rdfs:comment
| - Angelo Mai (latinisiert Angelus Maius; * 7. März 1782 in Schilpario, Provinz Bergamo, Lombardei; † 8. September 1854 in Castel Gandolfo) war ein italienischer Kurienkardinal und Philologe. (de)
- Angelo Mai (Latin Angelus Maius; 7 March 1782 – 8 September 1854) was an Italian Cardinal and philologist. He won a European reputation for publishing for the first time a series of previously unknown ancient texts. These he was able to discover and publish, first while in charge of the Ambrosian Library in Milan and then in the same role at the Vatican Library. The texts were often in parchment manuscripts that had been washed off and reused; he was able to read the lower text using chemicals. In particular he was able to locate a substantial portion of the much sought-after De republica of Cicero and the complete works of Virgilius Maro Grammaticus. (en)
- Angelo Mai (7 de marzo de 1782-8 de septiembre de 1854) fue un religioso y filólogo italiano. Angelo Mai obtuvo su reputación como lingüista al publicar por primera vez una serie de textos clásicos anteriormente desconocidos. Fueron textos que él mismo descubrió y publicó, primero mientras estuvo a cargo de la Biblioteca Ambrosiana en Milán, y posteriormente como responsable de la Biblioteca Vaticana de Roma. Estos textos se encontraban frecuentemente en pergaminos manuscritos que habían sido lavados y reutilizados, y Angelo pudo acceder a los textos anteriores mediante el uso de productos químicos. En particular, Mai fue capaz de localizar una parte sustancial de la muy buscada obra De re publica, de Cicerón. (es)
- Angelo Mai (Schilpario, 7 marzo 1782 – Castel Gandolfo, 9 settembre 1854) è stato un cardinale, teologo e filologo classico italiano, celebre per il ritrovamento da parte sua di alcuni frammenti perduti del De re publica di Marco Tullio Cicerone. (it)
- Angelo Mai (ur. 7 marca 1782 w Schilpario, zm. 8 września 1854 w Castel Gandolfo) – kardynał, teolog i filolog włoski. (pl)
- Angelo Mai (né le 7 mars 1782 à Schilpario dans la province de Bergame en Lombardie et mort le 8 septembre 1854 à Castel Gandolfo), est un cardinal et philologue italien qui s'est acquis une réputation dans toute l'Europe en publiant pour la première fois une série de textes anciens jusque-là inconnus. Il avait pu les découvrir et les éditer alors qu'il était responsable d'abord de la bibliothèque ambrosienne à Milan puis de la bibliothèque du Vatican. Les textes étaient souvent des manuscrits sur parchemin qui avaient été grattés et réutilisés ; il arriva à lire les textes primitifs en se servant de produits chimiques. En particulier, il fut capable de retrouver une grande partie du De Republica de Cicéron, un texte qu'on cherchait partout. Il est aussi celui qui a pu retrouver les œuvres (fr)
- Angelo Mai (Schilpario, 7 maart 1782 – Castel Gandolfo, 8 september 1854) was een Italiaans geestelijke, filoloog en kardinaal van de Katholieke Kerk. Mai trad in 1799 toe tot de orde der jezuïeten, en werd in 1804 docent klassieke filologie aan het Jezuïetencollege in Napels. In 1813 werd hij benoemd tot bibliothecaris van de Biblioteca Ambrosiana in Milaan. Hij legde zich vervolgens toe op de tekstkritische bestudering van de vele manuscripten uit de bibliotheek. Hij was vooral deskundig op het terrein van de ontcijfering van palimpsesten. Hij werd corresponderend lid van talrijke wetenschappelijke genootschappen, waaronder de Derde Klasse het Koninklijk Instituut in Amsterdam en had verschillende eredoctoraten, waaronder dat van de Leidse Hoogeschool. (nl)
- Angelo Mai (Majo), född 7 mars 1782 i Schilpario i provinsen Bergamo, död 9 september 1854 i Castelgandolfo, var en italiensk kardinal, upptäckare och utgivare av handskrifter ur den klassiska och patristiska litteraturen samt uttolkare av palimpsester. Mai inträdde 1799 i jesuitorden och blev 1813 föreståndare för Ambrosianska biblioteket i Milano. År 1811 genomförde han en omfattande undersökning av manuskriptet "Ilias Picta". Hans arbeten är samlade i huvudsakligen 4 samlingsverk: (sv)
- А́нджело Май (итал. Angelo Mai; 7 марта 1782, Скильпарио, Венецианская республика — 8 сентября 1854, Кастель-Гандольфо, Папская область) —итальянский кардинал и учёный-филолог. Префект Священной Конгрегации Индекса с 11 марта 1843 по 21 сентября 1848. Префект Священной Конгрегации Тридентского Собора с 1851 по июль 1853. Библиотекарь Святой Римской Церкви с 27 июня 1853 по 8 сентября 1854. Кардинал in pectore с 19 мая 1837 по 12 февраля 1838. Кардинал-священник с 12 февраля 1838, с титулом церкви Сант-Анастазия с 15 февраля 1838. (ru)
|