| rdfs:comment
| - Tetrachord (starořecky „čtyřtón“, něm. „Vierton”) je řada čtyř po sobě jdoucích tónů, z nichž první a čtvrtý v tradiční hudební teorii tvořily sestupnou čistou kvartu s poměrem frekvencí 4:3 (přibližně 498 centů). Dvojice sestupných tetrachordů, z nichž koncový tón druhého byl o oktávu nižší než výchozí tón prvního (tj. rozestup mezi oběma čtyřtónovými řadami je právě celý tón), se používala pro konstrukci stupnic. (cs)
- Le tétracorde est un polycorde formé par quatre sons successifs d'une échelle musicale. C'est un outil qui permet de décrire les gammes et modes usuels de la musique occidentale. Il permet également de construire de nouvelles échelles musicales appelées gammes synthétiques. (fr)
- Un tetracordio es un grupo ordenado de cuatro notas secuenciales (por ejemplo, do, re, mi y fa). Estos cuatro sonidos generan tres intervalos en su interior (que de acuerdo con el ejemplo anterior, serían los intervalos entre do y re, entre re y mi, y entre mi y fa). En la música occidental, la octava (o escala formada por ocho sonidos consecutivos) se puede dividir teóricamente en dos tetracordios separados por un intervalo de tono. Por ejemplo: do, re, mi, fa y sol, la, si y do. (es)
- In music theory, a tetrachord (Greek: τετράχορδoν; Latin: tetrachordum) is a series of four notes separated by three intervals. In traditional music theory, a tetrachord always spanned the interval of a perfect fourth, a 4:3 frequency proportion (approx. 498 cents)—but in modern use it means any four-note segment of a scale or tone row, not necessarily related to a particular tuning system. (en)
- テトラコルド（もしくはTetrachord「テトラコード」,古代ギリシア語のτετράχορδον（テトラコルドン）より。「4つの弦」の意）は、音楽理論において、4つの音による音列を指す用語である。 古代ギリシアの音楽理論では、完全四度の音程を3つの音程で区切ることで得られるテトラコルドが音組織の基礎であり、音程の構成から、ディアトノン、クローマティコン、エンハルモニオンの3つの種類が有った。ディアトノンのテトラコルドは、上の2つの全音とその下の1つの半音の音程で構成されており、同様にクローマティコンは上の短三度と下の2つの半音、エンハルモニオンは上の長三度と下の半音よりも狭い2つの音程から成っていた。現在の全音階はディアトノンのテトラコルドに由来している。 この概念の拡張例として、小泉文夫による日本の旋法の理論がある。この理論においては、完全四度の枠内に挿入される音の数は、通常の2音ではなく1音とされる。例えば、沖縄音階「ドミファソシド」は、擬似テトラコルド「ドミファ」と「ソシド」を積み重ねたものとして理解することができる、などと説明される。 (ja)
- Il tetracordo è un concetto di teoria musicale dell'antica Grecia. Il nome significa quattro corde e si riferisce alla lira greca. Tradizionalmente fra la corda più alta e quella più bassa della lira esisteva un intervallo di quarta giusta o un rapporto di 3:4 (tre quarti). Le due corde centrali erano intonate in divisioni diverse per consentire l'esecuzione di melodie in modi diversi. La serie di queste quattro corde definisce il tetracordo. (it)
- Тетрахо́рд (др.-греч. τετράχορδον, букв. четырёхструнник, от τετρά-, в сложных словах — четыре и χορδή — струна; лат. tetrachordum) — четырёхступенный звукоряд в диапазоне кварты. (ru)
- Tetracorde ou tetracordo é uma série de quatro tons que preenchem um intervalo de quarta justa, numa frequência de proporção 4:3. Modernamente, o termo é usado para qualquer segmento de escala ou série tonal de quatro notas. O termo tetracorde deriva da teoria musical da Grécia Antiga. Literalmente, significa "quatro ", referindo-se originalmente a instrumentos como a harpa, a lira ou a cítara — o termo conota que as cordas sejam contíguas. (pt)
- Tetrakord avser fyra närliggande toner och är grunden för tonskalor. Begreppet har introducerats av antika Greklands musikologer. Följande tetrakorder var kända och med följande tonintervall:
* Diatoniska
* Jonisk (1–1–½; till exempel C–D–E–F)
* Dorisk (1–½–1; till exempel D–E–F–G)
* Frygisk (½–1–1; till exempel E–F–G–A)
* Kromatisk (½–½–½; till exempel C–Ciss–D–Diss)
* Enharmonisk (2–1/4–1/4; till exempel med användning av kvartstoner eller andra mikrointervall) (sv)
