| dbo:abstract
|
- USS Michigan (BB-27) byl dreadnought námořnictva Spojených států amerických, který vstoupil do služby v roce 1910. Byla to druhá jednotka třídy South Carolina. (cs)
- El USS Michigan (BB-27), fue un acorazado clase South Carolina, así como la segunda embarcación de la Armada de los Estados Unidos en llevar ese nombre. Fue el segundo miembro de su clase, los primeros acorazados tipo dreadnought construidos por la armada estadounidense. Su quilla fue colocada en diciembre de 1906, fue botado en mayo de 1908 y fue puesto en servicio con la flota el 4 de enero de 1910. Tanto el Michigan como el South Carolina estaban armados con una batería principal de ocho cañones de 305 mm en torretas dobles en disposición de súperdisparo; fueron los primeros dreadnoughts en presentar esta configuración donde una torreta era montada ligeramente detrás y por encima de la primera torreta. Pasó su carrera con la Flota del Atlántico. Realizó cruceros frecuentes en la costa este de los Estados Unidos y el Caribe. En abril de 1914 formó parte de la ocupación estadounidense de Veracruz, durante la Revolución Mexicana. Después de que Estados Unidos entrara a la Primera Guerra Mundial en abril de 1917, fue empleado como escolta de convoyes y como buque escuela para la armada en rápida expansión. En enero de 1918, su mástil de celosía de proa colapsó en el mar embravecido, matando a seis hombres. En 1919, repatrió de Europa a soldados estadounidenses. Realizó dos cruceros de entrenamiento en 1920 y 1921, pero su carrera se vio interrumpida por el tratado naval de Washington, firmado el 22 de febrero, que ordenaba la eliminación del Michigan y del South Carolina. Fue dado de baja en febrero de 1923 y desguazado un año después. (es)
- L’USS Michigan (BB-27) est un cuirassé américain de classe South Carolina. Deuxième navire à être nommé en l'honneur de l’État du Michigan, c’est le aussi deuxième navire de la classe South Carolina, les premiers cuirassés dreadnought de l'US Navy. Sa quille est posée en décembre 1906. Le navire est lancé en mai 1908, sponsorisé par Mme F. W. Brooks, fille du secrétaire à la Marine des États-Unis (en) ; et mis en service dans la flotte 4 janvier 1910. Le Michigan comme son sisterships le South Carolina sont armés d'une batterie principale de huit canons de 305 mm disposés en tourelles superposées ; ce sont les premiers cuirassés à présenter cet arrangement. Le Michigan passe sa carrière dans la Flotte de l'Atlantique. Il croise fréquemment le long de la côte Est des États-Unis et dans la mer des Caraïbes, et en avril 1914, il participe à l'occupation américaine de Veracruz pendant la guerre civile mexicaine. Après l'entrée des États-Unis dans la Première Guerre mondiale en avril 1917, le Michigan est employé comme une escorte de convoi et navire-école pour la marine de guerre alors en pleine expansion. En janvier 1918, son (en) s’effondre en raison d’une mer forte, tuant six hommes. En 1919, il transporte des soldats de retour d'Europe. Le navire effectue des croisières de formation en 1920 et 1921, mais sa carrière est écourtée par le traité naval de Washington signé en février 1922. Le Michigan est désarmé en février 1923 et démoli l'année suivante. (fr)
