| dbo:abstract
|
- Siang Jü (čínsky pchin-jinem Xiàng Yǔ, znaky zjednodušené 项羽, tradiční 項羽; 232 př. n. l. – 202 př. n. l.), vlastním jménem Siang Ťi (čínsky pchin-jinem Xiàng Jí, znaky zjednodušené 项籍, tradiční 項籍), zdvořilostním jménem Jü (čínsky pchin-jinem Yǔ, znaky 羽), byl čínský vojevůdce a státník období rozpadu říše Čchin. Pocházel z generálského rodu před sjednocením Číny Čchiny sloužícího státu Čchu. Vynikl v povstání proti Čchinům, v jehož čele stanul. Po jejich pádu roku 206 př. n. l. rozdělil Čínu mezi povstalecké generály na dvě desítky království. Sám panoval v . Konfederaci těchto království vládl s titulem . Takřka vzápětí vypukly války znovu, Čínu v nich ovládl Liou Pang, který se roku 202 př. n. l. prohlásil císařem sjednocené Číny, říše Chan. (cs)
- Xiang Yu (232 – 202 aC) va ser un destacat líder militar i una figura política durant el període tardà Dinastia Qin de la història xinesa. El seu era Ji (籍) mentre que el seu era Yu (羽). Xiang era un nadiu de Xiaxiang (下相; en l'actualitat Suqian, Jiangsu). El Rei Huai II de Chu li va concedir el títol de "Marquès de Lu" (魯公) en el 208 aC. L'any següent, Xiang va dirigir les forces rebels de Chu cap a la victòria a la Batalla de Julu, batallant contra els exèrcits de Qin dirigits per Zhang Han. Després de la caiguda de la Dinastia Qin, Xiang Yu es va proclamar a si mateix "Rei-Hegemònic de Chu Occidental" (xinès tradicional: 西楚霸王, xinès simplificat: 西楚霸王, pinyin: Xīchǔ Bàwáng) i va governar una vasta àrea de terra que cobreix parts de l'actual Shanxi, Henan, Hubei, Hunan i Jiangsu, amb Pengcheng (avui en dia Xuzhou) com la seva capital. Es va enfrontar amb Liu Bang, fundador de la Dinastia Han, en una llarga lluita pel poder, coneguda com la Disputa Chu–Han, que va concloure amb la seva derrota final i suïcidi a la vora del riu Wu. (ca)
- Xiàng Yǔ (chinesisch 項羽 / 项羽, W.-G. Scheng Shü; * 232 v. Chr.; † 202 v. Chr.) war ein General in der Zeit, als die Qín-Dynastie zusammenbrach. Eigentlich hieß er Jí (籍), Yǔ war sein Gesellschaftsname. Er war ein Nachkomme des Adels von Chǔ. Nachdem sein Onkel durch Qín ermordet wurde, übernahm er dessen Armee und wurde bald zum Mächtigsten aller Rebellen. Er nannte sich selbst „Xī Chǔ bàwáng“ (西楚霸王 – „Hegemonialkönig von West-Chu“). Liú Bāng, der später die Hàn-Dynastie gründete, nahm als erster Rebell Xiányáng, die Hauptstadt von Qín, ein. Er wurde jedoch gezwungen, sowohl die Stadt Xiányáng wie auch den letzten Qín-Herrscher Zǐyīng an Xiàng Yǔ zu übergeben. Dieser machte kurzen Prozess, tötete Zǐyīng und brannte die Stadt nieder. Viele Bücher aus der Sammlung verbotener Bücher der königlichen Bibliothek gingen dabei verloren. Obwohl er bald ganz China unter seiner Kontrolle hatte, fehlte ihm das nötige politische Geschick. Das Land teilte er in 18 Feudalstaaten auf, nach eigenem Gefallen. Beförderungen vergab er nach dem System des Nepotismus, was viele Aspiranten bald verschreckte. Liú Bāng empfand er bald als größere Bedrohung, verpasste aber eine Reihe von Chancen, ihn zu beseitigen. Nach Jahren kriegerischer Auseinandersetzungen hatte er bald all sein Land an diesen verloren. Seine letzte Schlacht verlor er in Gāixià (垓下), wo auch seine letzten Armeen geschlagen wurden. Seine Konkubine Yújī (虞姬) beging Suizid; von dieser Tragik erzählt die chinesische Oper „Lebewohl, meine Konkubine“, nach der 1993 ein bekannter Film in die Kinos kam. Der Titel ist dabei einer Zeile der Arie entnommen, die Xiàng Yǔ für Yújī singt, bevor er in die letzte Schlacht zieht. Obwohl er in seinem Heimatland Chǔ noch viel Rückhalt hatte, brachte er es nicht über sich, nach Hause zurückzukehren, wo er viele Tausende Mannen verloren hatte. Er hatte den Wū Jiāng (烏江 / 乌江) im heutigen Anhui überquert und konnte keinen einzigen zurückbringen. Die Schuld und das Schamgefühl wurden ihm unerträglich und er beschloss, eine letzte Handlung zu vollziehen. Im Angesicht seiner Feinde beging er Suizid, indem er sich die Kehle durchschnitt. Sein Leben und sein Tod sind durch die Überlieferung im Shǐjì unsterblich geworden. (de)
