| dbo:abstract
|
- Tughra o tugra (turc otomà: طغراء) és el signe o signatura individual dels sultans de l'Imperi Otomà, compost a partir del seu nom i utilitzat per aquests com a segell. La firma de la imatge de la dreta pertany al soldà Mahmut II i reprodueix, superposadament, el seu nom en turc otomà, Mahmud-Han ibn Abdülhamid Mudhaffar Daima. Els tughra servien per a un propòsit similar a la cartel·la en l'antic Egipte o el Royal Cypher dels monarques britànics. Cada sultà otomà va tenir el seu tughra individual. (ca)
- الطُغْرَاء وتكتب طغرة وطغرى وطغرا ويلفظها العامة طرة، وأصلها طورغاني بلغة التتار وتعني العلامة المرسومة على الرسالة. وهذه المسميات تطلق على شارة تحمل اسم سلطان عثماني أو ماينعت به، واستخداماته تعددت منها: علامة سلطانية، توقيع، ختم، وشارة ملكية، قد ترسم في أعلى البراءات والفرمنات السلطانية. لعل أول من استعملها هو السلطان مراد الثالث. وقد جوّد في الطغراء راقم وإسماعيل حقي. (ar)
- Tugra (v osmanské turečtině طغراء; Ṭuğrā) byla kaligrafický monogram, pečeť či podpis osmanského vládce (sultána, chalífy, chána), obsahující jeho jméno a titul. Tugrou se označovaly všechny oficiální dokumenty a korespondence. Každý osmanský sultán měl svou vlastní tugru, která byla vytvořena na začátku jeho vlády. Na dokumenty ji psal dvorní kaligraf (nişancı). Také byla vyřezána do pečetidla, byly jí označovány i mince ražené za sultánovy vlády, často se objevuje i na vratech mešit. První tugra patřila sultánu Orhanu I. (1284–1359), druhému vládci Osmanské říše, a byla dále rozvíjena, až dosáhla své klasické podoby za sultána Sulejmana I.(1494–1566). Za padělání či zneužití tugry byl v Osmanské říši udělován nejvyšší – hrdelní trest. Kromě Osmanské říše se tugra užívala u jiných turkických státech, např. v Kazaňském chanátu. Později ji používali i Tataři v carském Rusku. (cs)
- Η Τουρά (τουρκ. tuǧra), κάποιες φορές και "τουγράς" (ο), είναι το καλλιγραφικό έμβλημα και μονόγραμμα των Τούρκων ηγεμόνων, από την εποχή των και των Σελτζούκων μέχρι και περίοδο των σουλτάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κατά την οποία απέκτησε καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά υψηλής αισθητικής. Αποτελείται από το όνομα, το πατρώνυμο και τους τίτλους του σουλτάνου, μαζί με την επίκληση «πάντα νικηφόρος» [el-muzaffer daima]. Σπανιότερα, συναντούμε επίσης τουρά που φέρουν το όνομα ενός αγίου του τάγματος των Σούφι, ένα στίχο από το Κοράνιο ή ένα χαντίθ του προφήτη Μωάμεθ. Ήταν σε χρήση σε κάθε επίσημο έγγραφο, όπως στα φιρμάνια αλλά και σε νομικά έγγραφα ή στην αλληλογραφία του σουλτάνου, και εξελίχθηκε σε έμβλημα του οθωμανικού κράτους και σύμβολο κυριαρχίας. Η χρήση της ανάγεται στα χρόνια της δυναστείας των Σελτζούκων στο Ιράν (1038-1194), των οποίων αποτελούσε ήδη μακραίωνη παράδοση. Αρχικά, η τουρά ήταν σφραγίδα με την οποία οι νομάδες φύλαρχοι σημάδευαν τα κοπάδια τους, αλλά από τη βασιλεία του Μαλίκ Σαχ (1072-1092) και εφεξής χρησιμοποιούνταν ως έμβλημα του σουλτάνου για την επικύρωση εγγράφων. Φαίνεται πως τον 11ο ή 12ο αιώνα πέρασε επίσης στη νότια Ασία, πιθανότατα μέσα από το έργο καλλιγράφων που κατέφυγαν για διάφορους λόγους στην Ινδία. Σε αντίθεση με την οθωμανική, η οποία λειτουργούσε ως έμβλημα της αυτοκρατορίας, η τουρά της νότιας Ασίας εξελίχθηκε ως αμιγώς διακοσμητικό καλλιγραφικό στοιχείο, περίπου όπως ίσχυε για τους