfunções graves como paralisia cerebral e deficiência mental até as denominadas disfunções cerebrais mínimas, possibilitando uma intervenção capaz de minimizar a progressão de danos. (pt)
- Де́тская психоло́гия — отрасль психологии, изучающая закономерности психического развития ребёнка. Тесно связана с педагогической психологией и педагогикой, а также с возрастной морфологией и физиологией. Предметом детской психологии является изучение условий и движущих причин онтогенеза (индивидуального развития организма) человеческой психики, развития отдельных психических процессов (познавательных, волевых, эмоциональных), различных видов деятельности (игр, труда, учения), формирования личности, возрастных и индивидуальных психологических особенностей детей. К числу методов, используемых в детской психологии относятся: систематическое наблюдение, беседы, собирание и анализ продуктов деятельности (рисования, лепки, конструирования, литературного творчества), а также различные виды эксперимента. Развитие ребенка влечет за собой биологические, психологические и эмоциональные изменения, которые происходят в людях между рождением и окончанием подросткового возраста, поскольку индивидуум прогрессирует от зависимости к возрастающей автономии. Это — непрерывный процесс с предсказуемой последовательностью, но все же, имея уникальный курс для каждого ребенка, он не прогрессирует с одинаковой скоростью, и каждый этап зависит от предшествующего опыта развития. Поскольку на эти изменения в развитии могут сильно влиять генетические факторы и события во время пренатальной жизни, генетика и пренатальное развитие обычно включены, как часть исследования развития ребенка. Связанные термины включают психологию развития, относящуюся к развитию на протяжении всей жизни, и педиатрию, отрасль медицины, связанную с уходом за детьми. Изменения в развитии может произойти в результате генетически контролируемых процессов, известных как созревание, или в результате факторов окружающей среды и обучения, но чаще всего включает в себя взаимодействие между двумя. Это может также произойти в результате человеческой натуры и нашей способности извлечь уроки из нашей окружающей среды. Существуют различные определения периодов в развитии ребенка, так как каждый период является континуумом с индивидуальными различиями относительно начала и окончания. Некоторые возрастные периоды развития и примеры определенных интервалов: новорожденный (возраст 0-4 недели); младенец (возраст 4 недели — 1 год); Малыш (1-3 года); дошкольник (в возрасте 4-6 лет); ребенок школьного возраста (в возрасте 6-11 лет); подростковый возраст (12-19 лет). Содействие развитию ребенка посредством обучения родителей, помимо других факторов, способствует отличным темпам развития ребенка. Родители играют большую роль в жизни, социализации и развитии ребенка. Наличие нескольких родителей может добавить стабильность в жизни ребенка и, следовательно, способствовать здоровому развитию. Другим влиятельным фактором в развитии ребенка является качество ухода. Программы по уходу за детьми предоставляют важнейшую возможность для содействия развитию детей. Оптимальное развитие детей считается жизненно важным для общества, и поэтому важно понимать социальное, познавательное, эмоциональное и образовательное развитие детей. Рост научных исследований и интереса к этой области привел к появлению новых теорий и стратегий, конкретно касающихся практики, способствующей развитию в школьной системе. Есть также некоторые теории, которые стремятся описать последовательность состояний, составляющих развитие ребенка. (ru)
|