- USS Michigan (BB-27), a South Carolina-class battleship, was the second ship of the United States Navy to be named in honor of the 26th state. She was the second member of her class, the first dreadnought battleships built for the US Navy. She was laid down in December 1906, launched in May 1908; sponsored by Mrs. F. W. Brooks, daughter of Secretary of the Navy Truman Newberry; and commissioned into the fleet 4 January 1910. Michigan and South Carolina were armed with a main battery of eight 12-inch (305 mm) guns in superfiring twin gun turrets; they were the first dreadnoughts to feature this arrangement. Michigan spent her career in the Atlantic Fleet. She frequently cruised the east coast of the United States and the Caribbean Sea, and in April 1914 took part in the United States occupation of Veracruz during the Mexican Civil War. After the United States entered World War I in April 1917, Michigan was employed as a convoy escort and training ship for the rapidly expanding wartime navy. In January 1918, her forward cage mast collapsed in heavy seas, killing six men. In 1919, she ferried soldiers back from Europe. The ship conducted training cruises in 1920 and 1921, but her career was cut short by the Washington Naval Treaty signed in February 1922, which mandated the disposal of Michigan and South Carolina. Michigan was decommissioned in February 1923 and broken up for scrap the following year. (en)
- ミシガン (USS Michigan, BB-27) はアメリカ海軍の戦艦。サウスカロライナ級戦艦の2番艦。艦名はアメリカ合衆国26番目の州にちなみ、その名を持つ艦としては2隻目である。 一番艦のサウスカロライナより早く完成したため、本級は「ミシガン級」とも呼ばれる。 (ja)
- USS Michigan (BB-27) – amerykański pancernik typu South Carolina, drugi okręt United States Navy noszący nazwę pochodzącą od the 26 stanu USA. Budowę okrętu zatwierdzono 3 marca 1905. Stępkę położono 17 grudnia 1906 w stoczni New York Shipbuilding Corporation w Camden. Jednostkę zwodowano 26 maja 1908, matką chrzestną była pani F. W. Brooks, córka sekretarza marynarki . Pancernik wszedł do służby 4 stycznia 1910, pierwszym dowódcą został komandor N. R. Usher. Okręt został przydzielony do Floty Atlantyku. Rejs odbiorczy, który trwał do 7 czerwca 1910, odbył w pobliżu wschodniego wybrzeża USA i na wschodnim Morzu Karaibskim. 29 lipca wyszedł z portu nowojorskiego na manewry i udał się na wody okalające Nową Anglię i środkowe wybrzeże atlantyckie. 2 listopada opuścił Boston i popłynął w rejs szkoleniowy do zachodniej Europy. 8 grudnia po wizycie w Isle of Portland (Anglia) dotarł do Cherbourga (Francja). 30 grudnia wypłynął na Karaiby i 10 stycznia 1911 dopłynął do bazy w zatoce Guantánamo na Kubie. 14 stycznia dotarł do Norfolk. „Michigan” operował wzdłuż atlantyckiego wybrzeża USA do 15 listopada 1912, do wyjścia z rejonu Virginia Capes na rejs do Zatoki Meksykańskiej. 12 grudnia po odwiedzinach w Pensacola, Nowym Orleanie i Galveston dotarł do Veracruz w Meksyku. Dwa dni później odpłynął do domu i 20 grudnia dotarł do Hampton Roads. Operował w tym rejonie do momentu opuszczenia Quincy 6 lipca, po czym wrócił ponownie do Zatoki Meksykańskiej na wody Meksyku, by bronić interesów amerykańskich. 15 lipca zakotwiczył w pobliżu Tampico i pozostawał w pobliżu meksykańskiego wybrzeża do 13 stycznia 1914, potem odpłynął do Nowego Jorku. 20 stycznia zawinął do . 14 lutego wypłynął z Norfolk do zatoki Guantánamo, 19 marca wrócił do Hampton Roads. W rejs wyszedł ponownie 16 kwietnia i dołączył do amerykańskich sił w Veracruz. Do tego meksykańskiego miasta dotarł 22 kwietnia, wysadził batalion marines, który miał stanowić część głównych sił okupacyjnych. Następnie operował w pobliżu wybrzeża Meksyku. Do macierzystego portu udał się 20 czerwca, 16 kwietnia przeszedł przez . 11 października 1914 wyszedł ponownie w morze i od tego czasu do momentu przystąpienia USA do I wojny światowej operował z portów wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. 