An Entity of Type: Nuclear weapon, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Yellow Sun was the first British operational high-yield strategic nuclear weapon warhead. The name refers only to the outer casing; the warhead (or physics package) was known as "Green Grass" in Yellow Sun Mk.1 and "Red Snow" in Yellow Sun Mk.2. Mark 1 with Green Grass began to enter service in 1959, replacing the massive Blue Danube over the next year. Mark 2 with Red Snow, the British-built Mark 28, began to replace it in 1961. Beginning in 1966, Yellow Sun was replaced by the WE.177, based on another US design.

Property Value
dbo:Weapon/diameter
  • 1219.2 (dbd:millimetre)
dbo:Weapon/length
  • 6400.8 (dbd:millimetre)
dbo:Weapon/weight
  • 3288.6 (dbd:kilogram)
dbo:abstract
  • Yellow Sun fue el primer arma nuclear estratégica de alto rendimiento operacional británica . El nombre en realidad se refiere solo a la carcasa externa; la ojiva (o paquete de física) se conocía como "Green Grass" en el modelo Yellow Sun Mk.1 y " Red Snow " en el modelo Yellow Sun Mk.2. Inicialmente estuvo diseñado para contener una variedad de ojivas. El plan inicial era que llevara un tipo de reloj de alarma en la ojiva conocida como "Green Bamboo", y entonces reemplazar la ojiva conocida como "Granite". Después de firmar un acuerdo de tecnología con los EE.UU., "Green Bamboo" fue abandonado y reemplazado por un diseño de fisión pura, "Green Grass". "Granite" fue más tarde abandonado a favor de "Red Snow", basado en un diseño de EE.UU. Una característica única de la carcasa Yellow Sun fue su nariz completamente plana. Esto proporcionó dos beneficios, uno fue que el arrastre permitió que la bomba cayera detrás del bombardero a una distancia segura antes de la detonación, y el otro fue que no generó el patrón complejo de ondas de choque que creó una nariz curvada clásica, lo que dificultó para medir la altitud barométricamente. Mark 1 comenzó a entrar en servicio en 1959, reemplazando el enorme Blue Danube durante el próximo año. Mark 2 comenzó a reemplazarlo en 1961. A partir de 1966, Yellow Sun fue reemplazado por el WE.177, basado en otro diseño de EE. UU. (es)
  • Mentari Kuning (dalam bahasa aslinya disebut Yellow Sun) adalah operasional senjata nuklir strategis hasil-tinggi pertama Inggris Raya. Nama sebenarnya mengacu pada penutup luar dari hulu ledak (atau paket fisika) dikenal sebagai "Green Grass" (Rumput Hijau) (dalam Yellow Sun Mk.1) dan "Red Snow" (Salju Merah) (dalam Yellow Sun Mk.2). ENI atau inisiator (generator) neutron elektronik adalah "Blue Stone". (in)
  • Yellow Sun was the first British operational high-yield strategic nuclear weapon warhead. The name refers only to the outer casing; the warhead (or physics package) was known as "Green Grass" in Yellow Sun Mk.1 and "Red Snow" in Yellow Sun Mk.2. Yellow Sun was designed to contain a variety of warheads. The initial plan was that it would carry an alarm-clock-type warhead known as "Green Bamboo", and then replace it with a true thermonuclear warhead known as "Green Granite". After signing a weapon technology agreement with the US, both concepts were dropped. Green Granite would be replaced by the US Mark 28 at an earlier service date. This meant the interim Green Bamboo was less important and it was replaced by the less powerful and simpler "Green Grass". A unique feature of the Yellow Sun casing was its completely flat nose. This provided two benefits, one was that the drag allowed the bomb to fall behind the bomber a safe distance before detonation, and the other was that it did not generate the complex pattern of shock waves that a classically curved nose created, which made it difficult to measure altitude barometrically. Mark 1 with Green Grass began to enter service in 1959, replacing the massive Blue Danube over the next year. Mark 2 with Red Snow, the British-built Mark 28, began to replace it in 1961. Beginning in 1966, Yellow Sun was replaced by the WE.177, based on another US design. (en)
