rdfs:comment
| - Osobní prelatura je instituce římskokatolické církve, která není ani místní církví, ani řeholním institutem zasvěceného života, ale stojí někde na pomezí mezi nimi. Je exemptní, tzn. vyňatá z pravomoci ordináře místní církve daného území. (cs)
- Personal prelature is a canonical structure of the Catholic Church which comprises a prelate, clergy and laity who undertake specific pastoral activities. The first personal prelature is Opus Dei. Personal prelatures, similar to dioceses and military ordinariates, are under the governance of the Vatican's Congregation for Bishops. On 4 August 2022, personal prelatures will be instead governed under the Dicastery for the Clergy. These three types of ecclesiastical structures are composed of lay people served by their own secular clergy and prelate. Unlike dioceses, which cover territories, personal prelatures—like military ordinariates—take charge of persons as regards some objectives regardless of where they live. (en)
- La prelatura personale è un'istituzione della Chiesa cattolica, eretta dalla Sede Apostolica per attuare peculiari opere pastorali, per diverse regioni o per diversi gruppi sociali. Ad oggi, soltanto l'Opus Dei ha lo status di prelatura personale, richiesto nel 1969 e concesso nel 1982 da Giovanni Paolo II. (it)
- 属人区(ぞくじんく、羅: praelatura personalis)は、属人区長・司祭団・信徒によって構成されるカトリック教会の位階制(ヒエラルキー)に属する組織である。特定の司牧の役割を柔軟な対応で成し遂げるために教皇によって設置される。属人区の信者は、各自が居住する(地理的)教区や小教区にも同時に属している。 英語では「Personal Prelature」と呼ばれる。 (ja)
- Prelazia pessoal é o nome que se dá a uma estrutura institucional da Igreja Católica Romana que compreende um prelado, clérigos e leigos que se dedicam a atividades pastorais específicas. As prelazias pessoais, de modo semelhante às dioceses e ordinariatos militares, dependem da Congregação para os Bispos da Santa Sé. Estes três tipos de estruturas eclesiásticas são compostas por leigos atendidos pelos seus próprios clérigos seculares e pelo prelado. À diferença das dioceses, que têm jurisdição sobre territórios, as Prelazias pessoais – como os ordinariatos militares – se encarregam de pessoas em função de alguns objetivos pastorais, independentemente do território onde elas residem ou se encontrem. (pt)
- Prałatura personalna – instytucja w Kościele katolickim tworzona dla właściwego rozmieszczenia duchowieństwa albo prowadzenia specjalnych dzieł duszpasterskich lub misyjnych, albo dla różnych grup społecznych, przy czym realizacja tych celów dotyczy różnych regionów i przez to wykracza poza możliwości pojedynczych diecezji. (pl)
- Eine Personalprälatur (lateinisch praelatura personalis) ist eine vom Zweiten Vatikanischen Konzil angeregte und in der Nachkonzilszeit (Motu Proprio „Ecclesiae Sanctae“ I.4) eingeführte institutionelle Rechtsform der römisch-katholischen Kirche.Nach can. 294 CIC (katholisches Kirchenrecht) sollen Personalprälaturen eine „angemessene Verteilung der Priester“ fördern oder „besondere seelsorgliche oder missionarische Werke für verschiedene Gebiete oder unterschiedliche Sozialverbände“ ermöglichen. Sie sind „klerikale Zweckverbände“, die „aus Klerikern“ bestehen; „ihnen können auch Laien angehören“. (de)
- La persona prelateco estas genre hierarkia institucio de la Katolika eklezio, starigita de la Apostola Seĝo por alestigi apartajn paŝtistajn aktivecojn, por diversaj regionoj aŭ por diversaj socìaj grupoj. Ĉefas en tiu persona prelateco prelato kiu, helpata de pastroj kaj diakonoj de la sekulara klerikaro enĉarnirigitaj en lia prelateco, plenumas paŝtistan mision avantaĝe de fideluloj de la prelateco mem. Povas partopreni en yiu misio ankaŭ laikoj kiuj organike kooperas en la prelateco, laŭ manieroj starigitaj en la statusoj. (eo)
- Prelatura personal es una institución de la Iglesia católica, erigida por la Sede Apostólica para llevar a cabo obras pastorales o misionales en favor de varias regiones o de diversos grupos sociales. Al frente de la prelatura personal está un prelado que, ayudado por los presbíteros y diáconos incardinados en la prelatura, realiza su misión pastoral en favor de los fieles de la prelatura. (es)
- Une prélature personnelle est une institution de l'Église catholique, créée par le Concile Vatican II, au numéro 10 du décret Presbyterorum Ordinis, rendue opérationnelle par Paul VI, à la suite du motu proprio Ecclesiae Sanctae, du 15 août 1968. Elle est dotée d'une loi-cadre dans les canons 294 à 297 du Code de droit canonique de l'Église latine. La prélature personnelle est notamment constituée de prêtres et de diacres du clergé séculier. (fr)
- Personalprelaturer är icke landsbundna jurisdiktionsområden inom den Katolska Kyrkan påbjudna av Andra Vatikankonciliet. Personalprelaturerna är stiftade ”för att utföra vissa specifika pastorala uppgifter för olika i vissa regioner eller nationer eller till och med i hela världen” (Andra Vatikankonciliet. Konciliedekretet Presbyterorum ordinis (7/12 1965)). (sv)
- Персональная прелатура (лат. praelatura personalis) — разновидность организации внутри Католической церкви, имеющая определённую юрисдикцию в иерархической структуре Католической Церкви и возглавляемая прелатом. В Римско-католической церкви, персональная прелатура была задумана в ходе сессий Второго Ватиканского Собора и содержалась в пункте 10 указа Presbyterorum Ordinis. Павел VI придал ей силу закона в его собственной инициативе . В 1983 году это было подтверждено в Кодексе канонического права. (ru)
|