| dbo:abstract
|
- Teoria dels colors (títol original en alemany: Zur Farbenlehre) és un llibre escrit per Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832) entre el 1790 i el 1810 i publicat el 1810. Conté algunes de les primeres i més precises descripcions de les ombres acolorides, la refracció, l' o l'. (ca)
- نظرية الألوان (بالألمانية: Zur Farbenlehre) عمل ليوهان فولفغانغ فون غوته، يطرح فيه نظرته عن طبيعة الألوان والأطياف وكيفية إدراك الإنسان لها، وقدم في هذا العمل شرحاً لانكسار الضوء، وكيفية عمل العين، وحلل تكيف الشبكية للظلام والضوء، نُشر للمرة الأولى في عام 1810. وعلى الرغم من أن العمل لم يلقَ اهتمام من قبل الفيزيائين، إلا أن عدداً من الفلاسفة والفيزيائيين اثنوا على اهتمامه ونظرياته ولكنهم رفضوا الكثير منها، ومنهم آرثر شوبنهاور الذي نشر مقالاً يدافع فيه عن فكرة نيوتن في أن اللون الأبيض ناتج عن اتحاد الألوان بعد أن اتهم غوته نظريات نيوتن بالبطلان وقال أن اتحاد الألوان يُعطي لوناً رماديا لا أبيض. (ar)
- Die auf Johann Wolfgang von Goethe zurückgehende Farbenlehre ist in seinem Werk Zur Farbenlehre enthalten. Er stellte darin seine während vieler Jahre gemachten Überlegungen, Literaturstudien und Versuche über das Wesen der Farbe dar. Goethe wollte das Phänomen Farbe nicht einseitig physikalisch oder lediglich von einem ästhetischen oder praxisbezogenen Standpunkt aus beurteilen und erklären, sondern in seiner Gesamtheit erfassen und beschreiben. Anerkennung erreichte er jedoch nur mit dem Abschnitt „Physiologische Farben“, der die Erkenntnisse zur Farbwahrnehmung enthält. Er irrte speziell im Abschnitt „Physische Farben“, der von ihm als Widerlegung der vorwiegend von Isaac Newton stammenden naturwissenschaftlichen Erkenntnisse gedacht war. Goethe selbst schätzte die Ergebnisse seiner Forschungen zur Farbe höher ein als die seines gesamten literarischen Schaffens. Noch im hohen Alter sagte er zu Johann Peter Eckermann: „Auf alles, was ich als Poet geleistet habe, bilde ich mir gar nichts ein. […] Daß ich aber in meinem Jahrhundert in der schwierigen Wissenschaft der Farbenlehre der einzige bin, der das Rechte weiß, darauf tue ich mir etwas zugute […].“ (de)
- Koloreen Teoria (alemanez: Zur Farbenlehre) Johann Wolfgang von Goetheren liburu bat da, koloreen izaerari eta gizakiok hauek hautemateko dugun moduari buruz hitz egiten duena. Alemanez argitaratu zen 1810ean eta ingelesez 1840an. Kolore-itzalak, errefrakzioa eta aberrazio kromatikoa bezalako fenomenoen deskribapen zehatzak biltzen ditu liburuak. Lanak badu zerikusia Goetheren pintore fazetarekin eta batez ere arteetan izan zuen eragina (Philipp Otto Runge, J. M. W. Turner, Pre-Raphaelites, Hilma af Klint, Wassily Kandinsky). "Optikari ekarpenak" bi saiakera laburren ondorengoa da liburua. Zenbait fisikarik Goethe-ren lana baztertu bazuten ere, filosofo eta fisikari batzuen interesekoa izan da. Besteak beste, Thomas Johann Seebeck, Arthur Schopenhauer (ikus: On Vision and Colors), Hermann von Helmholtz, Rudolf Steiner, Ludwig Wittgenstein, Werner Heisenberg, Kurt Gödel eta . Goethe-ren liburuak koloreari buruzko katalogo bat eskaintzen du, era askotako inguruabarrak kontuan hartzen dituelarik. Isaac Newtonen oharrak kasu berezitzat hartzen ditu. Newtonek ez bezala, Goetheren kezka ez zegokion hainbeste kolorearen tratamendu analitikoari, fenomenoak hautemateko moduari baizik. Filosofoek Goethek aurkeztu bezala ulertu dute espektro optikoaren (Newtonek ikusten duen bezala) eta giza kolorearen hautematearen fenomenoaren arteko bereizketa. Wittgenstein-ek luze eta zabal aztertu zuen gai hori -eko Goetheren teoriari buruzko iruzkinetan. (eu)
- Teoría de los colores (título original en alemán: Zur Farbenlehre) es un libro escrito por Johann Wolfgang von Goethe en 1810. Contiene algunas de las primeras y más precisas descripciones de las , la refracción y el acromatismo / . (es)
