rdfs:comment
| - A heroic couplet is a traditional form for English poetry, commonly used in epic and narrative poetry, and consisting of a rhyming pair of lines in iambic pentameter. Use of the heroic couplet was pioneered by Geoffrey Chaucer in the Legend of Good Women and the Canterbury Tales, and generally considered to have been perfected by John Dryden and Alexander Pope in the Restoration Age and early 18th century respectively. (en)
- ヒロイック・カプレット(heroic couplet, 英雄対句、英雄対韻句、英雄対連、英雄詩体、英雄詩体二行連句、英雄二行詩)は英文学の詩に使われる伝統的な詩形。一般に、叙事詩や物語詩に使われる。 (ja)
- 英雄双韵体(英文:Heroic couplet,又称英雄双行体)是英语中的一种古典诗体,通常用于史诗和叙事诗中。英雄双韵体由的诗行构成,其押韵方式为(韵落在诗行末尾的重读音节上)。英雄双行体最早被英国诗人杰弗里·乔叟运用在他的诗歌《》与《坎特伯雷故事集》中。 (zh)
- Hrdinské dvojverší (také heroické dvojverší, někdy i hrdinský kuplet) je tradiční a strofa , většinou užívaná v epice. Obvykle je složeno ze dvou sdruženě rýmovaných veršů psaných v jambickém (pět jambických stop). Rým je většinou (tj. končí na přízvučnou slabiku). Mimo angličtinu se tato básnická forma příliš nevžila, užívá se především v překladech. (cs)
- Un distico eroico è una forma tradizionale della poesia inglese, comunemente usato per la poesia epica e la , e si riferisce ai poemi costruiti con sequenze di coppie di versi in pentametro giambico. La rima è sempre una . L'uso del distico eroico è stato introdotto da Geoffrey Chaucer nella e nei Racconti di Canterbury. Questa forma poetica fu molto popolare nel XIX secolo. Il distico debole, con occasionale enjambement, fu uno dei modelli della forma poetica medievale, anche per l'influenza dei Racconti di Canterbury. (it)
- Het heroic couplet is een versvorm die met name in de Engelse poëzie tot bloei kwam in de tweede helft van de 17e en de eerste helft van de 18e eeuw. Hoewel de versvorm al werd geïntroduceerd door Geoffrey Chaucer in onder meer de Canterbury Tales en ook door William Shakespeare in wat lossere vorm werd toegepast, waren het met name John Dryden en Alexander Pope die de vorm tot bloei brachten en veelvuldig toepasten in hun epische gedichten. (nl)
- Героический стих — стих, употреблявшийся в героических или эпических произведениях, например гекзаметр, александрийский стих ложноклассических трагедий; в Англии и Италии героический стих называют и , в России и Польше — и т. д. (ru)
|
has abstract
| - Hrdinské dvojverší (také heroické dvojverší, někdy i hrdinský kuplet) je tradiční a strofa , většinou užívaná v epice. Obvykle je složeno ze dvou sdruženě rýmovaných veršů psaných v jambickém (pět jambických stop). Rým je většinou (tj. končí na přízvučnou slabiku). První doloženou básnickou skladbou, psanou ve formě hrdinského dvojverší, jsou Chaucerovy Canterburské povídky (byť v těch se užívají i jiné formy). Hrdinské dvojverší většinou vyjadřuje ucelenou myšlenku a tvoří uzavřený celek. Za největší mistry hrdinského dvojverší v anglické literatuře jsou považováni Alexander Pope a John Dryden. Mimo angličtinu se tato básnická forma příliš nevžila, užívá se především v překladech. (cs)
- A heroic couplet is a traditional form for English poetry, commonly used in epic and narrative poetry, and consisting of a rhyming pair of lines in iambic pentameter. Use of the heroic couplet was pioneered by Geoffrey Chaucer in the Legend of Good Women and the Canterbury Tales, and generally considered to have been perfected by John Dryden and Alexander Pope in the Restoration Age and early 18th century respectively. (en)
- Un distico eroico è una forma tradizionale della poesia inglese, comunemente usato per la poesia epica e la , e si riferisce ai poemi costruiti con sequenze di coppie di versi in pentametro giambico. La rima è sempre una . L'uso del distico eroico è stato introdotto da Geoffrey Chaucer nella e nei Racconti di Canterbury. La definizione distico eroico è, a volte, riservata per distici chiusi, in contrasto agli enjambement di poeti come John Donne. I più grandi autori di distici eroici in lingua inglese sono John Dryden e Alexander Pope. Altre opere da citare, oltre ai lavori di Dryden e Pope, sono The Vanity of Human Wishes di Samuel Johnson, di Oliver Goldsmith e Lamia di John Keats. Questa forma poetica fu molto popolare nel XIX secolo. Il distico debole, con occasionale enjambement, fu uno dei modelli della forma poetica medievale, anche per l'influenza dei Racconti di Canterbury. (it)
- ヒロイック・カプレット(heroic couplet, 英雄対句、英雄対韻句、英雄対連、英雄詩体、英雄詩体二行連句、英雄二行詩)は英文学の詩に使われる伝統的な詩形。一般に、叙事詩や物語詩に使われる。 (ja)
- Het heroic couplet is een versvorm die met name in de Engelse poëzie tot bloei kwam in de tweede helft van de 17e en de eerste helft van de 18e eeuw. Hoewel de versvorm al werd geïntroduceerd door Geoffrey Chaucer in onder meer de Canterbury Tales en ook door William Shakespeare in wat lossere vorm werd toegepast, waren het met name John Dryden en Alexander Pope die de vorm tot bloei brachten en veelvuldig toepasten in hun epische gedichten. De term couplets verwijst naar groepen van twee paarsgewijs rijmende regels, meestal in mannelijk rijm, volgens het rijmschema aa bb. Deze couplets bestaan uit jambische pentameters, wat inhoudt dat elke regel vijf jambische versvoeten bevat en derhalve bestaat uit tien lettergrepen. De couplets zijn gesloten, dat wil zeggen dat zij een afgesloten gedachtegang bevatten, die wordt beëindigd met een leesteken. Jambische pentameters in open vorm werden en worden door dichters veelvuldig toegepast, waarbij een zinsnede kan doorlopen in een opvolgende regel. In dat geval is er sprake van enjambement.Variaties op de vorm komen voor in de vorm van triplets (drie opeenvolgende rijmende regels) of in combinatie met een alexandrijn. (nl)
- 英雄双韵体(英文:Heroic couplet,又称英雄双行体)是英语中的一种古典诗体,通常用于史诗和叙事诗中。英雄双韵体由的诗行构成,其押韵方式为(韵落在诗行末尾的重读音节上)。英雄双行体最早被英国诗人杰弗里·乔叟运用在他的诗歌《》与《坎特伯雷故事集》中。 (zh)
- Героический стих — стих, употреблявшийся в героических или эпических произведениях, например гекзаметр, александрийский стих ложноклассических трагедий; в Англии и Италии героический стих называют и , в России и Польше — и т. д. Героический эпос использует как метрическую единицу сложения именно отдельный стих, а не строфу, как лирическая поэзия. Превосходство строки над строфой в том, что она предоставляет повествованию большую свободу и разнообразие. Поэт может варьировать короткие и длинные предложения, достигать неожиданного эффекта, прерывая или завершая предложения в середине строки; он волен как можно полнее использовать устойчивые формулы и выражения, вводить описания мест и вещей, не будучи вынужденным соотносить их с требованиями строфы. (ru)
|