rdfs:comment
| - Eleni Boukoura-Altamoura (griechisch Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα), auch bekannt unter Eleni Boukoura oder Helen Boukoura, (* 1821 auf Spetses; † 19. März 1900 ebenda) war eine griechische Malerin. Sie gilt als die erste große weibliche Malerin Griechenlands. (de)
- Eleni Boukoura-Altamoura (Greek: Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα; 1821-1900), also known as Eleni Boukouras or Helen Boukoura, was a Greek painter. She is noted as being the first great female painter of Greece. (en)
- Éléni Boúkoura-Altamoúra (grec moderne : Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα ; Spetses, 1821 - Spetses, le 19 mars 1900) est une peintre grecque du XIXe siècle, première femme à entrer dans les écoles de peinture italienne. Sa vie tragique est devenue l'objet du roman de Rhéa Galanáki, (el), Eléni ou personne, et celui d'une pièce de théâtre. (fr)
- Элени Букура-Алтамура (греч. Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα; 1821, Спеце — 19 марта 1900, Спеце) — греческая художница 2-й половины XIX века. Упоминается также как первая профессиональная женщина-художник современной Греции и феминистка. Элени Букура-Алтамура является прототипом литературного персонажа в романе «Элени или Никтό» греческой писательницы и театральной трилогии Молния в лесу — Открытое пространство — Элени Алтамура греческого драматурга Костаса Асимакопулоса. (ru)
- Η Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα (Σπέτσες, 1821 – Σπέτσες, 19 Μαρτίου 1900) ήταν Ελληνίδα ζωγράφος του 19ου αιώνα, της οποίας η τραγική ζωή έγινε το θέμα ενός μυθιστορήματος, του Ελένη ή ο κανένας της Ρέας Γαλανάκη, και ενός θεατρικού έργου. Φημολογείται πως πριν πεθάνει έκαψε όλα — ή σχεδόν όλα — τα ζωγραφικά της έργα, αν και κατά μία εκδοχή τα έργα της καταστράφηκαν από συγγενείς της που καθάρισαν το σπίτι της μετά τον θάνατό της. (el)
|
has abstract
| - Η Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα (Σπέτσες, 1821 – Σπέτσες, 19 Μαρτίου 1900) ήταν Ελληνίδα ζωγράφος του 19ου αιώνα, της οποίας η τραγική ζωή έγινε το θέμα ενός μυθιστορήματος, του Ελένη ή ο κανένας της Ρέας Γαλανάκη, και ενός θεατρικού έργου. Η Μπούκουρα-Αλταμούρα ήταν κόρη του καπετάν Γιάννη Μπούκουρα ή Μπούκουρη, του μετέπειτα πρώτου θεατρώνη της Αθήνας. Παιδί ακόμα, έκλεβε αποκέρια και ζωγράφιζε φίλες της που της πόζαραν στην αυλή του παρθεναγωγείου. Ο πατέρας της, αναγνωρίζοντας το ταλέντο της, προσέλαβε δάσκαλο στο σπίτι τον καθηγητή του Σχολείου των Τεχνών, Ραφαέλο Τσέκκολι. Με συστατική επιστολή του, η Ελένη έφυγε στην Ιταλία το 1848 για σπουδές. Στην Ιταλία, παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στη Νεάπολη, στη Ρώμη και ίσως στη Φλωρεντία, μεταμφιεσμένη σε άντρα. Ερωτεύθηκε τον Ιταλό ζωγράφο και γαριβαλδινό επαναστάτη Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα (Francesco Saverio Altamura) και απέκτησε μαζί του τρία εξώγαμα παιδιά: τον Ιωάννη, τη Σοφία και τον Αλέξανδρο. Προκειμένου να νομιμοποιήσει τη σχέση της με τον Αλταμούρα, ασπάστηκε τον καθολικισμό και τον παντρεύτηκε. Όμως, το 