| dbo:abstract
|
- Hradiště (též hradisko) je opevněné sídlo z období neolitu až raného středověku, předchůdce středověkých hradů nebo měst. Výraz hradiště označuje místo, kde stál nebo stojí hrad. V běžné praxi je pojem hradiště používán pro neolitická až raně středověká opevněná sídla. Typickými polohami vhodnými pro stavbu hradišť byly různé výšiny, jejichž svahy poskytovaly přirozenou ochranu, a proto nebylo nutné výrazněji je ohrazovat. Jiným častým typem jsou hradiště blatná, která byla zakládána v rovinatém terénu a využívala vodní ochrany. Velikost hradišť se může velmi lišit. Existují hradiště s rozlohou menší než jeden hektar, ale i rozsáhlé areály, jejichž opevněná plocha dosahuje stovek hektarů. Hradiště mohla plnit více funkcí a často je kombinovala. Vedle předpokládané funkce vojensko-strategické mohla hradiště sloužit jako útočiště obyvatelstva, jako shromaždiště ke kultovním či společenským rituálům i jako střediska obchodu včetně funkce opěrných bodů na dálkových komunikacích. Nepochybně sloužila i jako sídla společenských elit. (cs)
- Un castre és un poblat fortificat celta, en general preromà i propi de finals de l'edat del bronze i del ferro, tot i que n'hi ha exemples posteriors que perduraren fins a l'edat mitjana a Europa. Se'n troben sovint a la península Ibèrica, en particular al nord-oest amb la cultura dels castres i en l'altiplà amb la cultura de Las Cogotas. La paraula castre prové del llatí castrum, que significa 'fortificació militar'. Un altre nom amb el qual es coneix els castres és oppidum (en plural oppida), en particular quan són molt grans. (ca)
- حصون التلال هو نوع من أعمال الأرض التي تستخدم كملاذ محصن أو مستوطنة دافع، وتقع لاستغلال ارتفاع في الارتفاع من أجل ميزة دفاعية. وهي عادة أوروبية ومن العصر البرونزي أو العصر الحديدي. وقد استخدم بعضها في فترة ما بعد الرومان. وتتبع التحصينات عادة معالم التل وتتكون من خط واحد أو أكثر من المصانع الأرضية، مع الجوارب أو الجدران الدفاعية، والخنادق الخارجية. تطورت التلال في العصر البرونزي المتأخر والعصر الحديدي المبكر، تقريبا بداية الألفية الأولى قبل الميلاد، واستخدمت في العديد من المناطق السلطانية في أوروبا الوسطى والغربية حتى الغزو الروماني. (ar)
- Als Wallburg (Schanze oder Spitzwall; engl.: Hillfort) werden im deutschsprachigen Raum Wallanlagen aus ur- und frühgeschichtlicher Zeit einschließlich des frühen Mittelalters bezeichnet, also auch Erdwerke und Viereckschanzen sowie Burganlagen und Ringwälle. Je nach Region und Zeitabschnitt unterscheidet man verschiedene Typen, wie Keltische Oppida, Völkerwanderungszeitliche Höhensiedlungen, Slawische Burgwälle oder Ungarnwälle. Ihrer Funktion entsprechend waren sie entweder als Fliehburgen oder als Orte für dauerhafte Besiedlung angelegt. Die Wallburgen sind heute meist als Bodendenkmal unter Schutz gestellt. (de)
- Remparburgo estas rempara instalaĵo el la prahistorio aŭ inkluzive de la frua mezepoko. Depende de la regiono kaj tempo oni distingas diversajn tipojn, kiel ekzemple , , dum la tempo de la popolmigrado aŭ . (eo)
- Un castro es un poblado fortificado, por lo general prerromano, aunque existen ejemplos posteriores que perduraron hasta la Edad Media en Europa y propios de finales de la Edad del Bronce y de la Edad del Hierro. Se encuentran con frecuencia en la península ibérica, en particular en el noroeste con la cultura castreña y en la meseta con la cultura de las cogotas. La palabra castro proviene del latín castrum, que significa "fortificación militar" (de ahí viene la palabra española castrense, "relativo a lo militar"). Otro nombre con el que se conoce a los castros es oppidum (en plural oppida), en particular cuando son de gran tamaño. (es)
