| dbo:abstract
|
- Una ploma d'ànec o simplement ploma, és un instrument d'escriptura fet amb una ploma (preferiblement una ploma d'ala d'ànec). Les plomes eren usades per a l'escriptura amb tinta fins al segle xix abans de la invenció de la ploma, la ploma estilogràfica i, finalment, el bolígraf. Les plomes d'ànec tallades a mà rares vegades se segueixen utilitzant com a instrument de cal·ligrafia, sobretot perquè molts tipus de paper deriven de pasta de cel·lulosa i desgasten molt ràpidament la ploma, però segueix sent l'eina d'elecció per als professionals d'un grup selecte. Traça una línia fina, i té més flexibilitat que la ploma metàl·lica. La tija buida de la ploma (calamus, càlam) actua com un dipòsit i la tinta flueix cap a la punta per capil·laritat. (ca)
- الريشة هي أداة للكتابة مصنعة من ريش الأجنحة للطيور وخاصة الكبيرة. وكانت تستخدم الريشة للكتابة باستخدام الحبر السائل قبل اختراع الأقلام الحديثة بنوعيها السائلة والجافة. ولا زالت الريشة تستخدم كأداة لأعمال الخط العربي لأنها توفر مزيد من المرونة وقوة في التحكم أكثر من الأقلام العادية. وتأخذ أقوى أنواع الريش من أجنحة الطيور الحية خلال فصل الربيع. ويفضل الخطاطون الريش المأخوذ من الجناح الأيسر لأن ميلان الريش يكون على الجهة اليمنى، والعكس صحيح بالنسبة للخطاطين الأعسرين. وريش الأوز هو الأكثر استخداماً، وهو أيضا الأكثر قيمة والأجمل شكلا وفخامة. ويستخدم في أحيان خاصة ريش الغراب، العقاب، البومة، الصقر والديك الرومي. و لابد من ذكر الأدوات المستخدمة مع الريشة في العصور الوسطى وهي المحبرة والورق البردي. (ar)
- Ein Federkiel ist der mittlere Teil (Steg) einer Vogelfeder. Der obere Teil des Kiels wird Federschaft (Rhachis) genannt, der untere Federspule (Calamus) oder Spindel. An der Spule gibt es zwei Öffnungen: einen oberen Nabel (Umbilicus superior) und einen unteren Nabel (Umbilicus inferior).Bei den zu den Konturfedern gehörenden Deckfedern findet man bei vielen Vogelarten oberhalb des oberen Nabels noch eine sogenannte Nebenfeder (Hypopenna). (de)
- Una pluma es un instrumento de escritura hecho de una pluma de ave (preferiblemente una pluma de ala) de una gran ave. Las plumas se usaban para escribir con tinta antes de la invención de la pluma, la pluma estilográfica y, finalmente, el bolígrafo. Las plumas de ganso cortadas a mano rara vez se siguen utilizando como instrumento de caligrafía, sobre todo porque muchos papeles derivan de pulpa de madera y desgastan muy rápidamente la pluma, pero sigue siendo la herramienta preferida por algunos profesionales al tener más flexibilidad que la pluma metálica. El tallo hueco de la pluma (calamus, cálamo) actúa como un depósito y la tinta fluye hacia la punta por capilaridad. Las plumas más resistentes y fuertes se obtienen de las plumas primarias desechadas por las aves durante la muda anual. Generalmente el ala izquierda es preferida por la mayoría de los escritores diestros debido a que la Pluma está curvada a la izquierda, lejos de la mano que sostiene la pluma, pero debido a la escasez actual de las plumas es por lo general que pasan por alto la curvatura que en realidad no es tan pronunciada como para causar alguna dificultad para el profesional. Las plumas de ganso son las mayormente utilizadas; las más escasas, más costosas son las plumas de cisne estas son consideradas de óptima calidad. Dependiendo de la disponibilidad y la fuerza de la pluma, así como las cualidades de la línea deseadas por el escritor, otras plumas usadas para la caligrafía incluyen las plumas de cisne, ganso, cuervo, águila, búhos o lechuzas, halcón, y pavo. La barba de las plumas siempre se despoja de forma parcial o total, ya que genera una distracción. La pluma de lujo, totalmente emplumada, es sobre todo una invención de Hollywood,[cita requerida] ya que tiene poca base en la realidad. La mayoría, si no todas, las ilustraciones de manuscritos de los escribas muestran el resultado de una pluma desprovista de barbas decorativas, o por lo menos despojada en su mayoría. (es)
