| dbo:abstract
|
- William Collins (25. prosince 1721, Chichester, Sussex – 12. června 1759, tamtéž) byl anglický preromantický básník. (cs)
- William Collins (* 25. Dezember 1721 in Chichester, England; † 12. Juni 1759 ebenda) war ein britischer Dichter. (de)
- William Collins (Chichester, Sussex, Ingalaterra, 1721eko abenduaren 25a - 1759ko ekainaren 12a) ingeles olerkaria izan zen. (eu)
- William Collins (Chichester, 25 de diciembre de 1721 – Chichester, 12 de junio de 1759) es un poeta inglés, uno de los poetas de cementerio. Nacido en Chichester, West Sussex, estudió en el Winchester College y en la Universidad de Oxford. Se trasladó a Londres en los cuarenta del siglo XVIII. Vivió en un estado próximo a la miseria, perdida la razón en sus últimos años, que pasó en Chichester. Murió en un manicomio. Su influencia sólo fue superada por la de Thomas Gray. Fue un importante poeta de mediados del siglo XVIII. Sus odas líricas marcaron el distanciamiento respecto a la poesía de la generación de Alexander Pope y apuntaban a la era romántica que le seguiría; por ello es considerado precursor del romanticismo. Sus poesías no recibieron el aplauso público que merecían. (es)
- William Collins, né le 25 décembre 1721 à Chichester et mort le 12 juin 1759 dans la même ville, est un poète anglais. Il débuta par des poésies qui ne reçurent pas d'abord du public l'accueil qu'elles méritaient, vécut dans un état voisin de la misère, et perdit la raison dans ses dernières années. En 1754, il fut placé quelque temps dans une maison d'aliénés à Chelsea, puis fut hébergé par une de ses sœurs à Chichester. Sa mort, comme son œuvre, passa inaperçue. C'est seulement en 1765 que (en) édita ses poèmes et les fit connaître au public. On a de lui des Églogues orientales, 1742, et des Odes descriptives et allégoriques, qui le placent au rang des premiers poètes lyriques de l'Angleterre ; on estime surtout l'Ode sur les passions. Une bonne édition de ses œuvres a été donnée par Alexander Dyce, avec notes, Londres, 1827. (fr)
- William Collins (Chichester, 1721 – 1759) è stato un poeta britannico. Compose le (1745), in seguito intitolate Eloghe orientali, ma è nelle Odi (Odes, 1747) che manifestò in particolar modo l'originale sensibilità della sua poetica, che in seguito gli procurò il favore e l'attenzione da parte dei poeti romantici. Le sue liriche più famose sono Alla sera (Ode to evening) e Sulle superstizioni popolari negli Highlands di Scozia (Ode on the popular superstitions of the Highlands of Scotland). Oggi è ritenuto, insieme al poeta Thomas Gray, un precursore del movimento romantico. (it)
- William Collins (25 December 1721 – 12 June 1759) was an English poet. Second in influence only to Thomas Gray, he was an important poet of the middle decades of the 18th century. His lyrical odes mark a progression from the Augustan poetry of Alexander Pope's generation and towards the imaginative ideal of the Romantic era. (en)
- William Collins (Chichester, 25 december 1721 – aldaar, 12 juni 1759) was een Engels dichter. Samen met dichters als Thomas Gray en James Thomson gaf hij een aanzet tot het ontstaan van de Romantiek in de Engelse literatuur aan het begin van de 19e eeuw. Hun poëzie keerde zich af van de verstarde vormen van onder meer Alexander Pope uit de voorafgaande periode, die wel bekendstaat als de Neoklassieke periode, de 'Augustan Age' of de 'Age of Reason'. Collins wordt ook gerekend tot de Graveyard poets. William Collins was de zoon van een hoedenmaker, die ook burgemeester was