| dbo:abstract
|
- Éra vlády nebo doslovně jméno éry (čínsky tradičně 年號, zjednodušeně 年号, pinyin niánhào, český přepis nien-chao) je označení pro několikaleté období vlády panovníka používané v některých východoasijských státech. Jméno éry vyjadřuje základní směr nebo princip vládní politiky. Zvyk vyhlašovat éru vlády vznikl v Číně, poprvé vyhlásil éru chanský císař roku 163 př. n. l. Vládci starověké a středověké Číny obvykle během svého panování vyhlásili několik ér, císaři posledních dvou dynastií (Ming 1368–1644 a Čching, která vládla v letech mezi lety 1644 a 1911) pouze jednu pro celou dobu své vlády. Císaři těchto dynastií jsou proto známi pod jmény svých ér. Éra byla používaná pro datování, například rok 1651 byl sedmým rokem éry Šun-č’; číslování roku se zvyšovalo vždy se začátkem čínského nového roku. Systém panovnických ér byl převzat také v Koreji, Japonsku a Vietnamu. (cs)
- Die Regierungsdevise (chinesisch 年號 Niánhào; japanisch 年号 Nengō; koreanisch 연호 Yeonho; vietnamesisch Niên hiệu), seltener auch als „Äraname“ bezeichnet, wurde zur Feudalzeit in China, Korea, Japan und Vietnam bei der Thronbesteigung eines neuen Herrschers ausgerufen. Sie sollte als Motto oder Leitlinie der bevorstehenden Herrschaftsperiode dienen und wurde zugleich als Basis der Jahreszählung verwendet. Die chinesischen Kaiser nutzten dieses System rund 2000 Jahre lang von der Han-Dynastie bis zum Ende der Kaiserzeit, in Japan ist es immer noch gebräuchlich. In China kam es zunächst häufig vor, dass ein Herrscher nach Ablauf einiger Jahre eine neue Regierungsdevise ausrief, etwa um einen Politikwechsel anzukündigen. Seit der Ming-Dynastie behielt der Kaiser die ursprünglich gewählte Devise üblicherweise bis zu seinem Regierungsende bei, also in der Regel bis zum Tod. Hier liegt ein Grund dafür, dass die Regierungsdevisen der späteren Kaiserzeit wie zum Beispiel Yongle oder Qianlong in der westlichen Literatur oft fälschlich wie Eigennamen verwendet werden. (de)
- Chinese era names were titles used by various Chinese dynasties and regimes in Imperial China for the purpose of year identification and numbering. The first monarch to adopt era names was the Emperor Wu of Han in 140 BCE, and this system remained the official method of year identification and numbering until the establishment of the Republic of China in 1912 CE, when the era name system was superseded by the Republic of China calendar. Other polities in the Sinosphere—Korea, Vietnam and Japan—also adopted the concept of era name as a result of Chinese politico-cultural influence. (en)
- El nombre de era chino es el título tradicional que designa al año de reinado, período de reinado o reinado de los emperadores chinos, el mismo establece el sistema de numeración de los años. A veces es la designación dada al emperador. Algunos emperadores poseen varios nombres, uno después de otro, donde cada comienzo de una nueva era hace que recomience de uno o yuán (元) la numeración de los años. La numeración de los años aumenta en uno cada primer día del calendario chino. El nombre de era representaba un lema o eslogan elegido por el emperador. (es)
