An Entity of Type: drug, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Typical antipsychotics (also known as major tranquilizers, and first generation antipsychotics) are a class of antipsychotic drugs first developed in the 1950s and used to treat psychosis (in particular, schizophrenia). Typical antipsychotics may also be used for the treatment of acute mania, agitation, and other conditions. The first typical antipsychotics to come into medical use were the phenothiazines, namely chlorpromazine which was discovered serendipitously. Another prominent grouping of antipsychotics are the butyrophenones, an example of which is haloperidol. The newer, second-generation antipsychotics, also known as atypical antipsychotics, have largely supplanted the use of typical antipsychotics as first-line agents due to the higher risk of movement disorders in the latter.

Property Value
dbo:abstract
  • مضاد نمطي للذهان فئة من الأدوية المستخدمة لعلاج الامراض النفسية.الأدوية المضادة للذهان في علاج مرض االفُصَام. العقاقير المضادة للذهان إحدى الدعامات الأساسية في التعامل مع الشيزوفرينيا – الفصام منذ إدخال الكلوربرومازين قيد الاستخدام أواسط الخمسينات من القرن العشرين. وعدا عن تأثيراتها الأخرى فإن هذه الأدوية النمطية، مثل Haleperidol ككابح لمستقبلات دي2 للدوبامين Dopamine D2 Receptor Blockers لها تأثير فعال. ويعتبر العقاران المذكوران ذا فعالية قوية في التخفيف من شدة الأعراض ذات المظهر الإيجابي positive symptoms مثل الهذاءات وتشوش المفاهيم والهلاوس، ولكن أثرها في الأعراض السلبية لا يكاد يذكر – مثلا ضحالة وتسطح الوجدان، وفقر التعبير اللفظي alogia وانعدام الإرادةabulia, avolition ومحدودية الاستجابة العاطفية، أي عدم القدرة على استجابة الفرح anhydonia أدت الثورة الحديثة في الطب النفسي إلى اكتشاف عدد من الأدوية المضادة للفصام والتي تقوم بعمل رائع خلال أيام ولا تسبب أعراض جانبية خطيرة أو أي شكل من أشكال الإدمان. منذ أوائل تسعينات القرن 20 أخذت النظرة التقليدية لعلاج الفصام «الشيزوفرينيا» تشهد تغيرا عقب نشر دراسة مقارنة بينت أن عقار الكلوزابين clozapine أكثر فاعلية من الكلوربرومازين لدى الأشخاص المصابين بالفصام المنيع أي غير المستجيب للمعالجة، كما عند ذوي المقدرة المتدنية لتحمل الآثار الجانبية. ومن ثم بدء في استخدام هذا العقار الجديد عند هؤلاء المرضى.وتبع ذلك بسرعة، إدخال مركبات تالية anhydonia وأهمها الريسبريدال Risperdal والزيبركسا Zyprexa والسوليان Solian وغيرها وغيرها. (ar)
  • Los antipsicóticos típicos (también conocidos como antipsicótico de primera generación, antipsicótico convencional, neurolépticos clásicos o tranquilizantes mayores) son una clase de medicamentos antipsicóticos que se desarrollaron en los años 1950 para el tratamiento de la psicosis, en particular la esquizofrenia, y que por lo general han sido reemplazados por antipsicóticos atípicos. Los antipsicóticos clásicos pueden ser indicados también para el tratamiento de la manía aguda, agitación y otros trastornos emocionales. El primero de esta clase de antipsicóticos de entrar a la práctica clínica fueron los fenotiazinas (es)
  • Les antipsychotiques typiques (dits encore « classiques », « traditionnels », « conventionnels », ou « de première génération ») sont une sous-classes des neuroleptiques utilisés dans le traitement psychopharmacologique des psychoses (comme la schizophrénie). Découverts dans les années 1950, ils sont de plus en plus remplacés par les antipsychotiques dits atypiques. (fr)
  • Typical antipsychotics (also known as major tranquilizers, and first generation antipsychotics) are a class of antipsychotic drugs first developed in the 1950s and used to treat psychosis (in particular, schizophrenia). Typical antipsychotics may also be used for the treatment of acute mania, agitation, and other conditions. The first typical antipsychotics to come into medical use were the phenothiazines, namely chlorpromazine which was discovered serendipitously. Another prominent grouping of antipsychotics are the butyrophenones, an example of which is haloperidol. The newer, second-generation antipsychotics, also known as atypical antipsychotics, have largely supplanted the use of typical antipsychotics as first-line agents due to the higher risk of movement disorders in the latter. Both generations of medication tend to block receptors in the brain's dopamine pathways, but atypicals at the time of marketing were claimed to differ from typical antipsychotics in that they are less likely to cause extrapyramidal symptoms (EPS), which include unsteady Parkinson's disease-type movements, internal restlessness, and other involuntary movements (e.g. tardive dyskinesia, which can persist after stopping the medication). More recent research has demonstrated the side effect profile of these drugs is similar to older drugs, causing the leading medical journal The Lancet to write in its editorial "the time has come to abandon the terms first-generation and second-generation antipsychotics, as they do not merit this distinction." While typical antipsychotics are more likely to cause EPS, atypicals are more likely to cause adverse metabolic effects, such as weight gain and increase the risk for type II diabetes. (en)