  • Yellow Sun was de codenaam voor het eerste Britse operationele strategische atoomwapen met een zeer grote sterkte. Met deze naam werd de buitenmantel van het wapen aangeduid. De bom zelf werd aangeduid met de codenaam Green Grass (in de Yellow Sun Mk.1) en (in de Yellow Sun Mk.2). De elektronische neutroneninitiator (ontsteker) heette . De afmetingen van het wapen waren 6,4 m lang en 1,2 m in diameter en het gewicht was 3,3 ton. In tegenstelling tot de door de USAF gebruikte wapens van gelijke sterkte, werd er bij dit wapen geen remparachute gebruikt om de val te vertragen. De afgeplatte neus van het wapen was speciaal ontworpen om de val van het wapen zodanig te vertragen dat het afwerpende vliegtuig veilig uit de gevarenzone wegkwam voor het wapen detoneerde. Het wapen kreeg elektrische stroom via twee ram air turbines achter twee luchtinlaten in de platte neus. De voordien gebruikte bom van het type benutte interne loodaccu’s maar deze bleken niet erg betrouwbaar en er was vrij veel tijd nodig voor controles en vluchtvoorbereiding. Yellow Sun Mk.1 en Mk.2 waren de originele aanduidingen. Mk.1 was een tussenoplossing voor het dragen van de 1 megaton sterke thermonucleaire bom. De 45 inch diameter van de Green Bamboo bepaalde tevens de 48 inch diameter van de Yellow Sun en van de latere Blue Steel-raket. Na diverse experimenten werd Green Bamboo vervangen door het interim-megaton-Green Grass-wapen in het Yellow Sun-omhulsel en aangeduid als Yellow Sun Mk.1 tot er betere bommen beschikbaar waren voor een Mk.2-type. Het Green Grass-ontwerp was min of meer gelijk aan dat van Green Bamboo; het was geen thermonucleair wapen maar gebaseerd op een bom met kernsplitsing. Vijf Green Grass-bommen werden in grotere oudere Blue Danube-buitenmantels gemonteerd en aangeduid als . Deze vijf werden later omgebouwd in Yellow Sun Mk.1-mantels en aangevuld tot het aantal van 37 stuks. De wapensterkte van Green Grass was voor de RAF gesteld op 500 kiloton, maar volgens de schattingen van de ontwerpers was dit eigenlijk 400 kiloton. Het Green Grass-wapen is nooit daadwerkelijk getest. Het wapen gebruikte een gevaarlijke hoeveelheid (meer dan 70 kg) splijtstof; dit was veel meer dan de kritische massa. Het splijtingsmateriaal werd afgeschermd door een dun omhulsel. Om de kern te beschermen was dit omhulsel gevuld met 133.000 stalen kogels met een massa van 450 kg. Deze bescherming moest voor de vlucht worden verwijderd. De RAF vond dit bijzonder onveilig voor zijn personeel. De RAF aanduiding was * Bomb, Aircraft HE 7000 lb HC Mk.1 of * Bomb, Aircraft HE 7000 lb HC Mk.2 HC (High Capacity) verwees naar atoomwapens in het megatonbereik. Kleine tactische bommen in het kilotonbereik waren MC (Medium Capacity)-wapens. Het wapen werd in de jaren 1959 en 1960 operationeel. Yellow Sun Mk.1 was bedoeld als tussenoplossing en niet bestemd voor langdurige opslag. Yellow Sun werd alleen gebruikt door bommenwerpers van de V-Force. In 1958 was besloten voor de opvolger de lading van de USAF-Mk-28-atoombom te gebruiken. Dit wapen werd door de Britten aangepast en werd bekend onder de naam . Red Snow was krachtiger, lichter en kleiner dan Green Grass. Men wist van tevoren dat de Yellow Sun-bommantel zou worden omgebouwd naar opvolgende types. Yellow Sun Mk.2 werd in 1961 geïntroduceerd en bleef het primaire strategische stand-off-wapen totdat het in 1966 werd vervangen door de WE.177 B. Hoewel het wapen het eerste Britse thermonucleaire wapenontwerp was, bleek Yellow Sun niet het eerste atoomwapen te zijn waarmee de RAF werd uitgerust. Voordien waren ook US Mk-15/39- en Mk-28-thermonucleaire bommen geleverd voor gebruik in de V-Force-bommenwerpers. Ook vervoerden sommige V-force-bommenwerpers USAF-atoomwapens die onder dual-key-arrangement waren geleverd. (nl)