Μαμελούκους της Αιγύπτου. Άνθισε ιδιαίτερα στη Βεγγάλη, στη διάρκεια του 14ου και 15ου αιώνα, όπου δέσποζε στην αρχιτεκτονική καλλιγραφία και απέκτησε διακριτά χαρακτηριστικά. Γνώστες της ελευθερίας της αραβικής γραφής, οι καλλιγράφοι της Βεγγάλης χρησιμοποίησαν τη φαντασία τους για να δημιουργήσουν νέες φόρμες, ορισμένες από τις οποίες θεωρούνται αφηρημένες αναπαραστάσεις που αντλούν από το φυσικό τοπίο της περιοχής. Στη νότια Ασία παραμένει σε χρήση στα πλαίσια καλλιγραφικών σχεδίων, ιδιαίτερα στο Πακιστάν, όπου συναντάται για παράδειγμα σε νομίσματα, γραμματόσημα και μετάλλια. Η οθωμανική τουρά υπήρξε μάλλον εξέλιξη της αντίστοιχης των Σετζούκων και ήδη στις παλαιότερες από αυτές, όπως εκείνη του πρίγκηπα και ηγεμόνα της Ρούμελης Σουλεϊμάν Τσελεμπί (ηγ. 806-13/1403-13), διακρίνονται τα βασικά χαρακτηριστικά της: τρεις κάθετες γραμμές στο μέσο της σύνθεσης, προερχόμενες από το γράμμα άλεφ (αραβ. ا), και δύο οβάλ ή ελλειπτικές ανοιχτές καμπύλες που αρχικά σχεδιάζονται με φορά από το κέντρο προς τα αριστερά και στη συνέχεια με αντίθετη φορά, τέμνοντας τις κάθετες γραμμές για να συναντηθούν στο δεξιότερο τμήμα της σύνθεσης. Εξαιρέσεις από τη αυτή τη γενική φόρμα της τουρά αποτελούν ορισμένες στις οποίες διακρίνονται τέσσερεις κάθετες γραμμές ή ακόμα μία ή τρεις καμπύλες. Οι καμπύλες της σύνθεσης πιθανώς προέκυψαν αρχικά ως προεκτάσεις του γράμματος ن του αραβικού αλφάβητου. Οι πρώιμες οθωμανικές τουρά ήταν απλούστερες, γραμμένες με μαύρο μελάνι ή στο χρώμα του χρυσού. Αρχικά χρησιμοποιούνταν ευδιάκριτες στην ανάγνωση γραφές, όπως οι tawqī‛ και riqā, ωστόσο αργότερα, κατά το 16ο αιώνα, υιοθετήθηκαν και οι πιο περίπλοκες γραφές divani και celi divani. Από τα τέλη του 16ου αιώνα, η διακόσμησή της έγινε πιο πλούσια και εξελίχθηκε σε ανεξάρτητο σχέδιο που διαμορφωνόταν σε διαφορετικά σχήματα. Θεωρείται πως έφτασε στην κλασική και πλούσια μορφή της κατά την εποχή του Σουλεϊμάν Α' του Μεγαλοπρεπή. Περισσότερο πολύχρωμες τουρά συναντώνται από το 17ο αιώνα. Η χρήση των χρωμάτων ή της γραφής δεν ήταν αυθαίρετη αλλά είχε ιδιαίτερη σημασία σύμφωνα με το οθωμανικό πρωτόκολλο. Με τις επαναστατικές καινοτομίες που εισήγαγε ο καλλιγράφος Μουσταφά Ρακίμ στις αρχές του 19ου αιώνα, η τουρά μεταμορφώθηκε σε ένα αριστούργημα αναλογιών, έτσι ώστε να μην είναι πλέον απαραίτητη η περαιτέρω διακόσμησή της. Τουρά στο ύφος του Ρακίμ συναντώνται ωστόσο σπάνια σε έγγραφα, αλλά κατά κύριο λόγο σε επιγραφές. Με δεδομένο πως οι σουλτάνοι δεν υπέγραφαν τα διατάγματά τους, η τουρά αποτελούσε απόδειξη γνησιότητας ενός εγγράφου και την ευθύνη της είχαν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, όπως οι νισαντζήδες (τουρκ. nişancı). Κατά την πρώιμη και μέση περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας, σύμφωνα με το πρωτόκολλο, η τουρά σχεδιαζόταν από τον Μεγάλο Βεζίρη. Στους καλλιγράφους απαγορευόταν να υπογράψουν σε έγγραφα που προέρχονταν από το αυτοκρατορικό συμβούλιο (διβάνι). Ήταν το κυριότερο διακοσμητικό στοιχείο σε κάθε φιρμάνι, συνήθως με την τουρά να τοποθετείται στο άνω μέρος του εγγράφου και σε σχετική απόσταση από το όνομα του Θεού. Συναντάται επίσης σε οθωμανικά νομίσματα, καθώς και σε χαρτονομίσματα ή γραμματόσημα του 19ου αιώνα. Η επίσημη χρήση της έπαψε ταυτόχρονα με την καθαίρεση του τελευταίου σουλτάνου Μεχμέτ ΣΤ'. Διαφορετικές θεωρίες έχουν προταθεί