| dbo:abstract
|
- En teologia cristiana, la visió beatífica (en llatí visio beatifica) és la percepció visual directa i eterna de Déu. Està relacionada amb la creença catòlica i ortodoxa en la . (ca)
- Blažené patření (latinsky visio beatifica) je v křesťanské teologii stav bezprostředního vidění (vnímání) Boha, který je v nebi dopřán andělům, svatým a těm, kteří zemřeli bez smrtelného hříchu. Jeho důsledkem je taková láska k Bohu, která ze své podstaty vylučuje možnost hřešit. (cs)
- In Christian theology, the beatific vision (Latin: visio beatifica) is the ultimate direct self-communication of God to the individual person. A person possessing the beatific vision reaches, as a member of redeemed humanity in the communion of saints, perfect salvation in its entirety, i.e., heaven. The notion of vision stresses the intellectual component of salvation, though it encompasses the whole of human experience of joy, happiness coming from seeing God finally face to face and not imperfectly through faith. (1 Cor 13:11–12). It is related to the Catholic and Eastern Orthodox belief in theosis, the Wesleyan notion of Christian perfection, and is seen in most – if not all – church denominations as the reward for Christians in the afterlife. (en)
- La visión beatífica (del latín beatus = "feliz") es, dentro de la concepción doctrinal de la mística cristiana, un privilegio divino que consiste en el conocimiento inmediato de Dios. Este privilegio lo tienen los ángeles y las almas de los justos. Según se cree Jesús conservó la visión beatífica durante su estancia en la Tierra. Está en directa relación con la creencia en la Theosis tanto en la Iglesia católica como en las Ortodoxas. Según la teología católica, los justos en el Cielo o Paraíso gozarán el poder ver a Dios. La visión de la esencia divina y la fruición de ella suprime en ellos los actos de Fe y Esperanza, y continuará hasta la Eternidad. El papa Juan XXII generó gran controversia al afirmar que los justos no tendrían la visión beatífica hasta el día del Juicio Final. Su sucesor, Benedicto XII, promulgó en 1336 la bula Benedictus Deus en la que fijó oficialmente la doctrina católica sobre la visión beatífica, según la cual los fallecidos en gracia de Dios gozan de su visión hasta el Juicio Final. La noción de visión hace hincapié en el componente intelectual de la salvación, aunque abarca toda la experiencia humana de alegría, felicidad que proviene de ver a Dios finalmente cara a cara y no imperfectamente a través de la fe. Está relacionado con la creencia de la Católica y de la Ortodoxia bizantina en la teosis, la noción wesleyana de la perfección cristiana, y se ve en la mayoría de las denominaciones eclesiásticas, si no en todas, como la recompensa para los cristianos en la otra vida. (es)
- Visiun beatifis atau visiun beatifika (bahasa Inggris: beatific vision, bahasa Latin: visio beatifica), dalam merupakan komunikasi langsung tingkatan tertinggi dari Allah secara pribadi kepada seorang manusia; dalam bahasa Indonesia disebut juga "pandangan yang membahagiakan" atau "pandangan penuh kebahagiaan". Seseorang yang mengalami visiun beatifis, sebagai bagian dari umat manusia yang telah ditebus dalam "persekutuan para kudus", meraih keselamatan sempurna dalam kepenuhannya, yaitu: Surga. Gagasan akan visiun atau pandangan ini menekankan komponen intelektual keselamatan, meski mencakup seluruh pengalaman sukacita seseorang, bahwa kebahagiaan yang sesungguhnya pada akhirnya datang dari melihat Allah "muka dengan muka" dan bukannya secara tidak sempurna melalui iman (1 Korintus 13:11-12). Visiun beatifis terkait dengan keyakinan Gereja Katolik dan Gereja Ortodoks Timur dalam (proses persatuan atau menjadi semakin serupa dengan Allah),dan dipandang dalam sebagian besar denominasi Kristen sebagai imbalan bagi umat Kristiani di kehidupan yang akan datang (akhirat). Dalam agama Kristen, Alkitab menuliskan bahwa Allah "bersemayam dalam terang yang tak terhampiri; seorangpun tak pernah melihat Dia dan tidak dapat melihat Dia" (1 Timotius 6:16), tetapi saat Allah menyingkapkan diri-Nya kepada manusia di Surga maka manusia dapat melihat-Nya dengan berhadapan muka (1 Korintus 13:12). Konsep ini yang disebut "pandangan penuh kebahagiaan dari Allah" (the beatific vision of God) oleh para teolog Gereja Katolik serta berbagai denominasi Protestan, seperti Gereja Lutheran dan Gereja Metodis. (in)