dbo:diameter
  • 1.219200 (xsd:double)
dbo:length
  • 6.400800 (xsd:double)
dbo:thumbnail
dbo:type
dbo:weight
  • 3288600.000000 (xsd:double)
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 664089 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 11405 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1091801383 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:caption
  • A Yellow Sun at the Royal Air Force Museum Cosford (en)
dbp:colwidth
  • 60 (xsd:integer)
dbp:filling
  • Plutonium/Hydrogen – Red Snow warhead (en)
  • Uranium – Green Grass warhead (en)
dbp:group
  • Note (en)
dbp:isExplosive
  • yes (en)
dbp:name
  • Yellow Sun (en)
dbp:origin
  • United Kingdom (en)
dbp:type
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:yield
  • Green Grass warhead (en)
  • Red Snow warhead (en)
dct:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Mentari Kuning (dalam bahasa aslinya disebut Yellow Sun) adalah operasional senjata nuklir strategis hasil-tinggi pertama Inggris Raya. Nama sebenarnya mengacu pada penutup luar dari hulu ledak (atau paket fisika) dikenal sebagai "Green Grass" (Rumput Hijau) (dalam Yellow Sun Mk.1) dan "Red Snow" (Salju Merah) (dalam Yellow Sun Mk.2). ENI atau inisiator (generator) neutron elektronik adalah "Blue Stone". (in)
  • Yellow Sun fue el primer arma nuclear estratégica de alto rendimiento operacional británica . El nombre en realidad se refiere solo a la carcasa externa; la ojiva (o paquete de física) se conocía como "Green Grass" en el modelo Yellow Sun Mk.1 y " Red Snow " en el modelo Yellow Sun Mk.2. Mark 1 comenzó a entrar en servicio en 1959, reemplazando el enorme Blue Danube durante el próximo año. Mark 2 comenzó a reemplazarlo en 1961. A partir de 1966, Yellow Sun fue reemplazado por el WE.177, basado en otro diseño de EE. UU. (es)
  • Yellow Sun was the first British operational high-yield strategic nuclear weapon warhead. The name refers only to the outer casing; the warhead (or physics package) was known as "Green Grass" in Yellow Sun Mk.1 and "Red Snow" in Yellow Sun Mk.2. Mark 1 with Green Grass began to enter service in 1959, replacing the massive Blue Danube over the next year. Mark 2 with Red Snow, the British-built Mark 28, began to replace it in 1961. Beginning in 1966, Yellow Sun was replaced by the WE.177, based on another US design. (en)
  • Yellow Sun was de codenaam voor het eerste Britse operationele strategische atoomwapen met een zeer grote sterkte. Met deze naam werd de buitenmantel van het wapen aangeduid. De bom zelf werd aangeduid met de codenaam Green Grass (in de Yellow Sun Mk.1) en (in de Yellow Sun Mk.2). De elektronische neutroneninitiator (ontsteker) heette . De afmetingen van het wapen waren 6,4 m lang en 1,2 m in diameter en het gewicht was 3,3 ton. Yellow Sun Mk.1 en Mk.2 waren de originele aanduidingen. Mk.1 was een tussenoplossing voor het dragen van de 1 megaton sterke thermonucleaire bom. (nl)
rdfs:label
  • Yellow Sun (arma nuclear) (es)
  • Mentari Kuning (nuklir) (in)
  • Yellow Sun (nl)
  • Yellow Sun (nuclear weapon) (en)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Yellow Sun (en)
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License