- La plume est un instrument d'écriture de dessin constitué d'un corps rigide taillé en bec traversé par une fente qui achemine par capillarité de l'encre vers le support, papier, parchemin ou autre. Préparée à l'origine avec des plumes d'oiseau, elle est, depuis le XIXe siècle, fabriquée industriellement en acier et plus rarement dans d'autres matières. Dans son montage le plus simple, la plume se fixe sur un porte-plume ; il faut la tremper fréquemment dans l'encrier pour la recharger en encre. À la fin du XIXe siècle, le stylo-plume permet, grâce à une réserve d'encre, de s'affranchir de cette contrainte. La largeur du trait d'une plume terminée en pointe varie selon la force avec laquelle on l'appuie sur le papier. Celui des plumes terminées par un bec plat varie selon la direction du mouvement. En calligraphie latine, on parle de « pleins » pour désigner les traits larges, et de « déliés » pour les fins. (fr)
- Peann atá déanta as bun barrchaolaithe cleite éin, cleite seachtrach sciathán gé go háirithe. An phríomhionstraim scríofa ón 6ú céad go dtáinig pinn cruach chun cinn i lár an 19ú céad. (ga)
- Pena bulu adalah sebuah alat tulis yang terbuat dari bulu (terutama bulu sayap utama) dari seekor burung besar. Pena bulu digunakan untuk menulis dengan tinta sebelum penemuan pulpen dan pena berbahan metal. Bulu angsa kadang digunakan sebagai alat , karena beberapa kertas terbuat dari serat kayu. Namun, benda tersebut masih menjadi alat pilihan bagi beberapa profesional karena lebih fleksibel ketimbang pena baja. (in)
- A quill is a writing tool made from a moulted flight feather (preferably a primary wing-feather) of a large bird. Quills were used for writing with ink before the invention of the dip pen, the metal-nibbed pen, the fountain pen, and, eventually, the ballpoint pen. As with the earlier reed pen (and later dip pen), a quill has no internal ink reservoir and therefore needs to periodically be dipped into an inkwell during writing. The hand-cut goose quill is rarely used as a calligraphy tool anymore because many papers are now derived from wood pulp and would quickly wear a quill down. However, it is still the tool of choice for a few scribes who have noted that quills provide an unmatched sharp stroke as well as greater flexibility than a steel pen. (en)
- La penna d'oca è uno strumento utilizzato per scrivere che rilascia principalmente inchiostro. (it)
- ( 퀼은 여기로 연결됩니다. 돌궐 제2카간국의 장군에 대해서는 퀼 테긴 문서를 참고하십시오.) 깃펜(quill)은 커다란 새의 깃털로 만든 필기구이다. 금속제 펜촉을 사용하는 철필이 발명되기 전까지 잉크에 찍어쓰는 방식으로 사용되었으며, 18세기 즈음에 주로 사용했다. 이후 잉크 필기구는 깃펜에서 철필, 만년필을 거쳐 볼펜으로 발전했다. 오늘날의 종이는 목재 펄프로 만들기 때문에 표면이 거칠고, 깃펜을 사용하면 금방 닳아서 쓸 수 없게 된다. (ko)
- Een ganzenveer is een schrijfinstrument gemaakt van de slagpen van een gans of een andere grote vogel, zoals een zwaan, kraai of roofvogel. Het gebruik van zulk schrijfgerei stamt uit de oudheid, maar is voornamelijk bekend uit de middeleeuwen. Het is gebleken dat de Dode Zeerollen, geschreven in 200 BCE, zowel met rietpen als met veer zijn geschreven. De komst van de ganzenveer verdrong de bamboe- en rietpen die tot dan gebruikelijk waren. Aan de veer werd een penpunt gesneden met een heel scherp mesje. De vorm van deze pen is gelijk aan onze vulpen. De pen werd in de inkt gedoopt en een flinke druppel bleef in de pen zitten. Hiermee kon je (hooguit) een paar woorden schrijven. Daarna moest opnieuw de pen in de inkt worden gedoopt. Door de komst van de metalen pen is het gebruik van de ganzenveer voor gewoon schrijven verdwenen, maar in de kalligrafie wordt de ganzenveer nog altijd superieur geacht aan metalen pennen. Voor de ganzenveer werden in de