- Ksiang Ĝu aŭ Xiang Yu (ĉine 項羽, pinjine: xiàng yǔ; 232-202 a.K.) estis elstara generalo dum la falo de la Dinastio Qin. Lia nomo estis Ji (籍), kaj lia honora nomo estis Yu. Li estis posteulo de la nobelaro de Ĉu. Li ekestris la ribelan armeon el sia onklo post tiu estis mortigita fare de Qin. Lia armeo tuj estis la plej povega el ĉiuj ribelaj. Xiang Yu memproklamiĝis Xi Chu Ba Wang (西楚霸王), tio estas, granda senjoro de la okcidento de Ĉu. Liu Bang, iom poste fondis la dinastion Han, kaj estis la unua ribelulo kiu konkeris la urbon Ŝjanjango, nome la ĉefurbo de Qin. Sed Liu Bang estis devigita cedi Ŝjanjangon, kaj Ziying, nome la lasta regento de Qin, cedis ĝin al Xiang Yu. Xiang Yu tiam mortigis Ziying kaj bruligis la palacon, tiel ke la unikaj kopioj de la "malpermesitaj libroj" en la reĝa biblioteko perdiĝis porĉiame. La povega Xiang Yu baldaŭ kontrolis la totalon de Ĉinio, sed mankis al li politika sperto. Li dividis la landon en 18 feûdismaj ŝtatoj por sia propra kontentigo. Ĉar li bazigis sian povon baze sur nepotismo, tio malhelpis ke personoj talentaj partoprenu en lia entrepreno. Kvankam li pensis, ke Liu Bang estas lia ĉefa minaco, li maltrafis kelkajn oportunojn por elimini lin. Post kvin jaroj de la reteno Ĉu-Han kun Liu Bang, li tuj perdis la tutan teritorion. Li suferis sian lastan malvenkon en Kaiksia (垓下), kie li perdis siajn armeojn. Lia amata Yu (虞姬) sekve memmortigis sin. La titolo de la ĉina opero Adiaŭ al mia konkubino, same kiel la samnoma filmo bazata sur la sama opero, baziĝas sur la ario kiun Xiang Yu kantas al la sinjorino Ju en ŝiaj lastaj momentoj. Menciindas, ke li ĝuis grandan apogon en sia patrio, sed sentis malkapablon fronti la revenon hejmen. Trapasinte iam la riveron Wujiang (烏江口) kun ok mil homoj kaj revenante nun sen ili, sentis ke la honto reveni estis neeltenebla kaj decidis memmortigi sin ĉe la rivero. Lia heroa memortigo antaŭ fali en skiroj de Liu Bang estis senmortigita de la Registroj de la Granda Historiisto, kiuj konvertis lin en heroo de la historioj de la ĉinaj folkloro kaj poezio. (eo)
- Xiang Yu (Chino:項羽, pinyin: xiàng yǔ; 232-202 a. C.) fue un prominente general durante la caída de la dinastía Qin. Su nombre era Ji (籍), y su nombre honorífico era Yu. Era un descendiente de la nobleza Chu. Tomó el mando del ejército rebelde de su tío después de que éste fuera asesinado por los Qin. Su ejército pronto fue el más poderoso de todos los rebeldes. Xiang Yu se autoproclamó Xi Chu Ba Wang (西楚霸王), es decir, gran señor del oeste de Chu. Liu Bang, fue el que tiempo después fundó la dinastía Han, y fue el primer rebelde en conquistar Xianyang, la capital de Qin. Pero Liu Bang fue forzado a ceder XianYang, y , el último regente de Qin, a Xiang Yu. Xiang Yu mató entonces a Ziying y quemó el palacio, de forma que las copias únicas de los "libros prohibidos" en la biblioteca real se perdieron para siempre. El poderoso Xiang Yu pronto controló la totalidad de China, pero carecía de experiencia política. Dividió el país en 18 estados feudales para su propia satisfacción. Debido a que se promocionó basándose en el nepotismo, alienó a las personas con talento para que no participaran en su causa. Aunque pensaba que Liu Bang era su mayor amenaza, perdió varias oportunidades de eliminarle. Después de cinco años de la con Liu Bang, pronto perdió todo su territorio. Sufrió su última derrota en (垓下), donde perdió sus ejércitos. Su amada concubina Yuji (虞姬) se suicidó a continuación. El título de la opera china Adiós a mi concubina, al igual que la película homónima basada en la misma ópera, se basa en el aria que Xiang Yu canta a la dama Ju en sus últimos momentos. Se debería mencionar que tenía un gran apoyo en su patria, pero tuvo un sentimiento de no poder afrontar la vuelta a casa. Habiendo cruzado el (烏江口) con ocho mil hombres y volviendo ahora sin ninguno de ellos, sintió que la vergüenza de volver era insoportable y decidió en su lugar acabar todo en ese momento. Se suicidó junto al río. Su muerte heroica por manos de Liu Bang ha sido inmortalizada en las Memorias históricas, convirtiéndole en un héroe de las historias del folclore y poesías chinos. Xiang Yu está representado en Wu Shuang Pu de Jin Guliang (無雙 譜, Tabla de héroes incomparables).