6 kwietnia 1917 został przydzielony do do eskortowania konwojów i szkolenia rekrutów, uczestniczył w manewrach floty i ćwiczeniach bojowych. 15 stycznia 1918, w czasie rejsu w formacji floty w pobliżu Cape Hatteras, ażurowa konstrukcja przedniego masztu załamała się podczas ciężkiego sztormu i maszt został zmyty za burtę. Sześciu członków załogi zginęło, a 13 zostało rannych (5 ciężko). „Michigan” udał się do Norfolk, gdzie następnego dnia przekazał ofiary wypadku na . 22 stycznia wszedł na remont do . Na początku kwietnia okręt wznowił operacje w pobliżu wschodniego wybrzeża USA i szkolił artylerzystów w Zatoce Chesapeake do końca I wojny światowej. Pod koniec grudnia 1918 otrzymał przydział do sił krążowniczych i transportowych (ang. Cruiser and Transport Force). Odbył dwie podróże do Europy (18 stycznia-3 marca i 18 marca-16 kwietnia 1919), w drodze powrotnej zabrał 1052 żołnierzy do Stanów Zjednoczonych. Po przejściu przeglądu w Filadelfii w maju i czerwcu „Michigan” wznowił ćwiczenia na Atlantyku i prowadził je do 6 sierpnia, wtedy został umieszczony w ograniczonej służbie (ang. limited commission) w . Następnie 19 maja 1919 wyszedł w morze, popłynął do Annapolis, by wziąć na pokład podchorążych (ang. midshipman) na rejs szkolny przez Kanał Panamski do Honolulu, dokąd dotarł 3 lipca. Następnie udał się do głównych portów zachodniego wybrzeża USA i zatoki Guantánamo, 5 września wrócił do portu w Filadelfii i został umieszczony w stanie „in ordinary”. 4 kwietnia 1921 wypłynął na Karaiby. Do Hampton Roads dotarł 23 kwietnia, a do Annapolis 18 maja. Tam rozpoczął kolejny letni rejs szkolny. 4 czerwca wyszedł w rejs do Europy, w trakcie którego odwiedził Kristianię (Norwegia), Lizbonę (Portugalia) i Gibraltar. Do Hampton Roads wrócił 11 sierpnia przez Guantánamo. Po raz ostatni wyszedł w morze 31 sierpnia, by odbyć podróż w górę rzeki Delaware do Filadelfii. Tam dotarł 1 września. 11 lutego 1922 został wycofany ze służby w Philadelphia Navy Yard, a 10 listopada 1923 skreślony z listy okrętów. Zgodnie z ustaleniami traktatu waszyngtońskiego okręt, wraz z czterema innymi pancernikami został zezłomowany w stoczni filadelfijskiej w 1924. Stal z ich kadłubów została sprzedana do czterech różnych hut. (pl)
- O USS Michigan foi um couraçado operado pela Marinha dos Estados Unidos e a segunda e última embarcação da Classe South Carolina, depois do USS South Carolina. Sua construção começou em dezembro de 1906 na New York Shipbuilding Corporation e foi lançado ao mar em maio de 1908, sendo comissionado em janeiro de 1910. Era armado com uma bateria principal de oito canhões de 305 milímetros em quatro torres de artilharia duplas, tinha um deslocamento de quase dezoito mil toneladas e conseguia alcançar uma velocidade máxima de dezoito nós. O Michigan passou boa parte de sua carreira atuando no Oceano Atlântico e Mar do Caribe, com suas principais atividades consistindo em exercícios e treinamentos de rotina. Visitou a Europa em 1910 e depois participou da Ocupação de Veracruz em 1914. Sua baixa velocidade máxima fez com que atuasse com os obsoletos pré-dreadnoughts durante a Primeira Guerra Mundial, primeiro atuando como navio-escola para recrutas e depois escoltando comboios. Continuou a ser usado como navio-escola após o conflito até ser descomissionado em 1921 e desmontado. (pt)
- 密歇根號戰艦（舷號BB-27）是一艘隸屬於美國海軍的戰艦，為的二號艦。她是美軍第二艘以密歇根州為名的軍艦，亦是美國第一艘下水服役的無畏艦，採用全重炮設計。 密歇根號在1906年於紐約造船廠開始建造，並在1908年下水，最終在1910年服役。接著密歇根號在1914年支援美國在後。美國參與第一次世界大戰後，密歇根號主要用作訓練艦，並在戰後協助接載美軍從歐洲返國。1922年密歇根號退役，並在1923年按照華盛頓海軍條約出售拆解。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- USS Michigan (BB-27) byl dreadnought námořnictva Spojených států amerických, který vstoupil do služby v roce 1910. Byla to druhá jednotka třídy South Carolina. (cs)