- Le nianhao ou nien-hao (chinois traditionnel : 年號, chinois simplifié : 年号) ; pinyin : niánhào ; « nom d’année ») était le nom que donnaient les Chinois à leurs ères. Jusqu’à récemment, à la différence du calendrier grégorien, le système calendaire chinois n’utilisait pas une date unique de référence mais divisait les règnes des empereurs en une ou plusieurs ères qui portaient pour nom une devise ou un slogan impérial. Ainsi, l’année 1500 est la 13e année de l’ère du « grand règne », 1700 est la 39e année de l’ère de la « prospérité heureuse » et 2007 est la 96e année de l’ère de la république. D’autres pays d’Asie de l’Est s’inspirèrent de ce système, en particulier le Japon et la Corée qui utilisèrent leurs propres ères. (fr)
- Nama era Tiongkok adalah , periode pemerintahan, atau gelar regnal yang dipakai saat penjumlahan tradisional tahun dalam masa pemerintahan seorang kaisar dan penamaan para penguasa Tiongkok tertentu. Beberapa kaisar memiliki beberapa nama era, dimana setiap permulaan era baru mengeset ulang penjumlahan tahun sebelumnya ke tahun berikutnya atau yuán (元). Penomoran tahun meningkat pada hari pertama kalender Tionghoa setiap tahun. Nama era aslinya adalah sebuah motto atau slogan yang dipilih oleh seorang kaisar. (in)
- Il niánhào (年號T), conosciuto anche come nome dell'era, è un nome cinese che indica un imperatore durante un periodo storico del suo regno. Il primo imperatore a possedere, oltre al nome familiare e al nome dinastico, anche un niánhào fu (文) degli Han Occidentali (regno: 180-157 a.C.) che utilizzò i niánhào Qíanyuán (前元) nel 178 e Hòuyúan (後元) nel 163. Tradizionalmente, tuttavia, il primo a cui venne riconosciuto di aver utilizzato un niánhào fu il nipote di Wén, Wǔ (武, regno 141-87 a.C.) che assunse il niánhào Jiànyuán (建元) nel 140; Yuánguāng (元光) nel 134; Yuánshuò (元朔) nel 128; Yuánshòu (元狩) nel 122; Yuándǐng (元鼎) nel 116; Yuánfēng (元封) nel 110; Tàichū (太初) nel 104; Tiānhàn (天漢) nel 100; Tàishĭ (太始) nel 96; Zhēnghé (征和) nel 92 e Hòuyuán (後元) nell'88. Quindi non sempre un imperatore adottava, oltre al nome dinastico e a quello familiare, un singolo niánhào per la durata del suo regno. L'adozione di un niánhào corrispondeva infatti alla necessità di celebrare un avvenimento o per risolvere dal punto di vista "augurale" alcune crisi. Così se l'imperatore Wǔ assunse undici niánhào, l'imperatrice Wǔ Zétiān (武則天, regno: 690-705) avvertì la necessità di adottarne diciassette. A partire dalla dinastia Ming gli imperatori decisero invece di adottare un singolo niánhào per tutta la durata del loro regno e spesso questo fu il nome con cui passarono alla Storia. L'ultimo imperatore, Pǔyí (溥儀, regno 1908-1912), adottò nel 1909 il niánhào Xuāntǒng (宣統). (it)
- 元号（げんごう、regnal era name）は、古代中国で創始された紀年法の一種。特定の年代に付けられる称号で、基本的に年を単位とするが、元号の変更（改元）は年の途中でも行われ、1年未満で改元された元号もある。 2022年（令和4年）現在、世界では日本のみで制定、使用されている。日本における元号の使用は、宝女王（皇極天皇）治世第4年（西暦645年）に孝徳天皇などの宮とする難波宮で行われた大化の改新時の「大化」から始まり、「大化」の年号と前後して「日本」という国号の使用も始まった。明治以降は一世一元の制が定着し元号法制定以後、「元号」が法的用語となった。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 연호 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 연호(年號, 문화어: 년호)는 한문을 사용하는 동양의 군주 국가에서 쓰던 기년법을 말하는 것으로, 처음에는 군주 국가에서 임금이 즉위하는 해에 붙는 연대적인 칭호였다. 해(年)의 차례를 나타내고자 붙이며, 원호(元號) 또는 다년호라고도 한다. 본래는 당시에 재위하는 군주의 재위년을 연호로 사용하였는데, 무제(武帝) 때에는 재위년과 별도의 연호를 처음으로 사용하였다. 한 군주가 필요에 따라 연호를 바꾸어 쓸 수 있었으나, 중국에서는 명나라 때부터 한 군주가 한 연호만 사용하는 일세일원제가 확립되었다. 연호의 기준이 되는 해를 기원(紀元)이라고 부르며, 기원으로부터 센 햇수를 기년(紀年)이라고 부른다. 군주제와는 연관이 적으나, 불기(佛紀) 및 서기(西紀), 단기(檀紀), (道紀) 등도 연호에 속한다. 이러한 연호는 동양에서는 자주국의 상징으로서 굳이 황제가 군주인 명목상의 황제국이 아니더라도 황제국과 동급임을 나타내고자 사용하였다. 이때 연호는 군주의 통치권이 물리적 공간, 즉 국토는 물론이고 시간에까지 이름을 상징한다. 다시 말해 연호는 군주가 시간을 지배함을 뜻한다. (ko)