- Kastroa edo gazteluzaharra historiaurreko gotorleku mota bat da. 300 eta 600 metro arteko garaieran egoten dira sarritan, haranen arteko igarobidea militarki kontrolatzeko. Eremu akademikoan eremu gotortuak, esparru edo barruti gotortuak (edo sinpleki barrutiak), herri harresituak edo herri gotortuak terminoak maiz erabiltzen dira. Eskuarki Erromatar Garai Aurrekoa izan ohi da, nahiz eta batzuk erromatartze garai hasieran iraun zuten eta ondorengo garaietan eraikitako adibideak ere badauden, Erdi Arora iritsi arte. Europan agertu ohi dira, Brontze Aroa eta Burdin Aroan eraiki zirelarik. (eu)
- A hillfort is a type of earthwork used as a fortified refuge or defended settlement, located to exploit a rise in elevation for defensive advantage. They are typically European and of the Bronze Age or Iron Age. Some were used in the post-Roman period. The fortification usually follows the contours of a hill and consists of one or more lines of earthworks, with stockades or defensive walls, and external ditches. Hillforts developed in the Late Bronze and Early Iron Age, roughly the start of the first millennium BC, and were used in many Celtic areas of central and western Europe until the Roman conquest. (en)
- En archéologie, une colline fortifiée est un ouvrage de castramétation ancien, souvent daté de l'Âge du fer. (fr)
- Is ar chnoc é dún cnoic.Tá samplaí mórthaibhseacha i Rath Geal, Dún Aonghasa agus Clais an Adhmaid. Is gnách gur suíomhanna cré-umha déanacha a bhaineann le cogadh iad dúin cnoic in Éirinn ach níor rinneadh staidéar ar a bhformhór. Dúirt Conduit gurb é Bealach Conglais na dúin cnoic in Éirinn. (ga)
- ヒルフォート（hill fort）は要塞化された避難場所または防御された居留地として使われた土塁の一種。防御に有利になるよう周囲より高くなったところを利用して建設された。ヨーロッパで青銅器時代から鉄器時代にかけて建設されたものを一般にこのように呼ぶ。丘の輪郭に沿って1つかそれ以上の土塁を築き、さらに柵または防壁を建設し、その外側に溝を掘っていた。 ヒルフォートという名称は、土や石や木材でできた防壁をめぐらせた周囲より高くなった場所を指す。小さいヒルフォートの多くはそのまま放棄され現存しているものが多いが、大きなヒルフォートは後世の人間が再利用していることが多い。中には、その内部に家があるヒルフォートもある。日本の環濠集落に近いが内部に集落があったとは限らない。 ヒルフォートの周囲には、もっと小さく防御能力の低い土塁が見られる場合がある。これらは動物を捕らえておくための囲いと考えられている。 (ja)
- Fortezza di collina è un termine comunemente usato dagli archeologi per descrivere recinzioni fortificate situate su di un'altura per sfruttare il vantaggio difensivo dell'altezza. Questa fortificazione consiste di uno o più terrapieni circolari o semicircolari in terra o pietra, spesso con fossati esterni, che seguivano il profilo della collina. Dietro questa definizione la varietà di tipi e di periodi è ampia. Alcune erano anche insediamenti, mentre altre appaiono essere state occupate solo stagionalmente o in tempi di conflitto. Inoltre, molte cosiddette 'fortezze di collina', dopo attenti scavi archeologici, si è scoperto non vennero usate per scopi militari, ma per raccogliere bestiame, cavalli e altri animali domestici. Le fortezze di collina sono molto comuni in tutta Europa. Nell'Europa Centrale le fortezze di collina comparvero nel tardo Neolitico, ma sono particolarmente comuni nella cultura di Urnfield dell'età del bronzo e nella cultura di Hallstatt all'inizio dell'età del ferro, e vennero costruite fino ai tempi della conquista romana in molte aree. Giulio Cesare descrisse le grandi fortezze di collina della tarda età del ferro, che incontrò durante le sue campagne, con il termine oppida. A quell'epoca le fortezze più grandi erano divenute più simili a città che a fortezze e molte vennero assimilate come città romane. (it)