προκειμένου να εξηγήσουν τη μορφή και το συμβολισμό της τουρά. Παραδοσιακά, η συγκεκριμένη φόρμα θεωρείται πως μιμείται τα τρία δάχτυλα και τον αντίχειρα του Μουράτ Α', τα οποία πιστεύεται ότι τοποθέτησε, αφού πρώτα εμβάπτισε σε μελάνι, προκειμένου να υπογράψει μια συνθήκη στη της Ιταλίας. Ο συγκεκριμένος θρύλος καταγράφηκε από τον Αυστριακό ανατολιστή , ωστόσο δεν επιβεβαιώνεται από άλλες ιστορικές πηγές και αμφισβητείται. Η τουρά έχει συνδεθεί επίσης με το σχήμα της ουράς αλόγου (ή ποηφάγου) που υπήρξε σύμβολο εξουσίας ή υψηλού στρατιωτικού βαθμού στην Κεντρική Ασία. (el)
- Tughra (osmanisch طغرى / طغرا İA ṭuġra, pl. ṭuġrāwāt, heutige türkische Schreibung: tuğra, IPA [tuːra]) ist die Bezeichnung für den Namenszug des osmanischen Sultans, der – vergleichbar der handschriftlichen Unterzeichnung und dem Siegel westlicher Herrscher – handgeschrieben und gemalt, aber auch in Reliefs und mechanisch vervielfältigt, als imperiales Signum des Sultans verwendet wurde. (de)
- Tugra o tughra (طغراء, en turco moderno Tuğra) es el nombre con el que se denomina a la firma ceremonial usada como sello por los sultanes del Imperio otomano que representaba la realeza del país. Las firmas representan no sólo el nombre de cada sultán sino alguna leyenda sencilla ("hijo de", "siempre victorioso") o la filiación del sultán, y tienen varias partes bien definidas, comunes a todas las tugras y con significados específicos: los tres trazos verticales (tuğ-estandarte), la curva a la izquierda (beyze-huevo) o el trazo inferior (sere-reservado para el nombre del sultán). La firma de la imagen de la derecha representa al sultán Mahmud II (1808-39) y muestra el texto Mahmud Jan bin Abdülaziz Muzaffer Daima, en español: "Mahmud Sultán hijo de Abdülhamid victorioso siempre". Las Tugras servían para un propósito similar a la cartela en el antiguo Egipto o al Monograma real de los monarcas europeos. Cada sultán otomano tuvo su Tughra individual. El calígrafo principal (nişancı) de la corte del sultán diseñaba la tugra de este al principio de su reinado, y luego se copiaba, pintaba o grababa como sello real en documentos, edificios y otros lugares. La primera tugra de la que se tiene noticia es la de Orhan I, segundo jan del Imperio otomano, que reinó entre 1284 y 1359, y sus formas más bien austeras fueron evolucionando hasta la complejidad de la forma clásica utilizada a partir de Solimán el Magnífico (1494-1566). (es)
- Tughra (bahasa Turki Utsmaniyah: طغراء; Ṭuğrā) adalah sejenis , cap atau tanda tangan Sultan Utsmaniyah yang ditambahkan di seluruh dokumen dan surat-surat resmi. Tughra juga diukir di cap sultan dan tertera dalam uang koin yang dikeluarkan selama pemerintahan. Lambang yang sering kali berwarna-warni ini menggabungkan nama dan gelar sultan. Tughra telah dirancang selama awal pemerintahan sultan dan dilukis oleh istana atau nişancı di dokumen tertulis. Tughra pertama dimiliki oleh Orhan I (1284-1359), penguasa kedua Kesultanan Utsmaniyah, dan berevolusi hingga mencapai bentuk klasik Tughra Sultan Suleiman I (1494-1566). Tughra digunakan untuk tujuan yang sama seperti cartouche pada masa Mesir Kuno atau raja Britania Raya. Setiap sultan Utsmaniyah memiliki Tughra mereka sendiri. (in)