* Datos: Q182266
* Multimedia: Xiang Yu / Q182266 (es)
- Xiang Ji (chinois simplifié : 项籍 ; chinois traditionnel : 項籍 ; pinyin : xiàng jí) (232 av. J.-C. – 202 av. J.-C.), plus connu sous le nom Xiang Yu (chinois simplifié : 项羽 ; chinois traditionnel : 項羽 ; pinyin : xiàng yǔ), est un chef militaire de la fin de la dynastie Qin. (fr)
- Xiang Yu (项羽) (Hanzi: 项羽 ; pinyin: Xiàngyǔ; Han Kuno: *[ɡ]ˤroŋʔ *[ɢ]ʷ(r)aʔ (Baxter-Sagart); *ɡroːŋʔ *ɢʷaʔ (Zhengzhang Shangfang)). (232 SM – 202 SM) adalah keturunan dari kerajaan Chu (salah satu kerajaan kecil dinasti Qin). Ia sangat pandai strategi perang dan tidak pernah percaya terhadap ramalan atau takdir. menurutnya setiap ramalan atau takdir itu diciptakan sendiri oleh orang itu sendiri. Sehingga jika orang itu miskin berarti memang orang tersebut tidak mau berusaha untuk menjadi kaya. Ia bahkan tidak percaya tentang Yu Ji perempuan pembawa sial yang diramalkan. Ia bahkan mempersuntingnya. Termasuk pedang warisan keluarga Yu Ji yang sudah diramalkan bahwa setiap orang yang memilikinya pasti akan meninggal karena terhunus oleh pedang tersebut. Dan pada akhirnya Xiangyu meninggal dengan cara bunuh diri dengan menghunuskan pedang warisan keluarga Yu Ji seperti yang telah diramalkan. (in)
- Xiang Yu (Chinese: 項羽; pinyin: Xiàng Yǔ, c. 232–202 BC), born Xiang Ji (Chinese: 項籍; pinyin: Xiàng Jí), was the Hegemon-King (Chinese: 霸王, Bà Wáng) of Western Chu during the Chu–Han Contention period (206–202 BC) of China. A noble of the Chu state, Xiang Yu rebelled against the Qin dynasty and became a prominent warlord. He was granted the title of "Duke of Lu" (魯公) by King Huai II of the restoring Chu state in 208 BC. The following year, he led the Chu forces to victory at the Battle of Julu against the Qin armies led by Zhang Han. After the fall of Qin, Xiang Yu was enthroned as the "Hegemon-King of Western Chu" (西楚霸王) and ruled a vast area covering modern-day central and eastern China, with Pengcheng as his capital. He engaged Liu Bang, the founding emperor of the Han dynasty, in a long struggle for power, known as the Chu–Han Contention, which concluded with his eventual defeat at the Battle of Gaixia and his suicide. Xiang Yu is depicted in the Wu Shuang Pu (無雙譜, Table of Peerless Heroes) by Jin Guliang. (en)
- ( 서초패왕은 여기로 연결됩니다. 영화에 대해서는 서초패왕 (영화) 문서를 참고하십시오.) 항우(項羽, 기원전 232년~기원전 202년)는 중국 진나라 말기의 군인이자, 초한전쟁 때 초나라의 군주로, 우는 자이며, 이름은 적(籍)이다. 초나라의 명장 항연(項燕)의 후손으로, 처음에는 숙부 항량을 따르며 진왕 자영을 폐위시켜 주살한 후로 서초 패왕(西楚 覇王)에 즉위함으로써 왕이 되었고, 초 의제를 섭정으로 도와 통치했으나, 그를 암살했다. 뒷날 유방의 도전으로 초한의 끝없는 싸움을 싸우다 패하고 스스로 목숨을 끊었다. 그의 죽음은 중국 위진남북조 시대 이후 문학의 소재로 활용되기 시작했고, 원나라 이후 희극의 주인공으로도 등장하였으며, 고려시대 이후의 문학에도 등장한다. 또한 무속의 신의 한 명으로도 숭배된다. 장기에서 초나라의 왕은 항우를 상징하는 기물이다. (ko)