- Grodzisko, grodziszcze, horodyszcze – pozostałość po grodzie albo osadzie obronnej w postaci kolistego (w podstawie) lub wielobocznego wzniesienia, zazwyczaj z zachowanymi śladami wałów drewniano-ziemnych. Na terenie dzisiejszej Polski grody budowane były w dwóch okresach: w późnej epoce brązu i wczesnej epoce żelaza, czyli w czasach kultury łużyckiej (znanych jest ok. 70) oraz w okresie wczesnego średniowiecza, tj. od VII–XIII w. n.e (odkryto ok. 2400 takich obiektów). Na terenie Polski zachowało się około 2500 grodzisk. Większość (ok. 1730) poddana jest ochronie prawnej na mocy wpisu do rejestru zabytków, jednak wiele niszczonych jest systematyczną orką, wybieraniem piasku. Grodziska wyróżniają się w terenie w formie widocznego do dziś obrysu wałów lub fosy, albo nasypu w postaci stożka. W większości są wyłączone spod użytku rolnego lub ich powierzchnia jest zalesiona. Lokalnie często określane są jako okopy, kopce, góry (np. lisie góry, szwedzkie góry) lub szańce (np. stare szańce, szwedzki szaniec), co zwykle błędnie wiąże ich funkcjonowanie z okresem późniejszym (np. potopem szwedzkim). Grodziska wyróżniają się specyficzną florą, gdyż występują na nich często gatunki, które były uprawiane przed wiekami, tzw. relikty dawnych upraw. (pl)
- Castro são antigas construções da Idade do Cobre e da Idade do Ferro características das montanhas do noroeste da Península Ibérica, na Europa. Os povoados eram construídos com estruturas predominantemente circulares, revelando desde cedo a implementação de uma civilização da pedra, quer nas zonas de granito quer nas de xisto. Uma cividade (substantivo feminino antigo de cidade) ou citânia é um castro de maiores dimensões e importância, habitado continuamente. A designação "citânia" é comparada com o Cytian dos povoados fortificados nas ilhas Britânicas. Durante muito tempo consideraram-se os castros como "povoados fortificados", mas esta designação, consagrada pelo uso, é muito redutora, porque recobre realidades arqueológicas muito diversas e susceptíveis de variadas interpretações. Recentemente, tem-se vindo a perceber que estes sítios são de grande complexidade, que não se podem, de maneira alguma, apenas subsumir numa qualquer "cultura" local (ou várias), e muito menos numa "função" militar. (pt)
- Fornborg är en kategori av fornlämningar i Norden som utgör en befäst anläggning från förhistorisk tid eller tidig medeltid. Under förhistorisk tid är fornborgens försvarsfunktion omdiskuterad. (sv)
- Городи́ще — тип археологического памятника, укреплённое поселение и русское название бывших укреплённых поселений, обнесённых земляными валами. Городища более крупных исторических поселений могут состоять из детинца и окольного города. Часто рядом с городищем находится и селище. А. В. Куза за городские принимал городища размером не менее 2,5 га. Термин «Городище» употреблялся ещё в русских летописях. Городище как тип археологического памятника охватывает памятники от энеолита до Нового Времени (XVI—XVII века). (ru)
- 丘堡（英语：Hillfort）是一种用作加固的避难所或防御定居点的土方工程，其较高的海拔增加了防御优势。它们通常诞生于青铜和铁器时代的欧洲。有些人在后罗马时期使用过。防御工事通常沿山丘的轮廓，包括一排或多排土木工事，带有栅栏或防御墙以及外部沟渠。丘堡发展于青铜时代晚期和铁器时代早期，大致于公元前一千年起始之时，并且在罗马征服之前被用于中欧和西欧的许多凯尔特地区。 (zh)
- Городи́ще — місце, де збереглися рештки укріпленого поселення, або знайдені сліди під час розкопок, де колись був го́род, городо́к (від прасл. *gorditi — «зводити укріплення довкола») — у часи давніх слов'ян — постійні укріплені поселення, де часто відбувався й міжобщинний обмін; оборонний комплекс. Ворота — один з найбільш важливих елементів дерев'яних оборонних укріплень. Обгороджені (укріплені) території поступово перетворювалися на оборонні, адміністративні та торговельно-ремісничі центри племінних об'єднань. Виникнення городів пов'язане з добою патріархально общинного ладу, коли суспільство переходить від мисливства і рибальства до землеробства і скотарства та з розвитком торгових шляхів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Un castre és un poblat fortificat celta, en general preromà i propi de finals de l'edat del bronze i del ferro, tot i que n'hi ha exemples posteriors que perduraren fins a l'edat mitjana a Europa. Se'n troben sovint a la península Ibèrica, en particular al nord-oest amb la cultura dels castres i en l'altiplà amb la cultura de Las Cogotas. La paraula castre prové del llatí castrum, que significa 'fortificació militar'. Un altre nom amb el qual es coneix els castres és oppidum (en plural oppida), en particular quan són molt grans. (ca)