  • Gli antipsicotici tipici, chiamati anche antipsicotici di prima generazione, sono una classe di antipsicotici sviluppati a partire dal 1950 ed utilizzati per la cura di patologie psichiatriche. Antipsicotici tipici possono anche essere usati per il trattamento di mania acuta, agitazione e altre condizioni. I primi antipsicotici tipici ad essere utilizzati in medicina furono le fenotiazine, come la clorpromazina che fu scoperta per caso. Un altro importante gruppo di antipsicotici sono i butirrofenoni, un esempio dei quali sarebbe l'aloperidolo. Possiedono effetti collaterali irreversibili di diversa natura, tra cui la più nota discinesia tardiva. Perciò il loro utilizzo è andato diminuendo a favore degli antipsicotici atipici, che dovrebbero avere minori effetti collaterali, seppur anch'essi gravi. I nuovi antipsicotici di seconda generazione, noti anche come antipsicotici atipici, hanno sostituito gli antipsicotici tipici a causa degli effetti collaterali tipici del Parkinson. Sia i tipici che gli atipici tendono a bloccare la via dopaminergica, ma i tipici possiedono un maggior numero di effetti avversi che ne limita l'utilizzo. Entrambe le generazioni di farmaci tendono a bloccare i recettori nei percorsi della dopamina nel cervello, ma si affermava che gli atipici al momento della commercializzazione differivano dai tipici antipsicotici in quanto hanno meno probabilità di causare disabilità del controllo motorio extrapiramidale nei pazienti, tra cui il tipo di malattia di Parkinson instabile movimenti, rigidità corporea e tremori involontari. Ricerche più recenti hanno dimostrato che il profilo degli effetti collaterali di questi farmaci è simile ai farmaci più vecchi, facendo scrivere alla rivista medica The Lancet nel suo editoriale "è giunto il momento di abbandonare i termini antipsicotici di prima e seconda generazione, poiché non meritano questa distinzione". Questi movimenti anomali del corpo possono diventare permanenti anche dopo l'interruzione del trattamento. Mentre gli antipsicotici tipici hanno maggiori probabilità di causare il parkinsonismo, gli atipici hanno maggiori probabilità di causare aumento di peso e diabete di tipo II. (it)
  • Os antipsicóticos típicos são uma classe de drogas antipsicóticas desenvolvidas pela primeira vez na década de 1950 e usadas para tratar psicoses (em particular, esquizofrenia). Os antipsicóticos típicos também podem ser utilizados para o tratamento de mania aguda, agitação e outras condições. Os primeiros antipsicóticos típicos para uso médico foram as fenotiazinas, a saber, a clorpromazina que foi descoberta com serendipidade. Outro grupo proeminente de antipsicóticos são as butirofenonas, um exemplo de qual seria o haloperidol. Os mais recentes antipsicóticos, de segunda geração, também conhecidos como antipsicóticos atípicos, substituíram os antipsicóticos típicos devido aos efeitos colaterais semelhantes aos sintomas da doença de Parkinson que os típicos desencadeavam. Ambas as gerações de medicamentos tendem a bloquear os receptores nos do cérebro, mas os atípicos no momento da comercialização foram considerados diferentes dos antipsicóticos típicos, na medida em que são menos propensos a causar incapacidades de controle motor extrapiramidais em pacientes, que incluem movimentos instáveis como os da doença de Parkinson, rigidez corporal e tremores involuntários. (pt)
  • Typiska antipsykotika (ibland benämnda som konventionella antipsykotika, klassiska neuroleptika eller första generationens antipsykotika) är en klass av antipsykotiska läkemedel som först utvecklades under 1950-talet och för att behandla psykos (i synnerhet schizofreni) och har idag huvudsakligen blivit ersatt av atypiska antipsykotika. Typiska antipsykotika kan också vara använda för behandling av akut mani, agitation och andra tillstånd. Det första typiska antipsykotika att användas kliniskt var fentiazinerna. Traditionella antipsykotika uppdelas i lågdos och högdos-preparat. Flufenazin och haloperidol är exempel på lågdos typiska antipsykotika. Lågdos antipsykotika tenderar att vara associerad med mer extrapyramidala bieffekter (EPS) och mindre histaminerga (till exempel sedation), alfa adrenerga (till exempel ortostas) och antikolinerga (till exempel muntorrhet) biverkningar, medan högdos typiska antipsykotika tenderar att vara associerad med mindre EPS men mer histamin H1, alfa1 och muskarinerga effekter. (sv)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 185268 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 22124 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1098689820 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:caption
  • Skeletal formula of chlorpromazine, the first neuroleptic drug (en)
dbp:synonyms