- Een Chinese Jaartitel (nian hao of nianhao) is de naam die een Chinese keizer van tevoren aan zijn regeerperiode gaf en kan worden beschouwd als een slogan of als een motto. De jaartitel bestond meestal uit twee karakters en had altijd een positieve betekenis. Tot aan de Ming-tijd kozen veel keizers gedurende hun regeerperiode meerdere jaartitels na elkaar. In de officiële jaartelling werd bij elke verandering van jaartitel het jaar volgend op de verandering weer beschouwd als jaar één (元 yuan) van de nieuwe periode. Het maakte daarbij niet uit of de verandering van jaartitel werd gedaan door een regerende keizer of door een nieuwe keizer. Kennis van de jaartitels is dan ook van belang om voor de juiste datering van gebeurtenissen. De jaartitels verschenen onder andere op de Chinese munten, die daarmee een propagandamiddel werden. Keizer Wu (141-87 v.Chr.) was de eerster keizer die voor zijn gehele regeerperiode jaartitels aannam. Hij koos als eerste jaartitel jianyuan (建元), letterlijk: Vestiging van de Eerste. Wudi veranderde gedurende zijn lange regeerperiode nog tien maal van jaartitel. Sommige jaartitels werden door meerdere keizers gebruikt, een jaartitel was dus niet uniek. De keizer bepaalde zelf wanneer de jaartitel werd veranderd. De eerste Ming-keizer, met als jaartitel Hongwu (grote militair), bepaalde in 1368 dat elke keizer nog slechts één jaartitel voor zijn regeerperiode mocht gebruiken. Dit voorschrift is tot 1912 door (bijna) elke keizer opgevolgd. De meest gebruikelijke manier om naar de keizers van de Ming en Qing-dynastie te verwijzen is dan ook met hun jaartitel en niet meer met hun tempelnaam, zoals dat sinds de Tang-dynastie gebruikelijk was. In de Republiek China worden officiële gebeurtenissen gedateerd als jaar van de Minguo, (民國, de Republiek). Die periode begon op 1 januari 1912 en is te beschouwen als een jaartitel zonder keizer. Na de vestiging van de Volksrepubliek in 1949 werd dit systeem op het vasteland van China afgeschaft. Het wordt echter nog steeds gebruikt op Taiwan, daar begon op 1 januari 2011 het 100e jaar van het tijdperk van de Republiek. De gewoonte van jaartitels werd overgenomen door Korea, Vietnam en Japan en verder door heersers van een aantal kleinere, niet-Chinese randstaten, zoals de Jin-dynastie van de Jurchen, de Liao-dynastie van de Kitan en de Westelijke Xia-dynastie van de Tangut. In Japan wordt dit systeem nog steeds gebruikt (nengō, 年号, letterlijk jaar nummer). (nl)
- Ery chińskie (chiń. upr. 年号; chiń. trad. 年號; pinyin niánhào; dosł. „zawołanie roczne”) – chiński system pomiaru czasu, dzielący panowanie konkretnego władcy na kilkuletnie okresy o różnych nazwach, czyli właśnie ery. Poszczególnym latom każdej ery nadawano numery poczynając od jednego, yuán (元). Nazwę ery, będącą jednocześnie jej mottem, zatwierdzał sam władca. W polskim piśmiennictwie sinologicznym ery nazywa się też "dewizami panowania". System ten pojawił się za czasów dynastii Han, a za pierwszego władcę, który go użył, jest uważany Wudi. Dzielił on swoje panowanie na ery pięcioletnie, w sumie ustanawiając ich 11. Początkowo cesarz mógł kilkakrotnie zmieniać erę, co nazywało się "gaiyuan", "zmianą początku", w celu pozbycia się "niekorzystnych wpływów" nagromadzonych w danym okresie. Jednak cesarze dynastii Ming i Qing nigdy