| dbo:abstract
|
- Д حرف من حروف الأبجدية السيريلية وله طريقتان في كتابته (Д, д, مائل: Д, д). نظيره بالعربية هو الحرف د ينطق بهذه الهيئة في عدة حالات، عندما لا يكون في نهاية الكلمة أو لا يسبقه حرف ساكن، يسبقه حرف Т لا ينطق وكذلك إذا تبع أي حرف علة تذوقي ينطق بالهيئة «دي». في الروسية، والأوكرانية، والبلغارية، يناظر هذا الحرف الحرف الروماني D. الجدير بالذكر أنه عند كتابة هذا الحرف بالهيئة الكبيرة بخط اليد يكتب على شكل الحرف D لأن الشكل الظاهر أعلاه غير مريح للكتابة السريعة. وعند كتابة هذا الحرف بالهيئة الصغيرة يظهر بشكل مقارب للحرف الروماني G ويجمع حرفا بعده بذيل للربط. (ar)
- Д, д (en cursiva: Д, д) és una lletra de l'alfabet ciríl·lic, cinquena a l'alfabet bielorús i rus i sisena a l'alfabet ucraïnès. També present als alfabets búlgar i macedoni.Prové de la lletra de l'alfabet grec: Δ. La major diferència gràfica amb la seva equivalent grega rau en les dues potes de sota que hi ha als extrems inferiors. Representa el so de la /d/. En rus també pot representar la plosiva dental sorda /t/ al final d'una síl·laba: com en la paraula гоpoд [górat] (ciutat).A l'escriptura a mà la Д (majúscula) sol escriure's similar a la D llatina. El motiu rau en el fet que la versió de motlle no sembla confortable per ser escrita ràpidament. Del mateix mode, la д (minúscula) sol ser escrita a mà com la g i s'uneix a la següent lletra per la seva cua. En canvi, a l'escriptura tipogràfica cursiva, la minúscula s'assembla més a la d minúscula llatina: Д, д. A l'antiguitat, al sistema numeral ciríl·lic, aquesta lletra tenia el valor numèric 4. (ca)
- Д (minuskule д) je písmeno cyrilice. V kavkazských jazycích je písmeno Д součástí spřežek Дж, , , , Дз, a , některé z nich se vyskytují i v azbukách jazyků jiných jazykových rodin. V latince písmenu Д odpovídá písmeno D (d), v gruzínském písmu písmeno a v arménském písmu písmeno. V hlaholici písmenu Д odpovídá písmeno . (cs)
- д (majuskle Д) estas litero de la cirila alfabeto. En la rusa lingvo, ĝi estas la 5-a litero de la alfabeto, kaj ĝi havas la nomon "De" kaj la prononcon "d" (laŭ Esperanta ortografio). Ĝiaj Unikodaj pozicioj estas la jenaj:
* Minuskle:
* Laŭ dekuma sistemo, 1076
* Laŭ deksesuma sistemo, 0434
* Laŭ okuma sistemo, 002064
* Majuskle:
* Laŭ dekuma sistemo, 1044
* Laŭ deksesuma sistemo, 0414
* Laŭ okuma sistemo, 002024 (eo)
- Das De (Д und д) ist ein kyrillischer Buchstabe, der üblicherweise für das Phonem [d], den stimmhaften alveolaren Plosiv verwendet wird, abgesehen vom Wortende, wo er sich infolge der Auslautverhärtung zu [t] wandelt, sowie vor einem palatalisierenden Vokal, wo er als /dʲ/ ausgesprochen wird. Es ist direkt vom griechischen Delta abgeleitet; der bedeutendste Unterschied besteht darin, dass es noch zwei kleine „Füßchen“ unterhalb der Grundlinie hat. Wie das El hat es zwei graphische Varianten: eine, bei der seine Spitze quadratisch ist und eine, bei der sie spitz ist (wie beim Delta). In Handschriften existiert eine eigene Form des Buchstabens, die wie ein lateinisches großes D aussieht, was wohl daran liegt, dass sich der im Druck verwendete Großbuchstabe nicht schnell genug schreiben lässt. Der Kleinbuchstabe sieht dagegen eher aus wie ein kleines g, das durch seine Spitze mit dem nächsten Buchstaben verbunden wird. Außerdem hat der Kleinbuchstabe eine eigene kursive Form, die wiederum einem kleinen lateinischen d ähnelt, bzw. identisch ist mit dem abgerundeten in partiellen Ableitungen. (de)
