A dede is a socio-religious leader in the Islamic Alevi and non-Islamic Ishiki community. It is one of the 12 ranks of Imam in Alevism. The institution of dede is the most important of all the institutions integral to the social and religious organization of the Anatolian Alevis. Although much weakened as a result of the socio-economic transformation experienced in Anatolia towards the end of the nineteenth century, and particularly due to accelerated migration from the rural to the urban areas after the foundation of the Republic of Turkey, it played a primary role in the survival of Alevism until today. A descendant of a Dede is called a Hearth.
Attributes | Values |
---|
rdf:type
| |
rdfs:label
| - Dede (Titel) (de)
- Dede (religious figure) (en)
- Dede (chef religieux) (fr)
- Dede (religie) (nl)
|
rdfs:comment
| - Le dede, littéralement « grand-père » en turc, est le chef religieux et spirituel de l’alévisme. (fr)
- Dede (türkisch für ‚Großvater, Vorfahre, Urahn‘) ist eine an führende Personen verschiedener islamischer und verwandter Gemeinschaften vergebene Ehrenbezeichnung. Der Titel findet sich bei Derwisch-Gemeinschaften. Alternativen sind ata (‚Vorfahre‘) und baba (‚Vater‘, teils ein darunterstehender Rang). (de)
- A dede is a socio-religious leader in the Islamic Alevi and non-Islamic Ishiki community. It is one of the 12 ranks of Imam in Alevism. The institution of dede is the most important of all the institutions integral to the social and religious organization of the Anatolian Alevis. Although much weakened as a result of the socio-economic transformation experienced in Anatolia towards the end of the nineteenth century, and particularly due to accelerated migration from the rural to the urban areas after the foundation of the Republic of Turkey, it played a primary role in the survival of Alevism until today. A descendant of a Dede is called a Hearth. (en)
- Een dede (letterlijk: grootvader) is een religieuze leider en spirituele gids binnen het alevitisme. Het is zijn taak om het gezamenlijke gebed te leiden bij de alevieten en ervoor te zorgen dat zijn talipler of müridler (volgers) op het juiste pad blijven. Om een dede te zijn, dient iemand een sayyid (Turks: Seyit) te zijn en af te stammen van de twaalf imams. Er is vaak een driedelig hiërarchie tussen de dede's, waarin een dede op basis van rang een pir, rehber of murshid genoemd kan worden. Het woord murshid kan vertaald worden als gids of leraar. Een rehber assisteert de murshid, geeft informatie aan nieuwkomers en bereid ze voor om zich toe te wijden aan het alevi-pad. Het pad voor een nieuwkomer begint nadat hij trouw zweert of een eed aflegt (ikrar) aan een dede. Hierna wordt hij ta (nl)
|
dcterms:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
has abstract
| - A dede is a socio-religious leader in the Islamic Alevi and non-Islamic Ishiki community. It is one of the 12 ranks of Imam in Alevism. The institution of dede is the most important of all the institutions integral to the social and religious organization of the Anatolian Alevis. Although much weakened as a result of the socio-economic transformation experienced in Anatolia towards the end of the nineteenth century, and particularly due to accelerated migration from the rural to the urban areas after the foundation of the Republic of Turkey, it played a primary role in the survival of Alevism until today. A descendant of a Dede is called a Hearth. The institution of dedes is based on a three tiered hierarchy: 1.
* Murshid 2.
* Pir 3.