- Xiang Yu (項羽T, 项羽S, Xiàng YǔP; Xiaxiang, 232 a.C. – Anhui, 202 a.C.) è stato un militare, politico e aristocratico cinese. Fu un'importante figura politica, leader della rivolta che rovesciò la dinastia Qin. Un nobile di Xiaxiang (oggi Suqian, Jiangsu), ricevette il titolo di "Duca di Lu" (魯公T, Lǔ GōngP) da Yidi, imperatore del ribelle stato di Chu, nel 208 a.C. L'anno seguente, guidò le forze ribelli, vincendo alla battaglia di Julu l'esercito Qin di Zhang Han. Dopo la caduta della dinastia Qin, si proclamò "Re egemone dei Chu Occidentali" e governava su una vasta area che copriva gli odierni Shanxi, Henan, Hubei, Hunan e Jiangsu, con capitale Pengcheng (oggi Xuzhou, Jiangsu). Avviò, insieme al suo luogotenente Liu Bang, il fondatore della dinastia Han, una lunga lotta per il potere, conosciuta come guerra Chu-Han, che si concluse con la sua sconfitta nella battaglia di Gaixia. Pose fine alla sua vita sulla sponda del fiume Wu. È raffigurato nel Wu Shuang Pu, di Jin Guliang. (it)
- Xiang Yu (Chinees: 项羽) (234 - 202 v.Chr.) was een Chinese opstandelingenleider en koning. Hij was afkomstig van een adellijk geslacht uit de staat Chu. Xiang Yu was vanaf 207 v.Chr. met Liu Bang de belangrijkste leider van de opstand tegen de Qin-dynastie. Hierbij wist hij een doorslaggevende overwinning te behalen op het Qin-leger, maar het was Liu Bang die uiteindelijk de Qin-hoofdstad Xiangyang innam. Na de val van de Qin-dynastie groeide de rivaliteit tussen Xiang Yu en Liu Bang. Xiang Yu riep zich tot “Opperheerser van Westelijk Chu” uit en liet keizer Huai vermoorden. In zijn nieuwe hoedanigheid had Xiang Yu de bevoegdheid 18 vorstelijke titels te verstrekken en bijbehorende gebieden in leen te geven. Liu Bang kreeg de titel “Prins van Hàn” toegekend, maar de bijbehorende gebieden (Hanzhong en de voormalige staten Ba en Shu) waren veel beperkter dan de gebieden die Liu Bang eerder van Huai had verkregen. Dit verslechterde de verhouding tussen beide heersers zodanig dat zij leidde tot de Chu-Hàn-oorlog (206-202 v.Chr.). Xiang Yu verloor uiteindelijk de oorlog. Hij pleegde op 32-jarige leeftijd zelfmoord na tot het uiterste weerstand te hebben geboden. Xiang Yu is afgebeeld in de Wu Shuang Pu, geschreven door Jin Guliang. (nl)
- 項 羽（こう う、Xiàng Yǔ）こと項 籍（こう せき、Xiàng Jí、紀元前232年 - 紀元前202年）は、秦末期の楚の武将。姓は、名は籍、字が羽である。以下、一般に知られている項羽の名で記す。 秦に対する造反軍の中核となり秦を滅ぼし、一時“西楚の覇王”（在位紀元前206年 - 紀元前202年）と号した。その後、天下を劉邦と争い（楚漢戦争）、当初は圧倒的に優勢であったが、次第に劣勢となって敗死した。 項羽は中国の歴史上最も勇猛といわれる将で、史家李晚芳は「羽之神勇、万古無二」といい、「覇王」という言葉は通常項羽を指す。 (ja)
- Сян Юй (кит. упр. 項羽, пиньинь Xiàng Yǔ, палл. Сян Юй; носил имя Цзи (籍), 232 до н. э. — 202 до н. э.) — китайский генерал, возглавивший в 208 до н. э. — 202 до н. э. движение князей против династии Цинь, разгромивший циньскую династию и провозгласивший себя ваном-гегемоном и правителем западного Чу. Как главнокомандующий, пользовался центральной властью и назначал ванов и хоу по всему Китаю; император династии Чу И-ди ему подчинялся, а потом был убит по его приказу. Себя он именовал титулом «Верховный правитель Западного Чу» (西楚霸王, Xīchǔ Bàwáng). Сян Юй изображена в У Шуан Пу (無雙 譜, Таблица несравненных героев) Цзинь Гуляна. (ru)