- Nella teologia cristiana, la visione beatifica (in latino: visio beatifica) è l'ultima autocomunicazione diretta di Dio all'individuo. Chi possiede la visione beatifica raggiunge, come membro dell'umanità redenta nella Comunione dei santi, la salvezza perfetta nella sua interezza, cioè il Paradiso. La nozione di visione sottolinea la componente intellettuale della salvezza, sebbene includa l'intera esperienza umana di gioia e di felicità derivante dal vedere Dio finalmente faccia a faccia e non imperfettamente attraverso la sola fede (1 Cor 13,11-12). È correlata alla credenza cattolica e ortodossa orientale nella theosis, alla nozione wesleyana di perfezione cristiana, ed è vista nella maggior parte, se non in tutte, le denominazioni della chiese cristiane come la ricompensa per i cristiani nell'aldilà. (it)
- Wizja uszcześliwiająca /(łac.) visio beatifica/ - w teologii chrześcijańskiej ostateczne bezpośrednie samoudzielanie się Boga poszczególnym osobom. Wizja ta ma miejsce wtedy, gdy dana osoba osiąga - jako członek odkupionej ludzkości w obcowaniu świętych - doskonałe zbawienie w jego całej pełni, czyli niebo. Określenie wizja podkreśla intelektualny wymiar tego zbawczego doświadczenia, choć obejmuje ono całościowe ludzkie przeżycie rozkoszy, szczęścia płynącego z widzenia Boga ostatecznie twarzą w twarz, a nie niedoskonale przez wiarę (1 Kor 13,11-12). Wizja uszczęśliwiająca jest powiązana z katolicką i prawosławną prawdą wiary o przebóstwieniu w Chrystusie i postrzegana jest w większości - jeśli nie wszystkich - kościelnych wyznań jako nagroda dla chrześcijan w życiu po śmierci. (pl)
- Блаже́нное ви́дение (лат. visio beatifica) в христианстве — сверхъестественный акт сотворённого разума, посредством которого ангелы и души усопших праведников обретают непосредственное и ясное познание Бога. (ru)
- En himmelsk vision är inom kristen teologi den eviga och direkta uppfattningen om Gud för dem som befinner sig i himmelriket, vilket ger högsta lycka och salighet. Medan människans uppfattning om Gud i livet är indirekt (medierad), är den himmelska visionen direkt (omedelbar). Thomas av Aquino definierade den himmelska visionen som den slutliga utgången av den mänskliga existensen efter den fysiska döden. Aquinos formulering av att skåda Gud i himlen är parallell med Platons beskrivning av att skåda det goda i en värld av kunskap. Den himmelska visionen fanns med i en kontrovers när påve Johannes XXII förnekade att de räddade människorna fick uppleva den innan Domedagen. (sv)
- 荣福直观（拉丁語：Visio beatifica）是指在基督教神学中人对神最终的直接的自我沟通。达到荣福直观的人能从中拥有完全的救恩，如天国。直观的概念强调了救恩的知识部分，尽管它涵盖了人喜悦幸福的整个经历是藉着最终与神面对面，而不完全通过信仰。（哥林多前书 13:11-12） 它与天主教和东正教的神学中的信念，卫斯理的基督教完美的概念有关，并且在大多数（如果不是全部的话）教会教派中被视为来世的基督徒的赏赐。 (zh)
- Боговидіння, Видіння Бога (англ. Beatific vision) - православне вчення про видіння Бога, догматично сформульоване святителем Григорієм Паламою та його прихильниками на декількох Помісних Соборах в період з 1340 по 1360 рік, базується на численних свідоцтвах Священного Писання і творах Святих Отців. В систематичному вигляді воно було викладене Володимиром Лоським в книзі "Боговидіння". В римо-католицькій церкві поняття боговидіння — відоме як благословенне видіння і означає вічне та безпосереднє споглядання Бога тими хто в небі, що дає їм найвище щастя та . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- En teologia cristiana, la visió beatífica (en llatí visio beatifica) és la percepció visual directa i eterna de Déu. Està relacionada amb la creença catòlica i ortodoxa en la . (ca)
- Blažené patření (latinsky visio beatifica) je v křesťanské teologii stav bezprostředního vidění (vnímání) Boha, který je v nebi dopřán andělům, svatým a těm, kteří zemřeli bez smrtelného hříchu. Jeho důsledkem je taková láska k Bohu, která ze své podstaty vylučuje možnost hřešit. (cs)
- Блаже́нное ви́дение (лат. visio beatifica) в христианстве — сверхъестественный акт сотворённого разума, посредством которого ангелы и души усопших праведников обретают непосредственное и ясное познание Бога. (ru)