- Le Traité des couleurs est un ouvrage de Johann Wolfgang Goethe (1749-1832) publié en 1810 en deux volumes. Goethe s'oppose dès l'avant-propos à la théorie de Newton. Il la compare à une « bâtisse ancienne que son architecte élabora dans la précipitation », à laquelle ses continuateurs ont adjoint des « vestibules » reliant les pièces de l'édifice par un réseau de couloirs incohérents. Il recense les parties de l'expérience qui la contredisent, pour soutenir que cette théorie est tout simplement fausse. Il recherche les caractères spirituels de la lumière, refusant comme les autres tenants de la Naturphilosophie, toute explication de la nature basée sur les mathématiques. Goethe est d'avis que la couleur est un mélange de lumière et d'ombre. Pour soutenir son argumentation, il examine la perception humaine des couleurs. À partir de l'expérience de la peinture, il construit un système qui n'est pas une théorie. Il ne s'agit pas de comprendre ou d'expliquer les couleurs, qui sont des phénomènes primordiaux. Les objections de Goethe à la théorie de Newton en désignent souvent des insuffisances réelles, en relation avec la perception, qui empêchent de relier étroitement la vision des couleurs et la physique du rayonnement lumineux. (fr)
- Theory of Colours (German: Zur Farbenlehre) is a book by Johann Wolfgang von Goethe about the poet's views on the nature of colours and how these are perceived by humans. It was published in German in 1810 and in English in 1840. The book contains detailed descriptions of phenomena such as coloured shadows, refraction, and chromatic aberration. The work originated in Goethe's occupation with painting and mainly exerted an influence on the arts (Philipp Otto Runge, J. M. W. Turner, the Pre-Raphaelites, Hilma af Klint, Wassily Kandinsky). The book is a successor to two short essays entitled "Contributions to Optics". Although Goethe's work was rejected by some physicists, a number of philosophers and physicists have concerned themselves with it, including Thomas Johann Seebeck, Arthur Schopenhauer (see: On Vision and Colors), Hermann von Helmholtz, Ludwig Wittgenstein, Werner Heisenberg, Kurt Gödel, and Mitchell Feigenbaum. Goethe's book provides a catalogue of how colour is perceived in a wide variety of circumstances, and considers Isaac Newton's observations to be special cases. Unlike Newton, Goethe's concern was not so much with the analytic treatment of colour, as with the qualities of how phenomena are perceived. Philosophers have come to understand the distinction between the optical spectrum, as observed by Newton, and the phenomenon of human colour perception as presented by Goethe—a subject analyzed at length by Wittgenstein in his comments on Goethe's theory in Remarks on Colour. (en)
- La teoria dei colori (in tedesco Zur Farbenlehre) è un saggio scritto da Johann Wolfgang von Goethe nel 1810 e pubblicato a Tubinga. Goethe, pur essendo conosciuto come uno dei più importanti scrittori e poeti di tutti i tempi, sosteneva egli stesso di aver dato molta più importanza ai propri lavori scientifici, incentrati specialmente sullo studio delle piante e appunto dei colori, che a tutte le sue creazioni letterarie. Secondo Goethe del resto, «la scienza è uscita dalla poesia», come da lui affermato nella Metamorfosi delle piante.Confidò in proposito al suo amico Johann-Peter Eckermann: Goethe afferma che non è la luce bianca a scaturire dalla sovrapposizione dei colori, bensì il contrario; i colori non sono «primari», ma consistono in un offuscamento della luce, o nell'interazione di questa con l'oscurità. L'opera di Goethe è stata un importante stimolo sia per considerazioni filosofiche sul colore sia per lo sviluppo della scienza della colorimetria. (it)
- De kleurenleer van Goethe behelst de visie van de Duitse dichter en natuuronderzoeker Johann Wolfgang von Goethe op het wezen van kleuren zoals hij die uiteenzet in zijn boek Zur Farbenlehre ('Over de kleurenleer') uit 1810. (nl)
- 『色彩論』（しきさいろん Zur Farbenlehre）は、ヨハン・ヴォルフガング・フォン・ゲーテが1810年に出した著書。教示篇・論争篇・歴史篇の三部構成からなり、教示篇で色彩に関する己の基礎理論を展開し、論争篇でニュートンの色彩論を批判し、歴史篇で古代ギリシアから18世紀後半までの色彩論の歴史を辿っている。 (ja)