- Tuğra [t̪uːˈɾɑ̟], également orthographié « tughra » ou « tugra » (en arabe : طغراء), est un mot turc désignant le monogramme des sultans ottomans. Il est issu du style de calligraphie arabe divanî, utilisé pour les besoins de l'administration ottomane. Ces symboles présentaient, sous la forme d'une calligraphie très élégante, le nom du sultan, son titre et son ascendance directe – la kunya – ainsi que la formule « toujours victorieux » ou « victorieux à jamais ». Ils commençaient et authentifiaient les documents officiels impériaux, ornaient les monuments bâtis durant le règne, les fontaines, etc. Les Tuğra sont apparus à peu près en même temps que les signatures en Europe dans tous les États de culture turque, comme le Khanat de Kazan ou chez les Tatars. Le visiteur peut en admirer des exemplaires sur plusieurs monuments de l'ancienne capitale ottomane, Istanbul. Des Tuğra sont également utilisés dans d'autres pays, par exemple la Russie ou le Japon. (fr)
- A tughra (Ottoman Turkish: طغرا, romanized: ṭuġrā) is a calligraphic monogram, seal or signature of a sultan that was affixed to all official documents and correspondence. Inspired by the tamgha, it was also carved on his seal and stamped on the coins minted during his reign. Very elaborate decorated versions were created for important documents that were also works of art in the tradition of Ottoman illumination, such as the example of Suleiman the Magnificent in the gallery below. The tughra was designed at the beginning of the sultan's reign and drawn by the court calligrapher or nişancı on written documents. The first tughra examples are from the 14th century. Tughras served a purpose similar to the cartouche in ancient Egypt or the Royal Cypher of British monarchs. Every Ottoman sultan had his own individual tughra. (en)
- La tughra (in turco ottomano: طغرا, in turco: tuğra) era la firma personale o il sigillo dei sultani ottomani, usata nei documenti ufficiali e nella corrispondenza del sovrano. Si tratta di uno dei maggiori esempi dell'arte calligrafica araba. Le tughra avevano uno scopo simile a quello del cartiglio nell'arte egizia: ciascun sultano aveva la propria. (it)
- 투그라(오스만 튀르크어: طغرا tuğrâ)는 옛 이슬람 제국들의 술탄이 사용했던 서예 방식의 모노그램, 도장, 서명을 가리킨다. 공식 문서나 서한이라면 항상 첨부되던 표시였다. 술탄의 도장에 새기거나, 술탄 재위기간에 주조된 동전에 문양으로 찍히기도 했다. 중요한 문서에는 상당히 정교한 투그라가 쓰였는데 이쪽의 경우 (彩飾)의 형태로 전승되어 하나의 예술 작품으로까지 취급받게 되었다. 이 채식의 대표적인 예로는 아래 갤러리의 사진 중에 나와있는 쉴레이만 1세의 투그라를 들 수 있다. 투그라는 술탄의 치세가 시작될 무렵 제작됐고, 문서를 다 쓰면 궁내 서예가나 (Nişancı)가 그 문서에 그려냈다. 최초의 투그라는 오스만 제국의 2대 왕인 오르한 1세 (1284–1359)가 사용하였고 지속적으로 발전하다가 술탄 쉴레이만 1세 (1494–1566) 시기에는 전형적인 형태를 띠게 되었다. 투그라는 고대 이집트의 카르투슈나 영국 왕조의 와 유사하다는 주장이 있다. 한편 역대 오스만 제국의 술탄은 각각 자신의 투그라를 가지고 있었다고 전해진다. (ko)
- Tugra, tughra (osm. طغراء tuğra) – w kulturze islamu monogramowy znak panującego monarchy (sułtana, chana), pełniący w kręgu wpływów państwa osmańskiego rolę herbu, emblematu władców tureckich, a następnie godła państwowego. Oprócz imienia władcy tugra zawierała, także imię jego ojca, a niekiedy jego dziadów, tytuł chan z dodatkiem formuły el-muzzafer-da'ima (zawsze zwycięski). Będąc monogramem przywódcy świeckiego, a zarazem religijnego, tugra tworzyła teozoficzny obraz wszechświata, na którego szczycie znajduje się Bóg (laudacja: Bóg hojny, wielkoduszny), a niżej jego ziemski namiestnik – sułtan, którego znak rozciągał się ponad tekstami dotyczącymi spraw ziemskich. Według