- حصون التلال هو نوع من أعمال الأرض التي تستخدم كملاذ محصن أو مستوطنة دافع، وتقع لاستغلال ارتفاع في الارتفاع من أجل ميزة دفاعية. وهي عادة أوروبية ومن العصر البرونزي أو العصر الحديدي. وقد استخدم بعضها في فترة ما بعد الرومان. وتتبع التحصينات عادة معالم التل وتتكون من خط واحد أو أكثر من المصانع الأرضية، مع الجوارب أو الجدران الدفاعية، والخنادق الخارجية. تطورت التلال في العصر البرونزي المتأخر والعصر الحديدي المبكر، تقريبا بداية الألفية الأولى قبل الميلاد، واستخدمت في العديد من المناطق السلطانية في أوروبا الوسطى والغربية حتى الغزو الروماني. (ar)
- Remparburgo estas rempara instalaĵo el la prahistorio aŭ inkluzive de la frua mezepoko. Depende de la regiono kaj tempo oni distingas diversajn tipojn, kiel ekzemple , , dum la tempo de la popolmigrado aŭ . (eo)
- Kastroa edo gazteluzaharra historiaurreko gotorleku mota bat da. 300 eta 600 metro arteko garaieran egoten dira sarritan, haranen arteko igarobidea militarki kontrolatzeko. Eremu akademikoan eremu gotortuak, esparru edo barruti gotortuak (edo sinpleki barrutiak), herri harresituak edo herri gotortuak terminoak maiz erabiltzen dira. Eskuarki Erromatar Garai Aurrekoa izan ohi da, nahiz eta batzuk erromatartze garai hasieran iraun zuten eta ondorengo garaietan eraikitako adibideak ere badauden, Erdi Arora iritsi arte. Europan agertu ohi dira, Brontze Aroa eta Burdin Aroan eraiki zirelarik. (eu)
- A hillfort is a type of earthwork used as a fortified refuge or defended settlement, located to exploit a rise in elevation for defensive advantage. They are typically European and of the Bronze Age or Iron Age. Some were used in the post-Roman period. The fortification usually follows the contours of a hill and consists of one or more lines of earthworks, with stockades or defensive walls, and external ditches. Hillforts developed in the Late Bronze and Early Iron Age, roughly the start of the first millennium BC, and were used in many Celtic areas of central and western Europe until the Roman conquest. (en)
- En archéologie, une colline fortifiée est un ouvrage de castramétation ancien, souvent daté de l'Âge du fer. (fr)
- Is ar chnoc é dún cnoic.Tá samplaí mórthaibhseacha i Rath Geal, Dún Aonghasa agus Clais an Adhmaid. Is gnách gur suíomhanna cré-umha déanacha a bhaineann le cogadh iad dúin cnoic in Éirinn ach níor rinneadh staidéar ar a bhformhór. Dúirt Conduit gurb é Bealach Conglais na dúin cnoic in Éirinn. (ga)
- ヒルフォート（hill fort）は要塞化された避難場所または防御された居留地として使われた土塁の一種。防御に有利になるよう周囲より高くなったところを利用して建設された。ヨーロッパで青銅器時代から鉄器時代にかけて建設されたものを一般にこのように呼ぶ。丘の輪郭に沿って1つかそれ以上の土塁を築き、さらに柵または防壁を建設し、その外側に溝を掘っていた。 ヒルフォートという名称は、土や石や木材でできた防壁をめぐらせた周囲より高くなった場所を指す。小さいヒルフォートの多くはそのまま放棄され現存しているものが多いが、大きなヒルフォートは後世の人間が再利用していることが多い。中には、その内部に家があるヒルフォートもある。日本の環濠集落に近いが内部に集落があったとは限らない。 ヒルフォートの周囲には、もっと小さく防御能力の低い土塁が見られる場合がある。これらは動物を捕らえておくための囲いと考えられている。 (ja)
- Fornborg är en kategori av fornlämningar i Norden som utgör en befäst anläggning från förhistorisk tid eller tidig medeltid. Under förhistorisk tid är fornborgens försvarsfunktion omdiskuterad. (sv)
- Городи́ще — тип археологического памятника, укреплённое поселение и русское название бывших укреплённых поселений, обнесённых земляными валами. Городища более крупных исторических поселений могут состоять из детинца и окольного города. Часто рядом с городищем находится и селище. А. В. Куза за городские принимал городища размером не менее 2,5 га. Термин «Городище» употреблялся ещё в русских летописях. Городище как тип археологического памятника охватывает памятники от энеолита до Нового Времени (XVI—XVII века). (ru)
- 丘堡（英语：Hillfort）是一种用作加固的避难所或防御定居点的土方工程，其较高的海拔增加了防御优势。它们通常诞生于青铜和铁器时代的欧洲。有些人在后罗马时期使用过。防御工事通常沿山丘的轮廓，包括一排或多排土木工事，带有栅栏或防御墙以及外部沟渠。丘堡发展于青铜时代晚期和铁器时代早期，大致于公元前一千年起始之时，并且在罗马征服之前被用于中欧和西欧的许多凯尔特地区。 (zh)