- Xiang Yu, chiń. upr. 项羽; chiń. trad. 項羽; pinyin Xiàng Yǔ; Wade-Giles Hsiang Yü; imię osobiste Ji, chiń. 籍; pinyin Jí; Wade-Giles Chi (ur. 233 p.n.e. - zm. 202 p.n.e.) – przywódca powstania przeciwko dynastii Qin, a po jej obaleniu główny rywal Liu Banga w walce o władzę w Chinach. Xiang Yu wywodził się z rodu od pokoleń służącego jako dowódcy królestwa Chu. Jego dziadek zginął w walce z królestwem Qin. Kiedy w 209 p.n.e. wybuchła rebelia Chen Shenga przeciwko dynastii Qin Xiang Yu przyłączył się do niej, walcząc u boku swego wuja, Xiang Lianga. Po śmierci tego ostatniego przejął dowództwo nad armią powstańców i stał się ich najważniejszym przywódcą po pokonaniu wojsk Qin w w 207 p.n.e. Po ostatecznym zwycięstwie nad Qin Xiang Yu utworzył na terenie Chin osiemnaście królestw (Wang, 王), a sam przybrał tytuł Króla Hegemona Zachodniego Chu (Xi Chu Bawang, 西楚霸王), podkreślając tym samym swój status przywódcy powstałej w ten sposób konfederacji. Szybko niektórzy dawni przywódcy rebeliantów, niezadowoleni z dokonanego podziału Chin, wystąpili przeciwko Xiang Yu. Na ich czele stanął Liu Bang, mający oparcie w dawnych rdzennych ziemiach Qin. Mimo szeregu zwycięstw ostatecznie Xiang Yu został pokonany w 202 p.n.e. przez swojego sprawniejszego politycznie przeciwnika, któremu udało się przeciągnąć na swą stronę wszystkich pozostałych królów. Ostatecznie Xiang Yu popełnił samobójstwo. (pl)
- Xiang Lang foi Imperador da China, do século III a.C.. Quando o último imperador da dinastia Ch´in, Huang-Ti, morreu em 206 a.C. , estalou uma guerra civil no país, na qual generais rebeldes disputaram o poder. Nessa guerra destacou-se Hiang-Yu que, à frente de um exército de soldados descontentes, invadiu o palácio real, matando toda a família imperial. Fazendo-se proclamar imperador e assumindo o título de Pa-Wang (rei usurpador), ele governou, feroz e cruelmente, pelo curto tempo de cinco anos (206 a.C.-202 a.C.). Mas havia outras facções que pretendiam colocar o rei de Tchu no trono imperial. Derrotado em batalha e abandonado por seus soldados, Hiang-Yu morreu afogado em um rio. Xiang Yu é retratado em Wu Shuang Pu (無雙 譜, Tabela de Heróis Inigualáveis) por Jin Guliang. (pt)
- Xiang Yu (项羽), personnamn Xiang Ji (項籍),, född 232 f.Kr., död 202 f.Kr., var en kinesisk general som ledde rebellstyrkor. Han spelade en betydande roll i störtandet av Qindynastin 206 f.Kr. Xiang Yu var den främste tävlande om makten över Kina mot rebelledaren Liu Bang som senare vann slaget om makten och som grundande Handynastin. Xiang Yu växte upp i riket Chu i Jiangsu under tiden för De stridande staterna. År 223 f.Kr erövras Chu av riket Qin som sedan år 221 f.Kr skapade Qindynastin.. Xiang Yu var stor, stark och känd som en mycket brutal krigsherre som stred för att störta Qindynastin. Under störtandet av Qindynastin 206 f.Kr. var Xiang Yu en av de viktigaste huvudpersonerna. Xiang Yu brände i slutfasen av upproret ner Qindynastins palats, och var sannolikt även ansvarig för förstörelsen av Terrakottaarmén. Efter Qindynastins fall under tiden för Arton Kungadömen stred Xiang Yu huvudsakligen mot Liu Bang om makten för den nya dynastin. Xiang Yu begick självmord i Anhui 202 f.Kr. efter slaget vid Gaixia när han insåg att spelet mot Liu Bang var förlorat och Liu Bang förklarade sig då som kejsare för Handynastin. (sv)