nie zmieniali nazw okresu swoich rządów i stąd zapisali się w historii właśnie pod nazwami wybranych przez siebie er. Ery odgrywały również ważną rolę przy liczeniu lat. Tradycyjnie liczono je według lat panowania władców, jednak wraz z wprowadzeniem przez Wudi er, liczono je według er panowania konkretnego cesarza. Zatem zamiast pisać jak dotychczas np. "piąty rok panowania cesarza Wu" zaczęto pisać "czwarty rok ery jianyuan [trwała od 140 - 135 p.n.e.] panowania cesarza Wu". Przyjmowanie dewiz panowania przyjęło się później także w innych krajach Azji Wschodniej. W Chinach system przestał być w zasadzie używany wraz z upadkiem dynastii Qing w 1912 roku. U swego zarania Republika Chińska przyjęła jako swój niezmienny niánhào słowo "republika" (民國). Na Tajwanie, który kontynuuje tę tradycję, upływ lat mierzy się - prócz systemu światowego - także tą metodą. W oficjalnych dokumentach rok 2008 jest nazywany "97. Rokiem [Ery] Republiki" (民國九十七年, 民國97年). (pl)
- O nome de era era atribuído ao grupo de anos sob o comando de um líder (normalmente um imperador ou rei) dos países asiáticos: do leste da China, da Coreia, do Japão, e do Vietnã durante uma parcela de sua história. As pessoas desse país referiram-se a esse ano por esse nome. Os nomes de era foram usados por mais de dois milênios por imperadores chineses e são usados ainda por imperadores japoneses. O ano com seu nome de era durava enquanto o líder permanecesse no poder. Se durou mais de um ano, os números foram adicionados ao nome de era. Logo depois do fim do reinado desse líder, ele é referido frequentemente por um nome póstumo, normalmente baseado no seu nome de era. Não deve ser confundido com um nome de templo, pelo qual muitos líderes são conhecidos. (pt)
- Nianhao (年号), även kallat regeringsperiod, var en devis varmed i det kinesiska kejsardömet en längre eller kortare tidsperiod,särskilt en kejsares regeringstid, brukade betecknas. Bruket har iakttagits åtminstone sedan den sena Handynastin. Under Songdynastin var det vanligt att orter fick namn efter regeringsperioder. Exempel på sådana orter är Baoqing, Chongqing, Jiading, Jingdezhen, Qingyuan och Shaoxing. Från Mingdynastin har det varit sed, att kejsaren gett sin regeringstid endast en sådan devis, medan de förut växlade oftare. Från Kina överfördes denna plägsed till Japan, där varje kejsares regeringstid ännu har sin nengo. (sv)
- Деви́з правле́ния (кит. трад. 年號, упр. 年号, пиньинь niánhào, палл. няньхао; яп. 年号, нэнго:; кор. 연호?, 年號?, йонхо; вьетн. niên hiệu, ньенхьеу) — принятое в китайской, японской, корейской и вьетнамской политике, календаре и историографии символическое выражение, обозначающее период правления царя или императора. При избрании на престол император принимает девиз (обычно из двух иероглифов), означающий некоторый благой принцип (например, император Нарухито имеет девиз «Рэйва» — прекрасная гармония). Девиз используется как средство летосчисления; с начала года вступления монарха на престол считается первый год эры (元年), название которой совпадает с названием девиза. В Китае девизы использовались постоянно с 140 г. до н. э. до свержения монархии (1912), в Японии с 701 г. по настоящее время, в Корее в 536—863 и в 1894—1910 (до аннексии Японией). После смерти император часто входит в историю не под личным, «храмовым» или посмертным именем (если такое ему дано), а именно под своим