- Городи́ще — місце, де збереглися рештки укріпленого поселення, або знайдені сліди під час розкопок, де колись був го́род, городо́к (від прасл. *gorditi — «зводити укріплення довкола») — у часи давніх слов'ян — постійні укріплені поселення, де часто відбувався й міжобщинний обмін; оборонний комплекс. Ворота — один з найбільш важливих елементів дерев'яних оборонних укріплень. Обгороджені (укріплені) території поступово перетворювалися на оборонні, адміністративні та торговельно-ремісничі центри племінних об'єднань. Виникнення городів пов'язане з добою патріархально общинного ладу, коли суспільство переходить від мисливства і рибальства до землеробства і скотарства та з розвитком торгових шляхів. (uk)
- Hradiště (též hradisko) je opevněné sídlo z období neolitu až raného středověku, předchůdce středověkých hradů nebo měst. Výraz hradiště označuje místo, kde stál nebo stojí hrad. V běžné praxi je pojem hradiště používán pro neolitická až raně středověká opevněná sídla. Typickými polohami vhodnými pro stavbu hradišť byly různé výšiny, jejichž svahy poskytovaly přirozenou ochranu, a proto nebylo nutné výrazněji je ohrazovat. Jiným častým typem jsou hradiště blatná, která byla zakládána v rovinatém terénu a využívala vodní ochrany. (cs)
- Als Wallburg (Schanze oder Spitzwall; engl.: Hillfort) werden im deutschsprachigen Raum Wallanlagen aus ur- und frühgeschichtlicher Zeit einschließlich des frühen Mittelalters bezeichnet, also auch Erdwerke und Viereckschanzen sowie Burganlagen und Ringwälle. Je nach Region und Zeitabschnitt unterscheidet man verschiedene Typen, wie Keltische Oppida, Völkerwanderungszeitliche Höhensiedlungen, Slawische Burgwälle oder Ungarnwälle. Ihrer Funktion entsprechend waren sie entweder als Fliehburgen oder als Orte für dauerhafte Besiedlung angelegt. (de)
- Un castro es un poblado fortificado, por lo general prerromano, aunque existen ejemplos posteriores que perduraron hasta la Edad Media en Europa y propios de finales de la Edad del Bronce y de la Edad del Hierro. Se encuentran con frecuencia en la península ibérica, en particular en el noroeste con la cultura castreña y en la meseta con la cultura de las cogotas. La palabra castro proviene del latín castrum, que significa "fortificación militar" (de ahí viene la palabra española castrense, "relativo a lo militar"). (es)
- Fortezza di collina è un termine comunemente usato dagli archeologi per descrivere recinzioni fortificate situate su di un'altura per sfruttare il vantaggio difensivo dell'altezza. Questa fortificazione consiste di uno o più terrapieni circolari o semicircolari in terra o pietra, spesso con fossati esterni, che seguivano il profilo della collina. (it)
- Grodzisko, grodziszcze, horodyszcze – pozostałość po grodzie albo osadzie obronnej w postaci kolistego (w podstawie) lub wielobocznego wzniesienia, zazwyczaj z zachowanymi śladami wałów drewniano-ziemnych. Na terenie dzisiejszej Polski grody budowane były w dwóch okresach: w późnej epoce brązu i wczesnej epoce żelaza, czyli w czasach kultury łużyckiej (znanych jest ok. 70) oraz w okresie wczesnego średniowiecza, tj. od VII–XIII w. n.e (odkryto ok. 2400 takich obiektów). (pl)
- Castro são antigas construções da Idade do Cobre e da Idade do Ferro características das montanhas do noroeste da Península Ibérica, na Europa. Os povoados eram construídos com estruturas predominantemente circulares, revelando desde cedo a implementação de uma civilização da pedra, quer nas zonas de granito quer nas de xisto. Uma cividade (substantivo feminino antigo de cidade) ou citânia é um castro de maiores dimensões e importância, habitado continuamente. A designação "citânia" é comparada com o Cytian dos povoados fortificados nas ilhas Britânicas. (pt)
|
