| dbo:abstract
|
- Vlad IV. zvaný Mnich (Vlad Călugărul, 1425–1495) byl kníže Valašského knížectví v letech 1481 a 1482–1495 z rodu Drăculești. Byl to nemanželský syn Vlada II. V roce 1481 nastoupil na Valašský trůn Basarab IV. Mladý, ale velmi rychle tuto pozici ztratil. Po jeho smrti, ke které došlo již v roce 1482, se Vlad vrátil zpět tentokrát s podporou Osmanské říše. Politiku orientoval, aby se podřídil zájmům Osmanské říše. Během jeho vlády turecký sultán uzákonil právo výběru valašského knížete. Sultán musel doprovázet osmanskou armádu během jejího vojenského pochodu a Vlad IV. se musel se svým vojskem na oplátku zúčastnit každého boje proti panovníkovi moldavského knížectví, který turecký sultán vedl. (cs)
- Vlad IV. Călugărul, traducido como Vlad IV el Monje (alrededor de 1425 -septiembre de 1495) fue el piadoso medio hermano de Vlad III (mejor conocido como Vlad Draculea o Drácula) y uno de los muchos voivodas del principado de Valaquia durante el siglo XV. Vlad el Monje fue uno de los aspirantes al trono de su hermano del voivodato de Valaquia, aunque no tomó parte activa en la lucha por trono hasta casi el final de la vida de Vlad III. Su padre Vlad II había ocupado anteriormente el trono, así como sus hermanastros Mircea II, Vlad III y Radu III el Hermoso. Durante el siglo XV el trono de Valaquia era una posición muy inestable y los voivodas se sucedían rápidamente, incluso podían ocuparlo en varias ocasiones cuando eran derrocados y recuperaban de nuevo el poder. Tanto sus hermanastros Mircea II como Vlad III eran militares capaces y ambos lucharon contra los otomanos. En el año 1447 su padre Vlad II y su hermanastro Mircea II fueron capturados y asesinados brutalmente. Los otomanos pusieron en el trono a Vlad III, que fue expulsado del trono a los pocos meses por Juan Hunyadi. Sin embargo Vlad III recuperaría el trono en 1456, gobernando hasta 1462 durante un reinado de terror que lo haría tristemente célebre. Cuando Vlad III se rebeló contra los otomanos, fue derrocado y el trono de Valaquia fue ocupado por su hermano Radu III, pero fue derrocado y tuvo que enfrentarse a Basarab Laiotă cel Bătrân; y ambos ocuparon el trono en varias ocasiones. En 1475 Radu III murió por causas desconocidas, y en ese momento Basarab Laiota se apoderó de nuevo del trono, sólo para ser expulsado en 1476 por Vlad III. Vlad III murió en batalla en diciembre de 1476 y los turcos repusieron a Basarab Laiota en el trono, sólo para ser expulsado por Basarab Ţepeluş cel Tânăr en noviembre de 1477. Debido a su nacimiento ilegítimo, Vlad Călugărul fue ordenado monje con el nombre de Pacomio. Durante el reinado de Vlad III, era conocido como Sacerdos Valachorum y residía en Amlas (Transilvania), bajo la protección de los burgueses sajones de la ciudad de Sibiu (Hermannstadt). Aunque ya había sido apoyado previamente por algunos nobles boyardos para que ocupara el trono de Valaquia, fue a partir de 1477 cuando Vlad Călugărul comenzó a aspirar al mismo. Ocupó por primera vez el trono en 1481, pero lo perdió poco después ante Basarab Ţepeluş cel Tânăr. Lo recuperó de nuevo en 1482, reinando hasta 1495. En 1495 ayudó a construir la iglesia de San Nicolás de Braşov, en Transilvania. Murió ese mismo año y las fuentes históricas indican que se trató de una muerte natural. Su reinado fue largo en comparación con sus predecesores y su estabilidad se debió en gran parte al apoyo del voivoda Esteban III de Moldavia y a la paz entre el Reino de Hungría y el Imperio otomano. Fue sucedido por su hijo Radu IV, que reinaría hasta 1508. (es)
- Vlad IV Călugărul (le Moine), est prince de Valachie en 1481 puis de 1482 à 1495. (fr)