niektórych teorii tugra wywodziła się od jednego z tureckich totemów plemiennych, przedstawiającego sokoła myśliwskiego – tur. tugri. Inne koncepcje łączą kształt znaku z odciskiem palca lub końskiego ogona (tur. tug) używanego jako buńczuk. Specjalny urzędnik artysta malował tugry złotą, niebieską lub czerwoną farbą na nagłówkach (znak inicjalny) dokumentów. Emblematy te umieszczano także na budynkach, monetach itp. Również wyżsi dygnitarze osmańscy używali analogicznych znaków zwanych penče. Kładziono je jednak na końcu lub na marginesie dokumentu.Forma tugry jest także kontynuowana współcześnie, czego przykładem mogą być monogramy prezydenta Rosji Władimira Putina oraz japońskiego cesarza Akihito. (pl)
- Een Tughra (طغراء; Tuğra) is een kunstig gekalligrafeerde handtekening. De Tughra van een Ottomaanse sultan was, in een islamitische staat waar portretten minder gebruikelijk waren, het symbool van zijn regering en de tughra verscheen op monumenten, munten en onderscheidingen. De Tughra staat in de traditie van de Arabesken; de in de islamitische kunst gebruikelijke krullerige en gestileerde teksten op tegels en dergelijke. Met de, door schoonschrijvers geschreven, Tughra werden ook besluiten, verdragen en brieven "ondertekend". Soms zette de vorst wel de aanzet voor een handtekening. De schrijvers maakten de ingewikkelde tekening dan af. (nl)
- トゥグラあるいはトゥーラ（طغراء）とは、オスマン帝国のスルタンが使用したアラビア文字による署名のことである。日本の花押のように、個人によって形状や文言が異なる。 (ja)
- Tugra (Dugra, Dogra, Thogra; av persiska tugra, "kungasignet") var den regerande sultanens namnchiffer på mynt, över portar till offentliga byggnader, överst på officiella handlingar, , diplom och så vidare. Tugran i Osmanska riket hade följande på arabiska avfattade lydelse: "Sultan N.N., son av Sultan N.N., den ständigt segerrike", och den yttre bokstavsformen anordnades så, att varje tugra, oberoende av de växlande namnen, alltid hade nästan samma identiska utseende för ögat. Enligt sägnen skall nämligen detta egendomliga utseende, som gör bokstäverna nästan oigenkännliga, ha uppkommit därav, att Murad I (1359-1389), som inte kunde skriva, doppade sina fem fingrar i bläck och tryckte dem på papperet, varefter detta av tryck blev tugrans fastställda yttre form. (sv)
- Tughra (em turco otomano: طغراء; Ṭuğrā) é um "monograma caligráfico", selo ou assinatura de um sultão otomano que era afixada em todos os documentos oficiais e correspondências. Também era esculpida em seu sinete e gravada nas moedas cunhadas durante seu reinado. Muito elaboradas, tinham versões decoradas para documentos importantes e eram consideradas obras de arte na tradição da Iluminura Otomana. A tughra era desenvolvida no início do reinado do sultão e desenhada pelo calígrafo da corte ou nişancı em documentos escritos. A primeira tughra conhecida pertencia a Orcano I (1284-1359), segundo governante do Império Otomano e evoluiu até chegar à forma clássica da tughra do sultão Solimão, o Magnífico (1494-1566). Tinham uma função semelhante à Cartela dos faraós ou ao Monograma Real dos monarcas ocidentais. Todos os sultões otomanos tinham uma tughra individual. (pt)
