rdfs:comment
| - يوهان ريسكه ( 1128 - 1188 هـ / 1716 - 1774 م ) هو مستشرق ألماني. نشر بالعربية (بالاشتراك مع أدلر) ، «تاريخ أبي الفداء» مع ترجمة إلى اللاتينية. (ar)
- Johann Jacob Reiske (* 25. Dezember 1716 in Zörbig; † 14. August 1774 in Leipzig) war ein deutscher Gräzist, Arabist und Byzantinist. Obwohl er zu seiner Zeit kaum Anerkennung fand, gilt er als Begründer der arabischen Philologie als eigenständige Disziplin. (de)
- Johann Jakob Reiske (Neo-Latin: Johannes Jacobus Reiskius; December 25, 1716 – August 14, 1774) was a German scholar and physician. He was a pioneer in the fields of Arabic and Byzantine philology as well as Islamic numismatics. (en)
- Johann Jacob Reiske (1716-1774) est un philologue et orientaliste du XVIIIe siècle. Il est un pionnier de la philologie byzantine et arabe et de la numismatique musulmane. (fr)
- Johann Jacob Reiske (ur. 25 grudnia 1716 w Zörbig, zm. 14 sierpnia 1774 w Lipsku) – hellenista, arabista, znawca kultury Cesarstwa Bizantyjskiego.; Chociaż nie znalazł uznania w swoich czasach, to obecnie uważany jest założyciela filologii arabskiej jako samodzielnej dyscypliny naukowej. (pl)
- Иоганн Якоб Рейске (25 декабря 1716 — 14 августа 1774) — германский филолог-классик (эллинист), византинист и арабист, преподаватель, научный писатель. Один из крупнейших эллинистов и арабистов XVIII века. (ru)
- Johann Jakob Reiske è stato un filologo classico, orientalista e numismatico tedesco. Nato in Sassonia, studiò a Lipsia, e andò a Leida per studiare l'arabo. In seguito studiò medicina, e ottenne un dottorato nel 1746. Diventò professore di filosofia a Lipsia nel 1747, d'arabo nel 1748, e rettore del collegio di San Nicolao nel 1758. Ha scritto molto sulla letteratura e la storia orientale, di cui venne pubblicato:
* Abulfeda annales moslemici, 1754
* Storia degli Arabi, postuma nel 1789 (it)
- Johann Jacob Reiske, född 25 december 1716 i Zörbig, död 14 augusti 1774 i Leipzig, var en tysk orientalist och grecist. Reiske blev 1748 extra ordinarie professor i arabiska språket vid Leipzigs universitet och övertog 1758 rektoratet vid i Leipzig. Han var 1700-talets främsta kännare av arabiska och en av dess bästa grecister. Hans förnämsta arbeten på det orientaliska området är editionerna av Abu'l-Fidas Annales muslemici (utgiven i fem band, 1789–1794) och av Konstantin VII Porfyrogennetos De cærimoniis aulæ byzantinæ (1751–1754), en fyndgruva bland annat för arabiska antikviteter. (sv)
|