1857 ο σύζυγός της την εγκατέλειψε και έφυγε με την ερωμένη του, την αγγλίδα φίλη της ζωγράφο Τζέιν Μπένμαν Χέυ (Jane Benham Hay), παίρνοντας μαζί του τον μικρότερο γιο τους, τον Αλέξανδρο (Alessandro Altamura). Η Μπούκουρα-Αλταμούρα επέστρεψε κατόπιν στην Ελλάδα με τον Ιωάννη και τη Σοφία, και άρχισε να παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής σε κοπέλες της Αθήνας. Όμως, το 1872 αρρώστησε από φυματίωση η κόρη της και αναγκάστηκε να πάει στο σπίτι του αδελφού της στις Σπέτσες προκειμένου να αλλάξει αέρα το άρρωστο παιδί της. Τελικά, η Σοφία πέθανε στα τέλη του 1872 σε ηλικία μόνον 18 ετών. Μετά τον θάνατο της κόρης της, η Μπούκουρα-Αλταμούρα επέστρεψε στην Αθήνα. Το 1876 ο γιος της και ανερχόμενος ζωγράφος Ιωάννης Αλταμούρας ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Κοπεγχάγη και επέστρεψε στην Αθήνα γεμίζοντας με χαρά την χαροκαμένη μητέρα. Όμως η χαρά της διήρκεσε πολύ λίγο· ο Ιωάννης προσβλήθηκε και αυτός από φυματίωση και πέθανε τον Μάιο του 1878. Η απώλεια των δύο νέων προκάλεσε νευρικό κλονισμό στη μητέρα τους και την οδήγησε στην τρέλα. Σε ηλικία 60 ετών περίπου, η Μπούκουρα-Αλταμούρα επέστρεψε στις Σπέτσες, όπου και πέθανε σχεδόν άγνωστη το 1900. Κηδεύτηκε στο κοιμητήριο της Αγίας Άννας στις Σπέτσες, αλλά αργότερα, τα οστά της, όπως και εκείνα της Σοφίας και του Ιωάννη, μεταφέρθηκαν από τους απογόνους της στο A΄ Νεκροταφείο Αθηνών σε κοινό τάφο της οικογενείας Μπούκουρα-Αλταμούρα. Φημολογείται πως πριν πεθάνει έκαψε όλα — ή σχεδόν όλα — τα ζωγραφικά της έργα, αν και κατά μία εκδοχή τα έργα της καταστράφηκαν από συγγενείς της που καθάρισαν το σπίτι της μετά τον θάνατό της. (el)
- Eleni Boukoura-Altamoura (griechisch Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα), auch bekannt unter Eleni Boukoura oder Helen Boukoura, (* 1821 auf Spetses; † 19. März 1900 ebenda) war eine griechische Malerin. Sie gilt als die erste große weibliche Malerin Griechenlands. (de)
- Eleni Boukoura-Altamoura (Greek: Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα; 1821-1900), also known as Eleni Boukouras or Helen Boukoura, was a Greek painter. She is noted as being the first great female painter of Greece. (en)
- Éléni Boúkoura-Altamoúra (grec moderne : Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα ; Spetses, 1821 - Spetses, le 19 mars 1900) est une peintre grecque du XIXe siècle, première femme à entrer dans les écoles de peinture italienne. Sa vie tragique est devenue l'objet du roman de Rhéa Galanáki, (el), Eléni ou personne, et celui d'une pièce de théâtre. (fr)
- Элени Букура-Алтамура (греч. Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα; 1821, Спеце — 19 марта 1900, Спеце) — греческая художница 2-й половины XIX века. Упоминается также как первая профессиональная женщина-художник современной Греции и феминистка. Элени Букура-Алтамура является прототипом литературного персонажа в романе «Элени или Никтό» греческой писательницы и театральной трилогии Молния в лесу — Открытое пространство — Элени Алтамура греческого драматурга Костаса Асимакопулоса. (ru)
|