- Тугра (тогра; араб. طغراء, тур. tuğra, осман. طغراء — tuğra, крымскотат. tuğra) — персональный знак правителя (султана, халифа, хана), содержащий его имя и титул. Наибольшее распространение получил в Османской империи, где ставился на всех государственных документах, иногда также на монетах и воротах мечетей. Со времени улубея Орхана I, прикладывавшего к документам оттиск ладони, погружённой в чернила, вошло в обычай окружать подпись султана изображением его титула и титула его отца, сливая все слова в особом каллиграфическом стиле — получается отдаленное сходство с ладонью. Оформляется тугра в виде орнаментально украшенной арабской вязи (текст может быть и не на арабском языке, но и на персидском, тюркских и др.). За подделку тугры в Османской империи полагалась смертная казнь. Русские цари вплоть до Петра I имели в дипломатическом арсенале именные тугры для закрепления грамот и посланий владыкам мусульманского Востока. Тугры османских султанов
* Элементы тугры
* Первая тугра — тугра Орхана I (1326)
* Тугра Сулеймана Великолепного (1520)
* Тугра Селима III (1789)
* Тугра Абдул-Хамида II (1876)
* Тугра Мехмеда V (1909), на «Галлиполийской звезде»
*
* (ru)
- 花押（奥斯曼土耳其語：طغراء；Ṭuğrā，音译“图格拉”）是鄂圖曼帝國蘇丹獨有的書法簽字或印章，這種花押會附加在所有的官方文件和信函上，同時也是做為蘇丹統治期間所使用的象徴和鑄造在硬幣上。 花押最初是出自蘇丹的手笔，再經由宮廷的畫師書寫在文件上，這種風格最初為奧爾汗一世所确立，之后的蘇丹皆有自己專屬的花押。 (zh)
- Тугра (тогра; араб. طغراء, тур. tuğra, крим. tuğra) — персональний знак ісламського правителя (султана, халіфа, хана), що містить його ім'я та титул. Московські царі до Петра І теж мали іменні тугри — для скріплення грамот і послань мусульманським володарям. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Tughra o tugra (turc otomà: طغراء) és el signe o signatura individual dels sultans de l'Imperi Otomà, compost a partir del seu nom i utilitzat per aquests com a segell. La firma de la imatge de la dreta pertany al soldà Mahmut II i reprodueix, superposadament, el seu nom en turc otomà, Mahmud-Han ibn Abdülhamid Mudhaffar Daima. Els tughra servien per a un propòsit similar a la cartel·la en l'antic Egipte o el Royal Cypher dels monarques britànics. Cada sultà otomà va tenir el seu tughra individual. (ca)
- الطُغْرَاء وتكتب طغرة وطغرى وطغرا ويلفظها العامة طرة، وأصلها طورغاني بلغة التتار وتعني العلامة المرسومة على الرسالة. وهذه المسميات تطلق على شارة تحمل اسم سلطان عثماني أو ماينعت به، واستخداماته تعددت منها: علامة سلطانية، توقيع، ختم، وشارة ملكية، قد ترسم في أعلى البراءات والفرمنات السلطانية. لعل أول من استعملها هو السلطان مراد الثالث. وقد جوّد في الطغراء راقم وإسماعيل حقي. (ar)
- Tughra (osmanisch طغرى / طغرا İA ṭuġra, pl. ṭuġrāwāt, heutige türkische Schreibung: tuğra, IPA [tuːra]) ist die Bezeichnung für den Namenszug des osmanischen Sultans, der – vergleichbar der handschriftlichen Unterzeichnung und dem Siegel westlicher Herrscher – handgeschrieben und gemalt, aber auch in Reliefs und mechanisch vervielfältigt, als imperiales Signum des Sultans verwendet wurde. (de)
- La tughra (in turco ottomano: طغرا, in turco: tuğra) era la firma personale o il sigillo dei sultani ottomani, usata nei documenti ufficiali e nella corrispondenza del sovrano. Si tratta di uno dei maggiori esempi dell'arte calligrafica araba. Le tughra avevano uno scopo simile a quello del cartiglio nell'arte egizia: ciascun sultano aveva la propria. (it)