- 項羽（前232年－前202年），名籍，字羽，以字行，楚国下相（今江蘇省宿遷市）人，秦朝末年西楚軍事家、政治家。 楚国名將項燕之孫，七歲後隨叔父項梁遷吳中，秦末民变期间在会稽郡（今江蘇蘇州）起兵反秦，被楚後懷王封為魯公。前207年鉅鹿之戰中，項羽統率楚軍五萬大破秦軍四十萬，決定秦朝覆亡之勢，秦朝最後一位君主子婴自降為「秦王」，不再稱「皇帝」。項羽起兵三年，即率領山東六國諸侯滅秦，分封天下，政由羽出，自封「西楚霸王」，統治黃河及長江下游的梁楚九郡，年僅二十五歲。 前206年，漢王劉邦從漢中出兵進攻項羽，展開了歷時四年的楚漢戰爭，期間項羽雖然彭城之戰（今江蘇徐州）大破劉邦，但項羽因分封矛盾引起各路諸侯紛紛反叛，且始終無法有固定的後方補給，糧草殆盡，最後反被劉邦所滅。前202年，項羽在垓下之战為劉邦指揮諸侯六十萬聯軍所敗，突圍至烏江後，自刎而死。 項羽被譽為中國历史最为勇猛的将领，史學家稱“羽之神勇，千古无二”，且在「霸王」一词通常专指项羽。 (zh)
- Ся́н Ю́й (спрощ.: 项羽; кит. трад.: 項羽; піньїнь: Xiàng Yǔ; 232 — 202 до Р.Х.) — китайський політичний і військовий діяч. Разом зі своїм дядьком підняв повстання проти династії Цінь. Спільно з військами Лю Бана повалив Цінь й отримав титул чуського вана (楚王, Чу-ван). Згодом воював із Лю Баном за верховенство у Піднебесній. Після великої поразки у битві при Ґайся вчинив самогубство на річці . Мав за дружину красуню . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Siang Jü (čínsky pchin-jinem Xiàng Yǔ, znaky zjednodušené 项羽, tradiční 項羽; 232 př. n. l. – 202 př. n. l.), vlastním jménem Siang Ťi (čínsky pchin-jinem Xiàng Jí, znaky zjednodušené 项籍, tradiční 項籍), zdvořilostním jménem Jü (čínsky pchin-jinem Yǔ, znaky 羽), byl čínský vojevůdce a státník období rozpadu říše Čchin. Pocházel z generálského rodu před sjednocením Číny Čchiny sloužícího státu Čchu. Vynikl v povstání proti Čchinům, v jehož čele stanul. Po jejich pádu roku 206 př. n. l. rozdělil Čínu mezi povstalecké generály na dvě desítky království. Sám panoval v . Konfederaci těchto království vládl s titulem . Takřka vzápětí vypukly války znovu, Čínu v nich ovládl Liou Pang, který se roku 202 př. n. l. prohlásil císařem sjednocené Číny, říše Chan. (cs)
- Xiang Ji (chinois simplifié : 项籍 ; chinois traditionnel : 項籍 ; pinyin : xiàng jí) (232 av. J.-C. – 202 av. J.-C.), plus connu sous le nom Xiang Yu (chinois simplifié : 项羽 ; chinois traditionnel : 項羽 ; pinyin : xiàng yǔ), est un chef militaire de la fin de la dynastie Qin. (fr)
- ( 서초패왕은 여기로 연결됩니다. 영화에 대해서는 서초패왕 (영화) 문서를 참고하십시오.) 항우(項羽, 기원전 232년~기원전 202년)는 중국 진나라 말기의 군인이자, 초한전쟁 때 초나라의 군주로, 우는 자이며, 이름은 적(籍)이다. 초나라의 명장 항연(項燕)의 후손으로, 처음에는 숙부 항량을 따르며 진왕 자영을 폐위시켜 주살한 후로 서초 패왕(西楚 覇王)에 즉위함으로써 왕이 되었고, 초 의제를 섭정으로 도와 통치했으나, 그를 암살했다. 뒷날 유방의 도전으로 초한의 끝없는 싸움을 싸우다 패하고 스스로 목숨을 끊었다. 그의 죽음은 중국 위진남북조 시대 이후 문학의 소재로 활용되기 시작했고, 원나라 이후 희극의 주인공으로도 등장하였으며, 고려시대 이후의 문학에도 등장한다. 또한 무속의 신의 한 명으로도 숭배된다. 장기에서 초나라의 왕은 항우를 상징하는 기물이다. (ko)
- 項 羽（こう う、Xiàng Yǔ）こと項 籍（こう せき、Xiàng Jí、紀元前232年 - 紀元前202年）は、秦末期の楚の武将。姓は、名は籍、字が羽である。以下、一般に知られている項羽の名で記す。 秦に対する造反軍の中核となり秦を滅ぼし、一時“西楚の覇王”（在位紀元前206年 - 紀元前202年）と号した。その後、天下を劉邦と争い（楚漢戦争）、当初は圧倒的に優勢であったが、次第に劣勢となって敗死した。 項羽は中国の歴史上最も勇猛といわれる将で、史家李晚芳は「羽之神勇、万古無二」といい、「覇王」という言葉は通常項羽を指す。 (ja)