- Vlad IV Călugărul Hagyak (1425 – novembre 1495) fu voivoda di Valacchia nel 1481 e dal 1482 al 1495. Vlad IV il Monaco (Călugărul), era il pio fratello di Vlad l'Impalatore, nato dall'unione tra Vlad II Dracul e Căltuna, la figlia di un boiaro transilvano poi chiusasi in convento, sposato con Madeleine Amelie Bisaillon con la quale ebbe 4 figli. La prima menzione di Vlad il Monaco nella cronaca rumena è databile alla parentesi 1457-1460 durante la quale Vlad l'Impalatore stava consolidando il suo dominio sulla Valacchia combattendo Dan III dei Dănești. Vlad il Monaco si sarebbe insediato ad Almaș, fidando sull'appoggio di alcuni boiari scontenti di suo fratello e dei mercanti sassoni della comunità di Brașov (Transilvania). Nel 1460 Vlad il Monaco sparì dalle vicende valacche, quando le terre di Almaș furono sede di uno dei più cruenti e famosi eccidi perpetrati da suo fratello, l'Impalatore. Il nome di Vlad Călugărul riapparve nel 1481, quando il Drăculești venne eletto voivoda come Vlad IV di Valacchia. L'ascesa al potere del pio figlio di Dracul segnò la riscossa della stirpe dopo il periodo di anarchia che aveva visto il dominio della Valacchia conteso tra Basarab III Laiotă cel Bătrân, già avversario dell'Impalatore e del fratello Radu III cel Frumos, e Basarab IV Țepeluș cel Tânăr nel biennio 1475-1477. Vlad Călugărul venne spodestato dopo pochi mesi da Basarab Țepeluș cel Tânăr ma entro il 1482 riguadagnò il potere, mantenendolo fino al 1495, anno della sua morte. Il lungo regno del Drăculești fu dovuto alla sua alleanza con il potente voivoda Stefano III di Moldavia. Alla morte di Vlad, il trono passò a suo figlio, Radu IV cel Mare, che regnò fino al 1508, quando venne spodestato dal cugino Mihnea cel Rău, figlio di Vlad l'Impalatore. Ricordato come fondatore di chiese e monasteri, Vlad Călugărul ha certamente contribuito alla realizzazione in pietra della Chiesa di San Nicola a Brașov nel 1495. (it)
- Vlad IV Călugărul ("Vlad IV the Monk"; prior to 1425 – September 1495) was the Prince of Wallachia in 1481 and then from 1482 to 1495. His father Vlad Dracul had previously held the throne, as had his brothers Mircea II and Radu the Handsome, and lastly Vlad III Dracula. The 15th century was a very volatile time in Wallachia, with the throne passing first from one then to another of the many princes that desired it. Both of his younger brothers, Vlad III and Radu, had been hostages for a number of years to the Ottoman Sultan, having been offered up to the Ottoman court by their own father, Vlad Dracul, in exchange for the Ottoman's support of Vlad Dracul regaining his throne. His father had first gained the throne following the death of Vlad the Monk's uncle. Both his brothers Mircea II and Vlad III were able military commanders in the field, and both saw success in battle against the Ottomans. In 1447, his brother Mircea II and his father were both captured and brutally killed. Following this, Vlad III was placed on the throne by the Ottomans, but was forced off shortly thereafter by forces supported by John Hunyadi. This would begin a long quest by Vlad III to gain the throne, which he would do two more times. His longest time on the throne would be from 1456 to 1462, this being his reign of terror for which he would become best known, and which would lead to him being the inspiration for the novel Dracula, by Bram Stoker. His brother Radu gained the throne due to the fact that he was the second in the line of succession, losing it several times to Basarab Laiotă cel Bătrân. Radu died in January 1475, as the result of a long bout with syphilis, at which time Basarab naturally took the throne yet again, only to be forced off shortly thereafter in 1476 by Vlad III. Vlad III was killed in battle during December 1476, after which Basarab Laiotă cel Bătrân was restored to the throne, only to be pushed off by Basarab Țepeluș cel Tânăr in November 1477. Vlad the Monk was a contender to his brother's throne as ruler of the principality of Wallachia for many years, but he took no active part in fighting for the throne until near the end of Vlad III's lifetime. In 1481, the same year Mehmed II died, conflict between his two surviving sons, Bayezid II and Cem, erupted into open conflict. Vlad was now placed on the throne by Ștefan III of Moldavia, who had invaded Wallachia that June and routed Basarab IV at Râmnicu Vâlcea. Soon enough Basarab IV was again Voivode of Wallachia, with Ottoman support. Ștefan made a last attempt to secure his influence in Wallachia, and within the year Basarab lost the throne again, after which he would reign until 1495. Although Vlad IV was restored, he was soon forced to accept the Sultan's suzerainty. In 1495, he helped build St. Nicholas Church, in Brașov, Transylvania. There is nothing historically that suggests his death that same year was anything other than natural. His fairly long reign by comparison to those before him was due in part to his having the support of Ștefan III of Moldavia. He was succeeded by his son, Radu cel Mare, who would reign until 1508, when he was ousted by his first cousin Mihnea cel Rău, son of Vlad the Impaler. (en)