- De (Д д; italics: Д д) is a letter of the Cyrillic script. De commonly represents the voiced dental stop /d/, like the pronunciation of ⟨d⟩ in "door". De is romanised using the Latin letter D. (en)
- Д, д (cursiva: Д, д) es una letra del alfabeto cirílico, quinta en el alfabeto ruso y sexta en el ucraniano. (es)
- Dé (capitale Д, minuscule д) est une lettre de l'alphabet cyrillique. (fr)
- Д adalah sebuah tulisan alfabet Kiril. De biasanya mewakili konsonan letup rongga-gigi bersuara /d/, seperti pengucapan ⟨d⟩ di "dalam". De diromanisasi menggunakan
* Definisi kamus д di Wiktionary
* l
*
* s (in)
- Д, д는 키릴 문자의 하나이다. 발음은 대부분 /d/이다. 단, /dʲ/가 되기도 하는 언어도 있다. (ko)
- Д, д は、キリル文字の第5ないし第6字母である。ギリシャ文字の Δ（デルタ）に由来し、ラテン文字の D に相当する。対応するグラゴル文字は Ⰴ（ドブロ）である。 (ja)
- La Д, minuscolo д, chiamata de, è una lettera dell'alfabeto cirillico. Rappresenta la consonante occlusiva alveolare sonora IPA /d/. In russo quando si trova in fine di parola viene desonorizzata e si pronuncia /t/. Nella scrittura manuale viene spesso rappresentata come un triangolo con i due piedi più lunghi al di sotto degli angoli in basso. La lettera si sviluppò dalla lettera greca Delta (Δ, δ). La differenza grafica maggiore con la sua equivalente greca sta nei due piedi al di sotto degli angoli in basso della delta greca. Nella forma stampata del corsivo, in minuscolo appare come un "6" allo specchio, simile al simbolo matematico della derivata parziale (д); mentre nella forma manuale del corsivo appare: in maiuscolo come una D italiana (in serbo e macedone è più simile a un 2), in minuscolo come una g italiana, poiché non è semplice scrivere velocemente a mano la forma di stampa. La De in corsivo manuale, maiuscola e minuscola. (it)
- Д, Дд (de) – litera alfabetu cyrylickiego oznaczająca spółgłoskę [d]. Powstała wprost z greckiej litery Δ i, zależnie od kroju czcionki, może się do niej mniej lub bardziej zbliżać. W niektórych pozycjach oznacza spółgłoskę miękką:
* w języku bułgarskim przed И, Ю, Я – [dʲ];
* w języku rosyjskim przed Е, Ё, И, Ь, Ю, Я – [dʲ], w niektórych dialektach [ʣʲ];
* w języku ukraińskim przed Є, І, Ь, Ю, Я – [ɟ]. W języku rosyjskim może oznaczać głoskę ubezdźwięcznioną [t]. O literę Д oparte są dwu- i trójznaki:
* ДЗ [ʣ] (najszerzej stosowany w białoruskim i ukraińskim),
* ДЖ [ʤ], a w pozycji przed І – [ʤʲ] (najszerzej stosowany w ukraińskim),
* ДЗЬ [ʣʲ] lub [ʥ] (najszerzej stosowany w białoruskim, wymowa zależna od dialektu). W alfabetach serbskim i macedońskim dwuznaki ДЗ i ДЖ zostały zastąpione literami Ѕ i Џ. W wariancie kursywnym i pisanym mała litera Д może mieć formę łacińskiego małego g, zaś duża – łacińskiego dużego D. (pl)