- 項羽（前232年－前202年），名籍，字羽，以字行，楚国下相（今江蘇省宿遷市）人，秦朝末年西楚軍事家、政治家。 楚国名將項燕之孫，七歲後隨叔父項梁遷吳中，秦末民变期间在会稽郡（今江蘇蘇州）起兵反秦，被楚後懷王封為魯公。前207年鉅鹿之戰中，項羽統率楚軍五萬大破秦軍四十萬，決定秦朝覆亡之勢，秦朝最後一位君主子婴自降為「秦王」，不再稱「皇帝」。項羽起兵三年，即率領山東六國諸侯滅秦，分封天下，政由羽出，自封「西楚霸王」，統治黃河及長江下游的梁楚九郡，年僅二十五歲。 前206年，漢王劉邦從漢中出兵進攻項羽，展開了歷時四年的楚漢戰爭，期間項羽雖然彭城之戰（今江蘇徐州）大破劉邦，但項羽因分封矛盾引起各路諸侯紛紛反叛，且始終無法有固定的後方補給，糧草殆盡，最後反被劉邦所滅。前202年，項羽在垓下之战為劉邦指揮諸侯六十萬聯軍所敗，突圍至烏江後，自刎而死。 項羽被譽為中國历史最为勇猛的将领，史學家稱“羽之神勇，千古无二”，且在「霸王」一词通常专指项羽。 (zh)
- Ся́н Ю́й (спрощ.: 项羽; кит. трад.: 項羽; піньїнь: Xiàng Yǔ; 232 — 202 до Р.Х.) — китайський політичний і військовий діяч. Разом зі своїм дядьком підняв повстання проти династії Цінь. Спільно з військами Лю Бана повалив Цінь й отримав титул чуського вана (楚王, Чу-ван). Згодом воював із Лю Баном за верховенство у Піднебесній. Після великої поразки у битві при Ґайся вчинив самогубство на річці . Мав за дружину красуню . (uk)
- Xiang Yu (232 – 202 aC) va ser un destacat líder militar i una figura política durant el període tardà Dinastia Qin de la història xinesa. El seu era Ji (籍) mentre que el seu era Yu (羽). Xiang era un nadiu de Xiaxiang (下相; en l'actualitat Suqian, Jiangsu). El Rei Huai II de Chu li va concedir el títol de "Marquès de Lu" (魯公) en el 208 aC. L'any següent, Xiang va dirigir les forces rebels de Chu cap a la victòria a la Batalla de Julu, batallant contra els exèrcits de Qin dirigits per Zhang Han. Després de la caiguda de la Dinastia Qin, Xiang Yu es va proclamar a si mateix "Rei-Hegemònic de Chu Occidental" (xinès tradicional: 西楚霸王, xinès simplificat: 西楚霸王, pinyin: Xīchǔ Bàwáng) i va governar una vasta àrea de terra que cobreix parts de l'actual Shanxi, Henan, Hubei, Hunan i Jiangsu, amb Pe (ca)
- Ksiang Ĝu aŭ Xiang Yu (ĉine 項羽, pinjine: xiàng yǔ; 232-202 a.K.) estis elstara generalo dum la falo de la Dinastio Qin. Lia nomo estis Ji (籍), kaj lia honora nomo estis Yu. Li estis posteulo de la nobelaro de Ĉu. Li ekestris la ribelan armeon el sia onklo post tiu estis mortigita fare de Qin. Lia armeo tuj estis la plej povega el ĉiuj ribelaj. Xiang Yu memproklamiĝis Xi Chu Ba Wang (西楚霸王), tio estas, granda senjoro de la okcidento de Ĉu. (eo)
- Xiàng Yǔ (chinesisch 項羽 / 项羽, W.-G. Scheng Shü; * 232 v. Chr.; † 202 v. Chr.) war ein General in der Zeit, als die Qín-Dynastie zusammenbrach. Eigentlich hieß er Jí (籍), Yǔ war sein Gesellschaftsname. Er war ein Nachkomme des Adels von Chǔ. Nachdem sein Onkel durch Qín ermordet wurde, übernahm er dessen Armee und wurde bald zum Mächtigsten aller Rebellen. Er nannte sich selbst „Xī Chǔ bàwáng“ (西楚霸王 – „Hegemonialkönig von West-Chu“). Sein Leben und sein Tod sind durch die Überlieferung im Shǐjì unsterblich geworden. (de)
- Xiang Yu (Chino:項羽, pinyin: xiàng yǔ; 232-202 a. C.) fue un prominente general durante la caída de la dinastía Qin. Su nombre era Ji (籍), y su nombre honorífico era Yu. Era un descendiente de la nobleza Chu. Tomó el mando del ejército rebelde de su tío después de que éste fuera asesinado por los Qin. Su ejército pronto fue el más poderoso de todos los rebeldes. Xiang Yu se autoproclamó Xi Chu Ba Wang (西楚霸王), es decir, gran señor del oeste de Chu.