  • First generation antipsychotics, conventional antipsychotics, classical neuroleptics, traditional antipsychotics, major tranquilizers (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Los antipsicóticos típicos (también conocidos como antipsicótico de primera generación, antipsicótico convencional, neurolépticos clásicos o tranquilizantes mayores) son una clase de medicamentos antipsicóticos que se desarrollaron en los años 1950 para el tratamiento de la psicosis, en particular la esquizofrenia, y que por lo general han sido reemplazados por antipsicóticos atípicos. Los antipsicóticos clásicos pueden ser indicados también para el tratamiento de la manía aguda, agitación y otros trastornos emocionales. El primero de esta clase de antipsicóticos de entrar a la práctica clínica fueron los fenotiazinas (es)
  • Les antipsychotiques typiques (dits encore « classiques », « traditionnels », « conventionnels », ou « de première génération ») sont une sous-classes des neuroleptiques utilisés dans le traitement psychopharmacologique des psychoses (comme la schizophrénie). Découverts dans les années 1950, ils sont de plus en plus remplacés par les antipsychotiques dits atypiques. (fr)
  • مضاد نمطي للذهان فئة من الأدوية المستخدمة لعلاج الامراض النفسية.الأدوية المضادة للذهان في علاج مرض االفُصَام. العقاقير المضادة للذهان إحدى الدعامات الأساسية في التعامل مع الشيزوفرينيا – الفصام منذ إدخال الكلوربرومازين قيد الاستخدام أواسط الخمسينات من القرن العشرين. وعدا عن تأثيراتها الأخرى فإن هذه الأدوية النمطية، مثل Haleperidol ككابح لمستقبلات دي2 للدوبامين Dopamine D2 Receptor Blockers لها تأثير فعال. ويعتبر العقاران المذكوران ذا فعالية قوية في التخفيف من شدة الأعراض ذات المظهر الإيجابي positive symptoms مثل الهذاءات وتشوش المفاهيم والهلاوس، ولكن أثرها في الأعراض السلبية لا يكاد يذكر – مثلا ضحالة وتسطح الوجدان، وفقر التعبير اللفظي alogia وانعدام الإرادةabulia, avolition ومحدودية الاستجابة العاطفية، أي عدم القدرة على استجابة الفرح anhydonia (ar)
  • Gli antipsicotici tipici, chiamati anche antipsicotici di prima generazione, sono una classe di antipsicotici sviluppati a partire dal 1950 ed utilizzati per la cura di patologie psichiatriche. Antipsicotici tipici possono anche essere usati per il trattamento di mania acuta, agitazione e altre condizioni. I primi antipsicotici tipici ad essere utilizzati in medicina furono le fenotiazine, come la clorpromazina che fu scoperta per caso. Un altro importante gruppo di antipsicotici sono i butirrofenoni, un esempio dei quali sarebbe l'aloperidolo. Possiedono effetti collaterali irreversibili di diversa natura, tra cui la più nota discinesia tardiva. Perciò il loro utilizzo è andato diminuendo a favore degli antipsicotici atipici, che dovrebbero avere minori effetti collaterali, seppur anch'es (it)
  • Typical antipsychotics (also known as major tranquilizers, and first generation antipsychotics) are a class of antipsychotic drugs first developed in the 1950s and used to treat psychosis (in particular, schizophrenia). Typical antipsychotics may also be used for the treatment of acute mania, agitation, and other conditions. The first typical antipsychotics to come into medical use were the phenothiazines, namely chlorpromazine which was discovered serendipitously. Another prominent grouping of antipsychotics are the butyrophenones, an example of which is haloperidol. The newer, second-generation antipsychotics, also known as atypical antipsychotics, have largely supplanted the use of typical antipsychotics as first-line agents due to the higher risk of movement disorders in the latter. (en)
  • Os antipsicóticos típicos são uma classe de drogas antipsicóticas desenvolvidas pela primeira vez na década de 1950 e usadas para tratar psicoses (em particular, esquizofrenia). Os antipsicóticos típicos também podem ser utilizados para o tratamento de mania aguda, agitação e outras condições. Os primeiros antipsicóticos típicos para uso médico foram as fenotiazinas, a saber, a clorpromazina que foi descoberta com serendipidade. Outro grupo proeminente de antipsicóticos são as butirofenonas, um exemplo de qual seria o haloperidol. Os mais recentes antipsicóticos, de segunda geração, também conhecidos como antipsicóticos atípicos, substituíram os antipsicóticos típicos devido aos efeitos colaterais semelhantes aos sintomas da doença de Parkinson que os típicos desencadeavam. (pt)
  • Typiska antipsykotika (ibland benämnda som konventionella antipsykotika, klassiska neuroleptika eller första generationens antipsykotika) är en klass av antipsykotiska läkemedel som först utvecklades under 1950-talet och för att behandla psykos (i synnerhet schizofreni) och har idag huvudsakligen blivit ersatt av atypiska antipsykotika. Typiska antipsykotika kan också vara använda för behandling av akut mani, agitation och andra tillstånd. Det första typiska antipsykotika att användas kliniskt var fentiazinerna. (sv)
rdfs:label
  • Typical antipsychotic (en)
  • مضاد نمطي للذهان (ar)
  • Antipsicótico típico (es)
  • Antipsychotique typique (fr)
  • Antipsicotico tipico (it)
  • Antipsicótico típico (pt)
  • Typiska antipsykotika (sv)
  • 典型抗精神病藥物 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:class of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:class of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License