- Vlad IV Cǎlugǎrul (ca. 1425 - september 1495, in het Nederlands Vlad de Monnik) was een zoon van Vlad II Dracul en een halfbroer van Vlad III Dracula, hij was een van de vele heersers van Walachije gedurende de 15e eeuw. Vlad de Monnik was een troonpredendent voor de heerschappij van Walachije, maar ondernam geen actie of nam deel aan gevechten tegen zijn halfbroer Vlad III, pas naar diens dood. Zijn vader Vlad II Dracul had de troon bezeten, evenals zijn broers Mircea II, Radu III de Mooie en als laatste Vlad III Dracula. De 15e eeuw was een onstuimige tijd in Walachije, met de troon die aan iedere prins toekwam die hem verlangde. (nl)
- Wład IV Mnich, rum. Vlad Călugărul (ur. ok. 1425, zm. 1495) – hospodar wołoski w latach 1481 oraz 1482–1495 z dynastii Basarabów. Był nieślubnym synem hospodara Włada II Diabła. W 1481 został wprowadzony na tron wołoski przez hospodara mołdawskiego Stefana III Wielkiego w miejsce opieranego przez Imperium Osmańskie Basaraba IV Młodego, bardzo szybko utracił jednak to stanowisko z powrotem na rzecz Basaraba. Po śmierci tego ostatniego, która nastąpiła już w 1482, na powrót został hospodarem, tym razem korzystając z poparcia Turcji, która zatwierdziła go na tym stanowisku i wspierała go przez kolejnych kilkanaście lat (częściowo dzięki rosnącemu naporowi tureckiemu na Stefana Wielkiego, który we wcześniejszych latach regularnie interweniował na Wołoszczyźnie odsuwając od tronu protureckich hospodarów). Synami Włada Mnicha byli hospodarowie wołoscy Radu Wielki i Wład Młody. (pl)
- Vlad IV , cognominado O Monge (em romeno: Vlad Călugărul) (1425 – Novembro de 1495), era o piedoso meio-irmão de Vlad III, o Empalador. Foi um contestante do governo de Vlad no Principado da Valáquia por muitos anos, mas não tomou parte ativa nas contendas pelo trono até perto do final da vida de Vlad. Foi Príncipe da Valáquia por duas vezes: entre 8 de Julho e 16 de Agosto de 1481; e entre 13 de Julho de 1482 e Novembrode 1495. (pt)
- Влад IV Монах (рум. Vlad Călugărul; ок. 1425 — 1495) — господарь Валахии из династии Басараб-Дракулешти (1481, 1482—1495). Сын валашского господаря Влада ІІ Дракула и старший брат Влада ІІІ Цепеша. В сентябре 1481 года Влад Монах был посажен на валашский престол молдавским господарем Стефаном Великим, который изгнал прежнего валашского господаря Басараба IV Цепелюша, ставленника Турции. В ноябре 1481 года Басараб IV Цепелюш смог вернуть себе господарский престол, изгнав своего соперника Влада Монаха. В апреле 1482 года валашский господарь Басараб IV Цепелюш был убит своими боярами. При поддержке Турции Влад Монах вторично занял валашский господарский престол. Всецело подчинил свою политику интересам Порты. В его правление турецкий султан Баязид II Святой узаконил за собой право утверждения господаря Валахии. Для господаря стало правилом сопровождать османские войска во время их военных походов. Влад Монах должен был участвовать со своими отрядами и в походах против Молдавского княжества. Его сыновьями были валашские господари Раду IV Великий (1495—1508) и Влад Тынэр (Молодой; 1510—1512). (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Vlad IV. zvaný Mnich (Vlad Călugărul, 1425–1495) byl kníže Valašského knížectví v letech 1481 a 1482–1495 z rodu Drăculești. Byl to nemanželský syn Vlada II. V roce 1481 nastoupil na Valašský trůn Basarab IV. Mladý, ale velmi rychle tuto pozici ztratil. Po jeho smrti, ke které došlo již v roce 1482, se Vlad vrátil zpět tentokrát s podporou Osmanské říše. Politiku orientoval, aby se podřídil zájmům Osmanské říše. Během jeho vlády turecký sultán uzákonil právo výběru valašského knížete. Sultán musel doprovázet osmanskou armádu během jejího vojenského pochodu a Vlad IV. se musel se svým vojskem na oplátku zúčastnit každého boje proti panovníkovi moldavského knížectví, který turecký sultán vedl. (cs)