lente de buitenste vijf slagpennen van levende vogels genomen. Men gaf de voorkeur aan de veren van de linkervleugel, omdat zij een buiging hebben die voor rechtshandige schrijvers naar buiten, van de schrijver af, gericht is. De meest gebruikelijke pennen waren van ganzenveren, maar betere waren van zwanenveren, die door hun schaarste duurder waren. Voor het trekken van dunne lijnen werden pennen van kraaienveren gebruikt en als tweede keus ook veren van uilen, haviken en kalkoenen. Voor men met de veer kon schrijven moest deze op de juiste wijze bewerkt worden. De veer werd schuin aangesneden en men verwijderde het merg, waarna de veer gehard moest worden. Daartoe werd de pen zolang in water geweekt tot deze er glanzend wit uitzag. Voor het eigenlijke harden werd het ingeweekte gedeelte in een houder met heet zand van de juiste temperatuur (170-180 °C) gestoken tot de punt doorschijnend werd. Het zand moest zo heet zijn dat de pen wel siste, maar niet barstte. Tot slot werd de bovenste huidlaag van de pen gekrabd, waarna de pen gesneden kon worden. Wie een hoop geduld had, hoefde de veer niet te harden. Als de veer een jaar in de kast had gelegen was deze ook uitgehard en kon er een pen van worden gesneden. Voor kalligraferen met ganzen- of zwanenveer moet de gebruikte inkt niet te dun zijn. De goede 'dikte' van de inkt voor deze pennen heeft ongeveer de consistentie van (ongeklopte slag-)room. (nl)
- 羽根ペン（はねペン）は、鳥の羽根で作られたペン、つけペンの一種。鵞ペン（がペン）とも言う。英語 pen の語源が「羽根」を意味するラテン語 penna に由来することからもわかるとおり、最も歴史の古いペンの一種である。 (ja)
- Bico de pena ou aparo é uma ferramenta usada para escrita e desenhos. Atualmente utilizada principalmente na arte da escrita, a pena é famosa pelo seu formato que permite aos artistas usufruir facilmente do chamado "efeito fino-grosso" do traço. Esse efeito costuma ser usado para dar volume aos desenhos, embora possa ser feito também com um pincel. Existem diversos tipos de penas e também diversas grossuras, cada um com seu traço específico e características próprias. Atualmente, o mesmo efeito pode ser obtido por meio das canetas bico de pena. (pt)
- Gęsie pióro – ogólne, potoczne określenie odpowiednio przyciętych piór ptasich używanych w przeszłości jako narzędzie do pisania, z wykorzystaniem lotek dużych ptaków. Pióra takie wykorzystywano do pisania atramentem (inkaustem) przed wynalezieniem stalówki, wiecznego pióra i długopisu. Gęsie pióra były głównym narzędziem pisarskim od VI do XIX wieku. Po opatentowaniu w 1810 roku w Stanach Zjednoczonych stalówki, zaczęły powoli wychodzić z użycia, by ostatecznie zniknąć pod koniec XIX wieku. Najtrwalsze pióra to lotki dużych ptaków gubione podczas corocznego pierzenia. W przeszłości najczęściej używane były pióra gęsie; rzadziej – droższe łabędzie, uznawane za najlepsze. W zależności jednak od warunków i efektu, jaki chciał osiągnąć piszący, sięgano niekiedy po pióra wron, orłów, sów, jastrzębi, a nawet indyków. Przypiórko i większość promieni usuwano jako niepraktyczną przeszkodę. Dzisiejsze wyobrażenie w pełni pokrytego gęsiego pióra to wymysł filmowców mający niewiele wspólnego z rzeczywistością. Na większości ilustracji w starych manuskryptach, które przedstawiają średniowiecznych skrybów, pióra są niemal całkowicie pozbawione ozdobnych promieni. Jakość piór zależała od ich miejsca w skrzydle. Pierwsze, zwane pinion, uchodziło w opinii biegłych kaligrafów za najlepsze, niżej cenione było drugie i trzecie; pozostałe lotki były przez zawodowych skrybów odrzucane. Ważna była umiejętność właściwego przygotowywania piór do pisania: „By utwardzić pióro, które jest zbyt miękkie, wsuń dutkę w gorący popiół, obracając ją tak długo, aż stanie się bardzo miękka; wtedy wyciągnij ją, połóż na kolanie i zgnieć do płaskości przy użyciu rękojeści noża, a następnie