| dbo:abstract
|
- Die Żupy krakowskie (deutsch Königlich Krakauer Salinen) waren das älteste und größte Bergbauunternehmen in Polen. Seit 1978 ist das Salzbergwerk in Wieliczka UNESCO-Weltkulturerbe. Das Welterbe wurde 2013 um das Salzgrafenschloss und Salzbergwerk in Bochnia erweitert und trägt nun den Titel Königliche Salzbergwerke Wieliczka und Bochnia. Beide Bergwerke veranschaulichen die Entwicklung der Bergbautechniken in Europa vom 13. bis zum 20. Jahrhundert. (de)
- Żupy krakowskie was a Polish salt mining company which operated continuously from its inception in the 13th century to the late 20th century. It managed salt mines and salt works in two neighboring towns (known as the Royal Salt Mines collectively), Wieliczka Salt Mine in Wieliczka and Bochnia Salt Mine in Bochnia (city rights, 1253), as well as river salt ports on Vistula and, only in the 17th century, a salt work in Dobiegniewo. The company was created circa 1290 by the Polish Crown, thus giving birth to the largest industrial centre in Europe until the 18th century, according to UNESCO, both in terms of the number of employees and its production volumes. Żupy krakowskie works ("Żupa" is the Old Polish word for salt mine) was one of the primary sources of income for the Polish Crown until 1772. For most of its existence, it was also one of the largest salt mining enterprises worldwide along with the Alpine salt mines in Hallstatt, Hallein, Hall and Berchtesgaden. It produced of over 30,000 tons a year. Notably, the castle of the Żupy krakowskie works in Wieliczka is the site of a museum established in 1951, called the Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka. (en)
- Żupy krakowskie – przedsiębiorstwo powstałe pod koniec XIII wieku, w skład którego wchodziła żupa w Wieliczce (Kopalnia soli Wieliczka) i żupa w Bochni (Kopalnia soli Bochnia), wraz z warzelniami znajdującymi się w tych miastach, nadwiślańskich portów żupnych oraz – od końca XVI do początku XVIII wieku – warzelni soli w Dobiegniewie. Przedsiębiorstwem zarządzał żupnik mianowany przez króla. Pierwszym żupnikiem tej saliny został w 1333 Francuz, Wojciech Porinus.Przedsiębiorstwo działało przez blisko 500 lat, do I rozbioru Polski (1772), bez większych zmian organizacyjnych. Okres rozkwitu żupy krakowskiej przypadał od XVI wieku do połowy XVII wieku. W żupie w Wieliczce pracowało wtedy ok. 2000 górników, a wydobycie przekraczało 30 000 ton soli na rok. Żupa krakowska była największym w dawnej Rzeczypospolitej zakładem przemysłowym i jednym z największych w Europie. Po I rozbiorze Polski doszło do jej podziału na dwie oddzielne kopalnie soli: w Wieliczce i w Bochni. (pl)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 2290 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Die Żupy krakowskie (deutsch Königlich Krakauer Salinen) waren das älteste und größte Bergbauunternehmen in Polen. Seit 1978 ist das Salzbergwerk in Wieliczka UNESCO-Weltkulturerbe. Das Welterbe wurde 2013 um das Salzgrafenschloss und Salzbergwerk in Bochnia erweitert und trägt nun den Titel Königliche Salzbergwerke Wieliczka und Bochnia. Beide Bergwerke veranschaulichen die Entwicklung der Bergbautechniken in Europa vom 13. bis zum 20. Jahrhundert. (de)
- Żupy krakowskie was a Polish salt mining company which operated continuously from its inception in the 13th century to the late 20th century. It managed salt mines and salt works in two neighboring towns (known as the Royal Salt Mines collectively), Wieliczka Salt Mine in Wieliczka and Bochnia Salt Mine in Bochnia (city rights, 1253), as well as river salt ports on Vistula and, only in the 17th century, a salt work in Dobiegniewo. The company was created circa 1290 by the Polish Crown, thus giving birth to the largest industrial centre in Europe until the 18th century, according to UNESCO, both in terms of the number of employees and its production volumes. (en)
- Żupy krakowskie – przedsiębiorstwo powstałe pod koniec XIII wieku, w skład którego wchodziła żupa w Wieliczce (Kopalnia soli Wieliczka) i żupa w Bochni (Kopalnia soli Bochnia), wraz z warzelniami znajdującymi się w tych miastach, nadwiślańskich portów żupnych oraz – od końca XVI do początku XVIII wieku – warzelni soli w Dobiegniewie. Przedsiębiorstwem zarządzał żupnik mianowany przez króla. Pierwszym żupnikiem tej saliny został w 1333 Francuz, Wojciech Porinus.Przedsiębiorstwo działało przez blisko 500 lat, do I rozbioru Polski (1772), bez większych zmian organizacyjnych. Okres rozkwitu żupy krakowskiej przypadał od XVI wieku do połowy XVII wieku. W żupie w Wieliczce pracowało wtedy ok. 2000 górników, a wydobycie przekraczało 30 000 ton soli na rok. Żupa krakowska była największym w dawnej (pl)
|
| rdfs:label
|
- Żupy krakowskie (de)
- Żupy krakowskie (pl)
- Żupy krakowskie (en)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
