The Eifeler Regel (German pronunciation: [ˈaɪfəlɐ ˈʁeːɡl̩], Luxembourgish: [ˈɑɪfəlɐ ˈʀeːʑəl]; meaning "Eifel Rule"; in Luxembourgish also spelled Äifler Regel [ˈæːɪflɐ-]) is a linguistic phenomenon originally documented in the dialects of the Eifel region in the far west of Germany during the late 19th century. The rule describes a phonological process in the languages which causes the deletion of final [n] in certain contexts, and may be reflected in spelling.
Attributes | Values |
---|
rdf:type
| |
rdfs:label
| - Eifeler Regel (de)
- Eifeler Regel (en)
- Eifeler regel (nl)
|
rdfs:comment
| - Die Eifeler Regel ist ein Phänomen, das zuerst in der Sprachwissenschaft des späten 19. Jahrhunderts bei Eifeler Mundarten am westlichen Rand des Sprachraums der deutschen Sprache gefunden und beschrieben wurde. Daher stammt auch der Name. Es taucht aber in unterschiedlichen Abwandlungen und unterschiedlich deutlich ebenfalls in weiteren mitteldeutschen Dialekten auf, so zum Beispiel im Luxemburgischen, im Kölschen oder Hessischen. Die Eifeler Regel kann als Beschreibung eines speziellen Sandhi aufgefasst werden. (de)
- The Eifeler Regel (German pronunciation: [ˈaɪfəlɐ ˈʁeːɡl̩], Luxembourgish: [ˈɑɪfəlɐ ˈʀeːʑəl]; meaning "Eifel Rule"; in Luxembourgish also spelled Äifler Regel [ˈæːɪflɐ-]) is a linguistic phenomenon originally documented in the dialects of the Eifel region in the far west of Germany during the late 19th century. The rule describes a phonological process in the languages which causes the deletion of final [n] in certain contexts, and may be reflected in spelling. (en)
- De Eifeler regel is een sandhiverschijnsel in het Luxemburgs en andere Moezelfrankische varianten, die bepaalt of een eind-n al dan niet uitgesproken (en geschreven) wordt. Dit verschijnsel werd voor het eerst opgetekend op het einde van de 19de eeuw voor het dialect van de Eifel. Vandaar ook de benaming Eifeler regel. Ook termen als n-deletie of mobiele n-deletie komen voor. Hoewel taalkundige studies beweren dat een eind-n voor een begin-n niet uitgesproken wordt, moet deze eind-n wel geschreven worden volgens de spelling van 1999 (dus den Numm en niet de Numm). (nl)
|
dcterms:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
Link from a Wikipage to an external page
| |
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
bot
| |
date
| - October 2017 (en)
- December 2019 (en)
|
fix-attempted
| |
reason
| |
has abstract
| - Die Eifeler Regel ist ein Phänomen, das zuerst in der Sprachwissenschaft des späten 19. Jahrhunderts bei Eifeler Mundarten am westlichen Rand des Sprachraums der deutschen Sprache gefunden und beschrieben wurde. Daher stammt auch der Name. Es taucht aber in unterschiedlichen Abwandlungen und unterschiedlich deutlich ebenfalls in weiteren mitteldeutschen Dialekten auf, so zum Beispiel im Luxemburgischen, im Kölschen oder Hessischen. Die Regel beschreibt einen phonologischen Prozess in den Sprachen, der für den Wegfall eines endständigen -[n] bestimmter Wörter in bestimmten Umgebungen sorgt. Er ist sprachbezogen unterschiedlich und wird auch in sehr unterschiedlichem Umfang in der jeweiligen Schriftsprache berücksichtigt. Die Eifeler Regel kann als Beschreibung eines speziellen Sandhi aufgefasst werden. (de)
- The Eifeler Regel (German pronunciation: [ˈaɪfəlɐ ˈʁeːɡl̩], Luxembourgish: [ˈɑɪfəlɐ ˈʀeːʑəl]; meaning "Eifel Rule"; in Luxembourgish also spelled Äifler Regel [ˈæːɪflɐ-]) is a linguistic phenomenon originally documented in the dialects of the Eifel region in the far west of Germany during the late 19th century. The rule describes a phonological process in the languages which causes the deletion of final [n] in certain contexts, and may be reflected in spelling. More generally called n-apocope, it appears to varying extents in all dialects of the Western group of High German, including West Central German (notably Luxembourgish, Colognian and Hessian), High Franconian and Alemannic; and excludes all dialects of the Eastern group, such as Austro-Bavarian and the colonial dialects east of the Elbe-Saale line (including Standard German and Yiddish). N-apocope is a linguistic change originating in speech during the Middle High German period. (en)
- De Eifeler regel is een sandhiverschijnsel in het Luxemburgs en andere Moezelfrankische varianten, die bepaalt of een eind-n al dan niet uitgesproken (en geschreven) wordt. Dit verschijnsel werd voor het eerst opgetekend op het einde van de 19de eeuw voor het dialect van de Eifel. Vandaar ook de benaming Eifeler regel. Ook termen als n-deletie of mobiele n-deletie komen voor. Vermits de Luxemburgse spelling naar fonetische nauwkeurigheid streeft, wordt deze n-deletie ook weerspiegeld in het schrift. Tegenwoordig wordt de Eifeler regel vaak voorgesteld als een spellingregel, maar een correcte toepassing vereist nog steeds een zekere kennis van het gesproken Luxemburgs. De regel betreft woorden die eindigen op -n of -nn. Omdat dit een wijd verspreide uitgang van werkwoorden, meervouden en andere woorden is, bevat vrijwel elke zin een toepassing van de Eifeler regel. Hoewel taalkundige studies beweren dat een eind-n voor een begin-n niet uitgesproken wordt, moet deze eind-n wel geschreven worden volgens de spelling van 1999 (dus den Numm en niet de Numm). (nl)
|
gold:hypernym
| |
prov:wasDerivedFrom
| |
page length (characters) of wiki page
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
is Wikipage redirect
of | |
is foaf:primaryTopic
of | |