van Chichester. Hij werd opgeleid aan het Winchester College, waar hij bevriend raakte met Joseph Warton, en aan de Universiteit van Oxford. Al op jeugdige leeftijd begon hij met het schrijven van verzen, al is daar niets van bewaard gebleven.Op 17-jarige leeftijd schreef hij Persian Eclogues, waarmee hij bekendheid verwierf. Het werd echter pas in 1742 uitgegeven. Zelf sprak hij later minachtend over dit werk. In 1757 werd het opnieuw uitgegeven onder de titel Oriental Eclogues. In 1739 stuurde hij gedichten in naar het Gentleman's Magazine, die de aandacht trokken van de schrijver en literatuurcriticus Samuel Johnson, die later een biografie over Collins zou schrijven.In 1744 verhuisde Collins naar Londen om daar zijn schrijverschap voort te zetten. Zijn hoofdwerk, Odes on Several Descriptive and Allegorical Subjects , verscheen in 1747. Toen zijn goede vriend James Thomson in 1748 overleed, herdacht hij hem in zijn Ode on the death of Mr. Thomson. Collins was een melancholiek man, fysiek en mentaal niet goed tegen het leven opgewassen. Hij viel regelmatig ten prooi aan wanhoop, enerzijds door financiële tegenslagen, anderzijds door het feit dat zijn gedichten niet altijd goed werden ontvangen. Pas na zijn dood werd hij erkend als een van de grootste lyrische dichters van de eeuw. Zijn oeuvre was klein, maar veelbelovend. Collins bracht zijn laatste jaren door in zijn geboorteplaats Chichester, waar hij, fysiek en mentaal uitgeput, op 37-jarige leeftijd overleed. (nl)
- William Collins (ur. 25 grudnia 1721 w Chichesterze, zm. 12 czerwca 1759 tamże) – drugi, po Thomasie Grayu, ważny angielski poeta tworzący w połowie XVIII wieku. Urodził się w Chichesterze w południowej Anglii. Miał dwie siostry: Anny i Elizabeth, która odziedziczyła imię po matce. Jego ojciec był kapelusznikiem. Rozpoczął naukę w szkole w Chichesterze, potem uczył się od 1733 w szkole w Winchesterze i studiował w Queen's College (1740-1743) i Magdalene College (1741-1743) w Oxfordzie. Po ukończeniu szkoły przeniósł się do Londynu (1744), by tam spróbować swoich sił jako poeta. W wieku 17 lat opublikował swoje pierwsze dzieło Persian Eclogues (1742). Wraz z przyjacielem opublikował w 1746 Odes on Several Descriptive and Allegoriacal Subjects (Ody do kilku opisowych i alegorycznych tematów), które nie spotkały się z pozytywnym przyjęciem. Spowodowało to, że poeta załamał się i zaczął miewać stany depresyjne. Powodem niedocenienia twórczości poety było jej niezrozumienie – jego poezja wyraźnie odstawała od ówczesnej konwencji augustiańskiej, skłaniając się w stronę romantycznej generacji Aleksandra Pope'a. Rok po śmierci swojego przyjaciela napisał upamiętniającą go odę Ode on the Death of Thomson (Oda na śmierć Thompsona, 1749). Od pochówku swojego ojca w 1744 był bezrobotny i zadłużony. Poznał wtedy dr. Johnsona, który zaproponował mu przetłumaczenie poezji Arystotelesa. Collins początkowo zgodził się, jednak szybko wycofał się z deklaracji. Wpływ na jego decyzję miał spadek wysokości 2 tys. franków, jaki otrzymał po śmierci wuja, co pozwoliło mu na spłatę długów i odbycie kilku podróży po Europie. Jednak stan psychiczny poety stale się pogarszał. Ataki depresji apogeum osiągnęły w 1750 w czasie podróży po Francji. Rok później stwierdzono u Collinsa chorobę psychiczną, która wraz z upływem lat coraz bardziej wyniszczała ciało i umysł poety, co w konsekwencji doprowadziło do jego śmierci. Jego ostatnim niedokończonym dziełem była Ode on the Popular Superstitions of the Highlands (1750), która została odnaleziona po wielu latach przez . Ostatnie lata życia poeta spędził w domu siostry w rodzinnym Chichesterze. Zmarł w wieku 38 lat i został pochowany w St. Andrew's Church w Chichesterze. (pl)
