| rdfs:comment
| - El predicat és la part de la frase que conté el verb i s'oposa al subjecte. Acostuma a dir alguna cosa del subjecte, normalment l'acció que aquest fa. Hi ha dos tipus bàsics de predicat: el nominal, amb el verb copulatiu, (ser, estar, semblar) i el verbal, quan el verb és predicatiu. El predicat nominal no designa cap acció sinó que expressa característiques o estats del subjecte. Dins el predicat verbal es distingeix, segons els complements que porti el verb, entre transitius (amb complement directe) o intransitius (sense). El nucli del predicat és el verb. Pot haver-hi oracions sense subjecte (les anomenades impersonals) però no sense predicat. Si hi ha sintagmes amb sentit ple però no formen un predicat per la manca de verb, es parla d'enunciat i no de frase. (ca)
- الخبر مصطلح نحوي يطلق على المتحدث به والحكم في الجملة الاسمية، يسند إلى المبتدأ، وللخبر ثلاثة أنواع إما أن يكون مفردًا أو جملة أو شبه جملة. الأصل في الخبر الرفع، إلا إذا دخل عليه ناسخ فإنه يتغير حكمه ككان أو أخواتها فإنه يُنصب أو إن وأخواتها فإنه يُرفع أو ظنتت وأخواتها فإنه يُنصب هو والمبتدأ معا. (ar)
- Dalam tata bahasa, predikat adalah bagian kalimat yang menandai apa yang dikatakan oleh pembicara tentang subjek dan biasanya merupakan jawaban atas pertanyaan mengapa atau bagaimana. Pada beberapa bahasa, misalnya bahasa-bahasa dalam rumpun bahasa Indo-Eropa, predikat harus mengandung unsur verba. Predikat (tindakan) dapat diikuti antara lain oleh objek dan adverbia. Kata predikat berasal dari bahasa Latin praedicatum yang artinya ialah "apa yang sedang dibicarakan". (in)
- The term predicate is used in one of two ways in linguistics and its subfields. The first defines a predicate as everything in a standard declarative sentence except the subject, and the other views it as just the main content verb or associated predicative expression of a clause. Thus, by the first definition the predicate of the sentence Frank likes cake is likes cake. By the second definition, the predicate of the same sentence is just the content verb likes, whereby Frank and cake are the arguments of this predicate. Differences between these two definitions can lead to confusion. (en)
- 述語（じゅつご、predicate）とは、 1.
* 伝統文法では、ある節の要素のうち、主語でない部分のこと。主語以外の名詞句は述語に含まれる。 2.
* 現代言語学では、節の中心となる動詞とそれを修飾する部分のこと。名詞句は述語に含まれない。 述語が一つである文のことを単文（たんぶん）といい、述語が二つ以上存在する文を複文（ふくぶん）または重文（じゅうぶん）という。複文においてそれぞれの述語を中心としたまとまりが節である。 (ja)
- 서술어(敍述語, predicate)는 주어부와 함께 문장 구성의 기본 골격이 되는 핵심 요소로서, 주어의 동작·상태·성질 따위를 서술하는 말이다. (ko)
- De term gezegde verwijst in de zinsontleding naar hetgeen in een zin over het onderwerp wordt verteld. Het gezegde bevat in principe altijd alle werkwoorden in de hoofdzin of bijzin. Het gezegde wordt soms ook wel werkwoordgroep genoemd. De term "gezegde" is een vertaling van het Latijnse praedicatum (letterlijk: 'dat wat ergens over gezegd wordt'). Er wordt dan ook wel het leenwoord predicaat gebruikt. (nl)
- Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu. Najczęściej jest wyrażone osobową formą czasownika (jest to wtedy tzw. orzeczenie czasownikowe), np. Jego żona biega codziennie. Po długiej, męczącej podróży doszliśmy do celu wyprawy. Orzeczenie wyrażone jednym czasownikiem nosi nazwę orzeczenia prostego. (pl)
- При́судок (від чеськ. přísudek) — головний член речення, пов'язаний координацією з підметом, що виражає дію предмета, названого підметом. Найтиповіша форма присудка — дієслово в особовій формі, що означає дію чи стан суб'єкта, названого підметом.Присудок — головний член двоскладного речення, що характеризує підмет за дією чи ознакою. Присудок відповідає на питання що робить? що зробить ? що з ним робиться? у якому він стані? який він є? хто або що він є? При схематичному аналізі речення графічно позначається підкреслюванням двома рисками. (uk)
- 谓语（英語：predicate）有两种定义： 1.
* 广义：传统语法当中，表示句子中主语以外的部分，与主语呈陈述关系。主语以外的名詞短语也包括在内。 2.