девизом правления с прибавлением слова «император». Например, китайский император с личным именем Сюанье известен как император Канси (Канси-ди), японский император Муцухито — как император Мэйдзи (Мэйдзи тэнно:). В Китае действовало табу на имена по отношению к личному имени императора, поэтому с этой точки зрения девиз во многом аналогичен тронному имени. С XX века император Китая и Маньчжоу-го Пу И и императоры Японии (Хирохито, Акихито) более известны под личными именами, а не девизами. Называть императора при жизни девизом его правления не принято. Нередко императоры из разных соображений (обычно неблагоприятных событий) меняли девиз. В Китае девизы стали постоянными с установлением династии Мин в 1368 году. В Японии девизы называются либо нэнго, либо гэнго (яп. 元号 гэнго:), смена девизов на протяжении одного царствования была частой практикой до вступления на престол императора Муцухито (Мэйдзи), начиная с которого (1868) на одно правление используется только один девиз. Ныне при вступлении на престол нового императора Кабинет министров объявляет его девиз официальным; первый год эры называется «ганнэн» (яп. 元年, «начальный год»). (ru)
- Девіз правління (спрощ.: 年号; кит. трад.: 年號; піньїнь: niánhào, няньхао; яп. 年号, ねんごう, «ненґо») — гасло Імператорів Китаю та Японії, яке вони використовували протягом певного періоду. Дослівно — «назва років». Використовувалися в традиційному Китаї та країнах, що визнавали його сюзеренітет над собою. Японські девізи правління відрізнялися від китайських і використовуються дотепер. (uk)
- 年號，漢字文化圈君主時代帝王紀年所立的名號，緣起於中國前140年西漢武帝時期，后来朝鮮新羅在536年法興王時期、日本在645年飛鳥時代孝德天皇時期、越南在970年丁朝丁部領時期，都因为中国的影响开始使用，蒙古地區的柔然汗國也曾使用。 20世紀，漢字文化圈各國除日本外皆廢除皇室，亦陸續變更國體為共和制，同時廢除君主年號紀年制度，現時全球僅日本一國仍實行君主年號紀年。一些漢字文化圈國家如中華民國仍實行類似年號的紀年法，但不算年號，因為中華民國等國家沒有君主，而年號必須由君主頒布。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Chinese era names were titles used by various Chinese dynasties and regimes in Imperial China for the purpose of year identification and numbering. The first monarch to adopt era names was the Emperor Wu of Han in 140 BCE, and this system remained the official method of year identification and numbering until the establishment of the Republic of China in 1912 CE, when the era name system was superseded by the Republic of China calendar. Other polities in the Sinosphere—Korea, Vietnam and Japan—also adopted the concept of era name as a result of Chinese politico-cultural influence. (en)
- El nombre de era chino es el título tradicional que designa al año de reinado, período de reinado o reinado de los emperadores chinos, el mismo establece el sistema de numeración de los años. A veces es la designación dada al emperador. Algunos emperadores poseen varios nombres, uno después de otro, donde cada comienzo de una nueva era hace que recomience de uno o yuán (元) la numeración de los años. La numeración de los años aumenta en uno cada primer día del calendario chino. El nombre de era representaba un lema o eslogan elegido por el emperador. (es)
- Le nianhao ou nien-hao (chinois traditionnel : 年號, chinois simplifié : 年号) ; pinyin : niánhào ; « nom d’année ») était le nom que donnaient les Chinois à leurs ères. Jusqu’à récemment, à la différence du calendrier grégorien, le système calendaire chinois n’utilisait pas une date unique de référence mais divisait les règnes des empereurs en une ou plusieurs ères qui portaient pour nom une devise ou un slogan impérial. Ainsi, l’année 1500 est la 13e année de l’ère du « grand règne », 1700 est la 39e année de l’ère de la « prospérité heureuse » et 2007 est la 96e année de l’ère de la république. D’autres pays d’Asie de l’Est s’inspirèrent de ce système, en particulier le Japon et la Corée qui utilisèrent leurs propres ères. (fr)