- «К тео́рии цве́та» (нем. Zur Farbenlehre) — книга поэта Иоганна Вольфганга фон Гёте, охватывающая его взгляды на природу цвета и вопросы, связанные с восприятием цвета. Опубликована в 1810 году. Текст содержит описания таких понятий как «цветовая тень», «преломление» и «хроматическая аберрация». Книга была написана Гёте в связи с его интересом к живописи и оказала влияние на более позднее искусство (Филипп Отто Рунге, У. Тёрнер, прерафаэлиты, В. В. Кандинский). Несмотря на то, что текст Гёте был отвергнут физиками, ряд философов и физиков были с ним знакомы, в том числе Томас Иоганн Зеебек, Артур Шопенгауэр, Герман фон Гельмгольц, Рудольф Штайнер, Людвиг Витгенштейн, Вернер Гейзенберг, Курт Гёдель, Митчелл Фейгенбаум. В своей книге Гёте дает общие сведения о том, как цвет воспринимается в различных обстоятельствах, и приводит некоторые наблюдения Исаака Ньютона. Интерес Гёте был направлен скорее не на анализ явления цвета, а на особенности его восприятия. В итоге философы пришли к пониманию различия между оптическим спектром, который изучал Ньютон, и феноменом человеческого восприятия цвета в изложении Гёте. Эта тема глубоко анализируется в труде Л. Витгенштейна . (ru)
- Zur Farbenlehre ("Till färgläran") är ett verk av Johann Wolfgang von Goethe utgivet i tre delar 1807–1809. Det var första gången någon systematiskt studerade färgers visuella natur och verkan. Det kan till vissa delar fortfarande tillämpas av konstnärer och andra som är beroende av färger. (sv)
- Teoria das Cores (Zur Farbenlehre) é um livro do alemão Johann Wolfgang von Goethe publicado em 1810. Contém uma descrição do fenômeno das cores que veio influenciar fortemente os artistas pré-rafaelistas. O pintor inglês Joseph Mallord William Turner (1775-1851), um precursor do impressionismo, o estudou profundamente. Wassily Kandinsky a considerava um dos mais importantes trabalhos sobre o tema. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Teoria dels colors (títol original en alemany: Zur Farbenlehre) és un llibre escrit per Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832) entre el 1790 i el 1810 i publicat el 1810. Conté algunes de les primeres i més precises descripcions de les ombres acolorides, la refracció, l' o l'. (ca)
- نظرية الألوان (بالألمانية: Zur Farbenlehre) عمل ليوهان فولفغانغ فون غوته، يطرح فيه نظرته عن طبيعة الألوان والأطياف وكيفية إدراك الإنسان لها، وقدم في هذا العمل شرحاً لانكسار الضوء، وكيفية عمل العين، وحلل تكيف الشبكية للظلام والضوء، نُشر للمرة الأولى في عام 1810. وعلى الرغم من أن العمل لم يلقَ اهتمام من قبل الفيزيائين، إلا أن عدداً من الفلاسفة والفيزيائيين اثنوا على اهتمامه ونظرياته ولكنهم رفضوا الكثير منها، ومنهم آرثر شوبنهاور الذي نشر مقالاً يدافع فيه عن فكرة نيوتن في أن اللون الأبيض ناتج عن اتحاد الألوان بعد أن اتهم غوته نظريات نيوتن بالبطلان وقال أن اتحاد الألوان يُعطي لوناً رماديا لا أبيض. (ar)
- Teoría de los colores (título original en alemán: Zur Farbenlehre) es un libro escrito por Johann Wolfgang von Goethe en 1810. Contiene algunas de las primeras y más precisas descripciones de las , la refracción y el acromatismo / . (es)
- De kleurenleer van Goethe behelst de visie van de Duitse dichter en natuuronderzoeker Johann Wolfgang von Goethe op het wezen van kleuren zoals hij die uiteenzet in zijn boek Zur Farbenlehre ('Over de kleurenleer') uit 1810. (nl)
- 『色彩論』（しきさいろん Zur Farbenlehre）は、ヨハン・ヴォルフガング・フォン・ゲーテが1810年に出した著書。教示篇・論争篇・歴史篇の三部構成からなり、教示篇で色彩に関する己の基礎理論を展開し、論争篇でニュートンの色彩論を批判し、歴史篇で古代ギリシアから18世紀後半までの色彩論の歴史を辿っている。 (ja)
- Zur Farbenlehre ("Till färgläran") är ett verk av Johann Wolfgang von Goethe utgivet i tre delar 1807–1809. Det var första gången någon systematiskt studerade färgers visuella natur och verkan. Det kan till vissa delar fortfarande tillämpas av konstnärer och andra som är beroende av färger. (sv)
- Teoria das Cores (Zur Farbenlehre) é um livro do alemão Johann Wolfgang von Goethe publicado em 1810. Contém uma descrição do fenômeno das cores que veio influenciar fortemente os artistas pré-rafaelistas. O pintor inglês Joseph Mallord William Turner (1775-1851), um precursor do impressionismo, o estudou profundamente. Wassily Kandinsky a considerava um dos mais importantes trabalhos sobre o tema. (pt)