- 투그라(오스만 튀르크어: طغرا tuğrâ)는 옛 이슬람 제국들의 술탄이 사용했던 서예 방식의 모노그램, 도장, 서명을 가리킨다. 공식 문서나 서한이라면 항상 첨부되던 표시였다. 술탄의 도장에 새기거나, 술탄 재위기간에 주조된 동전에 문양으로 찍히기도 했다. 중요한 문서에는 상당히 정교한 투그라가 쓰였는데 이쪽의 경우 (彩飾)의 형태로 전승되어 하나의 예술 작품으로까지 취급받게 되었다. 이 채식의 대표적인 예로는 아래 갤러리의 사진 중에 나와있는 쉴레이만 1세의 투그라를 들 수 있다. 투그라는 술탄의 치세가 시작될 무렵 제작됐고, 문서를 다 쓰면 궁내 서예가나 (Nişancı)가 그 문서에 그려냈다. 최초의 투그라는 오스만 제국의 2대 왕인 오르한 1세 (1284–1359)가 사용하였고 지속적으로 발전하다가 술탄 쉴레이만 1세 (1494–1566) 시기에는 전형적인 형태를 띠게 되었다. 투그라는 고대 이집트의 카르투슈나 영국 왕조의 와 유사하다는 주장이 있다. 한편 역대 오스만 제국의 술탄은 각각 자신의 투그라를 가지고 있었다고 전해진다. (ko)
- トゥグラあるいはトゥーラ（طغراء）とは、オスマン帝国のスルタンが使用したアラビア文字による署名のことである。日本の花押のように、個人によって形状や文言が異なる。 (ja)
- 花押（奥斯曼土耳其語：طغراء；Ṭuğrā，音译“图格拉”）是鄂圖曼帝國蘇丹獨有的書法簽字或印章，這種花押會附加在所有的官方文件和信函上，同時也是做為蘇丹統治期間所使用的象徴和鑄造在硬幣上。 花押最初是出自蘇丹的手笔，再經由宮廷的畫師書寫在文件上，這種風格最初為奧爾汗一世所确立，之后的蘇丹皆有自己專屬的花押。 (zh)
- Тугра (тогра; араб. طغراء, тур. tuğra, крим. tuğra) — персональний знак ісламського правителя (султана, халіфа, хана), що містить його ім'я та титул. Московські царі до Петра І теж мали іменні тугри — для скріплення грамот і послань мусульманським володарям. (uk)
- Tugra (v osmanské turečtině طغراء; Ṭuğrā) byla kaligrafický monogram, pečeť či podpis osmanského vládce (sultána, chalífy, chána), obsahující jeho jméno a titul. Tugrou se označovaly všechny oficiální dokumenty a korespondence. Každý osmanský sultán měl svou vlastní tugru, která byla vytvořena na začátku jeho vlády. Na dokumenty ji psal dvorní kaligraf (nişancı). Také byla vyřezána do pečetidla, byly jí označovány i mince ražené za sultánovy vlády, často se objevuje i na vratech mešit. Za padělání či zneužití tugry byl v Osmanské říši udělován nejvyšší – hrdelní trest. (cs)
- Η Τουρά (τουρκ. tuǧra), κάποιες φορές και "τουγράς" (ο), είναι το καλλιγραφικό έμβλημα και μονόγραμμα των Τούρκων ηγεμόνων, από την εποχή των και των Σελτζούκων μέχρι και περίοδο των σουλτάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κατά την οποία απέκτησε καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά υψηλής αισθητικής. Αποτελείται από το όνομα, το πατρώνυμο και τους τίτλους του σουλτάνου, μαζί με την επίκληση «πάντα νικηφόρος» [el-muzaffer daima]. Σπανιότερα, συναντούμε επίσης τουρά που φέρουν το όνομα ενός αγίου του τάγματος των Σούφι, ένα στίχο από το Κοράνιο ή ένα χαντίθ του προφήτη Μωάμεθ. Ήταν σε χρήση σε κάθε επίσημο έγγραφο, όπως στα φιρμάνια αλλά και σε νομικά έγγραφα ή στην αλληλογραφία του σουλτάνου, και εξελίχθηκε σε έμβλημα του οθωμανικού κράτους και σύμβολο κυριαρχίας. (el)
- Tugra o tughra (طغراء, en turco moderno Tuğra) es el nombre con el que se denomina a la firma ceremonial usada como sello por los sultanes del Imperio otomano que representaba la realeza del país. Las firmas representan no sólo el nombre de cada sultán sino alguna leyenda sencilla ("hijo de", "siempre victorioso") o la filiación del sultán, y tienen varias partes bien definidas, comunes a todas las tugras y con significados específicos: los tres trazos verticales (tuğ-estandarte), la curva a la izquierda (beyze-huevo) o el trazo inferior (sere-reservado para el nombre del sultán). (es)
- Tughra (bahasa Turki Utsmaniyah: طغراء; Ṭuğrā) adalah sejenis , cap atau tanda tangan Sultan Utsmaniyah yang ditambahkan di seluruh dokumen dan surat-surat resmi. Tughra juga diukir di cap sultan dan tertera dalam uang koin yang dikeluarkan selama pemerintahan. Lambang yang sering kali berwarna-warni ini menggabungkan nama dan gelar sultan. Tughra digunakan untuk tujuan yang sama seperti cartouche pada masa Mesir Kuno atau raja Britania Raya. Setiap sultan Utsmaniyah memiliki Tughra mereka sendiri. (in)