- Nama era Tiongkok adalah , periode pemerintahan, atau gelar regnal yang dipakai saat penjumlahan tradisional tahun dalam masa pemerintahan seorang kaisar dan penamaan para penguasa Tiongkok tertentu. Beberapa kaisar memiliki beberapa nama era, dimana setiap permulaan era baru mengeset ulang penjumlahan tahun sebelumnya ke tahun berikutnya atau yuán (元). Penomoran tahun meningkat pada hari pertama kalender Tionghoa setiap tahun. Nama era aslinya adalah sebuah motto atau slogan yang dipilih oleh seorang kaisar. (in)
- 元号（げんごう、regnal era name）は、古代中国で創始された紀年法の一種。特定の年代に付けられる称号で、基本的に年を単位とするが、元号の変更（改元）は年の途中でも行われ、1年未満で改元された元号もある。 2022年（令和4年）現在、世界では日本のみで制定、使用されている。日本における元号の使用は、宝女王（皇極天皇）治世第4年（西暦645年）に孝徳天皇などの宮とする難波宮で行われた大化の改新時の「大化」から始まり、「大化」の年号と前後して「日本」という国号の使用も始まった。明治以降は一世一元の制が定着し元号法制定以後、「元号」が法的用語となった。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 연호 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 연호(年號, 문화어: 년호)는 한문을 사용하는 동양의 군주 국가에서 쓰던 기년법을 말하는 것으로, 처음에는 군주 국가에서 임금이 즉위하는 해에 붙는 연대적인 칭호였다. 해(年)의 차례를 나타내고자 붙이며, 원호(元號) 또는 다년호라고도 한다. 본래는 당시에 재위하는 군주의 재위년을 연호로 사용하였는데, 무제(武帝) 때에는 재위년과 별도의 연호를 처음으로 사용하였다. 한 군주가 필요에 따라 연호를 바꾸어 쓸 수 있었으나, 중국에서는 명나라 때부터 한 군주가 한 연호만 사용하는 일세일원제가 확립되었다. 연호의 기준이 되는 해를 기원(紀元)이라고 부르며, 기원으로부터 센 햇수를 기년(紀年)이라고 부른다. 군주제와는 연관이 적으나, 불기(佛紀) 및 서기(西紀), 단기(檀紀), (道紀) 등도 연호에 속한다. 이러한 연호는 동양에서는 자주국의 상징으로서 굳이 황제가 군주인 명목상의 황제국이 아니더라도 황제국과 동급임을 나타내고자 사용하였다. 이때 연호는 군주의 통치권이 물리적 공간, 즉 국토는 물론이고 시간에까지 이름을 상징한다. 다시 말해 연호는 군주가 시간을 지배함을 뜻한다. (ko)
- O nome de era era atribuído ao grupo de anos sob o comando de um líder (normalmente um imperador ou rei) dos países asiáticos: do leste da China, da Coreia, do Japão, e do Vietnã durante uma parcela de sua história. As pessoas desse país referiram-se a esse ano por esse nome. Os nomes de era foram usados por mais de dois milênios por imperadores chineses e são usados ainda por imperadores japoneses. O ano com seu nome de era durava enquanto o líder permanecesse no poder. Se durou mais de um ano, os números foram adicionados ao nome de era. Logo depois do fim do reinado desse líder, ele é referido frequentemente por um nome póstumo, normalmente baseado no seu nome de era. Não deve ser confundido com um nome de templo, pelo qual muitos líderes são conhecidos. (pt)
- Девіз правління (спрощ.: 年号; кит. трад.: 年號; піньїнь: niánhào, няньхао; яп. 年号, ねんごう, «ненґо») — гасло Імператорів Китаю та Японії, яке вони використовували протягом певного періоду. Дослівно — «назва років». Використовувалися в традиційному Китаї та країнах, що визнавали його сюзеренітет над собою. Японські девізи правління відрізнялися від китайських і використовуються дотепер. (uk)
- 年號，漢字文化圈君主時代帝王紀年所立的名號，緣起於中國前140年西漢武帝時期，后来朝鮮新羅在536年法興王時期、日本在645年飛鳥時代孝德天皇時期、越南在970年丁朝丁部領時期，都因为中国的影响开始使用，蒙古地區的柔然汗國也曾使用。 20世紀，漢字文化圈各國除日本外皆廢除皇室，亦陸續變更國體為共和制，同時廢除君主年號紀年制度，現時全球僅日本一國仍實行君主年號紀年。一些漢字文化圈國家如中華民國仍實行類似年號的紀年法，但不算年號，因為中華民國等國家沒有君主，而年號必須由君主頒布。 (zh)