- 荣福直观（拉丁語：Visio beatifica）是指在基督教神学中人对神最终的直接的自我沟通。达到荣福直观的人能从中拥有完全的救恩，如天国。直观的概念强调了救恩的知识部分，尽管它涵盖了人喜悦幸福的整个经历是藉着最终与神面对面，而不完全通过信仰。（哥林多前书 13:11-12） 它与天主教和东正教的神学中的信念，卫斯理的基督教完美的概念有关，并且在大多数（如果不是全部的话）教会教派中被视为来世的基督徒的赏赐。 (zh)
- Боговидіння, Видіння Бога (англ. Beatific vision) - православне вчення про видіння Бога, догматично сформульоване святителем Григорієм Паламою та його прихильниками на декількох Помісних Соборах в період з 1340 по 1360 рік, базується на численних свідоцтвах Священного Писання і творах Святих Отців. В систематичному вигляді воно було викладене Володимиром Лоським в книзі "Боговидіння". В римо-католицькій церкві поняття боговидіння — відоме як благословенне видіння і означає вічне та безпосереднє споглядання Бога тими хто в небі, що дає їм найвище щастя та . (uk)
- In Christian theology, the beatific vision (Latin: visio beatifica) is the ultimate direct self-communication of God to the individual person. A person possessing the beatific vision reaches, as a member of redeemed humanity in the communion of saints, perfect salvation in its entirety, i.e., heaven. The notion of vision stresses the intellectual component of salvation, though it encompasses the whole of human experience of joy, happiness coming from seeing God finally face to face and not imperfectly through faith. (1 Cor 13:11–12). (en)
- La visión beatífica (del latín beatus = "feliz") es, dentro de la concepción doctrinal de la mística cristiana, un privilegio divino que consiste en el conocimiento inmediato de Dios. Este privilegio lo tienen los ángeles y las almas de los justos. Según se cree Jesús conservó la visión beatífica durante su estancia en la Tierra. Está en directa relación con la creencia en la Theosis tanto en la Iglesia católica como en las Ortodoxas. (es)
- Visiun beatifis atau visiun beatifika (bahasa Inggris: beatific vision, bahasa Latin: visio beatifica), dalam merupakan komunikasi langsung tingkatan tertinggi dari Allah secara pribadi kepada seorang manusia; dalam bahasa Indonesia disebut juga "pandangan yang membahagiakan" atau "pandangan penuh kebahagiaan". Seseorang yang mengalami visiun beatifis, sebagai bagian dari umat manusia yang telah ditebus dalam "persekutuan para kudus", meraih keselamatan sempurna dalam kepenuhannya, yaitu: Surga. Gagasan akan visiun atau pandangan ini menekankan komponen intelektual keselamatan, meski mencakup seluruh pengalaman sukacita seseorang, bahwa kebahagiaan yang sesungguhnya pada akhirnya datang dari melihat Allah "muka dengan muka" dan bukannya secara tidak sempurna melalui iman (1 Korintus 13:11 (in)
- Nella teologia cristiana, la visione beatifica (in latino: visio beatifica) è l'ultima autocomunicazione diretta di Dio all'individuo. Chi possiede la visione beatifica raggiunge, come membro dell'umanità redenta nella Comunione dei santi, la salvezza perfetta nella sua interezza, cioè il Paradiso. La nozione di visione sottolinea la componente intellettuale della salvezza, sebbene includa l'intera esperienza umana di gioia e di felicità derivante dal vedere Dio finalmente faccia a faccia e non imperfettamente attraverso la sola fede (1 Cor 13,11-12). (it)
- Wizja uszcześliwiająca /(łac.) visio beatifica/ - w teologii chrześcijańskiej ostateczne bezpośrednie samoudzielanie się Boga poszczególnym osobom. Wizja ta ma miejsce wtedy, gdy dana osoba osiąga - jako członek odkupionej ludzkości w obcowaniu świętych - doskonałe zbawienie w jego całej pełni, czyli niebo. Określenie wizja podkreśla intelektualny wymiar tego zbawczego doświadczenia, choć obejmuje ono całościowe ludzkie przeżycie rozkoszy, szczęścia płynącego z widzenia Boga ostatecznie twarzą w twarz, a nie niedoskonale przez wiarę (1 Kor 13,11-12). (pl)
- En himmelsk vision är inom kristen teologi den eviga och direkta uppfattningen om Gud för dem som befinner sig i himmelriket, vilket ger högsta lycka och salighet. Medan människans uppfattning om Gud i livet är indirekt (medierad), är den himmelska visionen direkt (omedelbar). Thomas av Aquino definierade den himmelska visionen som den slutliga utgången av den mänskliga existensen efter den fysiska döden. Aquinos formulering av att skåda Gud i himlen är parallell med Platons beskrivning av att skåda det goda i en värld av kunskap. (sv)
|