- Д (onderkast: д, geschreven: д) (de) is de vijfde letter van het cyrillische alfabet. Hij wordt als /d/ uitgesproken. In het Russisch, Bulgaars en Oekraïens wordt hij geromaniseerd door de Latijnse letter D. (nl)
- Д, д (de) é a sexta letra do alfabeto cirílico (quinta do russo, sexta do ucraniano). Representa /d /, oclusiva alveolar sonora (como em dois), exceto quando termina uma palavra e antes de uma consoante muda, quando assume o som de /t̪ /, e antes de uma vogal palatalizadora, quando sua pronúncia é [dj] ou [dzj]. Se origina da letra grega delta. A grande diferença entre as duas letras são os dois pequenos "pés" de Д. Assim como El, pode ser escrito de duas formas: com o topo reto ( Д ) ou com o topo em ponta, como o delta ( Δ ). A forma manuscrita maiúscula de De se assemelha ao D latino, pois é impossível escrever Д com agilidade. A minúscula se assemelha a um g latino manuscrito. A forma antiga de se escrever o De minúsculo é parecida com o d latino: д. (pt)
- Д (gemen: д) är en bokstav i det kyrilliska alfabetet. Bokstaven härstammar det från grekiska alfabetets delta (Δ, δ). Den uttalas normalt som d, men i ryskan uttalas den som t i slutet av ord och före tonlösa konsonanter. I skrivstil ser Д ut som latinskt D och д nästan som latinskt g. I kursiv tryckstil ser gemenen ut som д, liknande latinskt d. Vid transkribering av ryska använder man bokstaven d i svensk text och [d] i IPA. Vid translitteration till latinska bokstäver enligt ISO 9 motsvaras bokstaven också av d. (sv)
- Д — шоста літера української та п'ята в більшості інших слов'янських абетках. (uk)
- Д, д (название: дэ) — пятая буква почти всех славянских кириллических алфавитов, а в украинском — шестая. Используется и в кириллических письменностях других языков. В старо- и церковнославянской азбуках носит название «добро»; в кириллице выглядит как и имеет числовое значение 4, в глаголице — как и имеет числовое значение 5. Кириллическая форма происходит от византийского уставного начертания греческой буквы дельта (Δ) — которая, как и нынешняя печатная кириллическая Д, рисовалась с «лапками» внизу; глаголическое начертание также возводят к греческой дельте, но строчной и курсивной (δ). (ru)
- Д, д（称呼为дэ, de）是广泛用在斯拉夫语言的西里尔字母，由希腊字母Δ演变而成。小写д的斜体写法为д，与正体字母的写法完全不同，而且其大寫字母與小寫字母的手寫體為。 由於「Д」形狀接近拉丁字母的「A」，因此在偽西里爾字母中被當成「A」使用。又因为形状接近鼻子，也常出現在表情符號中。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Д حرف من حروف الأبجدية السيريلية وله طريقتان في كتابته (Д, д, مائل: Д, д). نظيره بالعربية هو الحرف د ينطق بهذه الهيئة في عدة حالات، عندما لا يكون في نهاية الكلمة أو لا يسبقه حرف ساكن، يسبقه حرف Т لا ينطق وكذلك إذا تبع أي حرف علة تذوقي ينطق بالهيئة «دي». في الروسية، والأوكرانية، والبلغارية، يناظر هذا الحرف الحرف الروماني D. الجدير بالذكر أنه عند كتابة هذا الحرف بالهيئة الكبيرة بخط اليد يكتب على شكل الحرف D لأن الشكل الظاهر أعلاه غير مريح للكتابة السريعة. وعند كتابة هذا الحرف بالهيئة الصغيرة يظهر بشكل مقارب للحرف الروماني G ويجمع حرفا بعده بذيل للربط. (ar)