- Éra vlády nebo doslovně jméno éry (čínsky tradičně 年號, zjednodušeně 年号, pinyin niánhào, český přepis nien-chao) je označení pro několikaleté období vlády panovníka používané v některých východoasijských státech. Jméno éry vyjadřuje základní směr nebo princip vládní politiky. Systém panovnických ér byl převzat také v Koreji, Japonsku a Vietnamu. (cs)
- Die Regierungsdevise (chinesisch 年號 Niánhào; japanisch 年号 Nengō; koreanisch 연호 Yeonho; vietnamesisch Niên hiệu), seltener auch als „Äraname“ bezeichnet, wurde zur Feudalzeit in China, Korea, Japan und Vietnam bei der Thronbesteigung eines neuen Herrschers ausgerufen. Sie sollte als Motto oder Leitlinie der bevorstehenden Herrschaftsperiode dienen und wurde zugleich als Basis der Jahreszählung verwendet. Die chinesischen Kaiser nutzten dieses System rund 2000 Jahre lang von der Han-Dynastie bis zum Ende der Kaiserzeit, in Japan ist es immer noch gebräuchlich. (de)
- Il niánhào (年號T), conosciuto anche come nome dell'era, è un nome cinese che indica un imperatore durante un periodo storico del suo regno. Il primo imperatore a possedere, oltre al nome familiare e al nome dinastico, anche un niánhào fu (文) degli Han Occidentali (regno: 180-157 a.C.) che utilizzò i niánhào Qíanyuán (前元) nel 178 e Hòuyúan (後元) nel 163. Così se l'imperatore Wǔ assunse undici niánhào, l'imperatrice Wǔ Zétiān (武則天, regno: 690-705) avvertì la necessità di adottarne diciassette. (it)
- Een Chinese Jaartitel (nian hao of nianhao) is de naam die een Chinese keizer van tevoren aan zijn regeerperiode gaf en kan worden beschouwd als een slogan of als een motto. De jaartitel bestond meestal uit twee karakters en had altijd een positieve betekenis. Tot aan de Ming-tijd kozen veel keizers gedurende hun regeerperiode meerdere jaartitels na elkaar. In de officiële jaartelling werd bij elke verandering van jaartitel het jaar volgend op de verandering weer beschouwd als jaar één (元 yuan) van de nieuwe periode. Het maakte daarbij niet uit of de verandering van jaartitel werd gedaan door een regerende keizer of door een nieuwe keizer. Kennis van de jaartitels is dan ook van belang om voor de juiste datering van gebeurtenissen. De jaartitels verschenen onder andere op de Chinese munten (nl)
- Ery chińskie (chiń. upr. 年号; chiń. trad. 年號; pinyin niánhào; dosł. „zawołanie roczne”) – chiński system pomiaru czasu, dzielący panowanie konkretnego władcy na kilkuletnie okresy o różnych nazwach, czyli właśnie ery. (pl)
- Деви́з правле́ния (кит. трад. 年號, упр. 年号, пиньинь niánhào, палл. няньхао; яп. 年号, нэнго:; кор. 연호?, 年號?, йонхо; вьетн. niên hiệu, ньенхьеу) — принятое в китайской, японской, корейской и вьетнамской политике, календаре и историографии символическое выражение, обозначающее период правления царя или императора. При избрании на престол император принимает девиз (обычно из двух иероглифов), означающий некоторый благой принцип (например, император Нарухито имеет девиз «Рэйва» — прекрасная гармония). (ru)
- Nianhao (年号), även kallat regeringsperiod, var en devis varmed i det kinesiska kejsardömet en längre eller kortare tidsperiod,särskilt en kejsares regeringstid, brukade betecknas. Bruket har iakttagits åtminstone sedan den sena Handynastin. Under Songdynastin var det vanligt att orter fick namn efter regeringsperioder. Exempel på sådana orter är Baoqing, Chongqing, Jiading, Jingdezhen, Qingyuan och Shaoxing. Från Mingdynastin har det varit sed, att kejsaren gett sin regeringstid endast en sådan devis, medan de förut växlade oftare. (sv)
|