- Die auf Johann Wolfgang von Goethe zurückgehende Farbenlehre ist in seinem Werk Zur Farbenlehre enthalten. Er stellte darin seine während vieler Jahre gemachten Überlegungen, Literaturstudien und Versuche über das Wesen der Farbe dar. Goethe wollte das Phänomen Farbe nicht einseitig physikalisch oder lediglich von einem ästhetischen oder praxisbezogenen Standpunkt aus beurteilen und erklären, sondern in seiner Gesamtheit erfassen und beschreiben. Anerkennung erreichte er jedoch nur mit dem Abschnitt „Physiologische Farben“, der die Erkenntnisse zur Farbwahrnehmung enthält. Er irrte speziell im Abschnitt „Physische Farben“, der von ihm als Widerlegung der vorwiegend von Isaac Newton stammenden naturwissenschaftlichen Erkenntnisse gedacht war. Goethe selbst schätzte die Ergebnisse seiner For (de)
- Koloreen Teoria (alemanez: Zur Farbenlehre) Johann Wolfgang von Goetheren liburu bat da, koloreen izaerari eta gizakiok hauek hautemateko dugun moduari buruz hitz egiten duena. Alemanez argitaratu zen 1810ean eta ingelesez 1840an. Kolore-itzalak, errefrakzioa eta aberrazio kromatikoa bezalako fenomenoen deskribapen zehatzak biltzen ditu liburuak. Lanak badu zerikusia Goetheren pintore fazetarekin eta batez ere arteetan izan zuen eragina (Philipp Otto Runge, J. M. W. Turner, Pre-Raphaelites, Hilma af Klint, Wassily Kandinsky). "Optikari ekarpenak" bi saiakera laburren ondorengoa da liburua. (eu)
- Le Traité des couleurs est un ouvrage de Johann Wolfgang Goethe (1749-1832) publié en 1810 en deux volumes. Goethe s'oppose dès l'avant-propos à la théorie de Newton. Il la compare à une « bâtisse ancienne que son architecte élabora dans la précipitation », à laquelle ses continuateurs ont adjoint des « vestibules » reliant les pièces de l'édifice par un réseau de couloirs incohérents. Il recense les parties de l'expérience qui la contredisent, pour soutenir que cette théorie est tout simplement fausse. Il recherche les caractères spirituels de la lumière, refusant comme les autres tenants de la Naturphilosophie, toute explication de la nature basée sur les mathématiques. Goethe est d'avis que la couleur est un mélange de lumière et d'ombre. Pour soutenir son argumentation, il examine la p (fr)
- Theory of Colours (German: Zur Farbenlehre) is a book by Johann Wolfgang von Goethe about the poet's views on the nature of colours and how these are perceived by humans. It was published in German in 1810 and in English in 1840. The book contains detailed descriptions of phenomena such as coloured shadows, refraction, and chromatic aberration. (en)
- La teoria dei colori (in tedesco Zur Farbenlehre) è un saggio scritto da Johann Wolfgang von Goethe nel 1810 e pubblicato a Tubinga. Goethe, pur essendo conosciuto come uno dei più importanti scrittori e poeti di tutti i tempi, sosteneva egli stesso di aver dato molta più importanza ai propri lavori scientifici, incentrati specialmente sullo studio delle piante e appunto dei colori, che a tutte le sue creazioni letterarie. Secondo Goethe del resto, «la scienza è uscita dalla poesia», come da lui affermato nella Metamorfosi delle piante.Confidò in proposito al suo amico Johann-Peter Eckermann: (it)
- «К тео́рии цве́та» (нем. Zur Farbenlehre) — книга поэта Иоганна Вольфганга фон Гёте, охватывающая его взгляды на природу цвета и вопросы, связанные с восприятием цвета. Опубликована в 1810 году. Текст содержит описания таких понятий как «цветовая тень», «преломление» и «хроматическая аберрация». Книга была написана Гёте в связи с его интересом к живописи и оказала влияние на более позднее искусство (Филипп Отто Рунге, У. Тёрнер, прерафаэлиты, В. В. Кандинский). Несмотря на то, что текст Гёте был отвергнут физиками, ряд философов и физиков были с ним знакомы, в том числе Томас Иоганн Зеебек, Артур Шопенгауэр, Герман фон Гельмгольц, Рудольф Штайнер, Людвиг Витгенштейн, Вернер Гейзенберг, Курт Гёдель, Митчелл Фейгенбаум. В своей книге Гёте дает общие сведения о том, как цвет воспринимается в (ru)
|
