| rdfs:comment
| - Beneficium (lat. dobrodiní, prospěch) může znamenat jednak výsadu či privilegium udělené určité osobě nebo skupině osob, anebo zdroj příjmu, obvykle spojený s povinností zastávat nějaký úřad. (cs)
- Un benefici eclesiàstic és un ens jurídic erigit per l'autoritat eclesiàstica a títol vitalici i que comportava un ofici espiritual i que proporcionava a qui l'exercia, durant l'edat mitjana i l'Antic Règim, el dret a gaudir d'una prebenda o renda (provinent de béns immobles, de delmes, censals, drets per l'administració de sagraments, etc.) i altres privilegis de caràcter judicial, fiscal o militar. (ca)
- A benefice (/ˈbɛnɪfɪs/) or living is a reward received in exchange for services rendered and as a retainer for future services. The Roman Empire used the Latin term beneficium as a benefit to an individual from the Empire for services rendered. Its use was adopted by the Western Church in the Carolingian Era as a benefit bestowed by the crown or church officials. A benefice specifically from a church is called a precaria (pl. precariae), such as a stipend, and one from a monarch or nobleman is usually called a fief. A benefice is distinct from an allod, in that an allod is property owned outright, not bestowed by a higher authority. (en)
- Beneficium estas termino kvazaŭ-jura de la latina lingvo kiu en la indikas teran aŭ konstruaĵan propraĵon. La beneficiarius (beneficulo) estas kiu havas beneficium (beneficon). (eo)
- Un bénéfice ecclésiastique est un ensemble de biens destinés à financer un office ecclésiastique. Il doit donc permettre aux titulaires de charges d'Église de vivre et d'agir. (fr)
- Benefice /ˈbɛnɪfɪs/ adalah sebuah pemberian yang diberikan dalam pertukaran untuk jasa yang diberikan dan sebagai balas jasa untuk kepentingan masa depan. Kekaisaran Romawi menggunakan istilah Latin beneficium untuk menyebut sebuah pemberian yang diberikan kepada seseorang dari Kekaisaran tersebut untuk jasa-jasa yang diberikan. Penggunaannya diadopsi oleh gereja barat pada sebagai sebuah pemberian yang diberikan oleh pejabat mahkota atau pejabat gereja. Sebuah benefice khusus dari sebuah gereja disebut (pl. precarii) seperti sebuah dan bila diberikan dari penguasa monarki atau bangsawan biasanya disebut fief. (in)
- 聖職禄（せいしょくろく、羅: beneficium）は、カトリック教会において、教会職と結びついて教会財産の所領あるいは奉納物から一定の収益を得る権利のこと。およびその権利により得られる収入のこと。 起源は、地方における小教区の報酬にはじまるという説と、私有教会制にはじまるという説がある。ベネフィキウムという言葉はラテン語で「良き（bene）」と「行い（facio）」の合成語で、封建制（フューダリズム）において臣下の奉仕に対する君主からの賦与物のことを指していた。 中世ヨーロッパにおいて、この聖職禄は教会職と分離され、封の1つとして世俗人に聖職禄が付与されていた。 第2バチカン公会議（1962年 - 1965年）では、教会職は職務が第一であり、聖職禄はその付加物でしかないと規定され、廃止ないし改革の方針が打ち出された。そこでは聖職禄の代わりに基金や保険の形態で聖職者の生活費が支給されるべきとされた。ただし現在でも教会法1272条ならびに1274条で聖職禄についての規定が定められており、小教区など一部の地方在住の聖職者には支給されている。 (ja)
- Een beneficie (van: bene = goed, en ficere = doen) is een begrip uit het middeleeuwse leenrecht waarbij een grootgrondbezitter een gunst aan iemand verleende in ruil voor diensten als militaire bijstand, het bewerken van de grond, of het besturen van de bewoners. De betekenis werd zowel in het wereldlijke als in het kerkelijke recht gebruikt. (nl)
- Un beneficio ecclesiastico è un istituto giuridico risalente ai tempi del feudalesimo, riferito alle proprietà fondiarie ed immobiliari che si concedevano ai chierici in usufrutto per compenso dei loro uffici e, alla morte del fruttuario, ritornavano alla Chiesa cattolica. Esempio di patronato nella chiesa del Santissimo Salvatore in Caggiano Tali benefici potevano essere semplici (sine cura) o comportare il peso della cura delle anime. Inoltre potevano essere "secolari", se goduti da chierici secolari, oppure "regolari" se amministrati dai monaci. (it)
- Beneficjum (łac. beneficium, „dobrodziejstwo, uposażenie”) – pierwotnie określenie dotyczyło dóbr ziemskich przydzielonych osobie za wykonywanie powierzonych obowiązków. W następstwie zaczęto tak nazywać nadanie gruntu wasalowi przez seniora, czasowe albo dożywotnie, jako honorowe wynagrodzenie albo w zamian za służbę wasalną, później dziedziczne. Z czasem termin zaczął metonimicznie oznaczać sprawowany urząd i dochody z nim związane. W terminologii kościelnej i prawie kanonicznym dotyczyło dochodów związanych z konkretnym probostwem czy kapelanią. (pl)
- Бенефи́ций (от лат. beneficium «благодеяние»): 1.