* Rehber In some regions this hierarchy is modified in such a way that the Pir and Murshid change places. This is exclusively a functional hierarchy, as all involved come from a dede family. They fulfill functions that are complementary in nature, and would be meaningless in isolation from each other. The dede families, all of them called ocakzâdes, have distributed these duties among themselves. An Alevi dede focuses on the mystical Islamic teachings of the Twelve Imams, the Buyruks (mainly the Imam Câfer-i Sadık Buyruğu) and Haji Bektash Veli. (en)
- Dede (türkisch für ‚Großvater, Vorfahre, Urahn‘) ist eine an führende Personen verschiedener islamischer und verwandter Gemeinschaften vergebene Ehrenbezeichnung. Der Titel findet sich bei Derwisch-Gemeinschaften. Alternativen sind ata (‚Vorfahre‘) und baba (‚Vater‘, teils ein darunterstehender Rang). Die Bezeichnung findet sich auch bei den Aleviten (die sich selbst teils dem Islam zurechnen, teils nicht), dort bezeichnet es einen direkten Nachkommen Mohammeds (der Ehlibeyt) aus der Linie Imam Alis, der den Koran genau kennen muss und dem auch der Besitz von besonderen Kräften (keramet) zugeschrieben wird. Dieser hat die Funktion eines Imams in anderen islamischen Denominationen und lehrt und hilft im alevitischen Gebet. Die entsprechende weibliche Funktion ist die (‚Großmutter‘). Auch wurde Dede als respektvoller Titel für als heilig geltende Wundertäter in Istanbul und Anatolien benutzt, z. B. in den Reiseberichten des Evliya Çelebi. Dede wurde als Dada, Plural: Dadagan ins Persische entlehnt. In safawidischer Terminologie bezeichnete dada die kleinen Gruppen, die die Murschids beaufsichtigten. Die Safawiden waren ursprünglich im 14. Jahrhundert ein Tariqa (mystischer Orden). Historisch belegt ist der Begriff in frühen Quellen wie der Sammlung der Dialekte der Türken (diwān lughāt at-turk) von Kaschgari und in späteren türkischen Rhapsodien wie den Dede-Korkut-Geschichten. Dede Korkut wird in diesen Geschichten auch Korkut Ata genannt. Dede kann vor oder nach dem Namen einer Person stehen. Nach dem Namen der Person wird der Titel v. a. bei Mevlevi-Derwischen geführt. Vor dem Namen kam der Titel mehrmals in Anatolien vor, z. B. auf einer Stiftungsurkunde des Fürstentums der Germiyanoğulları. (de)
- Le dede, littéralement « grand-père » en turc, est le chef religieux et spirituel de l’alévisme. (fr)
- Een dede (letterlijk: grootvader) is een religieuze leider en spirituele gids binnen het alevitisme. Het is zijn taak om het gezamenlijke gebed te leiden bij de alevieten en ervoor te zorgen dat zijn talipler of müridler (volgers) op het juiste pad blijven. Om een dede te zijn, dient iemand een sayyid (Turks: Seyit) te zijn en af te stammen van de twaalf imams. Er is vaak een driedelig hiërarchie tussen de dede's, waarin een dede op basis van rang een pir, rehber of murshid genoemd kan worden. Het woord murshid kan vertaald worden als gids of leraar. Een rehber assisteert de murshid, geeft informatie aan nieuwkomers en bereid ze voor om zich toe te wijden aan het alevi-pad. Het pad voor een nieuwkomer begint nadat hij trouw zweert of een eed aflegt (ikrar) aan een dede. Hierna wordt hij talip of mürid genoemd. Volgens sommigen kan dit ook in de afwezigheid van een dede, als je het maar met je hart doet. Maar over het algemeen dient elke alevi verbonden te zijn aan een dede/pir. Een dede wordt in het Turks vaak aangesproken met pirim (mijn pir). Wanneer een dede voldoet aan de vier deuren en veertig treden wordt hij ook wel een murshid-i kamil genoemd. De dede volgt de leer van onder andere de alevitische heilige Hadji Bektasj Veli en de Imam Cafer-i Sadik Buyrugu, en roept zijn volgers op om hun harten te vullen met de liefde voor Allah, de medemens en het huishouden van de profeet Mohammed, bestaande uit Fatima, Ali, Hassan en Hoessein (ook wel de Ahl al-Bayt of Ehl-i Beyt genoemd, wat vertaald kan worden als Mensen van het Huis) en hun afstammelingen. De twaalf imams stammen af van de Ahl al-Bayt. (nl)
|
gold:hypernym
| |
prov:wasDerivedFrom
| |
page length (characters) of wiki page
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
is Wikipage redirect
of | |
is Wikipage disambiguates
of | |
is leader name
of | |
is foaf:primaryTopic
of | |