- ミシガン (USS Michigan, BB-27) はアメリカ海軍の戦艦。サウスカロライナ級戦艦の2番艦。艦名はアメリカ合衆国26番目の州にちなみ、その名を持つ艦としては2隻目である。 一番艦のサウスカロライナより早く完成したため、本級は「ミシガン級」とも呼ばれる。 (ja)
- 密歇根號戰艦（舷號BB-27）是一艘隸屬於美國海軍的戰艦，為的二號艦。她是美軍第二艘以密歇根州為名的軍艦，亦是美國第一艘下水服役的無畏艦，採用全重炮設計。 密歇根號在1906年於紐約造船廠開始建造，並在1908年下水，最終在1910年服役。接著密歇根號在1914年支援美國在後。美國參與第一次世界大戰後，密歇根號主要用作訓練艦，並在戰後協助接載美軍從歐洲返國。1922年密歇根號退役，並在1923年按照華盛頓海軍條約出售拆解。 (zh)
- El USS Michigan (BB-27), fue un acorazado clase South Carolina, así como la segunda embarcación de la Armada de los Estados Unidos en llevar ese nombre. Fue el segundo miembro de su clase, los primeros acorazados tipo dreadnought construidos por la armada estadounidense. Su quilla fue colocada en diciembre de 1906, fue botado en mayo de 1908 y fue puesto en servicio con la flota el 4 de enero de 1910. Tanto el Michigan como el South Carolina estaban armados con una batería principal de ocho cañones de 305 mm en torretas dobles en disposición de súperdisparo; fueron los primeros dreadnoughts en presentar esta configuración donde una torreta era montada ligeramente detrás y por encima de la primera torreta. (es)
- L’USS Michigan (BB-27) est un cuirassé américain de classe South Carolina. Deuxième navire à être nommé en l'honneur de l’État du Michigan, c’est le aussi deuxième navire de la classe South Carolina, les premiers cuirassés dreadnought de l'US Navy. Sa quille est posée en décembre 1906. Le navire est lancé en mai 1908, sponsorisé par Mme F. W. Brooks, fille du secrétaire à la Marine des États-Unis (en) ; et mis en service dans la flotte 4 janvier 1910. Le Michigan comme son sisterships le South Carolina sont armés d'une batterie principale de huit canons de 305 mm disposés en tourelles superposées ; ce sont les premiers cuirassés à présenter cet arrangement. (fr)
- USS Michigan (BB-27), a South Carolina-class battleship, was the second ship of the United States Navy to be named in honor of the 26th state. She was the second member of her class, the first dreadnought battleships built for the US Navy. She was laid down in December 1906, launched in May 1908; sponsored by Mrs. F. W. Brooks, daughter of Secretary of the Navy Truman Newberry; and commissioned into the fleet 4 January 1910. Michigan and South Carolina were armed with a main battery of eight 12-inch (305 mm) guns in superfiring twin gun turrets; they were the first dreadnoughts to feature this arrangement. (en)
- USS Michigan (BB-27) – amerykański pancernik typu South Carolina, drugi okręt United States Navy noszący nazwę pochodzącą od the 26 stanu USA. Budowę okrętu zatwierdzono 3 marca 1905. Stępkę położono 17 grudnia 1906 w stoczni New York Shipbuilding Corporation w Camden. Jednostkę zwodowano 26 maja 1908, matką chrzestną była pani F. W. Brooks, córka sekretarza marynarki . Pancernik wszedł do służby 4 stycznia 1910, pierwszym dowódcą został komandor N. R. Usher. (pl)
- O USS Michigan foi um couraçado operado pela Marinha dos Estados Unidos e a segunda e última embarcação da Classe South Carolina, depois do USS South Carolina. Sua construção começou em dezembro de 1906 na New York Shipbuilding Corporation e foi lançado ao mar em maio de 1908, sendo comissionado em janeiro de 1910. Era armado com uma bateria principal de oito canhões de 305 milímetros em quatro torres de artilharia duplas, tinha um deslocamento de quase dezoito mil toneladas e conseguia alcançar uma velocidade máxima de dezoito nós. (pt)
|
_1918.jpg){kind=link}
_1918.jpg){kind=link}