* 狭义：现代语言学中，表示子句中的动词、形容词部分。名词短语不包括在内。 子句只有一个谓语。只有一个谓语的句子与子句无异，称为单句；有两个谓语或以上的句子则称为复句。 (zh)
- Přísudek (z lat. predikát) je základní větný člen přisuzující podmětu nebo samostatně vyjadřující činnost, stav nebo vlastnost, jako například prší ve větě Venku prší, či je zelený ve větě Strom je zelený. Zpravidla je to sloveso v určitém tvaru nebo pomocné (sponové) sloveso se jmenným nebo příslovečným tvarem. (cs)
- Prädikat (von lateinisch praedicatum, Partizip zu praedicare „ausrufen, rühmen“), in der traditionellen Grammatik auch Satzaussage, bezeichnet in der deutschen Grammatik in der Regel den Kernbestandteil in einem Satz, von dem ergänzende Satzteile abhängen (die Satzglieder wie Subjekt, Objekt, Adverbial). Der Begriff Prädikat ist allerdings mehrdeutig, und es sind verschiedene Definitionen im Umlauf. (de)
- Gramatikan, predikatua subjektu bati buruz baieztatzen den zera da. Adibidez, "Arantxak begi urdinak ditu" esatean, "begi urdinak ditu" predikatua da. Epai gramatikalaren beharrezko elementua da, hau da, zentzua izan dezan ezinbestekoa da. Beti forma pertsonaleko aditz batek osatzen du eta predikatuaren nukleo-funtzioa betetzen du (edo kopula, atributu-perpausetan); aditzarekin batera doazen gainerako elementuak aztertzen ari garen perpaus-motaren araberakoak izango dira. Perpaus bakunetan oinarrizko bi predikatu-mota bereiz ditzakegu: (eu)
- El predicado es el conjunto de palabras que se agrupan en torno a uno de los dos núcleos de la oración, el verbo. Es un elemento necesario de la sentencia gramatical, es decir, es indispensable para que la oración tenga sentido. Siempre está formado por un verbo en forma personal y cumple la función de núcleo del predicado (o cópula, en las oraciones atributivas); el resto de los elementos que acompañan al verbo dependerán del tipo de oración que estemos analizando. Podemos distinguir dos tipos básicos de predicados en las oraciones simples: (es)
- En grammaire, le prédicat est une partie de la phrase simple. Sa notion connaît plusieurs interprétations, toutes prenant en compte son rapport avec une autre partie de la phrase simple, le sujet. Selon l’une des interprétations, le prédicat est un syntagme verbal, qu’il soit constitué d’un verbe seul, ou de celui-ci et d’un ou plusieurs éléments qui lui sont subordonnés. Par exemple, dans la phrase Pierre écrit une lettre à sa mère, le prédicat serait toute la partie de la phrase qui suit le sujet Pierre. Dans cette interprétation, dans une phrase isolée comme celle-ci, le prédicat est équivalent, du point de vue logique, à la partie d’une phrase appelée rhème, commentaire ou propos, c’est-à-dire ce qu’on dit du sujet, qui est, dans ce cas, le thème, c’est-à-dire ce dont on parle. (fr)
- Il predicato (dalla lingua latina praedicatum, "ciò che viene affermato") è un elemento della frase (una parola o un gruppo di parole) o una frase elementare che può costituire insieme al soggetto una frase completa, fornendo al soggetto stesso il significato logico della sua esistenza nella frase. In italiano il predicato è per lo più un sintagma composto da un verbo o un verbo servile unito a un aggettivo o a un avverbio. Il predicato può essere un gruppo di parole comprensivo (io sono felice) o racchiudere altri elementi della frase (io ti ho visitato). (it)
- Na gramática, o predicado é um dos termos essenciais da oração, juntamente com o sujeito. Define-se o predicado como tudo aquilo que se diz ou o que se declara sobre o sujeito, ou tudo aquilo que se informa sobre o sujeito, que é o termo com o qual verbo concorda. Quando é um caso de oração sem sujeito, o verbo do predicado fica na forma impessoal, 3ª pessoa do singular. O núcleo do predicado pode ser um verbo significativo, um nome ou ambos. Há verbos que expressam ação (chamados de significativos). São eles: (pt)
- Сказу́емое — главный член предложения, которым бывает глагол, связанный с подлежащим и отвечающий на вопросы: что делает предмет (или лицо)?,что будет делать?(лицо) что сделает? что с ним происходит?, каков он?, что он такое?, кто он такой? и др. Сказуемое обозначает действие или состояние предметов, лиц, действий, которыми выражено подлежащее. От глагола-сказуемого нельзя поставить вопрос к определению, поэтому сочетания типа «стояла готовая», «сижу больной» представляют собой один член предложения - сказуемое (а не сказуемое и определение). (ru)
- Predikat är en satsdel som normalt utgörs av eller innehåller satsens finita verb, till exempel fiskade i Erik fiskade. Därmed är predikatet också den mest centrala och mest obligatoriska satsdelen. En fullständig och avslutad mening kan bestå av endast ett predikat, till exempel uppmaningen Ät!, eller det italienska Piove (Det regnar). I språk med subjektstvång (till exempel svenskan) måste dock en grammatiskt korrekt sats oftast – om man bortser från imperativsatser – innehålla både subjekt och predikat. Om predikatet är en flerordskonstruktion finns följande möjligheter. (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)