- Д (minuskule д) je písmeno cyrilice. V kavkazských jazycích je písmeno Д součástí spřežek Дж, , , , Дз, a , některé z nich se vyskytují i v azbukách jazyků jiných jazykových rodin. V latince písmenu Д odpovídá písmeno D (d), v gruzínském písmu písmeno a v arménském písmu písmeno. V hlaholici písmenu Д odpovídá písmeno . (cs)
- д (majuskle Д) estas litero de la cirila alfabeto. En la rusa lingvo, ĝi estas la 5-a litero de la alfabeto, kaj ĝi havas la nomon "De" kaj la prononcon "d" (laŭ Esperanta ortografio). Ĝiaj Unikodaj pozicioj estas la jenaj:
* Minuskle:
* Laŭ dekuma sistemo, 1076
* Laŭ deksesuma sistemo, 0434
* Laŭ okuma sistemo, 002064
* Majuskle:
* Laŭ dekuma sistemo, 1044
* Laŭ deksesuma sistemo, 0414
* Laŭ okuma sistemo, 002024 (eo)
- De (Д д; italics: Д д) is a letter of the Cyrillic script. De commonly represents the voiced dental stop /d/, like the pronunciation of ⟨d⟩ in "door". De is romanised using the Latin letter D. (en)
- Д, д (cursiva: Д, д) es una letra del alfabeto cirílico, quinta en el alfabeto ruso y sexta en el ucraniano. (es)
- Dé (capitale Д, minuscule д) est une lettre de l'alphabet cyrillique. (fr)
- Д adalah sebuah tulisan alfabet Kiril. De biasanya mewakili konsonan letup rongga-gigi bersuara /d/, seperti pengucapan ⟨d⟩ di "dalam". De diromanisasi menggunakan
* Definisi kamus д di Wiktionary
* l
*
* s (in)
- Д, д는 키릴 문자의 하나이다. 발음은 대부분 /d/이다. 단, /dʲ/가 되기도 하는 언어도 있다. (ko)
- Д, д は、キリル文字の第5ないし第6字母である。ギリシャ文字の Δ（デルタ）に由来し、ラテン文字の D に相当する。対応するグラゴル文字は Ⰴ（ドブロ）である。 (ja)
- Д (onderkast: д, geschreven: д) (de) is de vijfde letter van het cyrillische alfabet. Hij wordt als /d/ uitgesproken. In het Russisch, Bulgaars en Oekraïens wordt hij geromaniseerd door de Latijnse letter D. (nl)
- Д (gemen: д) är en bokstav i det kyrilliska alfabetet. Bokstaven härstammar det från grekiska alfabetets delta (Δ, δ). Den uttalas normalt som d, men i ryskan uttalas den som t i slutet av ord och före tonlösa konsonanter. I skrivstil ser Д ut som latinskt D och д nästan som latinskt g. I kursiv tryckstil ser gemenen ut som д, liknande latinskt d. Vid transkribering av ryska använder man bokstaven d i svensk text och [d] i IPA. Vid translitteration till latinska bokstäver enligt ISO 9 motsvaras bokstaven också av d. (sv)
- Д — шоста літера української та п'ята в більшості інших слов'янських абетках. (uk)
- Д, д (название: дэ) — пятая буква почти всех славянских кириллических алфавитов, а в украинском — шестая. Используется и в кириллических письменностях других языков. В старо- и церковнославянской азбуках носит название «добро»; в кириллице выглядит как и имеет числовое значение 4, в глаголице — как и имеет числовое значение 5. Кириллическая форма происходит от византийского уставного начертания греческой буквы дельта (Δ) — которая, как и нынешняя печатная кириллическая Д, рисовалась с «лапками» внизу; глаголическое начертание также возводят к греческой дельте, но строчной и курсивной (δ). (ru)
- Д, д（称呼为дэ, de）是广泛用在斯拉夫语言的西里尔字母，由希腊字母Δ演变而成。小写д的斜体写法为д，与正体字母的写法完全不同，而且其大寫字母與小寫字母的手寫體為。 由於「Д」形狀接近拉丁字母的「A」，因此在偽西里爾字母中被當成「A」使用。又因为形状接近鼻子，也常出現在表情符號中。 (zh)