- Tradicionalment un tetracord és una sèrie de quatre sons per graus conjunts, de manera que la distància que hi ha entre el més agut i el més greu és un interval de quarta justa; són dos sons les freqüències dels quals es troben en una proporció de 4:3. En l'ús modern del concepte, un tetracord és un segment d'escala que consta de quatre notes. Dins de cada gènere, en funció de l'ordre dels respectius intervals, apareixien diverses possibilitats de permutacions. (ca)
- Ein Tetrachord (altgriechisch für „Viersaiter“) ist eine Viertonfolge mit dem Rahmenintervall einer reinen Quarte. Der Begriff ist aus der Musiktheorie im antiken Griechenland übernommen und wird gelegentlich zur Beschreibung des Baus von Tonleitern herangezogen. Von den verschiedenen im alten Griechenland üblichen Formen hat nur das sogenannte diatonische Tetrachord in die westliche Musiktheorie Eingang gefunden. Dieses Tetrachord setzt sich aus zwei Ganztönen und einem Halbton zusammen, wobei folgende Varianten möglich sind: Ganzton-Ganzton-Halbton, Ganzton-Halbton-Ganzton und Halbton-Ganzton-Ganzton. (de)
- Tetrakordo signifas:
* kvartona fermita intervalo granda je kvarto. En la antikva muzikteorio ekde oni klasifikis tetrakordon laŭ la tri tonalĝenroj diatona, kromata kaj . En la pli malfrua muziko nur diatonaj tetrakordoj gravas, ekz. por la modaloj. Vidu ankaŭ: Didimo. La tetrakordoj komence nur estis diatonaj, sed poste ankaŭ kromataj kaj enharmoniaj. Du tetrakordoj formas oktavon, ekz. c d e f kaj g a h c aŭ e f g a kaj h c d e. El ili evoluis en la mezepoko la heksakordo kaj tiam la oktavo kaj per tio la hodiaŭa muziksistemo.
* en la muziketnologio (pro miskompreno de la supre menciita nocio) ero de tonsistemo kadrita de kvarto kaj ampleksante ne kvar, sed tri tonojn (do ĝi fakte devus nomiĝi trikordo). Ĉi tiu nocio, kiun precipe uzis por klarigi japanajn tonsistemojn, nuntempe est (eo)
- Tetrachord – cztery kolejne dźwięki siedmiostopniowej skali muzycznej zawierające się w kwarcie czystej. Podział tetrachordów:
* ze względu na dźwięki skali muzycznej, jakie zawiera:
* tetrachord dolny – zawiera pierwsze cztery dźwięki (w gamie C-dur są to: c, d, e, f)
* tetrachord górny – zawiera pozostałe trzy dźwięki i pierwszy powtórzony o oktawę wyżej (w gamie C-dur są to: g, a, h, c')
* ze względu na strukturę interwałów wewnątrz tetrachordu:
* tetrachord diatoniczny – zbudowany jest z dwóch sekund wielkich i jednej sekundy małej
* tetrachord diatoniczny durowy – zbudowany kolejno z: sekundy wielkiej, sekundy wielkiej, sekundy małej
* tetrachord diatoniczny molowy – zbudowany kolejno z: sekundy wielkiej, sekundy małej, sekundy wielkiej
* tetrachord diatoniczny eolski – zbudow (pl)
- In de muziektheorie is een tetrachord (Oudgrieks: τετράχορδονις (tetrechordonis), vier snaren, tonen) oorspronkelijk een reeks van drie intervallen die samen een natuurreine kwart, dus met verhouding 3:4, vormen. In de tegenwoordige betekenis is een tetrachord elke opeenvolging van vier tonen in een toonladder.
* Eerste tetrachord: C (1) D (1) E (1/2) F
* Tweede tetrachord: G (1) A (1) B (1/2) C (nl)
- Тетрахо́рд (греч. τετράχορδον, букв. чотирьохструнник) — чотири ступені звукоряду, розташовані в діапазоні кварти. В тональній системі кожна октава має два тетрахорди: I, II, III і IV ступені складають нижній тетрахорд, а V, VI, VII і VIII — верхній. Поняття тетрахорду походить з давньогрецької музичної теорії. Тетрахорди розглядалися як основа октавних ладів, а також «повної системи» — звукоряду, що представляв увесь використовуваний діапазон. Залежно від інтервального складу, розрізняли 3 нахили, або роди (génē) тетрахордів: діатонічний, хроматичний й енармонічний. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)