- A tughra (Ottoman Turkish: طغرا, romanized: ṭuġrā) is a calligraphic monogram, seal or signature of a sultan that was affixed to all official documents and correspondence. Inspired by the tamgha, it was also carved on his seal and stamped on the coins minted during his reign. Very elaborate decorated versions were created for important documents that were also works of art in the tradition of Ottoman illumination, such as the example of Suleiman the Magnificent in the gallery below. (en)
- Tuğra [t̪uːˈɾɑ̟], également orthographié « tughra » ou « tugra » (en arabe : طغراء), est un mot turc désignant le monogramme des sultans ottomans. Il est issu du style de calligraphie arabe divanî, utilisé pour les besoins de l'administration ottomane. Les Tuğra sont apparus à peu près en même temps que les signatures en Europe dans tous les États de culture turque, comme le Khanat de Kazan ou chez les Tatars. Le visiteur peut en admirer des exemplaires sur plusieurs monuments de l'ancienne capitale ottomane, Istanbul. (fr)
- Een Tughra (طغراء; Tuğra) is een kunstig gekalligrafeerde handtekening. De Tughra van een Ottomaanse sultan was, in een islamitische staat waar portretten minder gebruikelijk waren, het symbool van zijn regering en de tughra verscheen op monumenten, munten en onderscheidingen. De Tughra staat in de traditie van de Arabesken; de in de islamitische kunst gebruikelijke krullerige en gestileerde teksten op tegels en dergelijke. (nl)
- Tughra (em turco otomano: طغراء; Ṭuğrā) é um "monograma caligráfico", selo ou assinatura de um sultão otomano que era afixada em todos os documentos oficiais e correspondências. Também era esculpida em seu sinete e gravada nas moedas cunhadas durante seu reinado. Muito elaboradas, tinham versões decoradas para documentos importantes e eram consideradas obras de arte na tradição da Iluminura Otomana. (pt)
- Tugra, tughra (osm. طغراء tuğra) – w kulturze islamu monogramowy znak panującego monarchy (sułtana, chana), pełniący w kręgu wpływów państwa osmańskiego rolę herbu, emblematu władców tureckich, a następnie godła państwowego. Według niektórych teorii tugra wywodziła się od jednego z tureckich totemów plemiennych, przedstawiającego sokoła myśliwskiego – tur. tugri. Inne koncepcje łączą kształt znaku z odciskiem palca lub końskiego ogona (tur. tug) używanego jako buńczuk. (pl)
- Tugra (Dugra, Dogra, Thogra; av persiska tugra, "kungasignet") var den regerande sultanens namnchiffer på mynt, över portar till offentliga byggnader, överst på officiella handlingar, , diplom och så vidare. (sv)
- Тугра (тогра; араб. طغراء, тур. tuğra, осман. طغراء — tuğra, крымскотат. tuğra) — персональный знак правителя (султана, халифа, хана), содержащий его имя и титул. Наибольшее распространение получил в Османской империи, где ставился на всех государственных документах, иногда также на монетах и воротах мечетей. Русские цари вплоть до Петра I имели в дипломатическом арсенале именные тугры для закрепления грамот и посланий владыкам мусульманского Востока. Тугры османских султанов
* Элементы тугры
* Первая тугра — тугра Орхана I (1326)
* Тугра Сулеймана Великолепного (1520)
* Тугра Селима III (1789) (ru)
|
-8475.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