przywróć jej kształt owalny, używając to tego palców. Jeśli masz więcej piór do utwardzenia, postaw na ogniu garnek z wodą i ałunem, a gdy dojdzie do wrzenia zanurz w niej same dutki na minutę, a potem odłóż do wyschnięcia”. W Stanach Zjednoczonych, jak podaje Supreme Court Historical Society, „20 dobrze przyciętych gęsich piór kładzie się codziennie na każdym z czterech pulpitów dla radców prawnych, gdy Sąd Najwyższy obraduje, bowiem większość prawników zjawia się przed Sądem tylko raz, więc chętnie zabierają pióra jako upominki”. Dzisiaj ręcznie przycinane gęsie pióra są używane jedynie przez miłośników kaligrafii, głównie ze względu na to, że obecnie produkowany papier jest sporządzany przeważnie z miazgi drzewnej, co powoduje szybkie zużycie ostrza pióra. Niemniej jednak nieliczni zwolennicy gęsich piór przedkładają je nad stalówki ze względu na ich giętkość. Praworęczni zwolennicy takiego pisarstwa chętniej sięgają po lotki z lewego skrzydła, ze względu na wygięcie takiego pióra w prawo, co daje swobodę trzymającej je ręce. Puste wnętrze trzonu pióra (tzw. calamus) staje się zbiornikiem atramentu, który spływa ku końcówce (wykorzystywane jest tu zjawisko kapilarne). Pisanie gęsim piórem jest żmudne, czasochłonne i wymaga wprawy. (pl)
- Гусиное перо — перо гуся, использовавшееся в качестве письменного инструмента на протяжении VII—XIX веков, вплоть до изобретения металлического пера, и ставшее негласным символом литературного творчества и поэзии. (ru)
- 鵝毛筆用大型鳥類的羽毛製成。以往多數是從鵝的翅膀取下來，經過脫脂、硬化處理後即可削切筆尖。 (zh)
- Гусяче перо — перо гусака, яке використовували як письмовий інструмент протягом VII—XIX століть, до винаходу металевого пера. В сучасній культурі є неоголошеним символом літературної творчості та поезії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Ein Federkiel ist der mittlere Teil (Steg) einer Vogelfeder. Der obere Teil des Kiels wird Federschaft (Rhachis) genannt, der untere Federspule (Calamus) oder Spindel. An der Spule gibt es zwei Öffnungen: einen oberen Nabel (Umbilicus superior) und einen unteren Nabel (Umbilicus inferior).Bei den zu den Konturfedern gehörenden Deckfedern findet man bei vielen Vogelarten oberhalb des oberen Nabels noch eine sogenannte Nebenfeder (Hypopenna). (de)
- Peann atá déanta as bun barrchaolaithe cleite éin, cleite seachtrach sciathán gé go háirithe. An phríomhionstraim scríofa ón 6ú céad go dtáinig pinn cruach chun cinn i lár an 19ú céad. (ga)
- Pena bulu adalah sebuah alat tulis yang terbuat dari bulu (terutama bulu sayap utama) dari seekor burung besar. Pena bulu digunakan untuk menulis dengan tinta sebelum penemuan pulpen dan pena berbahan metal. Bulu angsa kadang digunakan sebagai alat , karena beberapa kertas terbuat dari serat kayu. Namun, benda tersebut masih menjadi alat pilihan bagi beberapa profesional karena lebih fleksibel ketimbang pena baja. (in)
- La penna d'oca è uno strumento utilizzato per scrivere che rilascia principalmente inchiostro. (it)
- ( 퀼은 여기로 연결됩니다. 돌궐 제2카간국의 장군에 대해서는 퀼 테긴 문서를 참고하십시오.) 깃펜(quill)은 커다란 새의 깃털로 만든 필기구이다. 금속제 펜촉을 사용하는 철필이 발명되기 전까지 잉크에 찍어쓰는 방식으로 사용되었으며, 18세기 즈음에 주로 사용했다. 이후 잉크 필기구는 깃펜에서 철필, 만년필을 거쳐 볼펜으로 발전했다. 오늘날의 종이는 목재 펄프로 만들기 때문에 표면이 거칠고, 깃펜을 사용하면 금방 닳아서 쓸 수 없게 된다. (ko)
- 羽根ペン（はねペン）は、鳥の羽根で作られたペン、つけペンの一種。鵞ペン（がペン）とも言う。英語 pen の語源が「羽根」を意味するラテン語 penna に由来することからもわかるとおり、最も歴史の古いペンの一種である。 (ja)
- Bico de pena ou aparo é uma ferramenta usada para escrita e desenhos. Atualmente utilizada principalmente na arte da escrita, a pena é famosa pelo seu formato que permite aos artistas usufruir facilmente do chamado "efeito fino-grosso" do traço. Esse efeito costuma ser usado para dar volume aos desenhos, embora possa ser feito também com um pincel. Existem diversos tipos de penas e também diversas grossuras, cada um com seu traço específico e características próprias. Atualmente, o mesmo efeito pode ser obtido por meio das canetas bico de pena. (pt)