* в Средние века условное срочное пожалование (преимущественно в виде земельного участка) за выполнение военной или административной службы; 2.
* в католической церкви (выгода от собственности — beneficium ecclesiasticum) начиная со Средних веков до Второго Ватиканского собора доходная должность при храме, пожалованная за заслуги перед церковью. (ru)
- Beneficium är en juridisk term som kommer av latin och betyder förmån, fördel eller välgärning. Med detta menas den egendom som ej kan bli utmätt eller tas i anspråk vid en konkurs, med hänsyn till gäldenärens behov. (sv)
- 聖職俸祿（benefice）是教会法中主教和封建领主任命牧师管理教堂，授予其圣职和教堂的收入而成的俸禄，在罗马天主教教会和英国圣公会中得实行。该制度最早源自于8世纪法兰克王国，后逐渐由天主教会沿用和保留，经过教宗额我略七世的改革，封建领主的任命权受到限制，而天主教会的权力得到加强。 (zh)
- Benefiziat (auch lat. Benefizium) ist ein ehemaliger Amtstitel der römisch-katholischen Kirche für einen Kleriker, der seinen Unterhalt vom Ertrag einer Pfründe erhielt. Dabei handelt es sich bis heute um ein von der zuständigen kirchlichen Autorität vergebenes Rechtsinstitut auf Pfarreiebene, das aus Kirchenamt und nutzungsfähiger Vermögensmasse besteht. Man kann dabei zwischen Stifts-, Schloss-, Schul-, Pfarr- sowie Kuratbenefiziaten unterscheiden. Der Inhaber des Titels hatte in der Regel ein vom Pfarrhof bzw. Pfarrhaus unabhängiges Wohnhaus, das so genannte Benefiziatenhaus. (de)
- Beneficio eclesiástico era el cargo dentro del clero secular que otorgaba rentas a su titular o beneficiario, más propiamente llamado beneficiado. Muchas veces el beneficiado no tenía necesidad de cubrir personalmente su beneficio, pues podía hacerlo mediante un vicario cuando el titular tenía superiores ocupaciones, o era menor de edad, o simplemente no podía o no quería desplazarse a un lugar lejano o desagradable por algún motivo, con lo que en muchos casos los clérigos llevaban una vida poco edificante en ambientes alejados de su teórica misión. También se daba el caso aún menos justificable de acumular varios beneficios. (es)
- Em religião, é designado benefício eclesiástico o rendimento vinculado a um cargo eclesiástico e que permite ao seu titular (beneficiário) cumprir corretamente uma função na Igreja. Ou seja, é um direito adquirido de quem exerce um ofício eclesiástico, como fundo de rendimento ou côngrua e para seu usufruto, como forma da sua sustentação. (pt)
- Бенефіцій (лат. beneficium — благодіяння, лат. bene — добре, лат. facere — робити).
* 1) В ранньофеодальній Західній Європі (VIII—XII століть) форма умовного земельного користування. Надавалась королем (великим землевласником) з умовою виконання одержувачем певних обов'язків, найчастіше військової служби. Бенефіція була дійсна до смерті одержувача або жалувателя. В розвитку поземельних відносин являла собою проміжну стадію між дофеодальною власністю — алодом і феодальною — леном, зародком якого вона була. Виникнення зумовлене розвитком феодальних відносин у Франкській державі. З метою підкорення феодалів і зміцнення своєї воєнної могутності Карл Мартелл, відмовившись від дарування земель, надавав їх лише на умовах бенефіції. Наслідком було знищення стану вільних людей і розшарування суспі (uk)
|
_by_Pope_Leo_III_(Leo_X)_Vatican_11.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)