- Д, д (en cursiva: Д, д) és una lletra de l'alfabet ciríl·lic, cinquena a l'alfabet bielorús i rus i sisena a l'alfabet ucraïnès. També present als alfabets búlgar i macedoni.Prové de la lletra de l'alfabet grec: Δ. La major diferència gràfica amb la seva equivalent grega rau en les dues potes de sota que hi ha als extrems inferiors. Representa el so de la /d/. En rus també pot representar la plosiva dental sorda /t/ al final d'una síl·laba: com en la paraula гоpoд [górat] (ciutat).A l'escriptura a mà la Д (majúscula) sol escriure's similar a la D llatina. El motiu rau en el fet que la versió de motlle no sembla confortable per ser escrita ràpidament. Del mateix mode, la д (minúscula) sol ser escrita a mà com la g i s'uneix a la següent lletra per la seva cua. En canvi, a l'escriptura tipo (ca)
- Das De (Д und д) ist ein kyrillischer Buchstabe, der üblicherweise für das Phonem [d], den stimmhaften alveolaren Plosiv verwendet wird, abgesehen vom Wortende, wo er sich infolge der Auslautverhärtung zu [t] wandelt, sowie vor einem palatalisierenden Vokal, wo er als /dʲ/ ausgesprochen wird. Es ist direkt vom griechischen Delta abgeleitet; der bedeutendste Unterschied besteht darin, dass es noch zwei kleine „Füßchen“ unterhalb der Grundlinie hat. Wie das El hat es zwei graphische Varianten: eine, bei der seine Spitze quadratisch ist und eine, bei der sie spitz ist (wie beim Delta). (de)
- La Д, minuscolo д, chiamata de, è una lettera dell'alfabeto cirillico. Rappresenta la consonante occlusiva alveolare sonora IPA /d/. In russo quando si trova in fine di parola viene desonorizzata e si pronuncia /t/. Nella scrittura manuale viene spesso rappresentata come un triangolo con i due piedi più lunghi al di sotto degli angoli in basso. La lettera si sviluppò dalla lettera greca Delta (Δ, δ). La differenza grafica maggiore con la sua equivalente greca sta nei due piedi al di sotto degli angoli in basso della delta greca. La De in corsivo manuale, maiuscola e minuscola. (it)
- Д, Дд (de) – litera alfabetu cyrylickiego oznaczająca spółgłoskę [d]. Powstała wprost z greckiej litery Δ i, zależnie od kroju czcionki, może się do niej mniej lub bardziej zbliżać. W niektórych pozycjach oznacza spółgłoskę miękką:
* w języku bułgarskim przed И, Ю, Я – [dʲ];
* w języku rosyjskim przed Е, Ё, И, Ь, Ю, Я – [dʲ], w niektórych dialektach [ʣʲ];
* w języku ukraińskim przed Є, І, Ь, Ю, Я – [ɟ]. W języku rosyjskim może oznaczać głoskę ubezdźwięcznioną [t]. O literę Д oparte są dwu- i trójznaki: W alfabetach serbskim i macedońskim dwuznaki ДЗ i ДЖ zostały zastąpione literami Ѕ i Џ. (pl)
- Д, д (de) é a sexta letra do alfabeto cirílico (quinta do russo, sexta do ucraniano). Representa /d /, oclusiva alveolar sonora (como em dois), exceto quando termina uma palavra e antes de uma consoante muda, quando assume o som de /t̪ /, e antes de uma vogal palatalizadora, quando sua pronúncia é [dj] ou [dzj]. Se origina da letra grega delta. A grande diferença entre as duas letras são os dois pequenos "pés" de Д. Assim como El, pode ser escrito de duas formas: com o topo reto ( Д ) ou com o topo em ponta, como o delta ( Δ ). (pt)
|
.svg?width=300)
.svg){kind=link}