* Datos: Q182266
* Multimedia: Xiang Yu / Q182266 (es)
- Xiang Yu (项羽) (Hanzi: 项羽 ; pinyin: Xiàngyǔ; Han Kuno: *[ɡ]ˤroŋʔ *[ɢ]ʷ(r)aʔ (Baxter-Sagart); *ɡroːŋʔ *ɢʷaʔ (Zhengzhang Shangfang)). (232 SM – 202 SM) adalah keturunan dari kerajaan Chu (salah satu kerajaan kecil dinasti Qin). Ia sangat pandai strategi perang dan tidak pernah percaya terhadap ramalan atau takdir. menurutnya setiap ramalan atau takdir itu diciptakan sendiri oleh orang itu sendiri. Sehingga jika orang itu miskin berarti memang orang tersebut tidak mau berusaha untuk menjadi kaya. Ia bahkan tidak percaya tentang Yu Ji perempuan pembawa sial yang diramalkan. Ia bahkan mempersuntingnya. Termasuk pedang warisan keluarga Yu Ji yang sudah diramalkan bahwa setiap orang yang memilikinya pasti akan meninggal karena terhunus oleh pedang tersebut. Dan pada akhirnya Xiangyu meninggal deng (in)
- Xiang Yu (Chinese: 項羽; pinyin: Xiàng Yǔ, c. 232–202 BC), born Xiang Ji (Chinese: 項籍; pinyin: Xiàng Jí), was the Hegemon-King (Chinese: 霸王, Bà Wáng) of Western Chu during the Chu–Han Contention period (206–202 BC) of China. A noble of the Chu state, Xiang Yu rebelled against the Qin dynasty and became a prominent warlord. He was granted the title of "Duke of Lu" (魯公) by King Huai II of the restoring Chu state in 208 BC. The following year, he led the Chu forces to victory at the Battle of Julu against the Qin armies led by Zhang Han. After the fall of Qin, Xiang Yu was enthroned as the "Hegemon-King of Western Chu" (西楚霸王) and ruled a vast area covering modern-day central and eastern China, with Pengcheng as his capital. He engaged Liu Bang, the founding emperor of the Han dynasty, in a lon (en)
- Xiang Yu (項羽T, 项羽S, Xiàng YǔP; Xiaxiang, 232 a.C. – Anhui, 202 a.C.) è stato un militare, politico e aristocratico cinese. Fu un'importante figura politica, leader della rivolta che rovesciò la dinastia Qin. Un nobile di Xiaxiang (oggi Suqian, Jiangsu), ricevette il titolo di "Duca di Lu" (魯公T, Lǔ GōngP) da Yidi, imperatore del ribelle stato di Chu, nel 208 a.C. L'anno seguente, guidò le forze ribelli, vincendo alla battaglia di Julu l'esercito Qin di Zhang Han. Dopo la caduta della dinastia Qin, si proclamò "Re egemone dei Chu Occidentali" e governava su una vasta area che copriva gli odierni Shanxi, Henan, Hubei, Hunan e Jiangsu, con capitale Pengcheng (oggi Xuzhou, Jiangsu). Avviò, insieme al suo luogotenente Liu Bang, il fondatore della dinastia Han, una lunga lotta per il potere, cono (it)
- Xiang Yu (Chinees: 项羽) (234 - 202 v.Chr.) was een Chinese opstandelingenleider en koning. Hij was afkomstig van een adellijk geslacht uit de staat Chu. Xiang Yu was vanaf 207 v.Chr. met Liu Bang de belangrijkste leider van de opstand tegen de Qin-dynastie. Hierbij wist hij een doorslaggevende overwinning te behalen op het Qin-leger, maar het was Liu Bang die uiteindelijk de Qin-hoofdstad Xiangyang innam. Xiang Yu verloor uiteindelijk de oorlog. Hij pleegde op 32-jarige leeftijd zelfmoord na tot het uiterste weerstand te hebben geboden. (nl)
- Xiang Yu, chiń. upr. 项羽; chiń. trad. 項羽; pinyin Xiàng Yǔ; Wade-Giles Hsiang Yü; imię osobiste Ji, chiń. 籍; pinyin Jí; Wade-Giles Chi (ur. 233 p.n.e. - zm. 202 p.n.e.) – przywódca powstania przeciwko dynastii Qin, a po jej obaleniu główny rywal Liu Banga w walce o władzę w Chinach. (pl)
- Сян Юй (кит. упр. 項羽, пиньинь Xiàng Yǔ, палл. Сян Юй; носил имя Цзи (籍), 232 до н. э. — 202 до н. э.) — китайский генерал, возглавивший в 208 до н. э. — 202 до н. э. движение князей против династии Цинь, разгромивший циньскую династию и провозгласивший себя ваном-гегемоном и правителем западного Чу. (ru)
- Xiang Lang foi Imperador da China, do século III a.C.. Quando o último imperador da dinastia Ch´in, Huang-Ti, morreu em 206 a.C. , estalou uma guerra civil no país, na qual generais rebeldes disputaram o poder. Nessa guerra destacou-se Hiang-Yu que, à frente de um exército de soldados descontentes, invadiu o palácio real, matando toda a família imperial. Fazendo-se proclamar imperador e assumindo o título de Pa-Wang (rei usurpador), ele governou, feroz e cruelmente, pelo curto tempo de cinco anos (206 a.C.-202 a.C.). (pt)
- Xiang Yu (项羽), personnamn Xiang Ji (項籍),, född 232 f.Kr., död 202 f.Kr., var en kinesisk general som ledde rebellstyrkor. Han spelade en betydande roll i störtandet av Qindynastin 206 f.Kr. Xiang Yu var den främste tävlande om makten över Kina mot rebelledaren Liu Bang som senare vann slaget om makten och som grundande Handynastin. (sv)
|