- William Collins, född 21 december 1721, död 12 juni 1759, var en brittisk poet. Collins levde ett stormigt liv och var under sina senare år psykiskt sjuk. Hans poesi, varibland märks diktsamlingen Odes (1747), var starkt influerad av John Milton, och består främst av högstämda oden, ofta med fri metrisk byggnad. Bland hans dikter märks The passions och To evening. Han har tillsammans med Thomas Gray setts som de mest betydande poeterna under brittisk klassicism. Collins samlade verk utgavs 1898. (sv)
- Уильям Коллинз (25 декабря 1721 — 12 июня 1759) — английский поэт XVIII века. Родился в Чичестере в семье бывшего мэра города, учился в Винчестере и затем в колледже Магдалины в Оксфорде. Ещё мальчиком Коллинз написал две поэмы: «The Royal Nuptials» и «The Battle of the Schoolbooks», не дошедшие до нас, а в 17 лет — «The Persian Eclogues», имевшие большой успех. Этот сборник несколько напоминает «Les Orientales» Гюго; некоторые из отдельных эклог (в особенности вторая) читаются и теперь с удовольствием. В 1743 году Коллинз окончил университет и издал свою вторую поэму: «Epistle to Sir Thomas Hanmer», в героических стансах. Затем он жил в Лондоне без определённого дела, брался, под влиянием доктора Джонсона и других, за писание «History of the Revival of Learning», за перевод Аристотеля, но ничего не закончил, так как вёл очень светский образ жизни. В 1747 году появилось лучшее из его поэтических произведений — «Оды», отличающиеся большой пластичностью и изяществом формы, при холодности и некоторой бледности замысла. Лучшие из 12 од — «The Passions» и «То Evening», также «Ode on popular Superstitions», трогательной по глубине проникающей её грусти. С 1749 г. Коллинз стал обнаруживать признаки слабеющего разума и только в светлые промежутки написал ещё несколько вещей: «Elegy on Thomson», «Dirge in Cymbeline», «Ode on he Music of the Grecian Theatre» и другие. Последние годы жизни провёл в Чичестере, среди частых припадков сумасшествия, совершенно забытый друзьями. После его смерти его сочинения были изданы Джоном Лэнгхорном в 1765 году. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- William Collins (25. prosince 1721, Chichester, Sussex – 12. června 1759, tamtéž) byl anglický preromantický básník. (cs)
- William Collins (* 25. Dezember 1721 in Chichester, England; † 12. Juni 1759 ebenda) war ein britischer Dichter. (de)
- William Collins (Chichester, Sussex, Ingalaterra, 1721eko abenduaren 25a - 1759ko ekainaren 12a) ingeles olerkaria izan zen. (eu)
- William Collins (Chichester, 1721 – 1759) è stato un poeta britannico. Compose le (1745), in seguito intitolate Eloghe orientali, ma è nelle Odi (Odes, 1747) che manifestò in particolar modo l'originale sensibilità della sua poetica, che in seguito gli procurò il favore e l'attenzione da parte dei poeti romantici. Le sue liriche più famose sono Alla sera (Ode to evening) e Sulle superstizioni popolari negli Highlands di Scozia (Ode on the popular superstitions of the Highlands of Scotland). Oggi è ritenuto, insieme al poeta Thomas Gray, un precursore del movimento romantico. (it)
- William Collins (25 December 1721 – 12 June 1759) was an English poet. Second in influence only to Thomas Gray, he was an important poet of the middle decades of the 18th century. His lyrical odes mark a progression from the Augustan poetry of Alexander Pope's generation and towards the imaginative ideal of the Romantic era. (en)