- Vlad IV Călugărul (le Moine), est prince de Valachie en 1481 puis de 1482 à 1495. (fr)
- Vlad IV , cognominado O Monge (em romeno: Vlad Călugărul) (1425 – Novembro de 1495), era o piedoso meio-irmão de Vlad III, o Empalador. Foi um contestante do governo de Vlad no Principado da Valáquia por muitos anos, mas não tomou parte ativa nas contendas pelo trono até perto do final da vida de Vlad. Foi Príncipe da Valáquia por duas vezes: entre 8 de Julho e 16 de Agosto de 1481; e entre 13 de Julho de 1482 e Novembrode 1495. (pt)
- Vlad IV. Călugărul, traducido como Vlad IV el Monje (alrededor de 1425 -septiembre de 1495) fue el piadoso medio hermano de Vlad III (mejor conocido como Vlad Draculea o Drácula) y uno de los muchos voivodas del principado de Valaquia durante el siglo XV. Vlad el Monje fue uno de los aspirantes al trono de su hermano del voivodato de Valaquia, aunque no tomó parte activa en la lucha por trono hasta casi el final de la vida de Vlad III. (es)
- Vlad IV Călugărul Hagyak (1425 – novembre 1495) fu voivoda di Valacchia nel 1481 e dal 1482 al 1495. Vlad IV il Monaco (Călugărul), era il pio fratello di Vlad l'Impalatore, nato dall'unione tra Vlad II Dracul e Căltuna, la figlia di un boiaro transilvano poi chiusasi in convento, sposato con Madeleine Amelie Bisaillon con la quale ebbe 4 figli. Ricordato come fondatore di chiese e monasteri, Vlad Călugărul ha certamente contribuito alla realizzazione in pietra della Chiesa di San Nicola a Brașov nel 1495. (it)
- Vlad IV Călugărul ("Vlad IV the Monk"; prior to 1425 – September 1495) was the Prince of Wallachia in 1481 and then from 1482 to 1495. His father Vlad Dracul had previously held the throne, as had his brothers Mircea II and Radu the Handsome, and lastly Vlad III Dracula. The 15th century was a very volatile time in Wallachia, with the throne passing first from one then to another of the many princes that desired it. Both of his younger brothers, Vlad III and Radu, had been hostages for a number of years to the Ottoman Sultan, having been offered up to the Ottoman court by their own father, Vlad Dracul, in exchange for the Ottoman's support of Vlad Dracul regaining his throne. His father had first gained the throne following the death of Vlad the Monk's uncle. (en)
- Vlad IV Cǎlugǎrul (ca. 1425 - september 1495, in het Nederlands Vlad de Monnik) was een zoon van Vlad II Dracul en een halfbroer van Vlad III Dracula, hij was een van de vele heersers van Walachije gedurende de 15e eeuw. Vlad de Monnik was een troonpredendent voor de heerschappij van Walachije, maar ondernam geen actie of nam deel aan gevechten tegen zijn halfbroer Vlad III, pas naar diens dood. (nl)
- Wład IV Mnich, rum. Vlad Călugărul (ur. ok. 1425, zm. 1495) – hospodar wołoski w latach 1481 oraz 1482–1495 z dynastii Basarabów. Był nieślubnym synem hospodara Włada II Diabła. W 1481 został wprowadzony na tron wołoski przez hospodara mołdawskiego Stefana III Wielkiego w miejsce opieranego przez Imperium Osmańskie Basaraba IV Młodego, bardzo szybko utracił jednak to stanowisko z powrotem na rzecz Basaraba. Po śmierci tego ostatniego, która nastąpiła już w 1482, na powrót został hospodarem, tym razem korzystając z poparcia Turcji, która zatwierdziła go na tym stanowisku i wspierała go przez kolejnych kilkanaście lat (częściowo dzięki rosnącemu naporowi tureckiemu na Stefana Wielkiego, który we wcześniejszych latach regularnie interweniował na Wołoszczyźnie odsuwając od tronu protureckich h (pl)
- Влад IV Монах (рум. Vlad Călugărul; ок. 1425 — 1495) — господарь Валахии из династии Басараб-Дракулешти (1481, 1482—1495). Сын валашского господаря Влада ІІ Дракула и старший брат Влада ІІІ Цепеша. В сентябре 1481 года Влад Монах был посажен на валашский престол молдавским господарем Стефаном Великим, который изгнал прежнего валашского господаря Басараба IV Цепелюша, ставленника Турции. В ноябре 1481 года Басараб IV Цепелюш смог вернуть себе господарский престол, изгнав своего соперника Влада Монаха. (ru)
|