- Гусиное перо — перо гуся, использовавшееся в качестве письменного инструмента на протяжении VII—XIX веков, вплоть до изобретения металлического пера, и ставшее негласным символом литературного творчества и поэзии. (ru)
- 鵝毛筆用大型鳥類的羽毛製成。以往多數是從鵝的翅膀取下來，經過脫脂、硬化處理後即可削切筆尖。 (zh)
- Гусяче перо — перо гусака, яке використовували як письмовий інструмент протягом VII—XIX століть, до винаходу металевого пера. В сучасній культурі є неоголошеним символом літературної творчості та поезії. (uk)
- الريشة هي أداة للكتابة مصنعة من ريش الأجنحة للطيور وخاصة الكبيرة. وكانت تستخدم الريشة للكتابة باستخدام الحبر السائل قبل اختراع الأقلام الحديثة بنوعيها السائلة والجافة. ولا زالت الريشة تستخدم كأداة لأعمال الخط العربي لأنها توفر مزيد من المرونة وقوة في التحكم أكثر من الأقلام العادية. وتأخذ أقوى أنواع الريش من أجنحة الطيور الحية خلال فصل الربيع. ويفضل الخطاطون الريش المأخوذ من الجناح الأيسر لأن ميلان الريش يكون على الجهة اليمنى، والعكس صحيح بالنسبة للخطاطين الأعسرين. و لابد من ذكر الأدوات المستخدمة مع الريشة في العصور الوسطى وهي المحبرة والورق البردي. (ar)
- Una ploma d'ànec o simplement ploma, és un instrument d'escriptura fet amb una ploma (preferiblement una ploma d'ala d'ànec). Les plomes eren usades per a l'escriptura amb tinta fins al segle xix abans de la invenció de la ploma, la ploma estilogràfica i, finalment, el bolígraf. (ca)
- Una pluma es un instrumento de escritura hecho de una pluma de ave (preferiblemente una pluma de ala) de una gran ave. Las plumas se usaban para escribir con tinta antes de la invención de la pluma, la pluma estilográfica y, finalmente, el bolígrafo. Las plumas de ganso cortadas a mano rara vez se siguen utilizando como instrumento de caligrafía, sobre todo porque muchos papeles derivan de pulpa de madera y desgastan muy rápidamente la pluma, pero sigue siendo la herramienta preferida por algunos profesionales al tener más flexibilidad que la pluma metálica. El tallo hueco de la pluma (calamus, cálamo) actúa como un depósito y la tinta fluye hacia la punta por capilaridad. (es)
- La plume est un instrument d'écriture de dessin constitué d'un corps rigide taillé en bec traversé par une fente qui achemine par capillarité de l'encre vers le support, papier, parchemin ou autre. Préparée à l'origine avec des plumes d'oiseau, elle est, depuis le XIXe siècle, fabriquée industriellement en acier et plus rarement dans d'autres matières. (fr)
- A quill is a writing tool made from a moulted flight feather (preferably a primary wing-feather) of a large bird. Quills were used for writing with ink before the invention of the dip pen, the metal-nibbed pen, the fountain pen, and, eventually, the ballpoint pen. (en)
- Een ganzenveer is een schrijfinstrument gemaakt van de slagpen van een gans of een andere grote vogel, zoals een zwaan, kraai of roofvogel. Het gebruik van zulk schrijfgerei stamt uit de oudheid, maar is voornamelijk bekend uit de middeleeuwen. Het is gebleken dat de Dode Zeerollen, geschreven in 200 BCE, zowel met rietpen als met veer zijn geschreven. De komst van de ganzenveer verdrong de bamboe- en rietpen die tot dan gebruikelijk waren. (nl)
- Gęsie pióro – ogólne, potoczne określenie odpowiednio przyciętych piór ptasich używanych w przeszłości jako narzędzie do pisania, z wykorzystaniem lotek dużych ptaków. Pióra takie wykorzystywano do pisania atramentem (inkaustem) przed wynalezieniem stalówki, wiecznego pióra i długopisu. Gęsie pióra były głównym narzędziem pisarskim od VI do XIX wieku. Po opatentowaniu w 1810 roku w Stanach Zjednoczonych stalówki, zaczęły powoli wychodzić z użycia, by ostatecznie zniknąć pod koniec XIX wieku. (pl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