- William Collins, född 21 december 1721, död 12 juni 1759, var en brittisk poet. Collins levde ett stormigt liv och var under sina senare år psykiskt sjuk. Hans poesi, varibland märks diktsamlingen Odes (1747), var starkt influerad av John Milton, och består främst av högstämda oden, ofta med fri metrisk byggnad. Bland hans dikter märks The passions och To evening. Han har tillsammans med Thomas Gray setts som de mest betydande poeterna under brittisk klassicism. Collins samlade verk utgavs 1898. (sv)
- William Collins (Chichester, 25 de diciembre de 1721 – Chichester, 12 de junio de 1759) es un poeta inglés, uno de los poetas de cementerio. Nacido en Chichester, West Sussex, estudió en el Winchester College y en la Universidad de Oxford. Se trasladó a Londres en los cuarenta del siglo XVIII. Vivió en un estado próximo a la miseria, perdida la razón en sus últimos años, que pasó en Chichester. Murió en un manicomio. (es)
- William Collins, né le 25 décembre 1721 à Chichester et mort le 12 juin 1759 dans la même ville, est un poète anglais. Il débuta par des poésies qui ne reçurent pas d'abord du public l'accueil qu'elles méritaient, vécut dans un état voisin de la misère, et perdit la raison dans ses dernières années. En 1754, il fut placé quelque temps dans une maison d'aliénés à Chelsea, puis fut hébergé par une de ses sœurs à Chichester. Sa mort, comme son œuvre, passa inaperçue. C'est seulement en 1765 que (en) édita ses poèmes et les fit connaître au public. (fr)
- William Collins (Chichester, 25 december 1721 – aldaar, 12 juni 1759) was een Engels dichter. Samen met dichters als Thomas Gray en James Thomson gaf hij een aanzet tot het ontstaan van de Romantiek in de Engelse literatuur aan het begin van de 19e eeuw. Hun poëzie keerde zich af van de verstarde vormen van onder meer Alexander Pope uit de voorafgaande periode, die wel bekendstaat als de Neoklassieke periode, de 'Augustan Age' of de 'Age of Reason'. Collins wordt ook gerekend tot de Graveyard poets. (nl)
- William Collins (ur. 25 grudnia 1721 w Chichesterze, zm. 12 czerwca 1759 tamże) – drugi, po Thomasie Grayu, ważny angielski poeta tworzący w połowie XVIII wieku. Urodził się w Chichesterze w południowej Anglii. Miał dwie siostry: Anny i Elizabeth, która odziedziczyła imię po matce. Jego ojciec był kapelusznikiem. Rozpoczął naukę w szkole w Chichesterze, potem uczył się od 1733 w szkole w Winchesterze i studiował w Queen's College (1740-1743) i Magdalene College (1741-1743) w Oxfordzie. Po ukończeniu szkoły przeniósł się do Londynu (1744), by tam spróbować swoich sił jako poeta. (pl)
- Уильям Коллинз (25 декабря 1721 — 12 июня 1759) — английский поэт XVIII века. Родился в Чичестере в семье бывшего мэра города, учился в Винчестере и затем в колледже Магдалины в Оксфорде. Ещё мальчиком Коллинз написал две поэмы: «The Royal Nuptials» и «The Battle of the Schoolbooks», не дошедшие до нас, а в 17 лет — «The Persian Eclogues», имевшие большой успех. Этот сборник несколько напоминает «Les Orientales» Гюго; некоторые из отдельных эклог (в особенности вторая) читаются и теперь с удовольствием. В 1743 году Коллинз окончил университет и издал свою вторую поэму: «Epistle to Sir Thomas Hanmer», в героических стансах. Затем он жил в Лондоне без определённого дела, брался, под влиянием доктора Джонсона и других, за писание «History of the Revival of Learning», за перевод Аристотеля, но (ru)
|
_Blue_Plaque.jpg){kind=link}
_Blue_Plaque.jpg){kind=link}